Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
06-08-2010
snoeien
Wanneer moet je nu in feite zomersnoei toepassen? Deze vraag stel ik mij reeds een tijdje. Als antwoord kreeg ik: Je moet vooral opletten dat je snoeit wanneer de sapstroom in de boom naar beneden gaat en dat is bij een krimpende maan. De rest van het antwoord heb ik me dan maar zelf gegeven. Je snoeit als je tijd vind, bij droog en stil weer. Gisteren was de perelaar met oogstpeertjes aan de beurt.
Het is vooral de bedoeling om alle waterscheuten te verwijderen en zoals je ziet, staan er heel wat op deze boom wat erop wijst dat het een sterke groeier is. De tijd van alle roekeloosheid is voor mij reeds lang voorbij en daarom bind ik mijn aluminium ladder aan de boom. Beroepsmensen werken met zware houten ladders.
Dat er veel waterscheuten op de boom staan, kan je ook op de grond zien en dan is de boom nog niet eens half afgewerkt.
Hier heb je dan de kant die reeds afgewerkt is. Je ziet ook veel beter de vruchten hangen.
Ik snoei met een speciale snoeischaar waar ik dikkere takken mee kan wegsnoeien zonder mijn rheumavingers te moeten forceren. Noem het maar een ergonomische schaar. Je moet telkens wel tweemaal duwen en dat is toch even wennen vooraleer het een automatisme wordt.
De top van de tamelijk hoge boom; ik ben niet meer zo laddervast, snoei ik met een hoogteschaar. Het volstaat dat je de haak van het werktuig om de te snoeien tak haakt en met de koord, het snoeimes aantrekt en maakt dat je de tak niet op je schedel krijgt. Soms werk ik zijdelings vanop de ladder om duidelijker de juiste snoeiplaats op de tak te bepalen en te treffen.
Laten we eens de snoeischaar van dichter bekijken. Die wordt geleverd in een speciale étui die aan de broekriem kan bevestigd worden zodat je bij het snoeien de schaar er zo kan inglijden.
En wat staat er dan wel op dat heupzakje? Lees gewoon met mij mee en je zal even wijs zijn. Dit zeer doeltreffend werktuig kocht ik enige jaren geleden eens op een tuinbeurs.
Eén maal per jaar, in de zomer, brengen we een bezoek aan het kasteeldomein Tudor. Maar onze aandacht ging vooral naar de kruidentuin.
Van buitenuit behoudt het kasteel nog altijd zijn charme. Binnen is het een restaurant voor feestelijkheden geworden.
In de kruidentuin zelf viel het mij op dat alle muurfruitbomen verdwenen zijn en je enkel nog de haken voor de leiddraden kunt waarnemen. Die, vooral zeer oude perzikbomen, zijn nu vervangen door Oostindische kers.
Het perk links aan de ingang, waar vroeger niets stond is nu ook begroeid met Oostindiche kers wat in zich een schitterende grondbedekking is.
Voor de rest heb ik heel veel courgettes en pompoenen opgemerkt....
middelgrote groen-grijze pompoenen,
de oranje kleine peerpompoen en... enkele struiken met patisson. Er is ook een heel perceel met Turkse mutsen maar mijn foto is mislukt (gebeurt zelden maar toch zo nu en dan wel eens). De spagethipompoen, die vroeger ook werd geplant heb ik er niet tussen gevonden. Misschien keek ik niet grondig genoeg en kan jij er hem wel tussen vinden?
Algemeen gezien is de tuin netjes in orde en voor het perceel bij de bijenkorven hebben ze gekozen voor verwildering. De bijententoonstelling is nu permanent gesloten. Zo kan de tuin onbemand open gesteld worden met af en toe iemand die langs komt.
Veel bessen zijn geplukt maar nog niet allemaal. Welke moeten er dan nog wel geplukt worden?
Deze hier die ik deze morgen heb geplukt vóór de dag en regen. Jij sliep misschien nog; weet ik veel! We zullen ze anders moeten bekijken want deze bekeek ik van veel te dicht en zo zie je enkel het weerkaatste licht op de vele bultjes op hun rug. Die foto is een quizvraag waard maar dan mag het antwoord zoals hieronder er niet bij staan. Laten we de struiken bekijken.
Het is een hoge haag van rode bessen waaruit ik zopas de zwarte geplukt heb.
Die haag is zo hoog dat ik zelfs de trapladder op moet, om de hoogste in mijn korf te krijgen en daar staan ze dan,
in al hun glorie te pronken, de bessen van de doornloze bramen. Je zou er zo in bijten. Toen ik de laatste plukte begon het lichtjes te regenen. Binnen twee dagen mag ik een volgende plukbeurt inlassen en dit tot begin september. Op het laatst om de drie of vier dagen en dan worden de geplukte porties miniem.
Er is veel plantwerk maar de verplichtingen gedurende de vakantie houden mij voortdurend op. Het verspenen deed ik gedurende alle veloren kwartiertjes
maar nu is veel reeds klaar om geplant te worden. Ik word voortdurend weggeroepen en moet zo steeds maar uitstellen. Het loopt allemaal niet zo'n vaart maar ik zal een plantdagje moet forceren in mijn druk zomerprogramma
Eindelijk snij ik ook opnieuw van eigen komkommers. Het enige middel was elke dag minstens één keer en soms twee maal een beetje water geven. Als je een lekkere komkommer wilt eten dan mag je hem niet laten doorgroeien tot hij klaar zou zijn voor de winkelverkoop want die durven reeds zaad bevatten en dan hebben ze reeds veel van hun fijne smaak ingeboet. Durf een komkommer zogezegd te vroeg oogsten, als hij nog niet zijn volle (winkel)vorm heeft bereikt en vergelijk dan die smaak eens met de smaak van een volgroeide komkommer uit de winkel die de zogezegd perfecte vorm heeft. Je zal verbaasd staan. Hetzelfde heb je ook voor met courgettes.
Omdat het een lang bericht is onderbreek ik de tekst met telkens een reactie op de vraag of bevestiging.
Bericht:
Beste, Gewoon even een mailtje om te zeggen dat ik uw blog zeer interessant vind en dat ik er veel inspiratie uit put. Ook wij hebben een grote tuin en daarvan een deel moestuin, en ik kom dikwijls lezen wat er voor het moment moet gebeuren in de tuin. Daar zijn wij die de blog verzorgen blij mee. Dank je wel hoor! > Voor de eerste keer snijbonen geplant, en wat een goeie opbrengst heb je daarvan, en niet in het minst... prettig om te oogsten zonder je rug te bezeren. Alle staakbonen hebben dat voordeel > Nu hebben we deze week ook andijvie uitgeplant en suikerbrood. Ik hoop dat het lukt, want we hebben al enige jaren van dat laatste geen opbrengst gehad, telkens schoot het op. Ik hoop dat we nu op de juiste tijdstip geplant hebben, niet te vroeg en niet te laat. Het is normaal gezien niet te laat voor suikerbrood en andijvie. Ik moet ze nog planten maar eind oktober begin november verplant ik de suikertop in mijn serre en dan groeien die verder.
> Enkel met de worteltjes hebben wij minder succes. Zodra zij zouden kunnen geoogst worden zijn er gangen in gemaakt. Kan dit van de wortelvlieg zijn ? en hoe ervan af te komen ? Het kan de wortelvlieg zijn maar als je spreekt over gangen dan denk ik eerder aan aaltjes maar dat kan ik niet beoordelen zonder het te zien. De wortelvlieg is het best te bestrijden door het gebruik van worteldoek en aaltjes door naast het wortelbed tagetes te plaatsen> Wortelen is zo wie zo een moeilijke teelt. Als je het archief van onze blog doorbladerd of zoekt naar wortelen of teelt van wortelen enz. Zal je wel een en ander vinden. Deze winter hebben we gestrooid met kalkcyanamide, dat zou toch de grond moeten ontsmetten, of werkt dit enkel tegen onkruid ?
-Kalkcyanamide is niet van natuurlijke oorsprong maar het resultaat van een chemisch-synthetisch proces.
-Het gebruik ervan verstoort het bodemleven waarbij men absoluut niet weet welke effecten het product heeft op regenwormen, aanwezige schimmels en dergelijke meer.
-kalkcyanamide is giftig voor insecten(bijen) en in mindere mate voor vogels.
Het gebruik van dit product is dus ten zeerste af te raden.
Als wij in de zomer groenten willen bewaren dan vriezen we ze in of leggen ze op in bokalen. Voor prei en selder gebruiken we de methode van koud invriezen. Voor boontjes die van geblancheerd invriezen. Omdat het zondag is en dan nog 1 augustus krijgen jullie eerst van mij een toemaatje, om het water van in de mond te krijgen, ... onder de vorm van een voorgerechtje. Het is een schijfje tomaat met een hapje verse kaas naar keuze, gegarnierd met een basilicumblaadje, versierd met een eetbaar driekleurig viooltje. Bovenaan de foto staan de vaste hapjes en onderaan één van de wisselde die ook warm kunnen zijn.
De selder ligt klaar om eerst van alle onreinheden ontdaan te worden en dan gewassen. Door ze in juni af te snijden heb je zo goed als geen verlies en is de totale struik zacht en mals. Zo kan je eind oktober een tweede keer oogsten. Het wassen gebeurt in twee beurten. Halfweg de totale hoeveelheid wordt het water in beide wasbakken vernieuwd. Dan wordt de selder fijn gesneden. Het 'mes van de chef' is daarbij een ideale hulp. Ook de prei wordt zo behandeld. Voor zover de voorraad prei strekt maakt mijn vrouw porties van prei en selder samen, voor één pot soep, om in plastiek zakken te bewaren in de diepvries. De overblijvende selder wordt in grote plastiek dozen behoorlijk droog ingevroren. Zo is het mogelijk om er telkens met het grote mes de nodige hoeveelheid in bevroren toestand los te maken en wat overblijft opnieuw in de vriezer te plaatsen.
De paarse boontjes die ik plukte luisteren naar de naam 'Amethist' en zijn van het Franse zaadhuis Vilmorin. Ze zijn een verbeterde versie van 'purple queen' met dat verschil dat ze heel veel meer opbrengen terwijl ze eenzelfde fijne smaak bewaren. Ze hebben één nadeel bij het telen. Ze groeien nogal verwilderd op en nemen in de breedte best veel plaats in, zodat ze beter een paar keer aangeaard worden. Bij het koken worden ze donker groen. Boontjes, zowel paarse als groene kunnen op verschillende wijzen worden bewaard. Je kan ze op de ouderwetse manier stereliseren. Je kan ze ook rauw invriezen of lichtjes gekookt. Wij verkiezen lichtjes gekookt (blancheren). Dat hangt natuurlijk af van een persoonlijke voorkeur.
Er is bijna geen tijd en geen zin om op de PC te komen en verslag te geven van wat er nu allemaalgebeurt in de tuin. Ik probeer er rustig bij te blijven maar soms heb ik het gevoel mezelf voorbij te steken. Gelukkig bleef in rustig genoeg om alles digitaal vast te leggen.
De knoflook was overrijp en verkeerdelijk dacht ik ze er zo maar te kunnen uitrekken. Dat lukte niet en ik dacht dat ze afgerot waren omdat ik alleen het loof in mijn handen had. Paul, de beheerder van ons blog, was hier toevallig op bezoek en die zei me dat er niets mis was met dat stuk trekken van het verdorde loof en dat ik de knollen er moest uitgraven.
Dat uitgraven duurde niet lang. Nooit had ik voorheen echt resultaat geboekt omdat ik altijd veel te laat had geplant. Vorig jaar gingen de knollen begin oktober in de grond...eindelijk op tijd en eindelijk heb ik een mooi resultaat. Ik had dus nog nooit echt geoogst. Ik heb vooral de witte soort maar ook enkele paarse knollen. Het is opvallend dat op die paarse knollen het loof bleef zitten en op alle witte viel het er zo af.
Het bergen van de sjalot en de ui gebeurt in fases. Eerst wachten tot ze door de zon helemaal droog op het veld liggen.
Dan worden ze in bakjes gelegd.
Uiteindelijk worden ze op de kruiwagen geplaatst en onder het afdak gezet tot ik ze kan in trosjes ophangen.
De zomerprei begon stilaan door te schieten. Ik knipte telkens de zaadkop er uit.
Het was dus hoog tijd om ze allemaal ineens te oogsten.
Ter plaatse worden ze gereinigd en klaar gemaakt om gewassen en gesneden te worden.
De groene selder wordt op enkele vingers van de grond afgesneden. Het gebeurt zodanig dat het zeer teergroene hartje ongedeerd blijft. Dan rest er nog het wassen en het snijden en dat is een tijdrovende bezigheid.
Er was deze morgen een mailtje met een paar vraagjes in mijn mailbox!Ik gaf enkele dagen reeds een antwoord maar ik vulde het van daag aan.
uien : loof knakken? Beste, Knakt u loof van uw uien? Is dit aan te raden?
Naar het einde toe komen de uien over het algemeen vol onkruid te staan. Het loof valt hier en daar vanzelf naar beneden zonder dat je het zelf knakt. Omdat de uien niet helemaal onder het kruid zouden komen te staan. Dan wied ik, er wel voor zorgend geen uien los te wroeten. Komen er toch los, dan neem ik die mee naar binnen om eerst te gebruiken. Terwijl ik wied leg ik het groen, dat in alle richtingen neervalt in één richting. Wat nog niet geknakt is leg ik ook neer. Ik ga reeds vele jaren zo tewerk. Of het al dan niet aan te raden is om het loof te knakken zoals sommigen beweren, dat weet ik niet. Als iemand dat aanraadt zoder motivatie, doordat die persoon de twee wiçjzen heeft uitgeprobeerd, dan heeft dat zijn waarde. Zonder motivatie heeft zo'n bewering weinig zin.
Door de uien te knakken stop je de sap toevoer waardoor het afrijpen gelijkmatiger gebeurd dan bij niet afknijpen of knakken van het groen.
Deze soortsnijboon hang in hele trossen samen als het ware tegen de staak gedrukt.
Van buitenaf zie je zo goed als geen bonen staan. Je moet al het bladerdek open trekken om ze op te merken.
Het verlezen bestaat er uit om de twee uiteinden zo kort mogelijk af te knippen. Deze bonen zijn volledig draadloos en verlezen in de helft van de pluktijd.
Help!!!! Mijn tomaten zijn ziek. Daar komt het onderstaande bericht op neer; Ik kreeg het zopas doorgestuurd. Titel: TOMATEN
Bericht: HELP HELP HELP HELP HELP HELP HELP 20 tomaatplanten in de tuin gezet , alles ging goed , een 4-tal dagen geleden begonnen de bladeren van 4 planten in de rij te verwelken, waarvan 2 helemaal en de 2 andere eerst bovenaan en nu ook volledig.... ZELFDE ras , verzorging, grond, water (zelf extra water gegeven ) enz.... Nergens dit fenomeen op INTERNET gevonden Dit is een raadsel voor mij ............... IEMAND enig idee wat de oorzaak kan zijn ??????????????? zo ja email dan naar.....Tuinclubveltjabbeke op het adres dalae@pandora.be
Dezelfde noodkreet, vergezeld van foto's van een aangetaste plant kan je terugvinden op...: http://www.bloggen.be/quicengroigne/archief.php?ID=841484
KURKWORTEL ? Verticillium-verwelkingsziekte of slaapziekte (tomaat) ?
dank bij voorbaat en groetjes: André
Beste Adré, Dit fenomeen ken ik niet. Misschien kan je best eens de grond laten ontleden, de plant verbranden door mee te geven met de vuilniswagen, je grond ontsmetten enz...
Is er een bezoeker van deze blog die André kan helpen? Alle antwoorden, met hopelijk een duidelijke motievatie en een middel om te voorkomen en eventueel te verhelpen in een beginstatium...stuur je naar bovenvermeld emailadres! dank bij voorbaat.
Elke dag kan je nu we iets oogsten. Courgettes kan ik hier nu dagelijks oogsten om dadelijk te consumeren of te verwerken in o.a basissoep en van zohaast er tomaten zijn, ook in een niçoise om dan in te vriezen voor de winter.
Ajuin en sjalot blijven gerooid, enkele dagen op het veld en worden dan in bakjes (kleinere exemplaren) of in trossen( de grotere) bewaard.
Bij de struikboontjes is het voor ons de eerste oogst. Hoe dat gesmaakt heeft? Hoe klaar gemaaktlichtjes? Het eerste is niet te beschrijven maar het twee is simpel: gekookt en dan opgestooft met een goede portie ajuin en opgediend met nieuwe aardappelen in de pel en een hammetje en als saus, een beetje gesmolten beste boter. Ik wens jou hetzelfde hoor!!!!
Het beperkt zich natuurlijk niet ot het oogsten van ajuin, courgette en boontjes. Er is nog zoveel meer.
Zo nu en dan krijgen we een dankbetuiging. Dit doet ons deugd Bericht: Hallo Hartelijk dank voor het antwoord op mijn vraag betreffende knakken van uien.
Dit is een heel interessante blog omwille van 2 redenen 1. om de inhoud die quasi dagelijks aangevuld wordt 2. om de antwoorden op vragen van bezoekers
Dit heeft deze zeker een stem 'HEEL GOED' verdiend wat dan ook bij deze gebeurd is. Reeds jaren brengen wij zoveel mogelijk dagelijks een bijdrage. De inhoud van de uitleg bij het fotomateriaal is altijd gericht op absolute beginners. Soms krijg ik ook een vraag om bv. telkens ik een groente zaai om niet enkel de naam van de groente te vermelden maar ook de naam van het zaaihuis. Ik heb leren werken met een fotoaparaatje in mijn linker broekzak. Ik hoop nog een tijdje zo te kunnen doorgaan.
Het gebeurt nog al eens dat daar almeteens ergens een plant kiemt die je niet gezaaid of gewild hebt. En ik spreek niet over de zogenaamde onkruiden. Zo heb ik plots in mijn serre een pompoen of courgette plant staan; bij het kiemen kan je dat moeilijk uitmaken.Ze hindert voor niets en ik laat ze verder groeien. De verdere ontwikkeling zegt me dat het om een pompoen gaat.
Ze heeft goed haar plaats gekozen, juist naast de waterpot van een tomaat.
Ze slingert zich rond en door de tomaten heen. foto boven en onder Nooit kweekte ik pompoen in de serre. Je weet dat ik nooit verlegen zit voor een experiment hé. Mijn vrees is, dat het zo'n grote ranken ontwikkeling zal geven, dat die plant toch nog de tomaten zal hinderen. Ook is het mogelijk dat er weinig of geen vruchten op komen. Ik zal dus zien wat het wordt.
Nu de prei allemaal uitgeplant is, kan ik ge grond klaar leggen voor de zaai van de paksoi.
Eerst worden de prirestjes verwijderd. foto's boven en onder
Omdat het om een tweede teelt gaat na prei die een veel eisende groente is, wordt er een laagje compost ingewerkt met de woelvork.
Dan wordt de grond met de hark fijn gelegd. Toch heb ik beslist om niet te zaaien in volle grond want het blijft te droog en ik zal teveel moeten gieten. In de serre komt alles vlugger boven en eens verspeend staan ze op een klein oppervlak zodat je niet teveel met water hoeft te sleuren.
Tussen 1 en 15 juli zaai ik de latere groenten, vooral voor herftsoogst, die moeten dan ook verspeend worden.
In grotere of kleinere bakjes worden de verschillende soorten gezaaid.
Ruccola, een groente die zowel vroeg als laat regelmatig wordt gezaaid, omdat die heel vlug in zaad gaat. Deze wordt in trosjes geplant en cicorei en de andere bladgroenten als enkelingetjes verspeend.
Het bovenste groene bakje bevat de ruccola. Het onderste cicorei van Milaan en boerenkool.
Ik gebruik zoveel mogelijk biologische zaden maar met sommige soorten lukt het niet in mijn tuin en moet ik teruggrijpen naar de klassieke zaden.
Het groen gaat tegen de grond liggen en droogt dan in versnelt tempo op. Dat noemen wij 'afrijpen'.
Eén enkele rij maakt uitzondering op dat verschijnsel en staat nog recht en gezond groen. De uien zijn ook merkelijk groter dan de andere. Ik heb ergens gelezen dat, als je in één rij de soorten mengt, de uien langer groen kunnen blijven en zo dikkere knollen vormen.
Natuurlijk moest ik dat uit testen door om beurten een rode en een gele ui te planten. Is het toeval of is het regel....maar het resultaat is verbluffend, de uien gaan niet liggen, staan nog groen en het verschil in grootte is opmerkelijk. We zullen zien of het fenomeen zich volgend jaar wil herhalen.
De cassisbes, in de volksmond plamen of paters genaamd, leent zich uitstekend om op te leggen op alcohol. Ook voor confituur is het een hoogvlieger.
Eens de bessen helemaal zwart zijn, worden ze geplukt. Deze hier zijn nog niet oogstklaar.
Mijn vrouw plaatst er een deel op alcohol.
Het grootste deel wordt verwerkt tot confituur. Omdat er dit jaar eerder weinig bessen waren, in tegenstelling tot de jeneverbessen heeft ze een gemengde confituur gemaakt met cassis en rabarber. De smaak is perfect...je proeft geen rabarber, enkel cassis en zo komt ze toch aan de gewenste hoeveelheid lekkere confituur van cassis.
Ik heb haar reeds meerdere malen naar het recept gevraagd, telkens zonder resultaat. Vroeger nam ze een basisrecept dat ze uit een boek, of dat ze van haar ma, van een vriendin of van wie dan ook had gekregen en dan interpreteerde ze dat. Nu gaat ze op het internet, zoekt een recept en geeft er haar eigen draai aan. Vroeger durfde er nog al eens iets mis gaan of niet 100% lukken naar haar goesting en dan toch perfect eetbaar zijn. Tegenwoordig herinner ik mij niet meer wanneer het de laatste keer echt fout is gegaan. Mijn vrouw maakt nooit twee keer juist dezelfde confituur. Wat een luxe toch voor ons!
De weinige bessen die nu nog aan het rijpen zijn op de struiken zullen dienen als dessert, rechtstreeks op tafel.
Rode biet kan op verschillende manieren geserveerd en gegeten worden. Bij ons thuis eten we ze zowel rauw als gekookt.
De kunst bestaat erin om de min of meer aardesmaak die aanwezig kan zijn te elimineren of op zijn minst sterk te verminderen. Wij doen het gewoonlijk met toevoeging van appel.
- Rauw wordt de biet geschild en geraspt. Een appel wordt geraspt en er bij gemengd door goed te roeren. - gekookt en afgekoeld: Eerst wordt de biet gewassen en ongeschild gekookt. Ik kook een gepelde ui, middendoor gesneden mee die ook mee opgegeten kan worden of niet. Eens de biet gaar gekookt is, laat je die afkoelen en kan je de pel er zo afvrijven. In plakjes of blokjes gesneden mengen wij de bietjes in een salade. Soms worden ze in plakjes opgediend met een pittige vinaigrette naar eigen smaak. -Warm opdienen: Dit is heel eenvoudig...je maakt de rode biet klaar zoals je gewoonlijk rode kool klaar maakt.
Ik zaai reeds enkele jaren de de 'cylindra'. Die heeft een minimale aardesmaak en heeft het voordeel dat je daaruit kleine ronde plakjes kunt snijden (rondelletjes) wat aardig meegenomen is voor de presentatie en de bedeling.
- Inleggen in azijn is een delicate aangelegenheid en vergt lang zoeken vooraleer je de smaak van alle huisgenoten kunt bevredigen. Het best is die te kopen en zoeken naar het merk dat het dichts de algemene goedkeuring meedraagt.
Je kan ook op internet op zoek gaan naar recepten. Ik heb er eentje uitgepikt maar er zijn er veel meer hoor. Rode biet met mierikswortel
300 g gekookte rode biet
1 mierikswortel (vers of reeds geraspt uit een potje)
zout & peper
1 el suiker
1.Rasp de rode biet.
2.Vermeng met mierikswortel naar smaak, het mag vrij scherp smaken.
De tuin staat kurkdroog.Het enige wat ik nu moet doen is oogsten van vooral: gemengde salade en
courgettes.
De ui begint af te rijpen en kan dus gebruikt worden voor directe consumptie. De zomerprei is ook stilaan klaar voor een lekker zomersoepje. De groene selder kan gebruiktworden en er is nog wel meer.
Oogsten is dus nu mijn voornaamste bezigheid.Ook moet ik zo nu en dan eens de waterlans klaar leggen en hier en daar een plant redden van de verdroging. Het is de fijnste tijd van het jaar al is het nu wel VEEL TE DROOG natuurlijk.
Tuinieren is meestal vechten tegen het onvoorziene.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Het is vooral de bedoeling om alle waterscheuten te verwijderen en zoals je ziet, staan er heel wat op deze boom wat erop wijst dat het een sterke groeier is. De tijd van alle roekeloosheid is voor mij reeds lang voorbij en daarom bind ik mijn aluminium ladder aan de boom. Beroepsmensen werken met zware houten ladders. 
Hier heb je dan de kant die reeds afgewerkt is. Je ziet ook veel beter de vruchten hangen. 
De top van de tamelijk hoge boom; ik ben niet meer zo laddervast, snoei ik met een hoogteschaar. Het volstaat dat je de haak van het werktuig om de te snoeien tak haakt en met de koord, het snoeimes aantrekt en maakt dat je de tak niet op je schedel krijgt. Soms werk ik zijdelings vanop de ladder om duidelijker de juiste snoeiplaats op de tak te bepalen en te treffen. 
Die haag is zo hoog dat ik zelfs de trapladder op moet, om de hoogste in mijn korf te krijgen en daar staan ze dan,
maar nu is veel reeds klaar om geplant te worden. Ik word voortdurend weggeroepen en moet zo steeds maar uitstellen. 
onder de vorm van een voorgerechtje. Het is een schijfje tomaat met een hapje verse kaas naar keuze, gegarnierd met een basilicumblaadje, versierd met een eetbaar driekleurig viooltje. 
De zomerprei begon stilaan door te schieten. Ik knipte telkens de zaadkop er uit. 
Het groen gaat tegen de grond liggen en droogt dan in versnelt tempo op. Dat noemen wij 'afrijpen'. 
Eens de bessen helemaal zwart zijn, worden ze geplukt. Deze hier zijn nog niet oogstklaar. 
Rode biet kan op verschillende manieren geserveerd en gegeten worden. Bij ons thuis eten we ze zowel rauw als gekookt.
de de 'cylindra'. Die heeft een minimale aardesmaak en heeft het voordeel dat je daaruit kleine ronde plakjes kunt snijden (rondelletjes) wat aardig meegenomen is voor de presentatie en de bedeling. 
en
De 
groene selder kan gebruiktworden en er is nog wel meer. 
