Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
23-06-2011
opnieuw gras maaien
Door de droogte was het ongeveer een maand geleden dat er nog een maaibeurt was.
Het gras komt stilaan weer in de totale tuin op groen te staan.
Op sommige plaatsen kan je nog zeer goed de gevolgen van de droogte waarnemen.
De plantengroei rond de vijver is zeer weelderig en begon de doorgang naar achter in de tuin te belemmeren.
Daar knipte ik de doorgang vrij zodat de grasmaaier het snoeisel kon oprapen en versnipperen. Nu opnieuw wachten op de zon het groen zijn volle glans te geven.
Merkwaardig is dat ik geen foto's terugvind van de droogteschade aan het gras. Dit fenomeen heb ik dus compleet genegeerd.Het was geen mooi zicht.
Mijn hoofdbezigheid, tot het einde van de pas gestarte klus, is verven. De hekel die ik daaraan heb moet overwonnen worden. Het verven is meer dan nodig en zoiets kan je niet blijven uitstellen. De vensters en deuren aan de buitenkant van het huis hebben een dringende beurt nodig. Vrouwtje lief is de bruine kleur van het beitsen hartgrondig beu en wil een kleurtje. Het hout van de garagepoorten werd vervangen en het poortje is ook nieuw omdat er geen isolatie stak tussen het hout en de ondergrond waardoor er vochtigheid het hout deed rotten. Daaraan is nu verholpen. De tuin wordt onderhouden met zogenaamde de tussendoor werkjes.
Een hoofdspil van de kriekelaar is gekraakt. De sapstroom is deels onderbroken waardoor de kriekjes niet meer zwellen maar direct afrijpen.
Zelfs na het stutten van de takken kan ik de krieken allemaal plukken van op de grond.
De vruchten zijn aan de bittere kant en ongeveer afgerijpt. Voor confituur en op alcohol plaatsen is dat voldoende. Als je wilt wachten tot ze helemaal rijp zijn, krijg je er de kans niet meer toe om ze te plukken omdat de vogels ze dan ook lekker vinden.
Na het plukken ben ik begonnen met het ontpitten van 1 kg, gedeeltelijk bijgestaan door Colette. Daarmee zat mijn kriekentaak erop.
Wat volgt is keukenwerk en trek ik er mij niet van aan maar het interesseert mij wel. Het opleggen van deze kriekjes op alcohol geeft ons tegen Nieuwjaar heel fijne kirsch. In deze kriekjes moeten de pitten blijven zitten waardoor de kirsch een klein amandelsmaakje bij krijgt.
De kleinere potjes bevatten confituur, deze keer heel bijzondere confituur. De ondersmaak van bitterheid die ik zo graag heb in confituur, zit er in en Colette heeft er nog wat Kaneel aan toegevoegd. De smaak is voor mij heel raak.
De kriekenconfituur wordt in één keer gemaakt. Dit potje met donkere kleur is gemaakt van frambozen en rabarber die er mindere mate aan toegevoegd wordt om de hoeveelheid groter te maken en ook om de zoetheid wat in te perken. Pure frambozenconfituur vinden wij veel te zoet. Als de dosering goed is smaak je de frambozen door en de rabarber enkel als je weet dat die er in zit.
Het verslag maken van de tuinreis nam ongeveer één week van mijn PC tijd in beslag.
Omdat je als velt tuinier voor zaaien en planten op het Velt tuinkalender terecht kunt en voor de dagelijkse bezighedenkunt bladeren in het archief van onze blog, Heb ik van onze schitterende reis, een degelijke reportage willen neerzetten.
Voor tuinders met gebrek aan water zal de droogte wel voor problemen hebben gezorgd.
Voor mij stelden die problemen zich niet omdat ik over een waterput beschik en een dompelpomp..
Nu zitten we weer op de kwakkeltoer, wat andere problemen en voordelen met zich meebrengt. Een paar dagen vóór de reis werden de erwten weg genomen en de kooi verwijderd. Door het zeer droge weer en het mulchen is niets van ongewenst kruid te bespeuren.
Bij het maken van de plantvoor voor de prei stelde ik vast dat de grond zeer droog is.
Om het water beter te laten doordringen naar de ondergrond maakte ik eerst de bodem van de voor extra los. Dat belet ook gedeeltelijk dat het water stroomt in de voor naar een lager gelegen gedeelte.
Zes gieters van 12l water heb ik in drie keer gegoten, per 5m plantvoor.
Na het planten van de prei goot ik nog eens extra aan. De volgende dag is het beginnen regenen. Een perfecte timing die van hogerhand werd geregeld. Soms kan een tuinier wanhopig zijn bij het weer maar soms, zoals hier voor mij, zich zeer dankbaar voelen naar de weergoden toe.
Na het planten van de winterprei heb ik een voortje gemaakt bij de zomerprei en bij gemest met smeerwortelgier.
Zonder te wieden heb ik, toen de gier goed ingedrongen was, de rij aangeaard. Zo kan het ongewenste groen voor extra groenbemesting zorgen. Let er wel op dat je nooit zaadkoppen inwerkt. Bij het thuiskomen van de reis waar we zo goed als niet gehinderd werden door de weinige regen die we daar kregen was de tuin opnieuw in een wat normalere toestand dan gedurende de droogte. Zoals je kan zien op de foto's, staan mijn groenten er goed bij. Ik hoop dat ieder van jullie de droogte problemen ook aan konden. Straks wordt onkruid het aan te pakken probleem.
Om het lezen van de verslagen over onze tuinreis van 2011 (lees eetreis) te vergemakkelijken heb ik de volgorde van een normale blog omgekeerd en alles in één bijlage samengebracht. Geniet mee.
Drie dagen op reis -bijdrage 1
Wij zijn er enkele dagen uit geweest voor een reisje naar Duitsland. Alle dankwoorden zijn reeds uitgesproken ten persoonlijke titel. Daar komen we niet op terug.
verzameling planten in Arendonck Mijn woorden wikken en wegen zal niet moeilijk zijn want ik lig verpletterd onder een lawine van +/-750 kiekjes. Mijn schijnbaar ontembare geestdrift heeft het mij nogmaals gelapt.
Ik viste enkele exemplaren uit, verbonden aan vage of duidelijke beloften.
Het is niet mijn bedoeling deze zoveelste fijne reis volledig in beeld te brengen.Het was niet echt een tuinreis maar door samenloop van omstandig werd het eerder een verzadigende eetrijs.
Dit is de groep waarmee wij mochten meereizen. De basis zijn mensen van velt Beernem, aangevuld met bevoorrechten. Als je er niet optimaal of helemaal niet op terug te vinden bent dan komt het omdat ik de foto nam terwijl jullie allemaal in het visier keken van de fotograaf van de afdeling.
Dan DE foto waar iederren netjes naar het vogeltje lacht, zelfs de twee fotografen..
Paul koos het hotel uit en trof een buitenkansje, een voltreffer. Hij bracht er ons veilig heen en na drie dagen ook veilig terug naar de startlocatie
Een andere hoofdrolspeler was deze prima autobus.
Iedereen had zo wat zijn eigen superlatieven voor dit jonge designhotel in Essen of genoot stilzwijgend.
Tussen 10 en 13u kregen we uitleg en een rondleiding rond de gigantische open mijn van Garzweiler. Het onderwerp was...bruinkool.
Na een korte verplaatsing kwamen we aan op 'De stiftung Schloss Dyck Jüchen' waar we van een koude maaltijd konden genieten. We brachten er de rest van de namiddag door voor een vrij bezoek aan het domein met zijn kasteel, Engelse landschapstuin en de thematuintjes van de nieuwe tuin.
Zwart verleden -bijdrage 2 In de voormiddag een bezoek aan het zwarte verleden met een bloeiend toeristisch heden, Het 'Zollverein Essen'. Er werden twee groepen gevormd.
De nog jong uitziende gebouwen met de zwarte binnenkant.
Een boeiende historicus als gids met naast hem Bob als (ludieke) vertaler, voor de groep waarin ik terecht kwam.
Waar het allemaal om draaide: Steenkool waar cokes uit konden gewonnen worden.
Ruim voldoende wagonnetjes die door hun zwaarte en de lichte helling van de vloer vooruit gedreven werd. Nu is alles netjes opgeruimd maar denk maar eens terug aan die vele arbeiders die hier zwarte sneeuw hebben gezien voor een karig loon in een stoffige en zeer lawaaierige ruimte. En hun gezondheid dan?
Degelijkheid van het materiaal.
Geboeid luisteren naar een steeds meer op dreef komende gids.
Verlatenheid van het werkterrein.
Toeristische belangstelling in het heden met een ook indrukwekkende infrastructuur met raak gekozen kleuren.
Panoramisch zicht, als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt, op een verleden dat nu globaal zo'n 16 meter zou gezakt zijn tegenover vroeger. Over barsten aan gebouwen en schade door dit fenomeen werd niet gesproken.
En ik hoor nog het welgemeende en warm klinkend applaus van de groep aan een afscheidnemende brilante tevreden gids, die wel sommige plannen in de war bracht en de tweede groep zo'n 20min op hun honger liet zitten zodat ze ruim hun dorst konden lessen. Een medaille heeft altijd twee zijden.
Deze foto werd mij doorgestuurd door Bert. Zet dat ook maar eens op je blog zodat het mysterieuze van de man achter de schermen ervan af is....
gegroet
Bert Zeg Bert, het misterieuze zit niet aan de buitenkant hoor maar binnenin en daar kan jij gelukkig niet binnen kijken... hé!!!
Groen als basis -bijdrage 3
De Botanischer Garten Bochum is een universiteitstuin.Het werd voor ons een tweede hoogtepunt van een gevulde zaterdag.
Het is naast al de zeldzaamheden en de gewone dingen, een aangenaam wandelpark.
Een orchidee, zei Letje die een zwak heeft voor deze soort en Marc bevestigde , gaf de volledige naam in het Nederlands, er de wetenschappelijk naam er aan toevoegend.
Het Chinese tuintje voelden door de toeloop van de vele bezoekers, eerder eng aan. De enkele personen die in naderhand hoorde hadden er meer van verwacht.
Een mammoetboom met ervoor een prachtig gesloten bodembedekker waar ongewenste kruiden geen kans maken. Hij bloeit vroeg in het voorjaar maar imponeert mij ook door de kleur en de glans van het blad.
Een andere, wat hoge bodembedekker in volle bloei.
Een aparte boom in het moeras.
Zoek de groene kikker in het groen op het water. Had hij zijn kwaakmuiltje niet open gezet, dan zou ik hem echt niet hebben gezien.
We wisten allemaal dat het een sleutelbloem was maar het leek erop dat de natuur zich had vergist van bloem tot opnieuw Marc het mysterie toelichtte.
Hier speelde voor mij de naam van de bloem eventjes geen rol. Ik was gegrepen door die zachte kleurencombinatie en toen de naam werd genoemd heb ik het enkel vaag gehoord zonder aandacht.
Bij een tuinbezoek sluit ik mij graag aan bij het groepje dat zich vormt rond Marc die voor mij een plantenkennis heeft die eindeloos lijkt.
Een vreemd oord -bijdrage 4
De Vila Hügel in Essen is, in het licht van de geschiedenis een vreemd oord. Omdat we vroeg waren, volgens planning van de leider, bezochten we eerst alles wat buiten te zien was. Neuzen rond de villa en in het park.
Alfred Krüpp.
Ingang van de villa.
Zicht op een beeld in het immense park.
Een boom die tussen die ontelbare andere, opviel door zijn kleur.
Onverwacht, als symbool van waar het allemaal om draaide.
Een villa met 269 kamers. Eén ervan om je een gedacht te geven.
Eén van de vele wandtapijten (uit Atwerpen).
Alles ongezellig ruim en groot.
Ik voelde mij daar niet thuis maar kon zo hier en daar toch genieten van een beeld.
Gastronomisch -bijdrage 5
We verlieten Duitsland en kwamen in een Hollandse file terecht, wat ons wat later op de gekozen bestemming bracht.
Toen we ter plaatse kwamen leek het erf totaal verlaten op deze vergankelijke niet sterveling na.
De paniek sloeg toe maar uiteindelijk stond Bert toch oog in oog met de man die hem de stuipen op het lijf had gejaagd. Het zou niet verlopen zoals verhoopt. Onze leider (lijder) was op zijn hoede. Het werd doorbijten en alles kwam nog goed toen de maaltijd eindelijk van start ging.
Trees was zo vriendelijk mij de samenstelling van het menu door te sturen. Ze had het ijverig genoteerd bij de telkens gebrachte uitleg van de gastheer. Trees...wel bedankt hé!
Drank: Waterkaraf met citroenmelissen en goudsbloem. Appelsap, perensap en sinaasappelsap
Voorgerecht: Pompoenblokjes garen in suikersiroop met steranijs of anijs, kruidnagel en vanille. Opdienen met een stukje paté en eenbloemetje van het driekleurig viooltje.
Schorsenerensoep: Ajuin, groentebouillon, witte wijn, peper en schorsneren. Toemaatje Parmezaanse kaas. Versieren met kroonblaadjes van goudsbloem.
Om je duidelijk te maken hoe dik de soep was nam ik bovenstaande foto.
Gerookte veen -ham Bloem van Oost Indische kers. Crème van courgette : ui, gekookte aardappelen, courgette . Puree maken . Kruiden met tijm, lavas en pijpbieslook. Bolletje van aardappel, tomaat, gebakkens spek, room en rode biet. Aardpeer : zoetzuur ingelegd.
Groentetaart van gekookte snijbiet, ei, kaas, room, kwark. Ui, witte wijnazijn, gember, zeezout. Pastinaak hutsepot :50% pastinaak,en 50% ui, wortel en aardappel.
Dessert: Glaasje pruimenlikeur Crème van pompoen, poedersuiker, bessen- aardbeienmoes IJs van bessen Chocolade cake met tussenin chocolademousse.
Zonder woorden.
De tuin van vergeten groenten -bijdrage 6
Ik vraag mij af bij die tuin van vergeten groenten of die eigenaar nu een tuinier is die kooklessen geeft of hij een kok is met vijf keukens die al hobby een verzamelkweker is van vergeten groenten die hij met veel opzoekwerk op het spoor komt!
Tientallen soorten salade.
De koolsoorten.
Verschillende soorten ajuin.
Wortelen.
Warmoes.
Er wordt aan zaadwinning gedaan.
Eetbare bloemen.
Vele soorten boontjes enz.
De kruidentuin is een streling voor het oog door de vele planten in bloei.
Bloei in allerhande kleuren.
Bij de meeste planten staan bordjes met naam en uitleg over de herkomst. Toen ik zo'n bordje fotografeerde kreeg ik een uitbrander waardoor ik een gevoel kreeg zoals ik dit meermaals kreeg in mijn jeugd: hier heb ik een doodzonde bedreven.
Ik ben mijn troost dan maar gaan zoeken bij dit mooie roosje en kwam heel vlug tot rust. Naderhand kreeg ik van die 'struise meneer' excuses en een uitleg waar ik noch kop noch staart aan kreeg.Toch mijn hoed af hoor, voor zijn prestaties in de keuken en in de tuin.
Een verzameling planten in Arendonck -bijdrage 7
Er staan inderdaad mooie planten en het huis is heel apart. Ook van enkele beelden kon ik extra genieten.
Dit is een greep uit het aanbod maar dan zonder verder commentaar.Ik hoop dat je kan meegenieten.
Op zondag breng ik de afsluiter: Een kijkje op het zo gezegde mysterie achter de schermen onder de titel Wat mij boeide' , met een bloemetje aan De lei(ij)ding van deze reis.
Om te besluiten -bijdrage 8
Vandaag sluit ik de reeks af met een beperkte greep 'Wat mij boeide' uit de foto's van de week.
Deze foto zit voor mij vol verdoken symboliek. Een eilandje bloeiende waterlelies in een omwalling vergeven van de algen.
Een ruim en degelijk bed waar je plaats hebt om rustig te slapen maar waar je ook dicht kunt liggen omdat het om één matras gaat.
Iets heel aparts, namelijk een afsluiting gemaakt met werktuigen die in de koolmijn werden gebruikt.
Het alternatieve dat zonder veel precisie is aan gebracht.
Klompen die na het gebruik daar zo maar achtergelaten zijn.
Knopen in het eikenhout van een tafelblad waarin ik dan een figuur erken.
Het breien van Rosa, op de bus. Breiende handen hebben mij altijd diep aangesproken en mijn bewondering gekregen.
Mijn bewondering gaat ook uit naar de tolken en de mensen met plantenkennis die steeds een groepje rond zich garen om die hun kennis gul mee te delen en ervan te laten genieten. En Paul, onze chaufeur' zal ik zeker niet gemakkelijk vergeten.
Voor Sonja heb ik een digitaal boeketje gesprokkeld. Iedereen zal wel weten waarom. En wat de reis in het algemeen betreft heb ik voor deze man... maar één woord Schitterend.
Toen ik in de tuin wandelde om foto's te nemen en ter hoogte van de bovenvijver kwam was ik aangenaam verrast.
Ik zag voor het eerst de kikker die zich reeds enkele keren had laten horen. Een grote lawaaimaker is het niet.
De close-up kreeg ik, ook na bewerking niet scherper meer. Wat is de juiste benaming van dit prachtig exemplaar?
Er kwam ook van mijn oudste broer, een dubbele eactie op mijn vraag over de mij onbekende bloem in het gras bij mijn buurman.
Muizenoor bloeit met gele bloemen en bladranden zijn duidelijk behaard. Latijnse naam: Hieracium pilosella. Behoort tot de composietenfamilie.
Me baserend op de kleur van de bloemen zou het kunnen gaan om het Oranje havikskruid (Hieracium aurantiacum).
Ik heb dit gevonden in het boek WILDE PLANTEN van Geert Hüsstege.
Met natuurvriendelijke groeten.
Dank je wel broer. Voor de kikker zal je waarschijnlijk geen opzoekingen moeten doen en alle natuurgidsen van natuurpunt ook niet maar ik ben sterk toegespitst op de biologische teelt van groeten en mijn echte passie is kleur en kunstverf.
De wind trekt de laatste tijd regelmatig nogal hevig aan.
Een spil, van een kriekenboom, met emmers vruchten erop, is scheurt half uit.
De takken raken de grond zodat er met de grasmaaier geen doorkomen meer aan is. Het is bijna een week geleden dat de kriekelaar bijna in twee splitste.
Er moet nog sapdoorstroming zijn, anders zouden de kriekjes er nu reeds verdroogd bij hangen. Die zien er nog fris uit maar een beetje aan de kleine kant.
Ik heb een lange ronde stut geplaatst tegen de 'lonicerahaag' zodat de spil niet verder kan uitscheuren.
Onder het bijna uiteinde van de takken plaatste ik een kortere vierkante stut.
Nu kan ik met de grasmaaier eronder door. Als je het van de andere kant bekijkt zie je beter hoeveel schaduw daar is en dus minder uitdroging. Daar is het eens nodig dat er een grasbeurtkomt. Hopelijk rijpen de kriekjes allemaal en kan ik voor een landuriger oplossing zoek.
Gedurende de dagen van mijn deelname aan de kunstroute in Oudenburg heb ik tussendoor, zoals naar goede gewoonte, vóór dag en douw voor de vierde keer erwten geplukt.
Zo zie je maar waarvoor zeer droog weer goed kan zijn. Dit jaar dus zeer grote opbrengst van hoge kwaliteit.
Ook de laatste pluk bracht ¾ van een emmer peulerwten op. Drie goed gevulde emmers zeer malse peulerwten. Merkwaardig is, dat de pluk geen veertien dagen duurde en ik de ranken kan verwijderen en prei planten Er was ook een zeer grote opbrengst met peulen van optimale kwaliteit.
Het was jaren geleden dat ik nog eens tuinboontjes rechtstreeks zaaide in volle grond. Het moet reeds zeer mooi en vast weer zijn zoals dit jaar vooraleer ik het waag.
Het resultaat van de groene boontjes is ongeveer 100%.
Van de paarse bonen ligt dit een beetje lager.
De peulerwten plukte ik reeds voor de derde keer. Het is jaren geleden dat ik nog zo'n grote opbrengst had. Er zal nog een beperkte 4de pluk volgen en dan plant ik twee rijen prei in de plaats. Als je dan de aandacht verlegt van de erwten naar de rij pastinaak, dan merk je dat er in 1 nacht, op het einde van de rij, ongeveer een meter plantjes verdwenen zijn . Welke veelvraat hier aan het werk is geweest kan ik niet achterhalen. Voor aardluis zijn de plantjes aan de grote kant en voor slakken is het bijzonder droog, tenzij die zich vlug aanpassen aan het droge klimaat. Ik sta voor een raadsel. Het is ook de allereerste keer dat ik dit fenomeen voorheb. Hopelijk stopt het met die ene meter!
Zo kreeg ik van een mevrouw uit Limburg een bericht over een luizenplaag in haar tuin Bericht: Voor het eerst las ik uw blog, ben al een tijd lid van Velt en heb sinds dit jaar naast mijn tuin aan huis vnl bloemen, een beetje groente. Ik heb ook een volkstuin en beleef veel plezier aan tuinieren, wil ook graag tuinbonen oogsten, maar ja de luizen! Op aanraden van een mede tuinier, heb ik die bespoten met aftreksel van knoflook, lijkt niet te helpen. Was ik te laat? Is er iets anders, dat de andere beestjes in mijn tuin laat leven en toch effectief is? Voor dat ik het vergeet, wat een leuke/mooie/informatieve blog. Ik ga zeker vaker kijken > groet uit Limburg Luizen op tuinbonen kunnen bestreden worden met een bio bestrijdingsmiddel.
Hoe gezonder en sterker uw planten, hoe minder kans dat ze door de bladluizen zullen worden aangevallen. Gebruik organische meststoffen: niet te weinig maar ook niet te veel, want overbemesting maakt de planten ook gevoeliger zijn aan bladluizen;
Combineer met geurige gewassen zoals lavendel, bonekruid, dille, salie, knoflook,...
Natuurlijke belagers: lieveheersbeestjes, oorwormen, gaasvliegen, sluipwespen,... Maar ook meesjes en andere insectenetende tuinvogels.
Verder maken ze reclame vooreen bestrijdingsmiddel maar zelf schaf ik mij
nooit een middel uit de handel aan omdat ik alle voorzorgsmiddelen toepas en het grootste deel van mijn tuin teel ik volgens de methode van de combinatieteelt. Op de zijkanten van mijn moestuin staan bloemen.
Mevrouw, ik zal ook eens navraag doen bij leden van onze tuinclub of zij soms last hebben van luizen op bonen en wat zij er aan doen. Van zohaast ik bruikbaar materiaal heb zal ik het hier op de blog plaatsen. Als er bezoekers van deze blog ondervinding hebben van biologische bestrijding van luizen op tuinbonen, dan mogen zij mij dat doorsturen op dalae@pandora.be. dank bij voorbaat.
Aardappelloof, taxussnoeisel, vingerhoedskruid, doornappel, haksel van Amerikaanse vogelkers, ...: er staan heel wat giftige planten in onze tuinen. Maar mag een giftige plant op de composthoop? Maak je je compost zo niet giftig? Antwoord: Plantaardige gifstoffen weren herbivoren, en dit enkel tijdens het leven van de plant. Verder zijn deze gifstoffen in principe wateroplosbaar en snel afbreekbaar tot voeding voor andere planten; alleen looistoffen en harsen hebben meer tijd nodig om af te breken.
Conclusie: Natuurlijk mag je taxussnoeisel (etc) op de composthoop, of als mulchlaag tussen je struiken. Zorg wel dat dieren niet van de planten kunnen eten (bijv. paarden kunnen sterven van het eten van taxus).
Noteer ook: - Als giftige bladeren ook giftig waren voor het bodemleven, zouden veel composthopen niet zoveel pieren bevatten. - Een paar m3 vers haksel van Amerikaanse vogelkers geeft een heel goede broeihoop en achteraf prima compost. - Giftigheid hangt, zoals je weet, ook af van dosis en verbruiker: de coloradokever heeft die gifstof uit aardappelloof net nodig.
Ik weet niet wat mij, in deze drukke periode bij de vijver tot rust brengt! Is het de kleur of de beweging door licht schaduw, of is het gewoon dat eventjes niets anders hoeven te doen dan kijken naar het soepele bewegen van dat vissenvolkje? Hoe dan ook, voor mij is het rustbrengend.
Deze morgen vroeg plukte ik de peulerwten voor de tweede keer en kwam pas later dan gewoonlijk op de PC. Bij het lezen van het veltnieuws viel mijn oog op: Nieuw in de Velt-winkel: Natuurlijk Ecotuinieren is gemakkelijk. En voor iedereen!
Met die boodschap wil Laurence Machiels in het boek Natuurlijk! iedereen aan het ecotuinieren brengen.
-In 10 stappen leer je hoe het kan: de bodem leren kennen; kiezen voor de juiste planten, bloemen en bessen; variatie brengen in de tuin want dat is leuker voor vlinders, vogels en lieveheersbeestjes. Machiels geeft extra aandacht aan al dat dierlijk leven in de tuin. De schrijfster toont ook hoe je groenafval kunt vermijden, waar je het best een composthoop zet en hoe je regenwater kunt opvangen.
-Het boek focust vooral op de siertuin, met oog voor allerlei mogelijke situaties welke plantencombinaties gebruik je bijv. het best op een terras waar altijd schaduw is? Maar ook de moestuin komt aan bod. En daarbij krijg je meteen tips om kinderen te laten mee genieten van het (moes)tuinieren.
-Natuurlijk! is toegankelijk en vooral praktisch opgevat: een recept om zelf potgrond te maken, tips om zaden te oogsten en een bijenhotel te maken geven je meteen zin om aan de slag te gaan. De schrijfster verdoezelt echter niet dat je ook weleens problemen kunt ontmoeten bij het (ecologisch) tuinieren. Hoe je die probleempjes het best aanpakt, lees je in een overzicht achterin het boek.
Bestelgegevens
Velt-leden Velt-leden kunnen dit boek bij Velt kopen aan 14,95 i.p.v. 17,95. Laat je het boek verzenden, dan betaal je 3,00 extra. Stort het bedrag (verzendkosten inbegrepen) op rek.nr. BE51 0010 9905 5062 van Velt-nationaal, Berchem voor België of op IBAN NL72INGB0000362280 BIC INGBNL2A van Velt Nederland voor Nederland met vermelding van de titel. Je krijgt de publicatie per post thuis bezorgd.
Niet-leden Stort 17,95 (verzendkosten inbegrepen) op rek.nr. BE51 0010 9905 5062 van Velt-nationaal, Berchem voor België of op IBAN NL72INGB0000362280 BIC INGBNL2A van Velt Nederland voor Nederland met vermelding van de titel. Je krijgt de publicatie per post thuis bezorgd. Deze boodschap wilde ik jullie meegeven nu ik in mijn heel weinig tijd doorbreng omdat mijn tijd benomen is door alle voorbereidingen die nodig zijn om paraat te zijn voor de kunstroute, waaraan ik dus op 2,3,4 en 5 juni aan deelnemen.
Daar draait het allemaal om. Genieten en plezier beleven aan wat de tuin te bieden heeft, en dat is heel wat. Een ecologische tuin is niet zomaar een verzameling planten, struiken en bomen die lukraak werden neergepoot.
Elke plant heeft zijn eigen plaats, rekening houdend met:
de bodemgesteldheid
zon
schaduw
klimaat
...
Zo zorgt u ervoor dat de plant zich "thuis" voelt. In "ecologie" schuilt niet voor niets het Griekse woord oikos, wat "huis" betekent.
We willen u helpen om van uw leven in en met de tuin een waar genot te maken. Ontdek op deze website wat een tuin u allemaal biedt.
Dit is de filosofie van deze site. Zeker het bezoeken waard.
Velt-ecotuindagen op 4 en 5 juni 2011. Zin in een eco-actief weekend? Kom dan op 4 en 5 juni naar de ecotuindagen van Velt. Dit jaar zet een recordaantal tuiniers de deuren open. Op www.durftuinierenzonder.bevind je alle informatie over de 119 ecologische tuinen waar de eigenaars je hartelijk zullen onthalen en rondleiden.
Velt Beernem is dit jaar, op zondag 5 juni, aanwezig in de tuin van veltleden Winnie en Lode Bourez, Beukendreef 22 inHertsberghe.
Zij wonen in een grote tuin als natuuroase in de bosrijke zandstreek. 200 jaar geleden is bos aangelegd op de woeste velden.Zij startten met een gerooid dennenbos vol metershoge bramen. Het hoogteverschil van 3,5m gaat van droog bos naar zeer natte weide. Na de bouw van de woning en de schuur is op het droge stuk de bovenlaag afgeschraapt en de boomstobben gerooid. In het natte deel werd een vijver gegraven waarin via een plantenafvalwaterzuivering alle huishoudelijke afvalwater geloosd wordt. (Lode is specialist in aanleg waterzuiveringssystemen) Twee betonnen putten werden ingegraven als vleermuiskelders.
Over de aanplant van fruitbomen, streekeigen bosgoed en een verzameling van diverse linden, robinias en wilgen voor de bijen geeft Lode zelf uitleg tijdens een wandeling door de tuin. Bij de waterzuivering wordt bestendig uitleg verstrekt. Je kan de eigenaar dus de oren van de kop vragen. Daarna is het tijd om in ecologische tuin-en kookboeken te neuzen en van een lekker drankje te genieten.
En waar je ook langsgaat, overal kun je genieten van de gemoedelijke sfeer.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------In onze regio... kan je ook de tuinen van Reedpool, Bruggestraat 82 in Ruiselede en de tuin van Klimop Freinetschool, Fabionalaan 2 in Oostkamp bezoeken (op zaterdag 4 juni)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------Over Velt... Van tuinieren zonder gif tot genieten van gerechten met respect voor het milieu. Velt, de Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren, helpt je graag om een ecologische levensstijl te ontwikkelen in keuken, tuin en daarbuiten met kwaliteitsvolle publicaties, cursussen en campagnes.
Meer dan 13000 gezinnen en honderd lokale groepen in Vlaanderen en Nederland kiezen al voor een eco-actief leven en maken Velt tot een spreekbuis voor de belangen van ecologische consumenten. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------- Met dank aan Bert, voorzitter van Velt Beernem, die mij tekst en foto's doorstuurde en aan mij de schikking overliet. _____________________________________________________________________
Als je hier over de zapallito spreekt vallen de meeste mensen uit de lucht en denken meer aan de naam van een kroeg, een danstent of een restaurant dan aan een groente. De zapallito is een zomerpompoen. Het is de eerste keer dat ik deze plant kan bemachtigen. Mijn buurvrouw heeft die reeds enkele jaren en ik was dan ook blij verrast toen ze mij gisteren twee plantjes aanbood. Deze plant behoort bij de familie van de pompoenen maar blijft wel groen.
De zapallito naast de zeer droge kuil. Vergelijk de kleur van het putje met de de kleur van het begoten putje op de foto hieronder en dan zie dat het met de graad van vochtigheid pover is gesteld.
Hier kan je de heersende droogte zeer goed inschatten aan het verschil in kleur tussen droge en begoten grond.
Ik plantte ze op een nog vrij stukje grond naast mijn staakbonen. Ik zocht op het internet naar wat meer uitleg maar voorlopig vond ik vooral recepten in het Spaans.Weet iemand er meer over, dan kreeg ik graag het bericht doorgestuurd of de URL van het bericht naar dalae@pandora.be Dank bij voorbaat.
Ik vond wel enkele afbeeldingen o.a ook deze hier op robi666.blogspot.com in een vreemde taal en uit de vertaling kon ik opmaken dat het ook hier om een recept gaat.
Over de teelt van de zapalito is er nergens iets te bespeuren. Het ziet er wel echt smakelijk uit hoor.
Onze tuin lag nog volledig in de schaduw van de begroeide berm toen ik de erwten voor de eerste keer plukte.
Het was vroeg en heerlijk bij de opkomende zon de eerste pluk te mogen verlezen.
Pas daarna deed ik mijn waterronde. Iedere morgen wordt de prei gegoten en de rijen waar de bonen zijn gezaaid tot ze zijn gekiemd. Dit is een soort morgenritueel waarna de kippen hun dagelijkse portie graan krijgen. De rest van de groenten moet zelf het nodige vocht vinden in de ondergrond.
Na tien jaar natuurbeheer werd de biodiversiteit in de Masko bossen ook dit jaar nagegaan.Dit was een activiteit van natuurpunt in samenwerking met velt die zeker nog herhaald zal worden.
De bewegwijzering was klaar en duidelijk.
Groepjes met vooral kinderen waren her en der op zoektocht naar diertjes. Hier gaat zo'n groepje onder de vlag van natuurpunt door. Ze zijn begeleid door een gids en gewapend met kleine doosjes om tijdelijk het leven te vangen om na te gaan hoeveel verschillende soorten zich in dit bos genesteld hebben.
De vlag van velt prijkt aan de twee tentjes waar biogebak gemaakt en geserveerd wordt.
De hoofdactiviteit speelt zich echter af in het bos waar verschillende groepjes op zoek zijn en in de grote tent naast de eetstand waar gesorteerd en geteld wordt. De inhoud van elk doosje wordt aandachtig onder de loep genomen en bestudeerd .
Hier is dan het scorebord rond 16u in de namiddag. De activiteit was opgestart eventjes na de middag en zou nog doorlopen tot 18u.
In de tent van de onderzoekers konden kinderen, aan een aparte tafel, als afwisseling een spelletje spelen in verband met de natuur.
Om in schoonheid af te stuiten, wil ik hulde brengen aan de ijver van enkele velt-moeders die de hele namiddag in de weer waren om o.a. pannenkoeken te bakken, koffie en andere dranken te serveren en vooraf gebakken taarten en cakes aan te bieden en tussendoor de schotels te wassen. Zo af en toe werden ze eventjes bijgestaan door een paar verloren gelopen mannenhanden.
Bij een buurman woekert in zijn gras de onderstaande plant.
Wie kent de wetenschappelijk naam van onderstaande plant? Hier bij ons noemt men deze woekeraar 'muizenoor'. Indien je de juiste benaming kent of andere varianten van volksnamen mag je me die doormailen op dalae@pandora.beHartelijk dank bij voorbaat.Buurman wil die natuurlijk kwijt.Hij is immers niet ecologisch ingesteld.Hoe korter hij maait, hoe vlugger de bloem terugkomt.
Dit jaar werd het een hele bedoening omwille van de zanderige bovenlaag. Dit hier is de eerste fase. Daarna wordt een dwarsliggende bamboe met draad bevestigd aan de rechtstaande staken. Vervolgens zorgde ik ervoor dat het geheel vastheid kreeg. Tegenaan de avond plantte ik twee soorten snijbonen 6 staken met 'Hombeekboon' onbekend ras zonder naam dat ik kocht op de plantenmarkt van Hombeek en 4 staken 'Helda' van Aveve.
Vooraf had ik rond de staken tot viermaal flink gegoten om het water goed te laten indringen.
Het geheel ziet er dus zo uit. De eerste en de laatste staken zijn nog eens verbonden met de hoge schutting er dicht bij. Ook is er een verbinding met de pruimelaar op de berm. Daarmee hoop ik voldoende stevigheid te krijgen zodat het geheel weerstand kan bieden tegen eventuele harde windstoten. In het begin is er weinig weerstand maar eens de bonen volgroeid zijn wordt dat een compacte massa waarop de wind wel vat kan hebben.
Het is lang geleden maar gisteren zaaide ik nog eens struikboontjes rechtstreeks in volle grond. Ik ben vrij laat maar dit jaar koos ik voor laat omdat we nog een beetje ingevroren boontjes in voorraad hebben.
De eerste rij ligt tussen de zomerprei en de met gaas overdekte broccoli. De soort die ik zaaide is 'Oxinel van Vilmorin' die een lange vlezige, goede groene diepvriesboon is.
De tweede rij, de soort 'Amethist ook van Vilmorin', is een verbeterde versie van de 'Purple queen'. Wat de smaak betreft evenaart ze die van de 'Purple queen' maar de opbrengst is bijna het dubbele. Deze rij ligt tussen een rij gemengde salade en de rij paprika's. Daarmee is nu de totale ruimte van de combinatieteelt volzet.
Er zijn nog twee ruimtes vrij in de wisselteelt. In Vak 1, waar ik de wortels van de gele mosterd in de grond kapte, komen straks de staakbonen die in de serre in potjes zijn vooraf gekiemd.
In vak 4 komen enkele rijen winterprei. Hier had ik beter een voorteelt geplaatst of de winterbedekking laten liggen. Wie had zo'n lange droge periode kunnen voorzien. Nu zorg ik dat de bovenlaag voortdurend goed los ligt. De keuze voor later zaaien dan ik gewoon was, is mij echt bevallen. Als ik de opbrengst van de spinazie zie en de hele tuin bekijk, dan kan ik niet anders dan tevreden zijn. Dit jaar schoot de spinazie niet door, wat de vorige jaren wel het geval was. Ik veranderde van soort en koos dit jaar voor 'Vikking van Aveve' en die hield stand niettegenstaande het zeer droge weer. De spinazie heb ik ook begoten tot ze gekiemd was zoals ik met alle zaailijnen doe die ik plaats.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Een paar dagen vóór de reis werden de erwten weg genomen en de kooi verwijderd. Door het zeer droge weer en het mulchen is niets van ongewenst kruid te bespeuren. 
Ik heb een lange ronde stut geplaatst tegen de 'lonicerahaag' zodat de spil niet verder kan uitscheuren. 
De zapallito is een zomerpompoen. Het is de eerste keer dat ik deze plant kan bemachtigen. Mijn buurvrouw heeft die reeds enkele jaren en ik was dan ook blij verrast toen ze mij gisteren twee plantjes aanbood. Deze plant behoort bij de familie van de pompoenen maar blijft wel groen. 
Hier is dan het scorebord rond 16u in de namiddag. De activiteit was opgestart eventjes na de middag en zou nog doorlopen tot 18u. 
Het geheel ziet er dus zo uit. De eerste en de laatste staken zijn nog eens verbonden met de hoge schutting er dicht bij. Ook is er een verbinding met de pruimelaar op de berm. Daarmee hoop ik voldoende stevigheid te krijgen zodat het geheel weerstand kan bieden tegen eventuele harde windstoten. In het begin is er weinig weerstand maar eens de bonen volgroeid zijn wordt dat een compacte massa waarop de wind wel vat kan hebben.
Er zijn nog twee ruimtes vrij in de wisselteelt. In Vak 1, waar ik de wortels van de gele mosterd in de grond kapte, komen straks de staakbonen die in de serre in potjes zijn vooraf gekiemd.
