Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
30-06-2011
tussendoor werkjes
Het verven vraagt veel tijd. Gelukkig krijg ik hulp van mijn jongste broer.
Gistermorgen Ik zaaide vooruit en vooral een rij venkel ter plaatse.
In de namiddag plukte ik samen met mijn broer de cassis die bijzonder meevallen.
De jeneverbessen plukte hij alleen en dit jaar hebben wij bijna geen vruchten aan twee struiken. De derde struik is een late soort die nu nog niet oogstbaar is. Daar zal ik meer oogsten dan op de twee eerste samen.
Tussen alle bezigheden door volg ik de courgettes aandachtig.Eén plant wist enorm van de hitte.
Dit is een sterke gezonde plant.
Hier de plant die telkens bij volle zon haar bladeren laat hangen. Vergelijk ook het jonge blad van de twee. Bij de ene, de sterke, gezonde staat het jonge blad in fris donker groen. Bij de andere, zwakke plant, gaat de kleur naar geel groen. Ik geef ze nog even de kans maar vrees dat ze het niet haalt.
Eindelijk beginnen de pompoenen ook een scheut te krijgen. Het ongewenste groen begint door de eerste mulchlaag te groeien en zal moeten aangevuld worden.
De tuin staat er mooi bij.Ik hou mijn hart vast want er zou hevig onweer op komst zijn. Ik kom de laatste dagen enkel in de tuin om te oogsten. Onze eerste courgettes hebben we op tafel gebracht.
De hoofdknoppen van de broccoli zijn ook reeds verwerkt. De bijscheuten groeien en zullen weldra mindere vruchten geven. Ongeveer alles groeit, bloeit of geeft vruchten naar wens. Het is de juiste tijd om deuren en vensters een onderhoudsbeurt te geven. Laat ons hopen dat het onweer niet te veel schade aanricht.
Wat venkel betreft, zeg ik elk jaar dat ik de volgende keer wat vroeger zal zaaien.Ook dit jaar heeft de voor mij, drukste periode van het jaar, mij parten gespeeld.
Ik ben niet te laat maar was graag een veertiental dagen vroeger geweest..
Op de site,http://www.plantaardig.com/groenteninfo/berichten/knolvenkel/ las ik het volgende:
Vanaf vandaag - lees 15 juni - is er nog één maand de tijd om knolvenkel te zaaien. Planten van venkel kan tot 15 augustus.
De teelt van knolvenkel gaat het makkelijkst bij latere zaaidata. Venkel die rond de periode van de langste dag al in de tuin te groeien staat is gevoeliger voor opschieten, zeker bij de traditionele rassen. Na de langste dag gaat het allemaal veel vlotter om knolvenkel te telen, zowel de korter wordende dagen als de hogere nachttemperaturen zorgen ervoor dat de knolvenkel vlotter doorgroeit.
Ik zaai altijd de knolvenkel Fino .(dit jaar van Aveve) omdat ik te laat was met de zaadlijsten voor biologische zaden van Velt. De Fino kan je reeds zaaien vanaf mei.
Sommige groenten kwamen door de droogte maar niet op gang.
De courgettes kwamen maar niet op gang, ook niet toen ik regelmatig de potten met water vulde. Het was alsof er absoluut geen groei in de lucht zat.
Bij de paprika en Aubergine heb ik niet gegoten. Er was geen groeistop maar een zeer trage groei. Bij de courgettes moest ik ingrijpen.Uit ondervinding weet ik dat ik moet gieten bij heel droog weer of ze verslenzen en kappot gaan..
Bij de prei heb ik zeer veel water gegoten vóór het planten en dan nam de regen over. Daar zal geen groeistop zijn, die voor sommige planten moeilijk te overkomen is.
Geachte heer, Eerder heb ik al een keer gereageerd op de rijencultuur. Inmiddels heb ik er ook wat literatuur over gevonden, maar die is erg summier. Wat vragen oproept is de jaarlijks terugkerende zaai van spinazie en mosterd. Hoe zit dat met de wisselteelt van deze groente, of is de korte tijd dat deze gewassen op het veld staan de reden dat ze elk jaar weer opnieuw geteeld kunnen worden zonder risico? werkt dit systeem ook op zware zeeklei met een hoog Ph.? Bij voorbaat dank
Ik heb toen niet gereageerd op deze reactie omwille van de prioriteitverslag van de reis naar Duitsland en was het eerlijk gezegd uit het oog verloren, waarvoor mijn verontschuldiging.Nu deze persoon meegenoten van onze geslaagde reis die ik eerst in beeld en woord wilde brengen, kreeg ik van hem een tweede reactie. Na met interesse uw reis naar Duitsland gevolgd te hebben, wilde ik nog informatie. Eerder heb ik u vragen gesteld over de rijencultuur. Helaas tref ik nergens literatuur aan. Een vraag is gebleven, namelijk er wordt elk jaar spinazie en mosterd gezaaid, waarvan een beetje geoogst wordt en de rest dienst doet als mulching. Hoe gaat u om met de vruchtwisseling? Of is door de korte tijd dat het gewas groeit, dit niet langer van belang? Bij voorbaat dank
Er is inderdaad door de korte tijd dat de mosterd of spinazie er staan geen probleem maar er is meer. Onder de foto's heb je het antwoord.
Onder de bomenop het einde van de tuin Heb ik geen probleem met peul en blad gewassen want die stellen niet veel eisen aan de grond. Met knolgewassen zoals hier de ajuin lukt het nooit. Vergelijk de onderste foto met de bovenste en je kan zien de bovenste goed ontwikkelde ui toont ,midden in de tuin. Op de onderste foto is het bijna niets geworden met die ui, terwijl ze op hetzelfde moment zijn geplant. De tweede reden is dat die groenbemesters, want dit is hun functie, ook zeer weinig eisen van de grond. Ik ben ongeveer een tiental jaar bezig zonder problemen en dit, door voortdurende toevoeging van compost, op nu sterk verbeterde kleigrond. Jij hebt zware zeeklei met een hoog Ph.Dit is het proberen waard. De hoge Ph kan eventueel de groei beïnvloeden. De enige literatuur die ik ken is van de hand van de Duitse 'Gertrude frank' en dit boek is naar mijn weten niet meer in de handel. Toen ik op de net zocht kwam ik bij mezelf terecht.
Duitse Gertrude Frank en naar het Nederlands vertaald. Mengcultuur staat dus ook voor:combinatieteelt of rijencultuur. ... blog.seniorennet.be/tuinclubveltjabbeke/archief.php?ID...
Je kan dus verder zoeken op Gertrude Franck -mengcultuur. In het Duits en Engels vind je zeker interessante lektuur.
Ik hoop jou geduld met mij te hebben beloond en vooral jou met deze bijdrage verder help bij het zoeken naar literatuur. dalae@pandora.be Daniël.
Door de droogte was het ongeveer een maand geleden dat er nog een maaibeurt was.
Het gras komt stilaan weer in de totale tuin op groen te staan.
Op sommige plaatsen kan je nog zeer goed de gevolgen van de droogte waarnemen.
De plantengroei rond de vijver is zeer weelderig en begon de doorgang naar achter in de tuin te belemmeren.
Daar knipte ik de doorgang vrij zodat de grasmaaier het snoeisel kon oprapen en versnipperen. Nu opnieuw wachten op de zon het groen zijn volle glans te geven.
Merkwaardig is dat ik geen foto's terugvind van de droogteschade aan het gras. Dit fenomeen heb ik dus compleet genegeerd.Het was geen mooi zicht.
Mijn hoofdbezigheid, tot het einde van de pas gestarte klus, is verven. De hekel die ik daaraan heb moet overwonnen worden. Het verven is meer dan nodig en zoiets kan je niet blijven uitstellen. De vensters en deuren aan de buitenkant van het huis hebben een dringende beurt nodig. Vrouwtje lief is de bruine kleur van het beitsen hartgrondig beu en wil een kleurtje. Het hout van de garagepoorten werd vervangen en het poortje is ook nieuw omdat er geen isolatie stak tussen het hout en de ondergrond waardoor er vochtigheid het hout deed rotten. Daaraan is nu verholpen. De tuin wordt onderhouden met zogenaamde de tussendoor werkjes.
Een hoofdspil van de kriekelaar is gekraakt. De sapstroom is deels onderbroken waardoor de kriekjes niet meer zwellen maar direct afrijpen.
Zelfs na het stutten van de takken kan ik de krieken allemaal plukken van op de grond.
De vruchten zijn aan de bittere kant en ongeveer afgerijpt. Voor confituur en op alcohol plaatsen is dat voldoende. Als je wilt wachten tot ze helemaal rijp zijn, krijg je er de kans niet meer toe om ze te plukken omdat de vogels ze dan ook lekker vinden.
Na het plukken ben ik begonnen met het ontpitten van 1 kg, gedeeltelijk bijgestaan door Colette. Daarmee zat mijn kriekentaak erop.
Wat volgt is keukenwerk en trek ik er mij niet van aan maar het interesseert mij wel. Het opleggen van deze kriekjes op alcohol geeft ons tegen Nieuwjaar heel fijne kirsch. In deze kriekjes moeten de pitten blijven zitten waardoor de kirsch een klein amandelsmaakje bij krijgt.
De kleinere potjes bevatten confituur, deze keer heel bijzondere confituur. De ondersmaak van bitterheid die ik zo graag heb in confituur, zit er in en Colette heeft er nog wat Kaneel aan toegevoegd. De smaak is voor mij heel raak.
De kriekenconfituur wordt in één keer gemaakt. Dit potje met donkere kleur is gemaakt van frambozen en rabarber die er mindere mate aan toegevoegd wordt om de hoeveelheid groter te maken en ook om de zoetheid wat in te perken. Pure frambozenconfituur vinden wij veel te zoet. Als de dosering goed is smaak je de frambozen door en de rabarber enkel als je weet dat die er in zit.
Het verslag maken van de tuinreis nam ongeveer één week van mijn PC tijd in beslag.
Omdat je als velt tuinier voor zaaien en planten op het Velt tuinkalender terecht kunt en voor de dagelijkse bezighedenkunt bladeren in het archief van onze blog, Heb ik van onze schitterende reis, een degelijke reportage willen neerzetten.
Voor tuinders met gebrek aan water zal de droogte wel voor problemen hebben gezorgd.
Voor mij stelden die problemen zich niet omdat ik over een waterput beschik en een dompelpomp..
Nu zitten we weer op de kwakkeltoer, wat andere problemen en voordelen met zich meebrengt. Een paar dagen vóór de reis werden de erwten weg genomen en de kooi verwijderd. Door het zeer droge weer en het mulchen is niets van ongewenst kruid te bespeuren.
Bij het maken van de plantvoor voor de prei stelde ik vast dat de grond zeer droog is.
Om het water beter te laten doordringen naar de ondergrond maakte ik eerst de bodem van de voor extra los. Dat belet ook gedeeltelijk dat het water stroomt in de voor naar een lager gelegen gedeelte.
Zes gieters van 12l water heb ik in drie keer gegoten, per 5m plantvoor.
Na het planten van de prei goot ik nog eens extra aan. De volgende dag is het beginnen regenen. Een perfecte timing die van hogerhand werd geregeld. Soms kan een tuinier wanhopig zijn bij het weer maar soms, zoals hier voor mij, zich zeer dankbaar voelen naar de weergoden toe.
Na het planten van de winterprei heb ik een voortje gemaakt bij de zomerprei en bij gemest met smeerwortelgier.
Zonder te wieden heb ik, toen de gier goed ingedrongen was, de rij aangeaard. Zo kan het ongewenste groen voor extra groenbemesting zorgen. Let er wel op dat je nooit zaadkoppen inwerkt. Bij het thuiskomen van de reis waar we zo goed als niet gehinderd werden door de weinige regen die we daar kregen was de tuin opnieuw in een wat normalere toestand dan gedurende de droogte. Zoals je kan zien op de foto's, staan mijn groenten er goed bij. Ik hoop dat ieder van jullie de droogte problemen ook aan konden. Straks wordt onkruid het aan te pakken probleem.
Om het lezen van de verslagen over onze tuinreis van 2011 (lees eetreis) te vergemakkelijken heb ik de volgorde van een normale blog omgekeerd en alles in één bijlage samengebracht. Geniet mee.
Drie dagen op reis -bijdrage 1
Wij zijn er enkele dagen uit geweest voor een reisje naar Duitsland. Alle dankwoorden zijn reeds uitgesproken ten persoonlijke titel. Daar komen we niet op terug.
verzameling planten in Arendonck Mijn woorden wikken en wegen zal niet moeilijk zijn want ik lig verpletterd onder een lawine van +/-750 kiekjes. Mijn schijnbaar ontembare geestdrift heeft het mij nogmaals gelapt.
Ik viste enkele exemplaren uit, verbonden aan vage of duidelijke beloften.
Het is niet mijn bedoeling deze zoveelste fijne reis volledig in beeld te brengen.Het was niet echt een tuinreis maar door samenloop van omstandig werd het eerder een verzadigende eetrijs.
Dit is de groep waarmee wij mochten meereizen. De basis zijn mensen van velt Beernem, aangevuld met bevoorrechten. Als je er niet optimaal of helemaal niet op terug te vinden bent dan komt het omdat ik de foto nam terwijl jullie allemaal in het visier keken van de fotograaf van de afdeling.
Dan DE foto waar iederren netjes naar het vogeltje lacht, zelfs de twee fotografen..
Paul koos het hotel uit en trof een buitenkansje, een voltreffer. Hij bracht er ons veilig heen en na drie dagen ook veilig terug naar de startlocatie
Een andere hoofdrolspeler was deze prima autobus.
Iedereen had zo wat zijn eigen superlatieven voor dit jonge designhotel in Essen of genoot stilzwijgend.
Tussen 10 en 13u kregen we uitleg en een rondleiding rond de gigantische open mijn van Garzweiler. Het onderwerp was...bruinkool.
Na een korte verplaatsing kwamen we aan op 'De stiftung Schloss Dyck Jüchen' waar we van een koude maaltijd konden genieten. We brachten er de rest van de namiddag door voor een vrij bezoek aan het domein met zijn kasteel, Engelse landschapstuin en de thematuintjes van de nieuwe tuin.
Zwart verleden -bijdrage 2 In de voormiddag een bezoek aan het zwarte verleden met een bloeiend toeristisch heden, Het 'Zollverein Essen'. Er werden twee groepen gevormd.
De nog jong uitziende gebouwen met de zwarte binnenkant.
Een boeiende historicus als gids met naast hem Bob als (ludieke) vertaler, voor de groep waarin ik terecht kwam.
Waar het allemaal om draaide: Steenkool waar cokes uit konden gewonnen worden.
Ruim voldoende wagonnetjes die door hun zwaarte en de lichte helling van de vloer vooruit gedreven werd. Nu is alles netjes opgeruimd maar denk maar eens terug aan die vele arbeiders die hier zwarte sneeuw hebben gezien voor een karig loon in een stoffige en zeer lawaaierige ruimte. En hun gezondheid dan?
Degelijkheid van het materiaal.
Geboeid luisteren naar een steeds meer op dreef komende gids.
Verlatenheid van het werkterrein.
Toeristische belangstelling in het heden met een ook indrukwekkende infrastructuur met raak gekozen kleuren.
Panoramisch zicht, als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt, op een verleden dat nu globaal zo'n 16 meter zou gezakt zijn tegenover vroeger. Over barsten aan gebouwen en schade door dit fenomeen werd niet gesproken.
En ik hoor nog het welgemeende en warm klinkend applaus van de groep aan een afscheidnemende brilante tevreden gids, die wel sommige plannen in de war bracht en de tweede groep zo'n 20min op hun honger liet zitten zodat ze ruim hun dorst konden lessen. Een medaille heeft altijd twee zijden.
Deze foto werd mij doorgestuurd door Bert. Zet dat ook maar eens op je blog zodat het mysterieuze van de man achter de schermen ervan af is....
gegroet
Bert Zeg Bert, het misterieuze zit niet aan de buitenkant hoor maar binnenin en daar kan jij gelukkig niet binnen kijken... hé!!!
Groen als basis -bijdrage 3
De Botanischer Garten Bochum is een universiteitstuin.Het werd voor ons een tweede hoogtepunt van een gevulde zaterdag.
Het is naast al de zeldzaamheden en de gewone dingen, een aangenaam wandelpark.
Een orchidee, zei Letje die een zwak heeft voor deze soort en Marc bevestigde , gaf de volledige naam in het Nederlands, er de wetenschappelijk naam er aan toevoegend.
Het Chinese tuintje voelden door de toeloop van de vele bezoekers, eerder eng aan. De enkele personen die in naderhand hoorde hadden er meer van verwacht.
Een mammoetboom met ervoor een prachtig gesloten bodembedekker waar ongewenste kruiden geen kans maken. Hij bloeit vroeg in het voorjaar maar imponeert mij ook door de kleur en de glans van het blad.
Een andere, wat hoge bodembedekker in volle bloei.
Een aparte boom in het moeras.
Zoek de groene kikker in het groen op het water. Had hij zijn kwaakmuiltje niet open gezet, dan zou ik hem echt niet hebben gezien.
We wisten allemaal dat het een sleutelbloem was maar het leek erop dat de natuur zich had vergist van bloem tot opnieuw Marc het mysterie toelichtte.
Hier speelde voor mij de naam van de bloem eventjes geen rol. Ik was gegrepen door die zachte kleurencombinatie en toen de naam werd genoemd heb ik het enkel vaag gehoord zonder aandacht.
Bij een tuinbezoek sluit ik mij graag aan bij het groepje dat zich vormt rond Marc die voor mij een plantenkennis heeft die eindeloos lijkt.
Een vreemd oord -bijdrage 4
De Vila Hügel in Essen is, in het licht van de geschiedenis een vreemd oord. Omdat we vroeg waren, volgens planning van de leider, bezochten we eerst alles wat buiten te zien was. Neuzen rond de villa en in het park.
Alfred Krüpp.
Ingang van de villa.
Zicht op een beeld in het immense park.
Een boom die tussen die ontelbare andere, opviel door zijn kleur.
Onverwacht, als symbool van waar het allemaal om draaide.
Een villa met 269 kamers. Eén ervan om je een gedacht te geven.
Eén van de vele wandtapijten (uit Atwerpen).
Alles ongezellig ruim en groot.
Ik voelde mij daar niet thuis maar kon zo hier en daar toch genieten van een beeld.
Gastronomisch -bijdrage 5
We verlieten Duitsland en kwamen in een Hollandse file terecht, wat ons wat later op de gekozen bestemming bracht.
Toen we ter plaatse kwamen leek het erf totaal verlaten op deze vergankelijke niet sterveling na.
De paniek sloeg toe maar uiteindelijk stond Bert toch oog in oog met de man die hem de stuipen op het lijf had gejaagd. Het zou niet verlopen zoals verhoopt. Onze leider (lijder) was op zijn hoede. Het werd doorbijten en alles kwam nog goed toen de maaltijd eindelijk van start ging.
Trees was zo vriendelijk mij de samenstelling van het menu door te sturen. Ze had het ijverig genoteerd bij de telkens gebrachte uitleg van de gastheer. Trees...wel bedankt hé!
Drank: Waterkaraf met citroenmelissen en goudsbloem. Appelsap, perensap en sinaasappelsap
Voorgerecht: Pompoenblokjes garen in suikersiroop met steranijs of anijs, kruidnagel en vanille. Opdienen met een stukje paté en eenbloemetje van het driekleurig viooltje.
Schorsenerensoep: Ajuin, groentebouillon, witte wijn, peper en schorsneren. Toemaatje Parmezaanse kaas. Versieren met kroonblaadjes van goudsbloem.
Om je duidelijk te maken hoe dik de soep was nam ik bovenstaande foto.
Gerookte veen -ham Bloem van Oost Indische kers. Crème van courgette : ui, gekookte aardappelen, courgette . Puree maken . Kruiden met tijm, lavas en pijpbieslook. Bolletje van aardappel, tomaat, gebakkens spek, room en rode biet. Aardpeer : zoetzuur ingelegd.
Groentetaart van gekookte snijbiet, ei, kaas, room, kwark. Ui, witte wijnazijn, gember, zeezout. Pastinaak hutsepot :50% pastinaak,en 50% ui, wortel en aardappel.
Dessert: Glaasje pruimenlikeur Crème van pompoen, poedersuiker, bessen- aardbeienmoes IJs van bessen Chocolade cake met tussenin chocolademousse.
Zonder woorden.
De tuin van vergeten groenten -bijdrage 6
Ik vraag mij af bij die tuin van vergeten groenten of die eigenaar nu een tuinier is die kooklessen geeft of hij een kok is met vijf keukens die al hobby een verzamelkweker is van vergeten groenten die hij met veel opzoekwerk op het spoor komt!
Tientallen soorten salade.
De koolsoorten.
Verschillende soorten ajuin.
Wortelen.
Warmoes.
Er wordt aan zaadwinning gedaan.
Eetbare bloemen.
Vele soorten boontjes enz.
De kruidentuin is een streling voor het oog door de vele planten in bloei.
Bloei in allerhande kleuren.
Bij de meeste planten staan bordjes met naam en uitleg over de herkomst. Toen ik zo'n bordje fotografeerde kreeg ik een uitbrander waardoor ik een gevoel kreeg zoals ik dit meermaals kreeg in mijn jeugd: hier heb ik een doodzonde bedreven.
Ik ben mijn troost dan maar gaan zoeken bij dit mooie roosje en kwam heel vlug tot rust. Naderhand kreeg ik van die 'struise meneer' excuses en een uitleg waar ik noch kop noch staart aan kreeg.Toch mijn hoed af hoor, voor zijn prestaties in de keuken en in de tuin.
Een verzameling planten in Arendonck -bijdrage 7
Er staan inderdaad mooie planten en het huis is heel apart. Ook van enkele beelden kon ik extra genieten.
Dit is een greep uit het aanbod maar dan zonder verder commentaar.Ik hoop dat je kan meegenieten.
Op zondag breng ik de afsluiter: Een kijkje op het zo gezegde mysterie achter de schermen onder de titel Wat mij boeide' , met een bloemetje aan De lei(ij)ding van deze reis.
Om te besluiten -bijdrage 8
Vandaag sluit ik de reeks af met een beperkte greep 'Wat mij boeide' uit de foto's van de week.
Deze foto zit voor mij vol verdoken symboliek. Een eilandje bloeiende waterlelies in een omwalling vergeven van de algen.
Een ruim en degelijk bed waar je plaats hebt om rustig te slapen maar waar je ook dicht kunt liggen omdat het om één matras gaat.
Iets heel aparts, namelijk een afsluiting gemaakt met werktuigen die in de koolmijn werden gebruikt.
Het alternatieve dat zonder veel precisie is aan gebracht.
Klompen die na het gebruik daar zo maar achtergelaten zijn.
Knopen in het eikenhout van een tafelblad waarin ik dan een figuur erken.
Het breien van Rosa, op de bus. Breiende handen hebben mij altijd diep aangesproken en mijn bewondering gekregen.
Mijn bewondering gaat ook uit naar de tolken en de mensen met plantenkennis die steeds een groepje rond zich garen om die hun kennis gul mee te delen en ervan te laten genieten. En Paul, onze chaufeur' zal ik zeker niet gemakkelijk vergeten.
Voor Sonja heb ik een digitaal boeketje gesprokkeld. Iedereen zal wel weten waarom. En wat de reis in het algemeen betreft heb ik voor deze man... maar één woord Schitterend.
Toen ik in de tuin wandelde om foto's te nemen en ter hoogte van de bovenvijver kwam was ik aangenaam verrast.
Ik zag voor het eerst de kikker die zich reeds enkele keren had laten horen. Een grote lawaaimaker is het niet.
De close-up kreeg ik, ook na bewerking niet scherper meer. Wat is de juiste benaming van dit prachtig exemplaar?
Er kwam ook van mijn oudste broer, een dubbele eactie op mijn vraag over de mij onbekende bloem in het gras bij mijn buurman.
Muizenoor bloeit met gele bloemen en bladranden zijn duidelijk behaard. Latijnse naam: Hieracium pilosella. Behoort tot de composietenfamilie.
Me baserend op de kleur van de bloemen zou het kunnen gaan om het Oranje havikskruid (Hieracium aurantiacum).
Ik heb dit gevonden in het boek WILDE PLANTEN van Geert Hüsstege.
Met natuurvriendelijke groeten.
Dank je wel broer. Voor de kikker zal je waarschijnlijk geen opzoekingen moeten doen en alle natuurgidsen van natuurpunt ook niet maar ik ben sterk toegespitst op de biologische teelt van groeten en mijn echte passie is kleur en kunstverf.
De wind trekt de laatste tijd regelmatig nogal hevig aan.
Een spil, van een kriekenboom, met emmers vruchten erop, is scheurt half uit.
De takken raken de grond zodat er met de grasmaaier geen doorkomen meer aan is. Het is bijna een week geleden dat de kriekelaar bijna in twee splitste.
Er moet nog sapdoorstroming zijn, anders zouden de kriekjes er nu reeds verdroogd bij hangen. Die zien er nog fris uit maar een beetje aan de kleine kant.
Ik heb een lange ronde stut geplaatst tegen de 'lonicerahaag' zodat de spil niet verder kan uitscheuren.
Onder het bijna uiteinde van de takken plaatste ik een kortere vierkante stut.
Nu kan ik met de grasmaaier eronder door. Als je het van de andere kant bekijkt zie je beter hoeveel schaduw daar is en dus minder uitdroging. Daar is het eens nodig dat er een grasbeurtkomt. Hopelijk rijpen de kriekjes allemaal en kan ik voor een landuriger oplossing zoek.
Gedurende de dagen van mijn deelname aan de kunstroute in Oudenburg heb ik tussendoor, zoals naar goede gewoonte, vóór dag en douw voor de vierde keer erwten geplukt.
Zo zie je maar waarvoor zeer droog weer goed kan zijn. Dit jaar dus zeer grote opbrengst van hoge kwaliteit.
Ook de laatste pluk bracht ¾ van een emmer peulerwten op. Drie goed gevulde emmers zeer malse peulerwten. Merkwaardig is, dat de pluk geen veertien dagen duurde en ik de ranken kan verwijderen en prei planten Er was ook een zeer grote opbrengst met peulen van optimale kwaliteit.
Het was jaren geleden dat ik nog eens tuinboontjes rechtstreeks zaaide in volle grond. Het moet reeds zeer mooi en vast weer zijn zoals dit jaar vooraleer ik het waag.
Het resultaat van de groene boontjes is ongeveer 100%.
Van de paarse bonen ligt dit een beetje lager.
De peulerwten plukte ik reeds voor de derde keer. Het is jaren geleden dat ik nog zo'n grote opbrengst had. Er zal nog een beperkte 4de pluk volgen en dan plant ik twee rijen prei in de plaats. Als je dan de aandacht verlegt van de erwten naar de rij pastinaak, dan merk je dat er in 1 nacht, op het einde van de rij, ongeveer een meter plantjes verdwenen zijn . Welke veelvraat hier aan het werk is geweest kan ik niet achterhalen. Voor aardluis zijn de plantjes aan de grote kant en voor slakken is het bijzonder droog, tenzij die zich vlug aanpassen aan het droge klimaat. Ik sta voor een raadsel. Het is ook de allereerste keer dat ik dit fenomeen voorheb. Hopelijk stopt het met die ene meter!
Zo kreeg ik van een mevrouw uit Limburg een bericht over een luizenplaag in haar tuin Bericht: Voor het eerst las ik uw blog, ben al een tijd lid van Velt en heb sinds dit jaar naast mijn tuin aan huis vnl bloemen, een beetje groente. Ik heb ook een volkstuin en beleef veel plezier aan tuinieren, wil ook graag tuinbonen oogsten, maar ja de luizen! Op aanraden van een mede tuinier, heb ik die bespoten met aftreksel van knoflook, lijkt niet te helpen. Was ik te laat? Is er iets anders, dat de andere beestjes in mijn tuin laat leven en toch effectief is? Voor dat ik het vergeet, wat een leuke/mooie/informatieve blog. Ik ga zeker vaker kijken > groet uit Limburg Luizen op tuinbonen kunnen bestreden worden met een bio bestrijdingsmiddel.
Hoe gezonder en sterker uw planten, hoe minder kans dat ze door de bladluizen zullen worden aangevallen. Gebruik organische meststoffen: niet te weinig maar ook niet te veel, want overbemesting maakt de planten ook gevoeliger zijn aan bladluizen;
Combineer met geurige gewassen zoals lavendel, bonekruid, dille, salie, knoflook,...
Natuurlijke belagers: lieveheersbeestjes, oorwormen, gaasvliegen, sluipwespen,... Maar ook meesjes en andere insectenetende tuinvogels.
Verder maken ze reclame vooreen bestrijdingsmiddel maar zelf schaf ik mij
nooit een middel uit de handel aan omdat ik alle voorzorgsmiddelen toepas en het grootste deel van mijn tuin teel ik volgens de methode van de combinatieteelt. Op de zijkanten van mijn moestuin staan bloemen.
Mevrouw, ik zal ook eens navraag doen bij leden van onze tuinclub of zij soms last hebben van luizen op bonen en wat zij er aan doen. Van zohaast ik bruikbaar materiaal heb zal ik het hier op de blog plaatsen. Als er bezoekers van deze blog ondervinding hebben van biologische bestrijding van luizen op tuinbonen, dan mogen zij mij dat doorsturen op dalae@pandora.be. dank bij voorbaat.
Aardappelloof, taxussnoeisel, vingerhoedskruid, doornappel, haksel van Amerikaanse vogelkers, ...: er staan heel wat giftige planten in onze tuinen. Maar mag een giftige plant op de composthoop? Maak je je compost zo niet giftig? Antwoord: Plantaardige gifstoffen weren herbivoren, en dit enkel tijdens het leven van de plant. Verder zijn deze gifstoffen in principe wateroplosbaar en snel afbreekbaar tot voeding voor andere planten; alleen looistoffen en harsen hebben meer tijd nodig om af te breken.
Conclusie: Natuurlijk mag je taxussnoeisel (etc) op de composthoop, of als mulchlaag tussen je struiken. Zorg wel dat dieren niet van de planten kunnen eten (bijv. paarden kunnen sterven van het eten van taxus).
Noteer ook: - Als giftige bladeren ook giftig waren voor het bodemleven, zouden veel composthopen niet zoveel pieren bevatten. - Een paar m3 vers haksel van Amerikaanse vogelkers geeft een heel goede broeihoop en achteraf prima compost. - Giftigheid hangt, zoals je weet, ook af van dosis en verbruiker: de coloradokever heeft die gifstof uit aardappelloof net nodig.
Ik weet niet wat mij, in deze drukke periode bij de vijver tot rust brengt! Is het de kleur of de beweging door licht schaduw, of is het gewoon dat eventjes niets anders hoeven te doen dan kijken naar het soepele bewegen van dat vissenvolkje? Hoe dan ook, voor mij is het rustbrengend.
Deze morgen vroeg plukte ik de peulerwten voor de tweede keer en kwam pas later dan gewoonlijk op de PC. Bij het lezen van het veltnieuws viel mijn oog op: Nieuw in de Velt-winkel: Natuurlijk Ecotuinieren is gemakkelijk. En voor iedereen!
Met die boodschap wil Laurence Machiels in het boek Natuurlijk! iedereen aan het ecotuinieren brengen.
-In 10 stappen leer je hoe het kan: de bodem leren kennen; kiezen voor de juiste planten, bloemen en bessen; variatie brengen in de tuin want dat is leuker voor vlinders, vogels en lieveheersbeestjes. Machiels geeft extra aandacht aan al dat dierlijk leven in de tuin. De schrijfster toont ook hoe je groenafval kunt vermijden, waar je het best een composthoop zet en hoe je regenwater kunt opvangen.
-Het boek focust vooral op de siertuin, met oog voor allerlei mogelijke situaties welke plantencombinaties gebruik je bijv. het best op een terras waar altijd schaduw is? Maar ook de moestuin komt aan bod. En daarbij krijg je meteen tips om kinderen te laten mee genieten van het (moes)tuinieren.
-Natuurlijk! is toegankelijk en vooral praktisch opgevat: een recept om zelf potgrond te maken, tips om zaden te oogsten en een bijenhotel te maken geven je meteen zin om aan de slag te gaan. De schrijfster verdoezelt echter niet dat je ook weleens problemen kunt ontmoeten bij het (ecologisch) tuinieren. Hoe je die probleempjes het best aanpakt, lees je in een overzicht achterin het boek.
Bestelgegevens
Velt-leden Velt-leden kunnen dit boek bij Velt kopen aan 14,95 i.p.v. 17,95. Laat je het boek verzenden, dan betaal je 3,00 extra. Stort het bedrag (verzendkosten inbegrepen) op rek.nr. BE51 0010 9905 5062 van Velt-nationaal, Berchem voor België of op IBAN NL72INGB0000362280 BIC INGBNL2A van Velt Nederland voor Nederland met vermelding van de titel. Je krijgt de publicatie per post thuis bezorgd.
Niet-leden Stort 17,95 (verzendkosten inbegrepen) op rek.nr. BE51 0010 9905 5062 van Velt-nationaal, Berchem voor België of op IBAN NL72INGB0000362280 BIC INGBNL2A van Velt Nederland voor Nederland met vermelding van de titel. Je krijgt de publicatie per post thuis bezorgd. Deze boodschap wilde ik jullie meegeven nu ik in mijn heel weinig tijd doorbreng omdat mijn tijd benomen is door alle voorbereidingen die nodig zijn om paraat te zijn voor de kunstroute, waaraan ik dus op 2,3,4 en 5 juni aan deelnemen.
Daar draait het allemaal om. Genieten en plezier beleven aan wat de tuin te bieden heeft, en dat is heel wat. Een ecologische tuin is niet zomaar een verzameling planten, struiken en bomen die lukraak werden neergepoot.
Elke plant heeft zijn eigen plaats, rekening houdend met:
de bodemgesteldheid
zon
schaduw
klimaat
...
Zo zorgt u ervoor dat de plant zich "thuis" voelt. In "ecologie" schuilt niet voor niets het Griekse woord oikos, wat "huis" betekent.
We willen u helpen om van uw leven in en met de tuin een waar genot te maken. Ontdek op deze website wat een tuin u allemaal biedt.
Dit is de filosofie van deze site. Zeker het bezoeken waard.
Velt-ecotuindagen op 4 en 5 juni 2011. Zin in een eco-actief weekend? Kom dan op 4 en 5 juni naar de ecotuindagen van Velt. Dit jaar zet een recordaantal tuiniers de deuren open. Op www.durftuinierenzonder.bevind je alle informatie over de 119 ecologische tuinen waar de eigenaars je hartelijk zullen onthalen en rondleiden.
Velt Beernem is dit jaar, op zondag 5 juni, aanwezig in de tuin van veltleden Winnie en Lode Bourez, Beukendreef 22 inHertsberghe.
Zij wonen in een grote tuin als natuuroase in de bosrijke zandstreek. 200 jaar geleden is bos aangelegd op de woeste velden.Zij startten met een gerooid dennenbos vol metershoge bramen. Het hoogteverschil van 3,5m gaat van droog bos naar zeer natte weide. Na de bouw van de woning en de schuur is op het droge stuk de bovenlaag afgeschraapt en de boomstobben gerooid. In het natte deel werd een vijver gegraven waarin via een plantenafvalwaterzuivering alle huishoudelijke afvalwater geloosd wordt. (Lode is specialist in aanleg waterzuiveringssystemen) Twee betonnen putten werden ingegraven als vleermuiskelders.
Over de aanplant van fruitbomen, streekeigen bosgoed en een verzameling van diverse linden, robinias en wilgen voor de bijen geeft Lode zelf uitleg tijdens een wandeling door de tuin. Bij de waterzuivering wordt bestendig uitleg verstrekt. Je kan de eigenaar dus de oren van de kop vragen. Daarna is het tijd om in ecologische tuin-en kookboeken te neuzen en van een lekker drankje te genieten.
En waar je ook langsgaat, overal kun je genieten van de gemoedelijke sfeer.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------In onze regio... kan je ook de tuinen van Reedpool, Bruggestraat 82 in Ruiselede en de tuin van Klimop Freinetschool, Fabionalaan 2 in Oostkamp bezoeken (op zaterdag 4 juni)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------Over Velt... Van tuinieren zonder gif tot genieten van gerechten met respect voor het milieu. Velt, de Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren, helpt je graag om een ecologische levensstijl te ontwikkelen in keuken, tuin en daarbuiten met kwaliteitsvolle publicaties, cursussen en campagnes.
Meer dan 13000 gezinnen en honderd lokale groepen in Vlaanderen en Nederland kiezen al voor een eco-actief leven en maken Velt tot een spreekbuis voor de belangen van ecologische consumenten. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------- Met dank aan Bert, voorzitter van Velt Beernem, die mij tekst en foto's doorstuurde en aan mij de schikking overliet. _____________________________________________________________________
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Gistermorgen Ik zaaide vooruit en vooral een rij venkel ter plaatse.
Ik kom de laatste dagen enkel in de tuin om te oogsten. Onze eerste courgettes hebben we op tafel gebracht. 
De courgettes kwamen maar niet op gang, ook niet toen ik regelmatig de potten met water vulde. Het was alsof er absoluut geen groei in de lucht zat. 
Bij de paprika en Aubergine heb ik niet gegoten. 
Bij de prei heb ik zeer veel water gegoten vóór het planten en dan nam de regen over. Daar zal geen groeistop zijn, die voor sommige planten moeilijk te overkomen is.
Een paar dagen vóór de reis werden de erwten weg genomen en de kooi verwijderd. Door het zeer droge weer en het mulchen is niets van ongewenst kruid te bespeuren. 
Ik heb een lange ronde stut geplaatst tegen de 'lonicerahaag' zodat de spil niet verder kan uitscheuren. 
