|
Om het lezen van de verslagen over onze tuinreis van 2011 (lees eetreis) te vergemakkelijken heb ik de volgorde van een normale blog omgekeerd en alles in één bijlage samengebracht. Geniet mee.
Drie dagen op reis -bijdrage 1
Wij zijn er enkele dagen uit geweest voor een reisje naar Duitsland.
Alle dankwoorden zijn reeds uitgesproken ten persoonlijke titel. Daar komen we niet op terug.
verzameling planten in Arendonck Mijn woorden wikken en wegen zal niet moeilijk zijn want ik lig verpletterd onder een lawine van +/-750 kiekjes. Mijn schijnbaar ontembare geestdrift heeft het mij nogmaals gelapt.
Ik viste enkele exemplaren uit, verbonden aan vage of duidelijke beloften.
Het is niet mijn bedoeling deze zoveelste fijne reis volledig in beeld te brengen. Het was niet echt een tuinreis maar door samenloop van omstandig werd het eerder een verzadigende eetrijs.
Dit is de groep waarmee wij mochten meereizen. De basis zijn mensen van velt Beernem, aangevuld met bevoorrechten. Als je er niet optimaal of helemaal niet op terug te vinden bent dan komt het omdat ik de foto nam terwijl jullie allemaal in het visier keken van de fotograaf van de afdeling.
Dan DE foto waar iederren netjes naar het vogeltje lacht, zelfs de twee fotografen..
Paul koos het hotel uit en trof een buitenkansje, een voltreffer. Hij bracht er ons veilig heen en na drie dagen ook veilig terug naar de startlocatie
Een andere hoofdrolspeler was deze prima autobus.
Iedereen had zo wat zijn eigen superlatieven voor dit jonge designhotel in Essen of genoot stilzwijgend.
Tussen 10 en 13u kregen we uitleg en een rondleiding rond de gigantische open mijn van Garzweiler. Het onderwerp was...bruinkool.
Na een korte verplaatsing kwamen we aan op 'De stiftung Schloss Dyck Jüchen' waar we van een koude maaltijd konden genieten. We brachten er de rest van de namiddag door voor een vrij bezoek aan het domein met zijn kasteel, Engelse landschapstuin en de thematuintjes van de nieuwe tuin.
Zwart verleden -bijdrage 2
In de voormiddag een bezoek aan het zwarte verleden met een bloeiend toeristisch heden, Het 'Zollverein Essen'. Er werden twee groepen gevormd.
De nog jong uitziende gebouwen met de zwarte binnenkant.
Een boeiende historicus als gids met naast hem Bob als (ludieke) vertaler, voor de groep waarin ik terecht kwam.
Waar het allemaal om draaide: Steenkool waar cokes uit konden gewonnen worden.
Ruim voldoende wagonnetjes die door hun zwaarte en de lichte helling van de vloer vooruit gedreven werd. Nu is alles netjes opgeruimd maar denk maar eens terug aan die vele arbeiders die hier zwarte sneeuw hebben gezien voor een karig loon in een stoffige en zeer lawaaierige ruimte. En hun gezondheid dan?
Degelijkheid van het materiaal.
Geboeid luisteren naar een steeds meer op dreef komende gids.
Verlatenheid van het werkterrein.
Toeristische belangstelling in het heden met een ook indrukwekkende infrastructuur met raak gekozen kleuren.
Panoramisch zicht, als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt, op een verleden dat nu globaal zo'n 16 meter zou gezakt zijn tegenover vroeger.
Over barsten aan gebouwen en schade door dit fenomeen werd niet gesproken.
En ik hoor nog het welgemeende en warm klinkend applaus van de groep aan een afscheidnemende brilante tevreden gids, die wel sommige plannen in de war bracht en de tweede groep zo'n 20min op hun honger liet zitten zodat ze ruim hun dorst konden lessen. Een medaille heeft altijd twee zijden.
Deze foto werd mij doorgestuurd door Bert.
Zet dat ook maar eens op je blog zodat het mysterieuze van de man achter de schermen ervan af is....
gegroet
Bert
Zeg Bert,
het misterieuze zit niet aan de buitenkant hoor maar binnenin en daar kan jij gelukkig niet binnen kijken... hé!!!
Groen als basis -bijdrage 3
De Botanischer Garten Bochum is een universiteitstuin. Het werd voor ons een tweede hoogtepunt van een gevulde zaterdag.
Het is naast al de zeldzaamheden en de gewone dingen, een aangenaam wandelpark.
Een orchidee, zei Letje die een zwak heeft voor deze soort en Marc bevestigde , gaf de volledige naam in het Nederlands, er de wetenschappelijk naam er aan toevoegend.
Het Chinese tuintje voelden door de toeloop van de vele bezoekers, eerder eng aan. De enkele personen die in naderhand hoorde hadden er meer van verwacht.
Een mammoetboom met ervoor een prachtig gesloten bodembedekker waar ongewenste kruiden geen kans maken. Hij bloeit vroeg in het voorjaar maar imponeert mij ook door de kleur en de glans van het blad.
Een andere, wat hoge bodembedekker in volle bloei.
Een aparte boom in het moeras.
Zoek de groene kikker in het groen op het water. Had hij zijn kwaakmuiltje niet open gezet, dan zou ik hem echt niet hebben gezien.
We wisten allemaal dat het een sleutelbloem was maar het leek erop dat de natuur zich had vergist van bloem tot opnieuw Marc het mysterie toelichtte.
Hier speelde voor mij de naam van de bloem eventjes geen rol. Ik was gegrepen door die zachte kleurencombinatie en toen de naam werd genoemd heb ik het enkel vaag gehoord zonder aandacht.
Bij een tuinbezoek sluit ik mij graag aan bij het groepje dat zich vormt rond Marc die voor mij een plantenkennis heeft die eindeloos lijkt.
Een vreemd oord -bijdrage 4
De Vila Hügel in Essen is, in het licht van de geschiedenis een vreemd oord. Omdat we vroeg waren, volgens planning van de leider, bezochten we eerst alles wat buiten te zien was. Neuzen rond de villa en in het park.
Alfred Krüpp.
Ingang van de villa.
Zicht op een beeld in het immense park.
Een boom die tussen die ontelbare andere, opviel door zijn kleur.
Onverwacht, als symbool van waar het allemaal om draaide.
Een villa met 269 kamers. Eén ervan om je een gedacht te geven.
Eén van de vele wandtapijten (uit Atwerpen).
Alles ongezellig ruim en groot.
Ik voelde mij daar niet thuis maar kon zo hier en daar toch genieten van een beeld.
Gastronomisch -bijdrage 5
We verlieten Duitsland en kwamen in een Hollandse file terecht, wat ons wat later op de gekozen bestemming bracht.
Toen we ter plaatse kwamen leek het erf totaal verlaten op deze vergankelijke niet sterveling na.
De paniek sloeg toe maar uiteindelijk stond Bert toch oog in oog met de man die hem de stuipen op het lijf had gejaagd. Het zou niet verlopen zoals verhoopt. Onze leider (lijder) was op zijn hoede. Het werd doorbijten en alles kwam nog goed toen de maaltijd eindelijk van start ging.
Trees was zo vriendelijk mij de samenstelling van het menu door te sturen. Ze had het ijverig genoteerd bij de telkens gebrachte uitleg van de gastheer. Trees...wel bedankt hé!
Drank:
Waterkaraf met citroenmelissen en goudsbloem.
Appelsap, perensap en sinaasappelsap
Voorgerecht:
Pompoenblokjes garen in suikersiroop met steranijs of anijs, kruidnagel en vanille. Opdienen met een stukje paté en een bloemetje van het driekleurig viooltje.
Schorsenerensoep:
Ajuin, groentebouillon, witte wijn, peper en schorsneren. Toemaatje Parmezaanse kaas.
Versieren met kroonblaadjes van goudsbloem.
Om je duidelijk te maken hoe dik de soep was nam ik bovenstaande foto.
Gerookte veen -ham
Bloem van Oost Indische kers.
Crème van courgette : ui, gekookte aardappelen, courgette . Puree maken . Kruiden met tijm, lavas en pijpbieslook.
Bolletje van aardappel, tomaat, gebakkens spek, room en rode biet.
Aardpeer : zoetzuur ingelegd.
Groentetaart van gekookte snijbiet, ei, kaas, room, kwark.
Ui, witte wijnazijn, gember, zeezout.
Pastinaak hutsepot :50% pastinaak, en 50% ui, wortel en aardappel.
Dessert:
Glaasje pruimenlikeur
Crème van pompoen, poedersuiker, bessen- aardbeienmoes
IJs van bessen
Chocolade cake met tussenin chocolademousse.
Zonder woorden.
De tuin van vergeten groenten -bijdrage 6
Ik vraag mij af bij die tuin van vergeten groenten of die eigenaar nu een tuinier is die kooklessen geeft of hij een kok is met vijf keukens die al hobby een verzamelkweker is van vergeten groenten die hij met veel opzoekwerk op het spoor komt!
Tientallen soorten salade.
De koolsoorten.
Verschillende soorten ajuin.
Wortelen.
Warmoes.
Er wordt aan zaadwinning gedaan.
Eetbare bloemen.
Vele soorten boontjes enz.
De kruidentuin is een streling voor het oog door de vele planten in bloei.
Bloei in allerhande kleuren.
Bij de meeste planten staan bordjes met naam en uitleg over de herkomst. Toen ik zo'n bordje fotografeerde kreeg ik een uitbrander waardoor ik een gevoel kreeg zoals ik dit meermaals kreeg in mijn jeugd: hier heb ik een doodzonde bedreven.
Ik ben mijn troost dan maar gaan zoeken bij dit mooie roosje en kwam heel vlug tot rust. Naderhand kreeg ik van die 'struise meneer' excuses en een uitleg waar ik noch kop noch staart aan kreeg. Toch mijn hoed af hoor, voor zijn prestaties in de keuken en in de tuin.
Een verzameling planten in Arendonck -bijdrage 7
Er staan inderdaad mooie planten en het huis is heel apart. Ook van enkele beelden kon ik extra genieten.
Dit is een greep uit het aanbod maar dan zonder verder commentaar. Ik hoop dat je kan meegenieten.
Op zondag breng ik de afsluiter: Een kijkje op het zo gezegde mysterie achter de schermen onder de titel Wat mij boeide' , met een bloemetje aan De lei(ij)ding van deze reis.
Om te besluiten -bijdrage 8
Vandaag sluit ik de reeks af met een beperkte greep 'Wat mij boeide' uit de foto's van de week.
Deze foto zit voor mij vol verdoken symboliek. Een eilandje bloeiende waterlelies in een omwalling vergeven van de algen.
Een ruim en degelijk bed waar je plaats hebt om rustig te slapen maar waar je ook dicht kunt liggen omdat het om één matras gaat.
Iets heel aparts, namelijk een afsluiting gemaakt met werktuigen die in de koolmijn werden gebruikt.
Het alternatieve dat zonder veel precisie is aan gebracht.
Klompen die na het gebruik daar zo maar achtergelaten zijn.
Knopen in het eikenhout van een tafelblad waarin ik dan een figuur erken.
Het breien van Rosa, op de bus. Breiende handen hebben mij altijd diep aangesproken en mijn bewondering gekregen.
Mijn bewondering gaat ook uit naar de tolken en de mensen met plantenkennis die steeds een groepje rond zich garen om die hun kennis gul mee te delen en ervan te laten genieten. En Paul, onze chaufeur' zal ik zeker niet gemakkelijk vergeten.
Voor Sonja heb ik een digitaal boeketje gesprokkeld. Iedereen zal wel weten waarom. En wat de reis in het algemeen betreft heb ik voor deze man...
maar één woord Schitterend.
19-06-2011 om 00:00
geschreven door tuinblog d 
|
Het verdict klonk hard
alle aangetaste bladeren wegsnijden.
Het is goed om de selder helemaal af te snijden zonder het hart te raken en dat terwijl ze nog heel mals is. 
Wie denk je die hielp om de selder in dozen te bergen en te stapelen vooraleer ze de diepvries in moesten.
Bij Bij zonnig herfstweer zag hij er zo uit. 
Dit is er nu van geworden van die zaailing. - Deze toortszaailing is de koningskaars,en bloeit het tweede jaar. (Dit werd mij door gegeven via een reactie, waarvoor mijn oprechte dank.). Straks staat hij in volle bloei aan de top twee meter hoog. 
Gistermorgen Ik zaaide vooruit en vooral een rij venkel ter plaatse.
Ik kom de laatste dagen enkel in de tuin om te oogsten. Onze eerste courgettes hebben we op tafel gebracht. 
De courgettes kwamen maar niet op gang, ook niet toen ik regelmatig de potten met water vulde. Het was alsof er absoluut geen groei in de lucht zat. 
Bij de paprika en Aubergine heb ik niet gegoten. 
Bij de prei heb ik zeer veel water gegoten vóór het planten en dan nam de regen over. Daar zal geen groeistop zijn, die voor sommige planten moeilijk te overkomen is.
Een paar dagen vóór de reis werden de erwten weg genomen en de kooi verwijderd. Door het zeer droge weer en het mulchen is niets van ongewenst kruid te bespeuren. 
