Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
07-08-2011
toegestuurde bijdrage
Ik opende mijn mail en vond er een bericht invan Bert.Na eerst wat lijntjes met Bert -literatuurgaat het over naar de kern van de zaak. Dit vind ik een ideale bijdrage die ik wat bewerkt heb zonder aan de tekst iets te veranderen..
..Ik stuur je drie foto's van mijn nieuwe installatie.
Ik heb dat gehaald uit een Engels tijdschrift (zoveel beter dan onze Vlaamse....).
-Een buis, dichtmaken onderaan maar een gaatje in maken.Dan volstoppen met brandnetels of smeerwortel en er een fles gevuld met water of zand (voor het gewicht) er bovenop.
-Een emmer eronder. Ik heb een potje gevonden dat nauw aansluit en dat lijkt me nog beter.
-Na een tiental dagen begint dat te lopen en komt er - zoals op foto 3 - een dik zwart vocht uit.
-Dat 10-15 keer aanlengen en je hebt pure smeerwortelgier.
-Ik stop er elke week een aantal bladeren bij en het blijft zakken en druppelen.
-Het had misschien onder een afdak moeten hangen tegen de regen.
Nu plaats ik er een deksel op.
Dat vind ik leuke vondsten zoals vaak op je blog.
Mensen, wat houdt er jullie tegen om misschien aan deze vondst een eigen draai te geven...op voorwaarde dat het natuurlijk een verbetering inhoud!
Moest ik het niet zo druk hebben en wekelijks een paar velt tuinen kunnen bezoeken dan zou je nog verwonderd staan hoeveel vondsten er ongekend zijn, als even zoveel eieren van Colombus.
Voor het meedelen van deze vondst wil ik jou Bert, van harte danken in naam van onze talrijke bezoekers. Wie denkt iets aparts te bezitten mag dit toesturen met tekst en het nodige foto materiaal. Als je zegt...ik kan niet goed schrijven dan zet ik alles wel op zijn pootjes hoor. Foto's zijn zeer belangrijk.
Gisteren plukte ik de eerste staakbonen.Met de rijpe vijgen zijn we reeds een goede maand zoet.
Zo worden ze geplukt. Als je ze te groen van de boom haalt rijpen ze niet sappig. Als je ze op de boom laat rijpen dan zijn de vogels er mee weg. Na enkele droge vijgen weet je wel wanneer het juiste ogenblik er is om ze te plukken.
Enkele dagen narijpen op de vensterbank tot ze helemaal donker paars zijn (bijna zwart) en laat ze maar komen.
Dit is niet de echte kleur van de boontjes die hier binnen met kunstlicht zijn gefotografeerd. Toen ik bij daglicht een nieuwe foto wou nemen had mijn vrouw ze reeds verwerkt in minestronesoep.
Hier heb je dan enkele volgroeide exemplaren. Die gekromde daar heb ik zo goed en zo kwaad als het ging gemeten en ik kwam aan +- 30cm.
Weet je nog dat ik op 4-4-11 een bijdrage leverde over de groenmarkt in Hombeek bij Mechelen? Dit is dus het resultaat van die boontjes waarvan de kweker verkoper de naam niet meer wist. Ik heb ze dan maar de 'Hombeek boon' genaamd. De opbrengst is groot niettegenstaande de boontjes in bijzonder droge omstandigheden hebben moeten vechten om te overleven.
Er was regen voorspeld voor de namiddag. Ik ben dan maar heel vroeg begonnen met het planten van: gemengde salade, venkel, groenlof en boerenkool.
Waar er moet geplant worden zijn de voortjes gemaakt en moeten die duchtig begoten worden. Hoe rijmt dat met het slechte weer dat we voortdurend hebben met een poerdroge tuin. Het binnenland krijgt zijn regenvlagen en hier aan de kust, wordt telkens, amper het zand geblust.
Zo ziet het er uit na het planten.
In de rijenteelt zijn drie rijen vrij gekomen waarvan je er hier twee kunt duiden waar de plankjes liggen.
Tussen de selder en de groene struikboontjes, waar de zomerprei stond, komt een rij groenlof (suikerbrood).
Tussen de pastinaak en de paarse boontjes, waar de gemengde salde stond en de ruccola, heb ik een rij boerenkool geplant.
Tussen de rode biet en de knolselder staat een tweede rij groenlof (elmo).
Op vak 5 van de wisselteelt, waar er salade stond, komen venkel en paksoi.
De venkel staat er reeds maar waar de winterprei op wachtbed stond komt nog de paksoi. Ik ben echter vergeten die te verspenen zodat ik die rechtstreeks in volle grond moet planten en vochtig houden tot ze in 'trek' zijn.
Het komt erop aan op om de plantjes letterlijk in het slijk te planten.
Dan moet de zon weggehouden worden en daarvoor plaats ik twee gelijke stenen op hun kop.
Op die stenen leg ik een plank en de volgende morgen ga ik dan een kijkje nemen.
En wat stel ik vast bij het wegnemen van de plaat? Dat de plantjes er even fris bij staan als gisteren middag toen ik ze plantte.
Ja ik koos voor een latere zaai dan gewoonlijk en word beloond met een mooie opbrengst. Ik dacht zo: 'In augustus heb ik meer tijd' maar wat een illusie. Mijn tijdschema zit altijd barstensvol.
Boontjes plukken is een werkje dat niet laat op zich wachten, vooral als je ze graag fijn, slank en mals lust. Vooraleer ik de grond kon bewerken voor een volgende teelt moest ik de breed open gevallen bonen wat op hun plaats krijgen. Niets is geschikter dan de eerste pluk.
De opbrengst bij deze soort (Oxinel van Vilmorin) is bijzonder groot. .
Eens de boontjes geplukt, heb ik ook ruimte om de grond verder te bewerken.
Dit is de hoeveelheid na een vluchtige oppervlakkige pluk waar ik enkel op de grootste mikte. Als de zon dan ook nog van de partij is, dan is het dubbel genieten. Om ze te verlezen (beide uiteinden afpitsen met je vingers of met behulp van een schilmesje). Het is een draadloze boon van hoge (bio) kwaliteit en vooral mals. Voor dit klusje zoek je een schaduwplekje.
Na een eerste teelt bewerk ik de grond als voorbereiding voor de volgende teelt.
Al het materiaal dat nodig is voor deze bewerking wordt aangebracht: meter, delfkoord, spa, hark en grelinette.
Na het afboorden wordt het paadje, met de bij gehaalde platte schop, gezuiverd van onkruid.
Alle ongewenst groen wordt weg geharkt.
De grond wordt bemest met samengestelde bio- korelmest.
De grond wordt omgewoeld met de woelvork (grelinette). Ik stel vast dat het opnieuw zeer droog is geworden.
Ook de vakjes van de prei, salade en 2 maal van de ajuin worden op dezelfde wijze onder handen genomen. Het planten kan beginnen. Ik heb gewacht tot na de voorspelde dondervlagen met hevige regen maar hier bij ons is opnieuw amper het zand geblust.
Het oude haantje is een ouderdomsdood gestorven en moest vervangen worden. Een goede vriend van ons had er een op overschot en heeft die dan ook prompt gebracht.
Het is een mooi exemplaar passend van kleur en grootte bij onze jonge kippen. Hij houdt zich op de achtergrond, zo ver mogelijk van mij verwijdert. Ik hem hem moeten behandelen tegen kalkpoten. Het gebruikte middel is etherische olie (tea tree) in salade olie. Hij zat nog in een kooi. Toen we hem de eerste keer wilden invrijven was hij bijna gaan vliegen en had ik hem op het nippertje beet. Het was een beetje aan de hardhandige kant.
Hij voelt zich aanstonds thuis en toont al van meet af aan wie de baas is. Het contrast met de tijd van het oude haantje kan niet groter. Nu hebben we bruin bij bruin.
Toen was het jaren witte haan bij zwarte kippen. Dit jaar moest ik vernieuwen. Ik wilde zwarte bestellen en moest er veertien dagen op wachten. Er waren twee bestelde kippen niet afgehaald en die kon ik direct meenemen. Dat het bruine waren na vele jaren altijd zwarte, was voor mij geen bezwaar.
Deze morgen vond ik een reactie in mijn mailbox aangaande de eenvoudige methode van fruit en groenten te bewaren.
Beste, Op uw blog zag ik hoe eenvoudig je appelmoes bewaart, in gewone glazen potten. Hoelang ongeveer bewaart u deze? Kan men dat ook met perziken? bedankt, Odette
Beste mevrouw Odette, in principe is het mogelijk voor alles wat je maar kan denken .Mijn vrouwtje gebruikt deze methode voor pruimen, rode kool, rode biet, chutney, ajuinconfituur, alle confituren en appelmoes.Het gaat immers om kleine hoeveelheden en relatief kleine porties.Het is een klusje waar je er met je volle aandacht moet bij zijn. Het deksel moet geschroefd worden op een kokend product en de pot moet goed vol zijn maar niet overvol. De potten gaan in de microgolfoven voor deze bewerking.
Wat de bewaarduur betreft is dat normaal gezien een voorraad voor maar een deel van de winter (vb. een rode kool die te groot is om in 1 keer op te eten) of tot de volgende oogst (vb. confituur) Deze methode wordt gebruikt voor relatief korte perioden. Toch waren we eens een bokaaltje rode kolen vergeten.Het tweede jaar, bij een beurt op orde brengen van de koele berging werd hij ontdenkt.De kolen waren wat verkleurd maar de smaak was nog prima.Confituren en alle gerechten waar suiker is bijgevoegd houdenveel langer.
Wat de smaak betreft moet je het eens uitproberen want over smaak en kleur moet je geen dispuut aangaan. Het is zinloos.
Toen ik de appelmoes wilde bergen zag ik nog een pot staan van 2009. Deze pot is nog goed eetbaar maar zoals je ziet is de appelmoes donkerder geworden. Hij bewaart veel langer dan groenten en dit door de inwerking van de natuurlijke suikers.
Het is de tijd van de vallende appels.Zo kreeg ik gisteren enkele emmers afvallers toegestoken.Vandaag dus eerst en vooral schillen en inleggen tot einde van het werk.
Het is appels schillen tot je vingers er krom van staan.
Er is meer afval dan bruikbare appel.
We bewaren de kant en klare appelmoes in bokalen door kokend heet te verwarmen en er het deksel zo op te schroeven.
Het weer was deze morgen niet zo best.Veel regen was er niet maar droog is toch anders.
Ik besloot een dag je te rommelen met een eerste bezoek aan het containerpark. Maar het viel toch wel anders uit.
Tot de middag heb ik prei gekuist en gesneden voor de diepvries. De zomerprei begon door te schieten en we besloten om ze in te vriezen. Ik heb vlug nog een paar rode bieten van het ras 'Cylindra' gekookt in de stoompot en laten afkoelen.
Eens afgekoeld met de pel er nog aan zien ze er dof uit van kleur.
Van zodra je ze pelt, wat bijzonder vlot gaat blinken ze fel karmijnrood. Deze middag kreeg ik bezoek van een vriend die een krielhaantje bracht en ik liet hem eens proeven van die biet die enkel was gekookt. Van een bijsmaak naar aarde is er helemaal geen sprake. En zeggen dat ze nog niet eens gekruid waren en er ook nog geen dressing werd aan toegevoegd.
Voor de gelegenheid, zomaar, drink ik een fijn 'witteke' op jullie aller gezondheid en dan weer aan de slag. Mijn vrouw had deze morgen de koele berging geruimd en enkele kartons buitenmaatse bokalen verzameld die we samen met gebroken glas, wat versleten potten en pannen, enkel in onbruik geraakte elektronische apparaten en heel veel plastiek potjes uit mijn verzameling van jaren ver. De auto zat vol tot tegen het dak. Anderhalf uur zijn we weg geweest want in het containerpark is het zoeken waar wat moet gedeponeerd worden. Het was er, volgens een personeelslid, zo druk als anders op een zaterdag.
De opkuis van de moestuin is dringend nodig.Ik begon achteraan.
Eerst werd de venkel op eentje gezet en gewied. Dan werd de grond omgewoeld met de driehaak.
Van de knolselder werden de liggen bladeren verwijderd en de ajuin gewied en daarna de grond los gewoeld.
De gladiolen werden opgebonden aan de tuindraad en gewied. Tenslotte werd de grond waar de paksoi komt ook losgewoeld zodat het kiemend kruid geen kans krijgt. 100 gladiolen planten is klein bier maar ze tot de bloei recht houden is andere koek. Staan ze aan een afsluitingsdraad dan gaat het nog relatief gemakkelijk.
Tussen het kleifruit is het paadje erg vuil aan het komen. Er zijn dus nog tussendoor werkjes in overvloed.
De moestuin is verre van onkruidvrij maar tussenin pak ik dat aan.Beetje bij beetje slaag ik daar wel in.
Vandaag was het de beurt aan de winterprei die op bepaalde plaatsen overwoekerd raakte.
Doorsnee genomen kon het er nog mee door.
Met de prei kregen ook de gladiolen aan de tuindraad hun beurt.
Eens het grootste onkruid uitgetrokken maak ik langs één kant een klein voortje waarin ik de smeerwortel gier kan gieten.
Dan wordt langs beide zijden de grond doortrokken met de blauwe drietandhaak. Wat de gier betreft wordt dit om de veertien dagen herhaald tot de eerste week van september.
Als er nog interessante reacties binnen komen over het invriezen van zaden, zoals het vandaag het geval is, dan voeg ik ze toe op de bijdrage van 21-07-2011
Naar aanleiding van de pluk van onze eerste Zapallitos, zocht ik recepten met zomer pompoentjes op.Ik koos één recept uit.
Gratin van pompoen met spek en Comté
Ingrediënten
-1 dikke snede gerookt spek
-1 snede pompoen
-200 g geraspte comté
-bechamelsaus
4 soufflébakvormpjes
Bereidingswijze
-Verwijder het zwoerd van het spek, snij de plak in fijne reepjes en bak deze aan.
-Verwijder het vel en de pitten van de pompoen, snij het vruchtvlees in blokjes en laat dit enkele minuten koken in ongezouten kokend water.
-Prik met een vork in de stukjes om te zien of ze gaar zijn en giet het water af.
-Plet vervolgens de pompoenstukjes met een vork plat.
-Neem de 4 ramequins(bakvormpje) en bedek de bodem van elk vormpje met een laagje gebakken spekreepjes.
-Bedek deze eerste laag met de geraspte Comté.
-Spreid er vervolgens de pompoenbereiding over zodat de ramequin al voor 2/3 gevuld is.
-Leg bovenop de pompoenlaag nog een laagje spekreepjes en bedek met een beetje bechamelsaus.
-bestrooi met wat geraspte Comté en een slag van de pepermolen.
-Laat de 4 ramequins gedurende 15 minuten bakken in een voorverwarmde oven van 180 °C.
Tip: Haal ze nadien uit de oven, serveer de gratin in de ramequins of draai ze om op het bord.
Einde mei, bij het planten van de Zapallito (zomerpompoen), was het bijzonder droog zodat ik de planten veel en lang moest aangieten. Ze kwamen uiteindelijk toch in hun groei.
Deze foto is genomen op 25-5 van dit jaar.
Nu we reeds meerdere weken met kwakkelweer opgeschept zitten staan ze er prachtig bij.
Ik kon mijn eerste vruchten oogsten.
Het knippen is bemoeilijkt omdat de vruchten in de kern van de plant, zeer dicht bij de stam staan en soms heel dicht opeen.
De geel-oranje winterpompoenen kwamen nog moeilijker dan de zapallito op gang maar beginnen nu toch ook uit te breiden en vruchten te vormen.
Het is ongunstig weer om te werken in de tuin en zeker om de tuin onkruidvrij te houden.
Ik ben er in geslaagd, tussen twee vlagen door, om de vijver vrij te maken door drastisch te knippen.
Nu kunnen de kleinkinderen opnieuw, door de afsluiting heen, de visjes zeer goed observeren.
De zo goed als rijpe ui verdwijnt stilaan onder een ongewenst groen tapijt.
Twee maal, tussen de vlagen in, een half uur op de knieën en dat is het resultaat. Je moet wel de ranken juist leggen en je ene hand op de sjalot leggen zodat de plant in de grond blijft. Drie volle emmers scharrelmateriaal voor de kippen, bracht het op. Zo kan de sjalot beter afrijpen.
Door het minder gunstige weer is de venkel zeer ongelijk gekiemd en moet dringend uitgedund worden. De schilderwerken gaan ook niet vooruit maar het weerbericht geeft weer hoop. Hopelijk is het geen valse.
Ik kreeg volgende antwoorden in verband met het invriezen van zaden. 1.Dag Daniël,
Er worden jaarlijks heel wat zaden ingevroren om ze voor de toekomst te bewaren.
Bij het invriezen zijn er enkele basismaatregelen in acht te nemen.
Je moet ze vochtvrij inpakken, vb vacuüm trekken en ze daarna in een goede verpakking op minimum -20° invriezen als ze een heel eind moeten bewaren!
Er is op de Zuidpool een zadenbank die heel wat zaden invriest om te bewaren voor het nageslacht.
Groeten en succes met het invriezen.
2.
naar mijn mening en uit een documentaire is er een zaadbank geinstalleerd in het hoge noorden
daar bewaren ze al de soorten zaad van de aarde om bij grote tegenslag !!!!
opnieuw te kunnen gebruiken
daar bewaren ze het zaad op een diepe vriestemperatuur jaren aan een stuk
en ze weten dat het terug vruchtbaar is anders zouden ze het niet doen
dus is het mogelijk
ivan.
3.
Beste Ivan,
Groot gelijk:
http://www.ehow.com/how_5578968_freeze-vegetable-seeds-storage.htmlgeeft zelfs aan hoe je dat moet doen. Vooral (zelfgewonnen of gekochte) zaden met een beperkte kiemkracht, zoals bijvoorbeeld pastinaak & schorseneer, zijn goeie kandidaten voor vriesbewaring. Mijn bonen & erwten gaan zelfs allemaal 3 dagen de vriezer in: tegen de beestjes.
Hartelijke groeten,
Lieven
Heb je zin om het eens te proberen...ga je gang. Ook ik wens je veel succes.
De Svalbard Global Seed Vault is deze week officieel geopend. Die wordt ook wel omschreven als de Doomsday vault of ark van Noach. Het project wordt gefinancierd door de Noorse overheid.
De zaadbank bevat - zoals de naam al zegt - zaden van gewassen uit de hele wereld en bevindt zich - zoals de naam al zegt - op Spitsbergen. Svalbard is de Noorse naam voor Spitsbergen. De opslag bevindt zich voor het grootste gedeelte ondergronds, in een berg in de plaats Longyearbyen. In totaal passen er 2,25 miljard zaden in, die bewaard worden bij een temperatuur van -18 graden Celsius.
Vandaag wil ik het hebben over bonen telen.Dit naar aanleiding van het feit dat het dit jaar hier in mijn tuin niet zo best lukt, vooral dan met de staakboontjes.
Ik kan jullie verwijzen naar een site waar het één en ander wordt uit de doeken gedaan over de teelt van bonen. Die site is: http://www.zadengids.be/index.php?menu=285 Dit is maar één van de vele die het over boontjes hebben. Hier komt nog eenvoorbeeld:
De regen was hoognodig voor veld en tuin.Dat die nu juist in het bouwverlof komt is voor heel veel mensen een grote tegenvaller.Ook voor mij is het een beetje een tegenvaller.Het wrijven en verven van ramen en deuren ligt stil en ook in de tuin kan ik amper terecht.
De courgettes zijn in hun nopjes en zo goed als elke dag kan ik er op elke plant één bvrucht oogsten.
De ajuinen en sjalotten zijn aan het afrijpen in de regen en de nattigheid.Dan is het maar de vraag of ze zoals vorig jaar niet opnieuw massaal zullen rotten.
De prei doet het zeer goed.
Gelukkig heb ik weinig kropsalades staan. Die rotten gemakkelijker bij zo'n rotweer dan die open krulsalades. .
Een 'kaardebol' die witschimmels kreeg in de kruidentuin knipte ik af en die belande op de teerhoop voor zieke planten en zaadhoudend onkruid.
De wortel moet er nog uit en de lege plaats wordt dan opgevuld.
De vijver is veel meer dicht gegroeid dan andere jaren.
Daar ben ik, tussen de vlagen in, beginnen knippen.
Heb je er nooit van gehoord?Troost je het is ook mijn eerste keer.Bij het zoeken naar sla soorten, kwam dat opduiken.
Dit is een mengsel van jonge groene en gele, rode salades en verse groene kruiden maar mogelijks ook eetbare bloemen n.
Door het mengen verschillende structuren,smaken, kruidigheid en bitterheid, Kan je een mengeling samenstellen en tot een fijn en smakelijk geheel komen. Mesclun is dus niets anders dan een salademengeling, gekruid met verse kruiden en soms verfraaid met eetbare bloemen, alles naar eigen smaak. Let op dat je er geen miskleun van maakt.
Mogelijke elementen voor de mengeling:
Rucola, gefriseerde sla, radichio, wat een soort cichorei is zoals ook groenlof en roodlof. Dan heb je nog eikenbladsla, andijvie, zurkel, veldsla, molsla enz.
Mesclun stel je zelf samen naar eigen verbeelding en smaak.n Voeg er eetbare bloemen aan toe en kruiden zoals baslicum daslook ajuinpijpjes enz.
Mesclun dekt dus de lading: Gemengde sla, verse kruiden en eetbare bloemen.
een tip. reis naar Séguret in de Provence en bezoek er het restaurant Le Mesclun Restaurant Le Mesclun Séguret, Vaucluse, Provence Dit aantrekkelijke restaurant ligt midden in Séguret, een typisch Provençaals dorp dat tot de Plus Beaux Villages de France (mooiste dorpen van Frankrijk) wordt gerekend.
Eet er smakelijk of ga in eigen keuken aan de slag en volg je fantasie.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Nu plaats ik er een deksel op.
Tussen de pastinaak en de paarse boontjes, waar de gemengde salde stond en de ruccola, heb ik een rij boerenkool geplant. 
Al het materiaal dat nodig is voor deze bewerking wordt aangebracht: meter, delfkoord, spa, hark en grelinette. 
De grond wordt omgewoeld met de woelvork (grelinette). Ik stel vast dat het opnieuw zeer droog is geworden. 
Hij voelt zich aanstonds thuis en toont al van meet af aan wie de baas is. Het contrast met de tijd van het oude haantje kan niet groter. Nu hebben we bruin bij bruin. 
Tot de middag heb ik prei gekuist en gesneden voor de diepvries. De zomerprei begon door te schieten en we besloten om ze in te vriezen. Ik heb vlug nog een paar rode bieten van het ras 'Cylindra' gekookt in de stoompot en laten afkoelen. 
Voor de gelegenheid, zomaar, drink ik een fijn 'witteke' op jullie aller gezondheid en dan weer aan de slag. Mijn vrouw had deze morgen de koele berging geruimd en enkele kartons buitenmaatse bokalen verzameld die we samen met gebroken glas, wat versleten potten en pannen, enkel in onbruik geraakte elektronische apparaten en heel veel plastiek potjes uit mijn verzameling van jaren ver. De auto zat vol tot tegen het dak. Anderhalf uur zijn we weg geweest want in het containerpark is het zoeken waar wat moet gedeponeerd worden. Het was er, volgens een personeelslid, zo druk als anders op een zaterdag.
Doorsnee genomen kon het er nog mee door. 
Gelukkig heb ik weinig kropsalades staan. Die rotten gemakkelijker bij zo'n rotweer dan die open krulsalades. .
Een 'kaardebol' die 
