Vanaf vandaag zitten we weer in het gewone regime. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De fotos van onze uitstap zijn geborgen.
Op reis hadden we relatief mooi weer.
Sedert we terug zijn is het eerder aan de overdreven natte kant.
De winterprei op wachtbed is geplant. Er is nieuwe ruimte voor salade.
De oogst van de komkommers komt stilaan op gang. Ik ben er nu nog sterker van overtuigd dat je komkommers elke dag moet gieten. Dan heb je geen groeistop. Liefst doe je dat in een potje naast de plant. Er is dan ook geen onderbreking in het bijna dagelijks oogsten van een vrucht. Mijn 80 jarige buurman zorgde jaren voor onze tuin toen we op reis waren. Dit jaar heeft hij afgehaakt wegens gezondheidsproblemen. Nu is het onze poetshulp die heeft overgenomen en dat heel fijn heeft klaar gespeeld. Ik ben beide personen heel dankbaar.
Tussen twee vlagen in plantte ik de aangekochte gemengde salade. De rassen zijn: lolo rosso, lolo bianco en een zestal planten groenlof.
Het wordt bijna een gewoonte maar tegen de avond aan komt de zon er door. Het lijkt er op dat ze de rest van de dag gevochten heeft om toch de bovenhand te halen. Zo wordt het einde van een soms rotdag toch nog glansrijk afgerond.
De strooibloemen die ik tegen de afsluiting zaaide voldoen niet aan mijn verwachtingen. Ik had een totaal ander gedacht van wat een strooibloem is. Nu sta ik hier met iets wild maar weliswaar aangepast aan mijn tuin. Maar het staat wel op de verkeerde plaats. Ik heb zo het gevoel dat het juiste zaad niet in de juiste verpakking zat. Ik wacht op een andere regendag en verplant die dan maar. Dit jaar heb ik reeds meer verplant dan gewoonlijk.
|