Het was hier gisteren een boontjesdag. 

De laatste paarse boontjes zijn geoogst en uit het tuinbeeld verdwenen.
Hier waren veel boontjes gerot door het bar slechte weer.
Struikboontjes zijn daar gevoeliger voor dan staakbonen.

De planten zijn uitgetrokken en naar de compostruimte gebracht.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik nam deze keer geen foto van de opbrengst maar de tafel was veel minder bedekt met paars.

De hoeveelheid groene gewone staakbonen (onze Hombeek boon) was indrukwekkend.
Meer dan 2 volle emmers waaronder vele exemplaren van boven de 30 cm lang.
Je mag me geloven dat het een plezier is om te verlezen en het gaat vlug hoor.

De snij –staakbonen ‘Helda’ hebben dit jaar ook een relatief grote opbrengst, bijna twee volle emmers.

Dit is ook een leuke boon om te verlezen. Hier is het reeds de derde pluk. 


Het verlezen duurt hier wat langer omdat de platte bonen in korte stukjes moeten gesneden worden.

De volgende pluk zal met de ladder moeten gebeuren.  Dit was een leuke dag.
-------------------------------------------------------------------------------------------------

Op het nieuws kwam de vraag naar volkstuintjes opnieuw aan bod. Ik begrijp de nood daar aan.
Ik duw zelfs mijn passie voor kleur en schilderen op de achtergrond voor mijn hobby wat tuinnieren echt maar is voor mij. 
Hoe lang mijn passie nog op de achtergrond zal willen blijven; dat weet ik niet.
----------------------------------------------------------------------------------------------------