|
Het startte als een mooie zonnige dag en ik was heel flink in de weer van hier naar daar.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een middagdut drong zich op maar liep een beetje uit tot bijna 4u in de namiddag.
Mijn vermoeidheid was weg maar de zon ook en de lucht zat dreigend grijs.
Vlug de slapers wat uit mijn ogen gewassen en zo suf als een echte slaapkop ben ik de tuin ingegaan.
Het frisse weer schudde mij als heel vlug op mijn positieven.
Ik had een paar werkjes gepland.
Langs de serre aan de zuidkant ligt een kleine smalle strook vast gelopen en losgewoelde aarde.
Ze ligt er de laatste dagen wat verregend bij. Daar moest ik iets aan doen.
Nu is die afgedekt met een dikke laag sterk verteerde mest. De regen heeft geen vat meer op de grond.
Nu kunnen ook de wormen nog een paar maanden hun werk doen om de grond wat muller te krijgen.
De rabarber die ik noodgedwongen moest verplaatsen begon reeds te pinnen naar buiten.
Ik heb die nu ook met een laag mest bedekt.
Paardenmest, die ik op 500m van thuis naar believen kan halen, ware beter geweest.
Maar ik ben er niet aangeraakt.
Mijn ouder wordende ezel is voor een beetje te veel karren en karretjes gespannen.
Zo lang het een beetje loopt haak ik voorlopig nergens af.
Zeg je kent toch ook het gezegde ' Krakende wagens 'lopen'het langste .
Of niet soms? Bij mij is dat echt van toepassing
Ik was iets meer dan 20min bezig toen de spelbreker de vorm van lichte regen aannam die gaandeweg verdapperde.
In de garage had ik een zak van 70 l potgrond staan en die bracht ik naar de serre.
De ruimte was klaar gemaakt om de grond te ontvangen.
De platte schop staat reeds klaar om de eerste gestampte potjes te maken.
Maar met al dat glas zou ik er misschien beter aan doen geen werktuig met lange stelen meer in de serre te plaatsen.
Van een recuperatie serre van allemaal ramen overstappen naar een alumium serre, vraagt toch heel wat aanpassing hoor.
De volgende dag toen het ophield met regenen nam ik deze foto.
De vijver is tot een week geleden helemaal troebel geweest.
Toen heb ik de circulatiepomp opnieuw laten werken.
Zo kan ik nu na een week de vissen tellen die helemaal onderaan de vijver onbeweeglijk liggen.
Wat ik vast stelde dat er op een dag nogal wat zon was en dat ze zich in groep hadden verplaatst naar de schaduw.
Dat is toch eigenaardig hé!
Wie van jullie weet daar meer over. Stuur jouw reactie maar naar tuinblog d op dalae@pandora.be.
Dank bij voorbaat.
|
