Ik kom nog eens terug op de weerspreuk van 22 februari:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Als het op het feest van Sint- Pieter in de winter, 22 februari vriest,
dan vriest het nog veertig dagen.

En het vroor!

Een poging van een week relatief mooi weer, om de koude te doorbreken, werd de kop ingedrukt met sneeuw en ijs.

We leven +/- 8° onder de normale temperatuur voor de tijd van het jaar.

En zo is een zeer late lente in de maak. 

De termijn van 40 dagen loopt af in het begin van april.  Laat ons hopen op een zonnig Paasverlof.

In weerspreuken zit altijd een beetje waarheid.  Ze kunnen zelden letterlijk worden genomen.

Het komt er op aan er rekening mee te durven houden. 

Er is ook steeds een kans dat ze door een ander teken te niet worden gedaan.

Dit ander teken kan al dan niet ook in een weerspreuk zijn vervat. 

------------------------------------------------------------------------------------------

Ondertussen kan ik met mijn vroege zaailingen overweg in de serre. 

De peul erwten staan er altijd sterk gestructureerd bij.


De doperwten, vooral de Mechelse kropbekken, staan er na het kiemen,  altijd 'slungerig' bij.


Zolang het 's nachts vriest gaan die schuil onder de piepschuim bakken.
 

De anders zo tere rucola wordt niet meer afgedekt voor de nacht. 
Het is niet zo zeer de lage temperatuur die de plantjes kan nekken.

Het is vooral de daarmee gepaarde ijzige wind die de doder is.

De serre beschermt tegen deze wind.