boek van  Michael Pollan.

fragment te vinden op p.13.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Momenteel verandert de eetcultuur in Amerika meer dan één keer per generatie, wat historisch gezien iets ongekends, en duizelingwekkend is.

Welke krachten gaan er schuil achter de voortdurende verandering van het Amerikaanse voedingspatroon?

Eén van die krachten is een marketingmachine van tweeëndertig miljard dollar, die het per definitie van verandering moet hebben.

Een andere is de voortdurende wisselende basis van de voedingswetenschap, die, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt, de grenzen van onze kennis van eten en gezondheid constant oprekt of gewoon heel vaak van gedachten verandert omdat het een gebrekkige wetenschap is, die veel minder weet dan zij graag wil toegeven. Wat de eetcultuur van mijn grootouders van de Amerikaanse tafel verbannen heeft, bestond voor een deel uit officiële wetenschappelijk opvattingen, die, beginnen in de jaren zestig, bepaalden dat dierlijk vet een dodelijke substantie was. En dan waren er ook nog de voedselfabrikanten, die maar weinig aan mijn grootmoeders kookkunst zouden verdienen, omdat ze zo veel op een koopje deed, tot en met het uitsmelten van haar eigen bakvet. (p.13)