Toen ik begon te spitten was het bijzonder droog. Na een paar regendagen ligt het nog altijd ideaal om te bewerken. Spitten mag in bio-teelt, op voorwaarde dat je de grondlagen niet mengt.
Natuurlijk is het ideaal, boven alle methodes uit, de permacultuur waar je het bodemleven altijd rustig zijn werk laat doen. De grond keren, daar kan je soms niet onderuit als je mest lichtjes wilt inwerken. Zo werk ik de winterbedekking in. Na deze slepende winter blijft er nog heel weinig over van wat ik in oktober- november als bedekking uitstrooide. Door de aanhoudende vorst verpulvert meer dan drie vierden van zohaast je het beroert. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dit De aarde van de beginvoor wordt op het einde van het perceel gestort. Bij zo'n rugbelastende arbeid werk ik slecht een kwartier aan één stuk.
Dit hier is de aanzet plus één kwartier spitten.
Na nog een kwartier verandert er heel veel. Waar de drie kleuren in de grond zijn geplant bevond zidch Het referentiepunt onder de vorm van een eizeren staaf. Van hieruit wordt de nieuwe positie van de rijen bepaald.
Het is goed geweest voor vandaag. Bij gunstig weer werk ik dit perceel morgen wel af.
|