De cassisbes, in de volksmond plamen of paters genaamd, leent zich uitstekend om op te leggen op alcohol. Ook voor confituur is het een hoogvlieger.
Eens de bessen helemaal zwart zijn, worden ze geplukt. Deze hier zijn nog niet oogstklaar.
Mijn vrouw plaatst er een deel op alcohol.
Het grootste deel wordt verwerkt tot confituur. Omdat er dit jaar eerder weinig bessen waren, in tegenstelling tot de jeneverbessen heeft ze een gemengde confituur gemaakt met cassis en rabarber. De smaak is perfect...je proeft geen rabarber, enkel cassis en zo komt ze toch aan de gewenste hoeveelheid lekkere confituur van cassis.
Ik heb haar reeds meerdere malen naar het recept gevraagd, telkens zonder resultaat. Vroeger nam ze een basisrecept dat ze uit een boek, of dat ze van haar ma, van een vriendin of van wie dan ook had gekregen en dan interpreteerde ze dat. Nu gaat ze op het internet, zoekt een recept en geeft er haar eigen draai aan. Vroeger durfde er nog al eens iets mis gaan of niet 100% lukken naar haar goesting en dan toch perfect eetbaar zijn. Tegenwoordig herinner ik mij niet meer wanneer het de laatste keer echt fout is gegaan. Mijn vrouw maakt nooit twee keer juist dezelfde confituur. Wat een luxe toch voor ons!
De weinige bessen die nu nog aan het rijpen zijn op de struiken zullen dienen als dessert, rechtstreeks op tafel.
|