|
Deze laatste bijdrage heeft niets met tuinen te maken. Het is enerzijds een indrukwekkend monument dat we bezochten en anderzijds een kerkje.
Op zaterdag begonnen we de dag met de fantastische ruïnes van een benedictijner abdij van Jumièges. Ik heb niets tegen ruïnes maar met een ruïne die gerestaureerd wordt tot ruïne kan ik niet best overweg.
De grootsheid van de ruïnes komt voldoende tot uiting in de 2 fotos die ik hieronder weergeef. Ik nam er 29 waarvan 8 met personen.
Onze zondag begon met een toeristisch bezoek aan een schitterend gelegen kerkje, dat van Varengeville.
Het kerkje was voor mij een echte beleving.
 Vanop het muurtje van het kerkhof, gaf Bert ons een overzicht van de komende dag met als eindpunt...terug in Vlaanderen.
 Eén van de troeven van het kerkje is een brandraam van George Braque.
Dan heb je nog in de rechter zijbeuk, het tabernakel van zijn hand.
Zie foto hieronder hoe ik het nader bekeek.
Aan de linkerkant in een soort gang naar een zijkapel is er bijzonder sober brandraam.
 Ik was echt ontroeert door de eenvoud en de soberheid. Het leek meer op een watermerk in het glas dan op een brandraam.
Toen sprak mij een man aan en zei dat hij de artist was die het ontwierp. Ik mocht een foto van hem nemen en wij wisselden een vriendschapshanddruk. Iemand die daar in de omgeving was nam die man voor een fopper, een stoefer of zo iets. Ik echter weet wat ik voelde toen ik die man in de ogen keek. Dit was voor mij het begenadigd topmoment van de reis.
 Toen ik Jean Renut natrok op het internet kreeg ik in het Nederlands, onderstaande korte samenvatting. Als ik op de Franse site ging is de foto dezelfde maar de tekst is heel wat uitgebreider.
Kunstenaar in detail
| Jean Renut (°1970) |
Medium: Schilderijen / Peintures / Paintings (Frankrijk)
Jean Renut
° 1970 in Normandië.
Jean leeft en werkt in Varengeville-sur - Mer
|
|
|
|
In en rond het kerkje nam ik 24 foto's en op 7 daarvan met personen.
|
