|
Wat ik allemaal vond over de paardenbloem is op zijn minst merkwaardig. Ik heb een selectie gemaakt uit de onderstaande bronnen en die geïnterpreteerd tot een eigen geheel. Het boeit mij allemaal uitermate. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uren heb ik gelezen en dan ben ik beginnen schrijven. Bij de ene bron haalde ik al wat meer dan bij de andere.
Als je zelf niet wilt grasduinen in onderstaande bronnen dan hoop ik dat je van mijn tekst iets opsteekt en het ook eens aandurft om beddepissers(volkse naam voor paardenbloem) op tafel te brengen
De paardenbloem komt bij ons enorm veel voor vooral in bermen en op weiden. In de moestuin wordt zij door de doorsnee tuinder beschouwd als onkruid. Toch is het ook een heel bijzondere plant.
De  paardenbloem - Taraxacum officinale - composietenfamilie.
In onze velt uitgave Ecologisch tuinieren pagina 403 komt ze enkel voor onder de naam molsla en wordt er aangeraden om ze elk jaar opnieuw te zaaien. Zo moet de kwaliteit van de plant beter zijn.
Op de sites die ik las vind ik deze raad niet. Daardoor neem ik aan dat je zo maar in een grasveld, paardenbloem kan rooien en behandelen zoals witloof.
Voor het oogsten kan je best het loofbleken door het af te dekken. Wil je in de winter oogsten
dan rooi je in november de wortels en snij je het groen af tot op 3cm en je tafelt in zoals bij witloof. Beschik je over een donkere vorstvrije ruimte,bv. een kelder, dan hoef je zelfs niet af te dekken.
Is eeuwig moes een uiterst oude groente dan is de paardenbloem (gekend als molsla) één van de voedzaamste planten van bij ons.
Reeds in 1885 waren er in Frankrijk vier of meer soorten te koop. Daartoe werd een jonge plant van een paardenbloem met een schep aarde bedekt, meestal was dat de aarde van een molshoop.
-De jonge  gebleekte bladeren werden met olie, azijn en met een lente-uitje op smaak gebracht en als groente gegeten. Deze molsla is gezonder dan de gewone sla.
-In vergelijking met kropsla bevat de paardenbloem drie keer zoveel vitamine A, meer dan drie keer het gehalte aan eiwitten en meer dan twee keer zoveel ijzer, calcium en fosfor.
-Uit de wortels  kan een aanvaardbare surrogaatkoffie gemaakt worden.
-In de geneeskunde wordt de bitterstoffen uit haar wortel gebruikt in middelen die de gal- en leverwerking verbeteren. Het bloed wordt gezuiverd bij storingen in de leverfuncties, zoals bij geelzucht
- Uit de volksnaam 'pisblom' is op te maken dat het eten van de plant de urine afscheiding bevordert.
-Het regelmatig eten van de bladeren van de paardenbloem zou de glazuurlaag van de tanden sterker maken.
-Het was een oud huismiddeltje waarbij het witte melksap van de paardenbloem gebruikt werd tegen wratten. Stinkende gouwe zou daarbij als doeltreffender kunnen beschouwd worden.
-De melk  van de plant rechtstreeks aangebracht zou beter helpen tegen kleine puistjes.
-Afkooksel van de wortels, verse worteltinctuur, of vers geperst wortelsap van de paardenbloem kan gebruikt worden voor de behandeling van artritis.
-De wortels en bladeren hebben een eetlustopwekkende werking vanwege de aanwezige bitterstoffen.
-Tegenwoordig nog worden op commerciële schaal paardenbloemen verbouwd, voor de farmaceutische industrie.
Op wikipedia las ik o.a. ook onderstaande merkwaardige uitleg over de soorten enz. In Nederland zijn tenminste 250 micro-soorten bekend. Een micro-soort is een kloon of mengsel van klonen, die morfologisch onderscheidbaar zijn van elkaar. Omdat er zeer veel kruisingen tussen de micro-soorten voorkomen, worden ze door de Heukels' Flora van Nederland niet meer als aparte micro-soorten gezien en zijn de volgende secties en soorten tot wat wel wordt aangeduid als Taraxacum officinale agg. (G.H.Weber ex F.H.Wigg.) samengevoegd: -sect. Taraxacum - sect. Ruderalia - sect. Vulgaria - Taraxacum vulgare - Taraxacum palustre - Taraxacum laevigatum - Taraxacum obliquum - Taraxacum celticum - Taraxacum hamatum - Leontodon taraxacum.
Andere spreken van 100 of slechts 60 soorten.
-Werkzame stoffen bij paardenbloem zijn: -inuline - choline - looizuur en bitterstoffen
Het melksap bevat eiwit, hars, taraxarine en taraxine.
-Door veredeling is een verbeterde, bladrijke molsla verkregen. Molsla wordt op diverse markten in Europa als malse voorjaarsgroente aangeboden. In Nederland en België is het niet ruim verkrijgbaar.
-Van de bloemen kan op eenvoudige wijze een honing-achtige siroop worden gekookt, met name in Duitsland bekend. Dit wordt dan op dezelfde manier als honing genuttigd.
-In de Sovjet-Unie is getracht om uit paardenbloemen rubber te fabriceren. Er werden speciale landbouwwerktuigen voor ontwikkeld en speciale fabrieken gebouwd. In 1941 was het areaal paardenbloemen 67.000 ha groot en waren er meer dan 10.000 kolchozen bij betrokken. In bepaalde jaren voorzag de paardenbloementeelt in 30 procent van de rubberbehoefte van de Sovjet-Unie. Eén hectare paardenbloemen levert 150 kilogram rubber op tegenover 2000 kg per ha voor de Braziliaanse rubberboom. Door de opkomst van synthetisch rubber ging de betekenis van de paardenbloementeelt voor de productie van rubber teloor.
-Paardensla is een alternatieve naam, de paardenbloem werd ook wel als veevoer gebruikt
In de iconografie is de paardenbloem het symbool en attribuut van de gematigdheid. Ook is het een christelijk symbool van rouw.
Ik vond o.a. ook een receptje waarin een tuinlid niet eens praat over bleken maar van snijden vóór de plant bloeit.
De paardenbloem heel fijn snijden een beetje zout toevoegen en rozijnen. Er kan ook nog een sjalotje bij. Je moet de plant wel snijden voordat ze bloeit anders wordt is ze veel te bitterder als sla.
Bronnen:
http://www.benseng.com/product/product-paardenbloem.html
http://www.waterwereld.nu/paardebloem.php
http://www.atvbarendrecht.nl/joomla/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=36&Itemid=68
http://www.denachtuil.eu/kruiden-paardenbloem.htm
http://hungryhistorian.wordpress.com/2010/08/02/struifkoeken/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Paardenbloem http://home.hccnet.nl/h.j.hazeleger/gilde/recepten/p/paardeb2.htm
Mijn conclusie is dat we onze pisseblomme niet moeten onderschatten! Ik ging dan ook eens gaan kijken bij de paardenbloemrecepten en vond er een recept voor
paardenbloemenwijn.
Paardenbloemenwijn (oud recept)
Ingrediënten:
-3 liter Paardenbloemen
-1 sinaasappel
-1 citroen
-1250 gr suiker wat je na de eerste maal naar eigen smaak kunt aanpassen.
-4,5 liter water
- gist en gistvoedingszout
Bereiding: 
|
-Pluk de bloemen bij zonnig weer en druk ze zachtjes in een maatbeker, verwijder de groene stelen.
-Schil de sinaasappel en de citroen zeer dun zonder wit vlies
-Doe de bloemen samen met de schillen in een doek en kook het geheel 20 min. In het water.
-Haal de doek met zijn inhoud uit de pot en los de suiker op in het water.
-Giet de siroop in een emmer en voeg het sap van de citroen en de sinaasappel toe.
-Voeg na afkoeling de gist toe.
-Laat de most drie dagen staan en giet hem dan in een gistingsfles met waterslot zodra de gisting is gestopt.
-Bottel de wijn als deze helder is.
-Drink de wijn niet te vroeg want hoe langer hij ligt hoe beter hij wordt.
Hiervoor moet je natuurlijk een stevige liefhebber zijn. Als het je lukt dan wil ik
graag wel eens komen een slokje proeven. Succes hé.
Ik vond nog andere recepten maar dat is voor een andere keer. Je kan gerust zelf
op zoek gaan als het je sterk interesseert.
|
|
