Vandaag bezichtigen we de velden van het bio-bedrijf dat een oppervlakte bewerkt van 6 hectaren. Het grootste gedeelde ligt in één blok rond de gebouwen.  Een deel situeert zich aan de overkant van het straatje. 


Hier krijgen we uitleg over de groenbemesting.   De inzet toont de keuze voor voederwikke tussen gerst.
 

Dit veld is pas beplant met aardappelen.


Onder dit vlies staan bloemkolen.  


Wie kent er dit onkruid? Misleidende vraag natuurlijk.  Wat is in feite een onkruid?  Dat is een kruid dat niet op de, voor de mensen, gewenste plaatst staat.  Dit kruid stond tussen de bloemkolen en zo dik als het haar op een hond. Het is niets anders dan uitgezaaid witloof.


Helemaal op een eind van de velden staat nog een partijtje prei dat nu wel vlug zal worden geoogst.  Ernaast zijn een deel van de goed opgekomen aardappelen afgedekt met gaatjesplastiek en een deel met vlies (acryldoek).


Op de terugweg vraag ik aan Nico wat hij doet aan al die brandnetels langs de berm?  Zijn antwoord is 100% bio.  Ik doe er niets aan want die groeien niet op bewerkte grond.  Daarbij, voegt hij er aan toe, in de zomer zitten ze vol nuttige insecten.


Wij keren terug naar de kant van de straat waar de gebouwen staan. We zien een vel gaatjesplastiek, gespannen over een 7 tal bermpjes. Daar komen wortelen heel regelmatig boven. Deze plastiek is fel gespannen en drukt vooral op de twee buitenste ophogingen. Daar lijden de wortels er wel een beetje onder. 


Zo komen we aan een uiteinde van de koepels en krijgen we een gedacht van de diversiteit van teelten dat er hier wordt gekweekt. Ik som later nog wel alle door Nico geteelde soorten op. 


Op een bepaalde plaats kiekte ik deze verloren gelopen tulp die haar gang mag gaan in het gras en naast de netels. Ook dat is het bio-respect voor de natuur.  Dit mooie exemplaar schenk ik dan ook heel symbolisch en digitaal aan alle vrouwelijke bezoekers van deze blog die nooit eens iets krijgen, gezegd met een bloemetje. Geniet ervan..dames.