Om mijn nieuwsgieigheid te bevredigen volstond het niet om enkele boeken over computers te lezen. Zelfs de populaire uitgaven van "PC gebruik voor dummies" en anderen konden mij niet voldoende begeesteren om mij regelmatig te verdiepen in de materie.
Ik dreigde te verstikken in de onwetendheid en zelfs de hulp van neven en nichten brachten mij verder weg van mijn verlangen om mijn computer baas te kunnen.
Tot ik hoorde dat er verschillende cursuusen bestonden in het kader van volwassen onderwijs en meer bepaald voor groepen van boven de 55 jaar.
In mijn vroegere beroepsloonbaan had ik veel te maken met geprefabriceerde toepassingen op de computer om bepaalde administratieve taken omtrent personeelsbeheer te verwerken.
Dit werkte uiteraard prima zolang ikzelf of één van mijn collega's geen domme fouten maakten waardoor het hele of halve systeem in duigen lag.
Dit zelf repareren konden wij niet en was ons trouwens ook niet toegelaten om erger fiasco te voorkomen.
Toch vond ik het steeds fascinerend om zien hoe die tokkelende tovenaars het hele systeem terug op gang trokken zonder ons (teveel) naar ons onbekwame handen en nog dommere hoofden te verwijzen.
Soms was dit wel wat frustrerend en daar lag de kiem van mijn vermetele verlangen om meer over de computertechnieken te leren.
