Het natuurreservaat is gelegen op een oude stortheuvel van de vroegere zinkgigant Vieille Montagne of Altenberg. Hier was vroeger een grote zinkmijn Altenberg nu is het een gemeentepark en de ingang van de mijn is het SADAR busdepot tegenover de Casinovijver en deze afvalheuvel. Het reservaat is ongeveer 7 hektare groot, het is de oude galmeiheuvel, en de casinovijver. Hier zijn metaalhoudende bodems en de zink die hier gevonden werd was calamine of kalmijn. Vandaar heeft het plaatske ook z'n naam te danken. Er is hier een bijzondere flora ontstaan, namelijk de zinkflora, en deze is zeer zeldzaam en uniek. En komt alleen maar op deze plaats en nog een paar andere plaatsen rond deze streek voor. Hier groeien onder andere zinkviooltjes, zinkengels gras, zinkboerenkers, zinkblaassiléne, (een soort bloemetje met witte klokjes), zinkschapengras, zinkveldmuur, zinktassenkruid, zinklepelblad, de gele dove netel, zenegroen, de damastbloem, (een soort wilde hortensia) ook vind men hier de blauwe vleugelsprinkhanen, en de parelmoervlinder. Er is een wilgenbos, eikenbos, rietvelden, een ideale plaats voor lokale vogels zoals de reiger, de watersnip, het ijsvogeltje, eenden enz..; Ook is het een verblijfplaats voor vogels op doortocht. En dit zeker op de gemeentevijver, (de casinovijver) Het was vroeger de ertsenwasserij, je kan via het wandelpad naar de Eyneburcht gaan, dit is de burcht van Hergenrath. Hier zijn vele legendes en sprookjes van de omgeving ontstaan in het dal van de Geul.
De gran Tour op het eiland Lanzarote deel 2 vervolg.
Bij dat hoogste punt aan de uitkijk van de vallei van Haria lag nog een tweeds hoog punt waar het goed waaide en waar er naar de sterren kon gekeken worden met grote sterrekijkers. Na Haria zijn we dan doorgereden naar de Kroonvulkaan, die had bij de uitbarsting een heel gamma aan tunnels gevormd dus vulkanische grotten en tunnels. Zo reden we naar Arrietta een heel onbekend visserstadje, waar de golven tegen de rotsen op de kust sloegen, het water kookte daar precies. Onderweg kwamen we ook vele kaktusvelden tegen waar een soort cactusluis werdt gekweekt voor de larve die geoogst werd, gedroogd en gemalen tot rode kleurstof die dan gebruikt werd in de cosmetica. Zo kwamen we dan aan bij Jameos del Agua dit was een lavagrot van de kroonvulkaan, hier was een prachtig park van tropische planten aangelegd en de temperatuur was konstant 25 graden zowel in de zomer dan in de winter. Hier was een drinkbar, een gezellig cafeetje, een concertzaal en een vergaderzaal aangelegd. Dit was in de tropische tuin. Bij het betreden van de grot was er een heel helder meerke te zien dat gevoed werd door de Oceaan want de zee lag vlakbij en het was onderhevig aan stromingen, op de bodem van het meerke lagen precies witte flikkerlichtjes, dit waren klein witte kreeftjes die ongeveer 1 cm groot waren genoemd Munidopsis Polimorpha , het waren albinokreeftjes die blind waren en nergens anders voorkwamen dan hier, hoe ze daar waren geraakt wist niemand. Verder konden we dan door naar een mooi uitzicht van de baai en er lag een pracht van een zwembad waar niet mocht gezwommen worden. Daarna konden we ook het vulkaanmuseum bezoeken, hier was te zien hoe de Canarische eilanden uit de zee werden omhoog gestuwt door de vulkanische krachten van de aarde. Ook lag er hier weeral een soevernierswinkeltje met wat prullen te koop, Na het bezoek reden we terug naar Arrietta en de cactustuinen die in een groeve waren aangelegd. Voor de poort stond een enorme grote cactus. Zo reden we terug naar Teguise en via Tinajo nog een ander soort stadje of dorpke, reden we door naar Mancha Blanca. Dit dorpke lag aan de voet van het vulkaanpark, het was bij een vulkaanuitbarsting in 1734 van de kaart geveegd en zou in 1824 hetzelfde lot ondergaan, maar de bevolking ondernam een bedevaart met de Senora de Dolores tot aan de voet van de lavastroom en die stopte daar, het dorp bleef gespaard van de lava en als dank hadden ze er een kruis en een palmboom gezet samen met een wit mooi kerkske en zo is het een bedewaartsoord geworden waar op 15 september dit wordt herdacht met uitbundige feesten. Hier hebben we ook het middagmaal gebruikt. na het middagmaal trokken we verder naar het vulkaanpark Timanfaya zelf. De vulkaan die dit had veroorzaakt in 1730 heette ook zo, en er waren 11 dorpen van de kaart weggevaagd en ook de vruchtbaarste grond op Lanzarote. Het park had 300 kraters. In de lokale taal heette deze vulkanen Montanas del Fuego of vuurbergen, deze waren in rust maar werkte toch nog dit zagen we op de vulkaan Islote del Hilario, waar het restaurant El Diablo was gebouwd. Hier werd het vlees rechtstreeks vanuit de grond gebakken zonder dat het aangestoken werd. Het vuur kwam rechtstreeks uit de grond, de temperatuur rondom deze grill was heet alsook de grond waarop hij gebouwd was. Bij het restaurant had je nog andere vulkanische proeven door steentjes van de grond op te rapen die 70 graden warm waren, er zat een buis van 2 meter diep in de grond en men gooide er water op en na 3 seconden spoot het op zoals een geizer. OOk was er een gat in de grond gemaakt en het rook er naar de open haard. In dat gat gooide men hooi of gedroogd gras, dat eerst begon te smeulen en dan in brand schoot zonder het aan te steken, de oorzaak van deze werking was dat de magma nog hoog zat en heet was. Het verschil tussen lava en magma is lava vloeit over de grond en magma zit in de grond. nadien reden we dan door de grote krater van het park, er waren verschillende kraters te zien, die precies ontploffingsgaten waren. Het landschap was dor, bizar, droog, zwart, roestbruin vanwege het ijzererts, grijs, grauw, en hier en daar groeide er korstmossen, op de heuvels zelf waaide een stevige wind juist alsof er lawine naar beneden ging van stof en assen. Hier lagen verschillende valleien zoals die van de rust, die van de dood, die van de asse enz. Het landschap kon je vergelijken met een veld dat pas omgeploegd was. Maar dan in het groot. Tijdens de rit mocht je ook niet uitstappen want het was beschermt gebied. Zo reed de bus door dit bizarre landschap een dikke uur, hier werden af en toe ook is filmen opgenomen, je kon het landschap ook vergelijken met Mordor uit de film the lord of the ring met de vuurberg. Verder reden we dan door naar El Golfo. Dit was een klein dorpke aan de rand van een vulkaan die in zee lag. De eigenaardigheid van deze vulkaan was dat die half was geerodeerd door het zeewater dus door erosie weg was en hier lag een groen meertje afgescheiden door een zwarte zandbank. De eigenaardigheid van het meertje was dat het altijd groen van kleur was en dat het ook gevoed werd door zeewater, de oorzaak van de groene kleur was algen en vulkanische mineralen. Hier werden ook de halfedelstenen olivinas gevonden olivijn of peridoot. Dit zijn olijfrgroene stenen die na bewerkingen in sierraden, soeveniers en dergelijke werden gemaakt en verkocht aan toeristen. De samenstelling van olivijn is ijzer vermengt met magnesium chrysoliet wordt het ook genoemd hij zou gebruikt worden voor de sterkte van het hart, geeft inspiratie en welsprekendheid en beschermt tegen beroerte. Hier waren er ook nog vele golfslagen en rotsen te zien in de zee die allen zwart geblakerd waren, deze vulkaan zou ook deel hebben uitgemaakt van de Timanfayaketen in het vulkaanpark. De rotsen aan het meerke waren okergeel en bruin. De natuur had er een bizar gedeelte van gemaakt. En zo dit was ook het laatste deel van onze uitstap, we reden ook nog door lavavelden, die in 1824 werden gevormd. En het eiland hadden groter gemaakt dieper de zee in. Zo kwamen we dan via de zoutziederijen terug in Playa Blanca, aan de kust zag je in de verte het buureiland Fuerteventura liggen dat bewoond was en het onbewoonde eiland Isla de los Lobos, dit werdt vroeger door het leger gebruikt voor schietoefeningen en nu is het een natuurreservaat geworden met één vuurtoren in het midden die je ziet branden als het donker is. Zo dit is het einde van de vakantie in Lanzarote
als je op vakantie bent op het eiland Lanzarote kan je een uitstap of Excursie maken, en dit heeft de Gran Tour, het is een hele toer op het eiland zelf. Op dinsdag 15 mei 2007 gingen we dus op uitstap. Rond 8.30 u kwam de bus ons oppikken aan het hotel en reed nog een klein uurke rond om nog andere hotelgasten op te pikken, het waren Nederlanders, Vlamingen en Walen die op de bus zaten, zo reden we dan richting Playa Blanca naar Salinas del Janubio, dit waren zoutziederijen, hier werdt het zout uit het zeewater gewonnen, er waren daar mooie damborden te zien waar het zout werd gedroogd. Dit diende om vis in te zouten.
Dan verder door naar Yaiza, daar mochten we aan de voet van het park Timanfaya op dromedarissen rijden. Deze tocht duurde een half uurke. Deze hadden twee stoetjes langs hun bult hangen om 2 passagiers te vervoeren. En als de ene passagier zwaarder was dan de andere werd er een zandzak bijgehangen. De dromedaris achter ons kwam vele knuffeltjes vragen en was tevreden hierover. Het was een zwart landschap waar niks groeide. Stoffig en vol assen. Tja het zijn vulkanen voor iets he ! De dieren werkten van 9 uur tot 13 uur en gingen dan naar huis in Ufa het dorpke naast Yaiza. Daarna reden we door naar La Geria, waar de wijnstreek was, het was een heel wit dorpke, met witte huisjes en winkeltjes. Daar was een eigenaardige manier om wijn te verbouwen, aangezien het heel droog is op Lanzarote en er bijna gen planten goreide, hadden ze een mooie manier gevonden om de planten te laten groeien. Zo werden er gaten of kuilen gemaakt in het lavaveld met een muurtje errond. Dit om de plant te beschermen tegen de harde wind die er waaide. Deze wind is voor 70 % vochtig en komt rechtstreeks vanuit Afrika het is een pasaatwind. Uit de wind wordt er overdag vocht getrokken door de plant die hij dan snachts onder de vorm van dauw tot zich neemt en dus zo voldoende vocht heeft om te kunnen groeien. De oogst van de druiven is voorzien in augustus. We hebben wat vulkaanwijn mogen proeven in een wijnwinkel en hij smaakte, er was niet veel verschil met de Duitse Arhwijn. Hier in dit winkeltje waren er ook soeveniers te koop van Olivinas tot gepolijste vulkaanstenen. Daarna reden we verder naar Teguise, de vroegere hoofdstad van Lanzarote. Teguise zou afkomstig zijn van de naam van de dochter van een Guanchenskoning. De oerbevolking van de Canarische eilanden. Zo reden we dan door tot het noorden van Lanzarote, terwijl we uit het zuiden waren vertrokken. Dit naar het hoogste punt de mirador van Haria op de top van Penas del Chache hij is 670 meter hoog. Van hieruit hadden we een prachtig uitzicht op de vallei der 1000 palmbomen. De groenste plek van Lanzarote. Het stadje Haria. Hier gelden een theorie dat wanneer er een jongen geboren werd dat er 2 palmbomen werden geplant en bij een meisje eentje. Dit om de pasgeborene een lang en gelukkig leven toe te wensen. Zo reden we dan ook berg af door een diepe vallei door Haria zelf er waren witte huizen te zien en groene palmbomen. Langs Haria zag je in de verte ook de kroonvulkaan liggen. Er lagen daar ook vele onbewerkte lavavelden die vroeger werden gebruikt voor de landbouw. Maar de moeilijke leefomstandigheden beslisten er anders over. Vele inlanders trokken weg naar Guatimala, Peru of Paragua. Voor een beter leven. deel 2 zie verder.
Dinsdag 30 mei trokken we vanuit Wellen aan de kerk met een prachtige bus en natuurlijk vele kakelende vrouwen richting Doornik. We hadden nog een paar minuten gewacht maar er waren ter een paar niet komen opdagen. De bus was een mooie bus met een toilet aan de deur en een televisie vanvoor. EEn zeer gedienstige chauffeur die met zoveel taterende vrouwen op stap moest, amai z'n oren. Maar ja de goeie ziel vond het toch fijn met zoveel vrouwevolk op stap gaan.Onderweg kregen we ook de nodige bagage uitleg mee van onze goeie voorzitster Tiny. Ze had de uitstap zeer goed geregeld. Na drie lange uren in de bus doorgebracht onderweg ook via Brussel en Koekelberg de baseliek lag daar ook ergens in de verte en de blinkende bollen van het Atonium (nog een overblijfsel van de wereldtentoonstelling).
Zo kwamen we dan in Doornik aan in het centrum, er stond daar een pracht van een kathedraal met vijf torens die we toch is zo graag wilden bezoeken. Maar bij gebrek aan tijd kon het helaas niet doorgaan. Er hangt daar maar in de middenste toren klokken en de andere vier staan leeg das ideaal om is gaan te spoken. Deze kerk moest een pracht van kunstschatten hebben. Er was daar een grote molen te zien er was pas kermis in Doornik geweest zo zijn we dan een wandelingske gaan maken naar een heel smal cafeetje waar we verwacht werden. Hier kregen we een koffietje, en konden nog andere dringende boodschappen gaan doen. De mensen die er zaten moesten gedacht hebben amai zoveel vrouwen op stap. Daarna kregen we nog een voorstelling over de geschiedenis van Doornik. Het was goed uitgelegd door zo'n kwibus die daar stond rond te springen leek wel een nar die ergens uit een kasteel ontsnapt was. We kregen een standsrondrit met een gids die ons alles zo mooi uitlegde over de ring en de stadswallen, ook het oudste huisje uit 1214, een dierenpark waar de inbeslaggenomen dieren toekwamen die van Zwaventem waren. Een mooi park rond het gemeentehuis, de Schelde die hier doorstroomde, Doornik was een zeer rijke stad met prachtige patricierswoningen, hallen, kerken in overvloed, vele musea's o.a. porselein, archeologisch museum, eentje van wol, krijgsmuseum enz. Er was een marmergroeve van 30 meter diep waar nog in gewerkt werd, hier was ook een museum van en heel veel scholen.
Daarna was het tijd voor het middageten, waar werden wij naartoe gebracht, ver buiten de stad ergens in een zeer mooie groene omgeving. Met een prachtig vergezicht op de groene heuvelen, het eten was heel goed maar er waren daar dames bij die heel graag een lekker wijntje dronken en natuurlijk met alle gevolgen van dien ze hadden blozende kaakjes, en hun wekker liep prachtig af amai die konden tetteren, en lawaai maken ze waren tipsy. Tja dat moet ook is kunnen he ! In de namiddag zijn we verder gereden naar Lessen naar het hospitaal van de Dames van de Roos. Hier was een pracht van een oud museum te zien van de genees- en de verpleegkunde door de eeuwen heen. Eerst wilden ze het hele complex met de grond gelijk maken om er parkings van te maken, maar de Waalse erfgoed heeft er een stokje voor gestoken. Het is gelukkig behouden want het is een echt juweeltje. De abdij bleek al zeer oud te zijn van in de 11e en 12e eeuw zouden hier al mensen verzorgd en verpleegd zijn. Er waren daar vele schilderijen te zien, zelfs wel eentje wat de zusters moesten uitvoeren overdag omdat de meesten niet konden lezen of schrijven werdt het gedemonstreerd via een schilderij. Er waren oude geneeskundige instrumenten te zien, ook verpleegkundige wel niet zoals nu natuurlijk, oude medikamentenpotjes en potten, bedden met rode dekens, alsook met witte dekens, een gedekte tafel met tinnen eetgerief, een ziekekamer die op de kapel uitkwam als men de deur ervan opende kon men zo de mis vanuit het ziekebed volgen, een operatie of een aderlating werd in het midden van de ziekekamer gedaan, er lagen ongeveer 30 zieken op een zaal, meestal arme mensen, de rijke op het kasteel daar kwam de chirugijn op ziekebezoek, veelal werden daar ook mensen opgenomen met oogletsels omdat er in de nabijheid een marmergroeve lag waar vele splinsters van marmer in de ogen kwamen men had in die tijd nog geen beschermende maatregelen om in de groeves te werken. Tot 1989 was het hospitaal een bejaardentehuis geweest en de laatste kloosterzuster is ook omstreeks die tijd gestorven. Er was daar een luxekamer te zien voor het verblijf van een bisschop; monseigneur had daar een eigen pompebak met mooie blauwe bloemetjes in en warm water werd vanboven door de zusterkes in een vergaarbak gegoten en kwam dan zo bij die monseigneur op de kamer terrecht via een kraantje in de pompebak. Dit hetzelfde met het toilet.
Er was een leeszaal met zeer oude boeken en bijbels, glazen kasten met medische instrumenten, oude maskers van de pest (in de neus daarvan deden ze kruiden om geen pest te krijgen enfin dat dachten ze in dieje tijd.) Verder was er ook mooi porselein te zien, mooie meubelen van hout, een kapel, keuken, een grote hoeve die men aan het restaureren was , het oud ziekenhuis was al voor een gedeelte gerestaureerd, een pracht van een kruidentuin was er te zien met vele bekende en onbekende kruiden, grote papavers, citroenmelisse, marjolein, brave hendrik, lavendel, enz. de tuintjes lagen in een bedje van kleine afgemaakte tuintjes van haagjes. die mooi waren geschoren en goed onderhouden uniek voor Belgie.
Later zijn we doorgereden naar Halle waar we een mooi nieuw station zagen, dan verder naar het marktplein waar we de kerk een bezoekje brachten om de kunstwerken is te bewonderen, er was daar juist nog een mis bezig. Verder hebben we daar dan maar wat rondgeflodderd op de markt en de zijstraten, want alle winkels waren er gesloten, veel was er helaas niet te zien, en zo vertrokken we weer richting Hasselt naar Wellen maar onderweg hebben we een zeer donkere lucht ontmoet waar plensbuien in waren, aan de ene kant was het heel donker en de andere kant scheen de zon. Was het helder. Er was zelfs een pracht van regenboog te zien. Je zag bijna niks zo donker was het en het regende dat het goot, gelukkig zaten we heerlijk in de bus te kletsen zoals echte onvervalste kletskousen. En s'avonds kwamen we dan maar terug in Wellen en ditmaal zonder regen.
Op 1 augustus gingen we als drie vrouwelijke musketiers fietsen door Haspengouw. In Alken op de toeristische dienst gingen we een fluisteraar halen. Dit kon je vergelijken met een gps maar dan voor de fietsers. Natuurlijk zodra we het kregen gingen we dit is ne keer uitproberen, op alle knopkes, toetsen, vierkantjes gedrukt en natuurlijk was dat ding al ontregeld zo is dat he als je de vrouwellijke nieuwsgiergheid niet kon bedwingen. Maar een zeer verdienstelijke man kwam ons alles uitleggen hoe het werkte en klaar was kees hij had weeral alles op orde gezet. De fluisteraar was zo'n toestelleke wat je op de fiets bevestigd , op het schermke was een zonneklepke en dan nog twee gehoortoestellekes op in de oren te steken. Hij werkte op 5 satelieten die fluisteraar. Hij stond hiermee in verbinding. Eerst een welkomswoordje op het schermke en dan wij met zeer veel lawaai de baan op. En getetterd als we hebben wowwww. :-ppppp Zo vertrokken we dan maar richting Alken, Terkoest, hier kregen we in onze fluisteraar een fruitteler aan het woord want dank zij hun hebben ze het pad kunnen aanleggen (zeer lief van hem) onderweg ook nog een informatieblad tegengekomen van fruitbloesem tot vrucht tja tis de fruitstreek he ! Naar de Hulzen waar we de uitleg kregen over een pagspel nog te zien in Bokrijk. Maar van paggen was er natuurlijk niks meer te zien. Jammer ik had is ne keer graag willen meedoen, er was op ons toestelleke ook een filmke te zien van de aardbeiveiling. Dan maar doorgereden naar een pracht van een weggetje een soort aboretum met 150 soorten inheemse bomen. Onderweg naar Nieuwerkerken hoorden we een hoorspel van de zwarte vijver waar 2 deserteurs onderdak komen vragen bij vrijbuiters ze vonden het toch een echt paradijs dit dorpke. De zwarte vijver hebben we niet gevonden daar moest de schat van Nieuwerkerken te vinden zijn maar daar heerste een roversbenden. Zo reden we dan naar Wijer, door de boomgaarden en kwamen uit bij het kasteel van Wijer en kregen we te horen wat een motte (een soort hoeve ) uitgroeide tot het kasteel hier in dit kasteel hadden zeker spoken huisgehouden want het dak van de grote schuur was foetsie. Verder doorgereden naar de Schans in Wijer onderweg kwamen we daar ook een eenzame caravan tegen die oud was wie weet wat daar gebeurde hihihihihiiii ra ? ra? ra? De schans was vroeger een schuiloord voor de mensen die moesten vluchten voor dieven en soldatenbendes. In Bokrijk kan je ze ook nog zien of hoe je je kon verschansen. In Wijer was er een mooi huis te zien maar van de schans niet veel meer dan een straat. Verder de route gevolgd, we kwamen weeral een bord tegen met informatie van tak tot fruitboom. Na een mooi en eenzaam wegeltje door de bossen kwamen we in Kozen zelf, een onvervalst heksenverhaal van de heks van Cosen Lieske Russelen. Die hier nog ergens in de jaren stillekes 1600 of zo verbrand moest zijn. Zo reden we dan verder langs het kasteel van Nieuwenhoven, het domein maar hier werd er geen uitleg gegeven jammer. Er stonden daar ook 2 kapellen uit vergane tijden eenzaam en alleen en zo kwamen we op de grote weg van Hasselt - St Truiden. waar plots een fietsenband het begaf. Daar stonden dan die 3 musketiers langs de grote baan in St Truiden te koekeloeren met hun mond vol tanden pppppppppuuffffffffff wat nu gedaan. Geen materiaal of pomp bij natuurlijk dan maar gebeld op thuis of daar niemand was en ja daar was al een goei ziel bereid om te komen met een andere fiets waar een gsm goed voor is pppppppuuuuuuuuuufffffffffff en na lang wachten konden we verder rijden. We hebben ook al is verkeerd gereden en dan kwam er in het schermke dat we van de route af waren en terug moesten gaan. Onderweg op de route kwamen we ook al andere fietsers tegen met een kaartje op hun stuur en die keken dat wij zo'n toestelleke hadden ze wisten zeker niet wat het was. En op de rustbanken of picknickplaatsen zaten ook al fietsers te rusten of te eten. Zo reden we dan maar verder door en zagen daar de kerk van Kortenbos liggen wooooooooowwwwwww een pracht van een spooktoren. Hier begon onze fluisteraar over dit bedevaartsoord en hoe ze tot baseliek werd. Een beetje verder begon onze fluisteraar het Limburgs volkslied in Jass te spelen is iets anders dan gewoonlijk. En zo kwamen we dan voorbij de kluis van Alken een uithoek van het dorp en iets verder een visvijver van forellen. Verder reden we een stuk met de expressweg mee en daar kregen we de harmonie te horen.en een radioverslag uit een oude paardeprocessie. Verder door ging her richting een informatiebord over kersen en krieken. dan een geitenboerderij die daar ergens alleen lag en waar mensen uit Afrika hier de stiel kwamen leren en zo reden we dan maar richting Alken terug om onze tocht af te sluiten en nog een kapellke te bekijken. Hier kregen we ook op ons schermke het afscheid te horen en zo werd onze fluisteraar terug in de goede handen van de toeristische dienst gebracht en ons tochtje zat erop hihihihhhihhiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii ! En onze tetteruurkes waren ook gepasseerd en gespookt heeft het ook goed gedaan boehoeeeeeeeeeeeee
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Wat was het vandaag toch een prachtig weerke, ideaal om een uitstapke te maken. S'morgens in de vroege uurtjes vertrokken we richting Riemst door naar Eben-Emael door de mooie mergelstreek, waar vele mergelgroeven te zien waren en ook prachtige natuurparken waren die ook nog is ne keer uitnodigen om is ontdekt te worden vooral in de omgeving van Lixhe. Daarna ging het richting Visé naar Aubel, Plombiéres en naar Gemenich naar Vaals en zo richting Aken. Daar aangekomen moesten we nog een parking zoeken voor de auto die geduldig stond te wachten tot onze terugkomst. We bezochten het grote Domplein, de Dom zelf stond ook in al haar schoonheid te pronken, alsook het oude Rathaus of stadhuis, ergens op het plein was een markt te bezichtigen, er stond daar iemand te jemmelen wat op een opera leek, dan was er natuurlijk de Duiste volksmuziek, dat mocht ook niet ontbreken, die hoor je overal in Duitsland. Natuurlijk liepen er ook zatlappen en wauwelaars rond, zeker nog een laatste restje om uit te gaan. Er was zeer veel volk op de markt en toeristen liepen er ook rond. Natuurlijk hebben we daar is ne keer goed rondgespookt, of wat dacht je, dat dit niet kon. En vele winkeltjes bezocht en bespookt. Onze portemonee kon er wel niet om lachen, hij werd weeral depri van zoveel winkeltjes. Na nog iets gaan eten zijn, hebben we onze pak en zak maar in de auto gelegd en reden we natuurlijk nog is verkeerd, inplaats van richting Kelmis te rijden. Er zijn vele straten en natuurlijk heel veel verkeerslichten en mensen die hun wagen zomaar ergens parkeren waar het niet kon. Na wat op en af gerij zijn we maar richting Kelmis gereden. O wondermooi Kelmis, daar is het prachtig. natuurlijk naar de Casinovijver en het natuurreservaat, dat nu ook een naam heeft gekregen het heet Vieille- Montagne-Altenberg, en het is te bezien op de oude heuvel van deze zinkgigant. Uitleg volgt seffens hiervan. En verder gewandelt in de bossen van de Casinovijver, o wat was dat mooi. Er waren wat oude bomen gekapt in het bos, er is daar ook een natuurleerpad en een fitnesbaan. Je kan hier naar hartelust sporten, aan de Casinorotsen waren wat klimmers zich aan het voorbereiden om de rots tegemoet te gaan, want ja daar kan je mooi tegen de echte grijze rotsen beklimmen. Verder waren de vogels aan het fluiten in het bos, en aan de vijver zelf zaten ook nog een paar zeldzame vogels zoals een blauwe reiger, wat eenden, Siberische ganzen die hier komen om te overwinteren. en nog wat aalscholvers, waterhoenen, en andere watervogels. Ook het ijsvogeltje heeft hier z'n verblijf, in het dal van de Geul. In Kelmis was het minder druk dan in Aken, en het Akense bos ligt tussen beide plaatsen in. Daar een stevige wandeling gemaakt en nog wat genoten van de natuur, de wilde spinazie was er ook nog en zelfs van de zinkflora was nog wat te zien. Nadien was het tijd om op te stappen en weeral naar huis te gaan, op de terugtocht naar de mooie Voerstreek en de Mergelstreek kwamen we weeral naar huis en dat was het jammere einde van ons tripke.
Tja hier kom ik nog is wat spoken, gisteren was het weeral prachtig weerke en we hadden er weeral een uitstapke voor de boeg het was 23 juni, rond 1 uur vertrokken we richting Montzen. EErst via Riemst, dit is een ander weg en zo richting zichen-Sussen-bolder, zo kwamen aan de mergelwinning in dit gebied, overal zag je van die mergelheuvels staan, en verder reden we door naar Lixhe, daar wordt nog mergel ontgonnen uit een heel grote groeve, langs de beide kanten van de weg zag je overal mergelheuvels, die afgegraven waren, en met boomkes op dit was de begroeiing. Daarna richting Visé naar Aubel, Hombourg, Plombieres, Moresnet, en zo kwamen we aan bijna in Kelmis daar op die baan Luik Aken zijn we richting Montzen afgedraait en hebben de weg gevolgd naar kasteel de Graaf, na een eenzame weg en die was ook nog soms onderkomen kwamen we bij de vijvers, onze auto gezet aan het kasteel, en daar zijn we het kasteel nog is gaan bekijken, en het was nog steeds even onderkomen als voorheen, alleen de schoorsteen was gestut. En er hing een vieze vlag op de toren te wapperen. De ene hoeve was ferm en mooi gerestaureerd en de andere met de kapel stond bijna op instorten. In de weide stonden wat geiten en schapen die om een aaike kwamen schooien, en het riet was er ook nog aan de slotgrachten, ook een ferme wandeling gemaakt aan de visvijvers daar moest het spokenvangertje alles van weten he en beten ze? Er waren daar mensen aan het vissen veeal Walen en Duitsers. Er lagen daar ook mensen in het zonneke te genieten. en de vrouwenbond deed er ook haar uitstap met heel veel gekakel en gekweel. Die waren er ook aan het wandelen. Nadien gingen we verder naar Vaals en hebben daar een lekkere pannekoek en creme gegeten en gedronken en zo konden we weeral is ne keer op weg naar dat verre spokenhuis. Onderweg kwamen we weeral die mergelgroeve naar huis, dat was alweer is iets anders he ! tot een volgende uitstap doeie..................
Op uitstap naar de Eyneburg en het kasteel de Graaf.
vorige zondag, was het prachtig weerke en we stonden weeral klaar om een uitstapke te maken, zo reden we na een paar keren een omleiding in Wallonie, want er waren daar volop wegenwerken aan de gang, een heel eind rond. Zo reden we richting Val d' Dieu, een heel mooi dalleke kort bij de Voerstreek, met de bekende abdij. Na een tijd van wat rondtoeren kwamen we aan het kerkhof van Henri-Chapelle, wat lagen daar vele gesneuvelden, dat doet toch wel wat. Er waren daar prachtige uitzichten te zien, en er klonk een muziekske, ook was er wat volk op bezoek, vooral met de motor, en wij met de spookkar he spokenvangertje. Nadien zijn we maar doorgereden, naar Kelmis, we vonden de weg niet meer naar de Eyneburg en reden natuurlijk langs een heel smalle weg dat op een holle weg leek. Zo kwamen we bij een bordje waar opstond dat we aan Schmalgraf zaten, die was ook een oude zinkmijn, maar hier werd er veel gewandelt, en de St Jobkapel stond daar ook. Dan maar terug naar de parking aan de vijver, daar uitgestapt en wij op weg naar onze spokenboom, hij stond er nog hoor. Nadien zijn we maar gaan doorspoken naar het kasteel zelf, daar hebben ze vroeger de bokkerijders opgenomen, een oud tv feuilleton. Er waren daar middeleeuwse spelen bezig, en er stonden verschillende kraampjes met houten beeldjes te koop. Er was daar veel volk. Iedere zondag in de zomer is er wel iets te doen op die prachtige burcht. Ze ligt op de top van een heuvel. en men kan ze al van verre zien liggen. Ook ligt ze op de plaats kort waar vroeger de mijn van Altenberg lag. Kort bij de casinovijver, en de afvalheuvel van die mijn. Van die mijn is totaal niks meer te zien, alleen een gemeentepark waar je heerlijk kan gaan wandelen en een oud direktiegebouw dat nu een benzinestation is. Weldra waren we op zoek naar het andere kasteel in de buurt, maar we vonden het niet en zijn maar teruggekeerd naar huis. Een paar dagen later dus vandaag zijn, we maar teruggekeerd en nu vonden we het andere kasteel de Graaf in Montzen. Wat was dat een ouwe donjon, amai een pareltje van een kasteel maar o zo verkommert. Er lagen daar drie prachtige vijvers om te vissen, er waren daar vele forelvissers te zien. De weg ernaar toe was heel gemakkelijk te vinden en in redelijk goede staat. Je kom met de auto tot het kasteel komen, en er stond ook nog een pachthoeve, daar een paar fotootjes gemaakt en een beetje rondgewandelt, Nadien zijn we maar doorgereden naar Aken via Kelmis en de spokenboom die daar nog stond. Via het Akense woud zijn we dan maar in Aken aangekomen, en hebben een paar fotootjes gemaakt van de Dom en het gemeentehuis. We zijn daar is wat gaan rondwandelen en hebben een paar winkeltjes bezocht, er waren vele toeristen, van schookinderen tot de bond van gepensioeneerden. Er werd veel uitleg gegeven over al die oude gebouwen daar, op het stadsplein. We zijn daar ook iets gaan drinken want van wandelen kregen we dorst en toen waren we het moe, en zijn we nadat onze auto zo geduldig op ons stond te wachten doorgereden naar Vaals, In Aken was het niet zo druk als dat het kerstmarkt is, dan is de sfeer er heel anders. In Vaals zijn we ook nog een paar van die kleine winkeltjes gaan bezoeken, we hebben onze portemonee maar wat gespaard, anders zou hij weeral depressief geweest zijn met zovele winkeltjes in de buurt. En zo zijn we dan maar doorgereden naar Maastricht en terug richting Belgie, en zo zijn dan die uitstapkes ook nog meegevallen. Hier op deze site vind je de fotos van de kastelen. http://www.mijnalbum.nl/Album=38WIYCXS
een kersttripke naar de kerstmarkten van Aken en Valkenburg.
Vandaag, 23 november is de kerstmarkt van Aken open gegaan, en zijn we natuurlijk op uitstap geweest, hier was het redelijk weer toen we vertrokken, maar richting Luik waren ze aan het werken, we konden nu niet richting Vise rijden, dus reden we maar de autostrade na, richting Aken zelf, naast ons zagen we de grote route voor de TGV of de hoge snelheidstrein, die van Antwerpen naar Luik en dan verder naar Duitsland rijd; Nu zijn ze daar nog proefritten aan het uit proberen. Tja die trein moet ook veilig kunnen rijden.
Zo kwamen we dan na een tijd in Liechtenbusch aan juist op de grens van Belgie met Duitsland, we reden een parking op om te pauzeren, en wie zagen we daar aangereden komen hihihihihiii de Duitse politzei. Tja wat kwamen die daar rondtoeren? OP de parking stonden vele zware vrachtwagens te pauzeren. na een lange trip van uit heel Europa, we zagen ook een Europabus rijden, tja de lijnbussen die heel Europa doorkruisen. Na een korte pauze zijn we maar verder gereden, en zo kwamen we op de snelweg Aken Keulen, tja daar moesten we niet zijn he, dan maar teruggedraaid richting Aken en ja daar kwamen we dan na een tijd in Akenstad zelf aan, en zo maar de baan volgne met natuurlijk zeer vele rode lichten op korte afstand, tja dat kom je daar tegen he ! Na een lange rit kwamen we ergens op een parking in de Keulse strasse, maar helaas alles was volzzet, dan maar een andere richting genomen, en ja daar hadden we prijs, er was nog een parking namelijk beneden in de grond en nog kort bij de Dom daar hadden we geluk, in Aken was het mistig en nat, zook onderweg was het grijs en grauw. Op de kerstmarkt was er niet veel drukte. Tja het was pas open vanaf 11 uur vandaag, we hebben daar nog een heerlijke worst met een broodje geeten en nadien de markt is rondgespookt, en natuurlijk kon spokevangertje het weeral niet laten om een mooi kersthuisje te kopen, hahahahaha het staat hier al te pronken hoor, alsook een paar zangertjes die daar zo schoon stonden te zingen, samen met een pastoorke en een kooknaapke , zijn met ons meegekomen en nu staan ze hier te zingen in ons spokenkerstdorpke. en gelukkig dat ze zijn wooooowww. We zijn natuurlijk de hele markt rond geweest, de kraamkes waren allen het zelfde als alle jaren, er waren daar allerhande kerstartikelen, te koop zoals kerstdorpkes, huisjes, engeltjes, beeldjes, kerstmannekes, kerstkabouters,, kamelen, kerstbollen en bomen, kaarsen, geurkaarsen, kunsthandwerk, kunstjuwelen, houten speelgoed, kerstmutsen, kleren, kostums, muziek, cds, kaarten, kazen, Duitse worsten en ander vleesprodukten, gluewijn, speculaas, peperkoeken, glaswerk, kandelaars, slingers, bellekes, nouga, enz. enfin er was wat vanalles te zien en te kopen, en natuurlijk hing er weeral een heel grote speculoos tegen de muren van het gemeentehuis of het rathaus en Duitse kerstmuziek hebben we ook gehoord. Natuurlijk mocht de kerstmuts ook niet ontbreken, daar heb ik mee rondgelopen op de markt zelfs toen we in Valkenburg waren was ze warm op hahahahaha. Na ons bezoek aan de markt zijn we onderweg richting Vaals gereden en we kwamen er een helblauw geverd huis tegen met rode geverfd bloemen erop hahahahah dat was een raar huis die Duitsers kunnen er ook wat van. Na een tijd zijn we via Vaals naar Valkenburg gereden, en hier hebben we maar een parking direkt gevonden haahahaha ? Op de heuvel in Valkenburg waar de ruine van de echte valkenburcht staat waren ze aan het restaureren. het werd tijd dat er iets aangedaan word aan zo'n oud en versleten ding, wie weet hoe jong dat is en wat het heeft meegemaakt i nde geschiedenis. Nadat onze auto op de parking stond zijn we maar naar het stadje zelf gegaan, daar was alles wat met kerstmis te maken had. In de fluwelengrot was de mooie kerstmarkt ondergebracht, er stonden daar ook allerlei kerstatributten daar, en volk stond er ook weeral aan te schuiven, tja elk jaar gaan we naar die markt, ze is in de mergelgrot. Er zijn daar overal gangen en bochten, en natuurlijk staan de kraamkes daar ook te koekeloeren, en koud is het niet in die grot.
OOk de straten en alle winkels puilen uit van kerstprodukten en op de straat stonden oude kerstmannen te pronken in hun kerstplunje. Nederlandse kerstmuziek was er ook samen met bomen vol lanpkes die branden. Ook in de restaurantjes stonden kerstmannen te pronken en te loeren naar de straat, ook een groep Engelse Toeristen waren er aanwezig. Tja zo zijn we ook maar is door de straten van Valkenbug gaan spoken en hebben er een mooie namiddag beleefd, , we zijn teruggekomen via Maastricht, Moelingen, en verder via Luik. Hier was het weerke zo te zien beter dan in Valkenburg want daar was het aan het regenen. en als we door Wallonie reden tja das toch nog steeds een heel grauwe plaats, daar beken je dadelijk dat je er bent. heel anders dan Duitsland, Nederland of Vlaanderen.
Vorige zondag was het een mooi weerke, dit op 30 september 2007 . Natuurlijk moest er weeral een spoketripke aan te pas komen, en zo gezegd, zo gedaan. Omstreeks 2 uur vertrokken we richting Visé in het Vlaams Wezet. Na een uurke rijden kwamen we aan dit beroemde drielandenpunt in Vaals waar Duitsland (Aken) Nederland ( Vaals) en Belgie ( Gemmenich) met een punt aan elkaar raken. Het was daar weer is supergezellig, veel volk, en natuurlijk ook veel toeristen die is van het mooi panorama kwamen genieten, zowel Nederlanders, Duitsers, Walen en Vlamingen zaten er broederlijk en zusterlijk gezellig langs elkaar te genieten van een lekker bierke, koffietje, ijsje of wat nog allemaal. In de verte zag je de rookpluim van Escheiller dompen. OOk de afvalbergen van de oude steenkoolmijn van Kerkrade waren te zien, het was zeer helder daar aan dat drielandenpunt. We gingen nog is ene kijkje nemen in die soevenierswinkeltjes, maar er was niks bezonders te verkrijgen en hebben onze portemonee maar een depressie bepaart. Alleen waren er daar een soort klompen te koop geel van kleur, die duur waren wel 10 euros duurder dan in Valkenburg, dit waren een soort pantoffels in de vorm van de vroeger klompen, een uniek geschenkske. Tja van toeristen moet men natuurlijk profiteren he ! Ze denken dat die toch geld genoeg hebben. De toeristen komen meer om zich te ontspannen en te genieten van het mooie uitzicht en de prachtige wandelingen die men er kan maken. Bij het beklimmen van die Vaalser heuvel zie je natuurlijk ook prachtige vergezichten in de omtrek. Er grenzen wel drie soorten bos aan dat drielandenpunt. Belgie het Pruisische woud, Duitsland het Akense woud en Nederland het Vijlener Bos. Zo hebben we natuurlijk weeral genoten van dit uitstapke, en een volgende keer gaan we nog is ne keer terug om er te spoken, zeker op Halloween zal daar kunnen gespookt worden. In de buurt hiervan ligt het plaatske Kelmis het vroegere Neutrale Moresnet of het kleinste staatje dat ooit bestaan heeft, in de Emmaburg van de deelgemeente Hergenrath is er op Halloween een spookavond daar kunnen ter ook nog vele gaan spoken en wordt dit feest daar op dit kasteel gevierd alvast veel spookgenot in de Emmaburg. tot een volgende spokentrip.
Begin augustus gingen we nog is een uitstap maken naar onze spokenboom natuurlijk in Kelmis dat was lang geleden dat we daar nog geweest waren. Het was redelijk weer en we reden weeral richting Luik, Vise, Aubel en richting Aken. Zo kwamen we weeral in Kelmis terrecht. Nadat we onze boom waren begroeten, nog een kijkje waren gaan nemen aan de vijver en nadien nog in het zinkreservaat waar nog steeds vuiligheid lag op de oude afvalheuvel van Vieille Montagne redenwe naar de speelgoedwinkel die daar lag in het centrum van Kelmis. We gingen inplaats van op spokenjacht op Barbiejacht en dit uit de nieuwe film van de eilandprinses. Er waren daar de nieuwe poppen al zoals je hierboven kan zien, en de kleintjes stonden erook met een olifantje met twee prachtige prinsessen, die konden zingen een mooi Frans liedje alsook met twee kleintjes met een olifantje en dan nog een Brats kidd die Dana heette was er ok bij (zie foto onder met het zwarte hoedje open rode kleedje aan). Amai zo'n verzameling aan poppen en mooi waren ze inderdaad. De olifantjes kunnen ja knikken, en achter elkaar rijden. Er is ook ondertussen nog een derde uit de serrie bijgekomen en dit kwam van Peer. Tja je moet overal zo'n is komen he, voor de verzameling aan te vullen. Ze kregen compagnie. Zo komen eruit Kelmis wat vroeger het kleine staatje neutraal Moresnet was dus deze waren Neutralen hahahaha. Daarna ging het richting drielandenpunt in Vaals, tja daar moesten we ook nog is passeren bij de Nederlanders en bij de Duitssers in Aken. Daar natuurlijk ook nog is een wandelingske gemaakt rond de torens die er te zien waren. En de bokkerijder een bezoekske gebracht, tja die mochten we ook niet vergeten. Er was veel volk en het uitzicht was voortreffelijk. en zo sloten we de dag maar af he ! Ons tripke liep ook teneinde. Het was een heel gezellig tripke. In Kelmis konden ze ook heel goed Nederlands.
Vorige week woensdag was het redelijk mooi weer, en we besloten is ne keer naar het stadje Thorn in Nederland achter Kessenich te rijden, na een uurtje rijden zagen we de grote stiftkerk al liggen van verre. Daar aan gekomen gingen we oze auto op één van de parkings zetten, en er waren verschillende Engelse bussen op bezoek in Thorn. Het stadje was nog steeds even prachtig als voorheen, mooi wit waren de huizen. Ze worden twee maal per jaar wit gekalkt en dit om de oorsprong van de huizen te bewaren. Zodra we in het oude centrum kwamen gingen we een bezoekske brengen aan de kerk die in de stijgers stond, men was deze zeer oude kerk aan het restaureren. In de kerk zelf is een museum ondergebracht uit het leven van de abdij, en er is een maquette van de voormalige abdij te zien. Van de oude abdij is niks meer overgebleven, ze werd gesloopt in de tijd van Napoleon nadat alle stiftdames verdwenen waren. Alleen wat oude dienstgebouwen zijn er overgebleven en de kerk. Voor de kerk stond vroeger de parochiekerk van Thorn, maar nu is daar een kerkhof. Thorn was vroeger een vorstendom met aan het hoofd een abdis die prinses was en de stiftdames waren van hoge Europese adel die minstens 16 adelijke kwartieren bezaten, anders mochten ze niet binnen. Boven het hoofdaltaar is een mooi Kersttafereel te zien heel in het wit. En onder dat altaar kan je naar e oude crypte gaan waar nog bizarre dingen tentoongesteld staan, een onderarm van St Benedictus, een loden kistje met de resten van de stichtster, twee glazen kisten met de stoffelijke resten (skeletten) van een kannunik en een stiftdame. Ook onder de altaren die daar staan zijn nissen met stoffelijke resten van stiftdames. Verder dan in de kerk zijn er schilderijen, oude munten, priestergewaden, kelken, relekwieen, een oude klok uit de 16e eeuw, kapellen, altaren die rijk versierd zijn, oude beelden van de ene of de andere heiligen, glasramen enz. te zien. Ook in de binnestad hebben van die geestelijken en stiftdames geleefd. Het waren eigenlijk geen nonnen omdat ze daar maar een tijd verbleven om hun opvoeding te voltooien en dan te trouwen met een edelman. Ze gingen daar als jong meisje binnen en kwamen eruit als volwassen vrouwen, er was ook een koorknapenschool, bij de abdij, daar is nog wat van te zien. Er zijn nu vele winkeltje met prullaria, hotels, restaurantjes enz. deze zijn ondergebracht in die huizen. Er waren ook vele fietsers te zien, en wandelaars met trekkers. Ook vele Duitsers waren er op bezoek en natuurlijk Engelsen die op doortocht waren. Zo gingen we ook nog een wandelingetje maken aan de beek die door het stadje loopt, een idyllisch plekje en heel rustig. Het was er mooi en heel rustig.
Een spooks tripke naar het land van Ooit in Tongeren
Woensdag 3 juli 2007 gingen we nog is een spookachtig tripke maken naar Tongeren, en o wat een dikke lucht hing daar wel niet. Die vergezelde ons naar Tongeren naar het land van Ooit, We reden Tongeren binnen en daar zagen we de handwijzers staan. Aan de afslag zagen we plots een heel groot geel gebouw met een afspanning met vele beelden van de oude Romeinen. Er was daar ook een primitieve parking, waar je de auto kon parkeren, zodra we naar binnen gingen kwamen we in de grote inkomhall met een klein winkeltje waar je van die dure spullen kon kopen in plastiek, tja ze moeten toch opbrengen he ! Want zo'n groot gebouw kost vele centen. Er kwamen daar een paar verklede jonkvrouwen aan om ons een visum te geven (een inkomkaart) anders mocht je natuurlijk niet binnen of wat dacht je. Zo kwamen we dan terrecht in de Romeinse villa hahahaha met allerhande Romeinen die er in grand uniform stonden, en hadden ze iets aan? Waar je moest gaan loeren :-ppppppp.
Er stonden daar natuurlijk frietkraampjes waar je echte en onvervalste ooitfrietjes kon kopen, of een ooit colaatje of ooitbierke kon drinken, daarna ging het verder naar via versa naar plein vierendeel waar vier grensen samenkwamen, en dan verder naar de supergrote Ambiorix waar je eens ne keer tegen kon vechten en nadien met een Romeinse veldheer te paard hahahaha wie won er tegen? RARARA, en zo kwamen we verder op het galjoen terrecht waar we is ne keer goed gingen varen met nog wat kleintjes erop samen met ne verklede kwibus (wat hij voorsteld weet ik niet) maar hij moest de boel wat opblazen. En gevaren als we hebben hahahaha.
Verder ging de toch naar de Black Bug (zwart insekt) wat het voorstelt tja dat is het raden ernaar. maar het begon daar hard te regenen en we hebben er goed geschuild een ideale schuilplaats, het was er donker en er was daar vanalles in plastiek te zien, holtes, kussens enz. Verder zagen we ook rak het reigersnest een soort stelling van ijzer om is op te kruipen, ook een doolfhof ontbrak er niet, vijvers waren er natuurlijk ook het zogezegde 1000 meter diep, met een eiland in en een paar bomen met een spokenhuisje of wat dacht je hahahahaha. Er was daar een waterglijbaan en ook iets wat ze chillen noemden, een soort ontspanning op een waterzak, verder gingen we spoken tussen hel en hemel dit was een draaimolen en een schommel die zweefde tussen de aarde en de lucht, goed he spokenvangertje. Zo kwamen we dan ook in het roze kasteel met Rozemarijntje die daar in woonde en wat een ontdekking was daar te zien, een hele speeltuin met opblaasbare toestellen om heerlijk te ravotten en te springen. Goed he daar konden we naar hartelust springen op die opblaasbare palmbomen, kruipgaten, holtes, torens enz. Er was daar ook een cafee voor de bengels. Een vaartje met de schoenen hebben we ook gedaan, en vandaar uit zijn we dan in een treintje beland dat daar stond te stomen hahahahaha, het heette de manenbaan. Verder zijn we dan ook naar een houten dorp geweest alsook lag er een eburonendorp zeker nog iets van de oude Belgen. En er was ook een kloontjes paradijs ook zoiets in dat genre. Een houten dorpke om op te klimmen en te spoken. Zo kwamen we dan uiteindelijk in het colosseum terrecht een soort aula waar de Romeinen tegen Ambiorix en z'n soldaten vochten. Tja en wie had er dan gewonnen uiteindelijk? hahahaha wat dacht je Ambiorix natuurlijk het was ook niet voor niks dat de oude Belgen de dapperste onder de Galiers waren ofzoiets. Ook was er een Keltisch doolhofke te zien je kon er je weg wel zoeken hoor hahahaa. En zo kwamen we dan terug uiteindelijk bij de uitgang terrecht, er waren daar ook verschillende theaters te zien alsook de figuren die er rond liepen kwamen te voorschijn , die waren wel ergens uit de oude tijd ontsnapt, zoals Romeinen, alsook vrouwelijke, Oude Belgen, ridders, jonkvrouwen en nog van dat soort en wat het voorstelde tja dat weet ik niet hier op deze site kan je is een kijkje nemen naar de fotos die er gemaakt zijn http://www.mijnalbum.nl/Album=ASDZZM8G groetjes.
Nu donderdag ongeveer 14 dagen geleden gingen we nog is ne keer een tripke maken en deze keer naar een aquaruim in een grot, natuurlijk met de regen of zon op kop vertrokken we weeral richting Maastricht en zo naar Valkenburg waar we op de cauberg (ahum berg) zo hoog was dat piet luttig heuveltje niet hoor, maar achter het kerkhof in Valkenburg kwamen we aan een eenzaam wegske dat doodliep en waar een parkin was, daar onze goed vriend mijnheer de auto achter gelaten en dan gaan spoken naar de grot, maar die was nog gesloten. Er zat daar een vriendelijke Valkenburger aan de kassa en we waren als eerste bezoekers die dag, in de grot ging het naar beneden, er waren daar 35 aquaria's de grot zelf was zeer donker, en er waren lichtjes aan, er zaten daar krokodillen, kaaimannen, visjes uit allerlei landen zelfs wel pirahnas, uit Zuid Amerika, axolotl een klein diertje, dat wit is en juist op ne salamander trok, en dat kon z'n pootjes en z'n staart opnieuw laten groeien, kogelvissen, die zich tot een dikte van een tennisbal kunnen opblazen, alsook een katvis, een longvis en ee zwarte sidderaal, die tot 10 000 volt elektriciteit kan maken en nog allerhande vissen en visjes. De aquaria's waren mooi waar al die visjes in zwommen, er waren ter daar ook die een witte of een albinokleur hadden, zeker dat die nooit het zonlicht zagen, hoe de natuur zich toch kan aanpassen. Het was een hele gang door. Bij het einde van ons bezoek gingen we weeral de trappen op en namen afscheid van onze vriendelijke Valknburger. Onze auto weeral opgezocht want die stond nog steeds zeer ongeduldig te wachten en doorgereden naar beneden in het stadje. Weldra stond onze auto weeral op een volgende parking en wij gingen spoken in het stadje. Daar wat winkeltjes afgelopen en bij één of ander winkeltje in het centrum, lag een armbandje met een paar olivinas zoals die op Lanzarote te koop waren amai die waren daar duur hoor, een paar voor ettelijke euros.
Nadien zijn we onze portemonee weeral is gaan ledigen, want hij was goed gevuld natuurlijk of wat dacht je daar stonden weeral van die leuke ladys die zo naar ons keken en natuurlijk hebben we ze maar gekocht en zijn natuurlijk weeral met ons meegegaan naar m'n spokenverzameling, want daar stonden die andere uit een vorige trip ook nog. . En de anderen laten je ook groeten hoor. Nadien zijn we nog al wat andere winkeltjes afgespookt en we hebben nog een kaarslichtje gekocht, het staat nu te pronken bij al die little ladys. Zo kwamen we dan natuurlijk ook nog bij een open plaats van grotten waar we ook de prehistorische grot zagen staan, hier zijn we is ne keer in een vroeger leven geweest. Valkenburg is een leuk en gezellig stadje, alleen onze portemonee kreeg daar een super depressie hoor, nu werd hij steeds magerder en magerder en hij viel maar af, tja jammer voor hem he ! allee dan zijn we ook maar een wandelingske door het stadje, en de ruine van het kasteel zijn ze ook aan het restaureren. Moet kunnen he zo'n oud kasteel als dat ooit geweest is. Zo ging ook het einde van ons tripke dan maar aankomen en natuurlijk zijn we dan maar weeral richting maastricht en huis gereden, en dat tripke hadden we er ook weeral opzitten, we hebben ons goed geamuseerd en dat was het voornaamste.
Deze morgen gingen we nog is een heerlijk tripke maken, maar waar we naartoe gingen tja dat wisten we helaas niet. Dan maar op weg richting Luik en zo naar de Ardennen, de baan naar Aken na en verder naar Eupen en richting Malmedy. Het was prachtig weer en de lucht was helder blauw. Er waren vele motos op de baan en die reden goed hard, net of ze opgejaagd waren. Zo kwamen we dan bij Luik en in de verte zagen we vele oude steenkoolmijnen liggen die er wat verloederd uitzagen vooral de grote afvalhopen.
Zo kwamen we dan na een tijd in de hoge Venen dicht bij Eupen, er waren daar rode vlaggen gezet als teken dat er brandgevaar was. Er waren daar vele wandelaars die een tochtje maakten. Het was nog niet heet deze morgen. Zo reden we dan maar van Eupen op Malmedy een mooi oud stadje in de heuvels gelegen en verder doorgereden naar Butgenbach en Bulingen. Daar ergens onderweg aan een supermarkt gestopt om onze grote dorst te lessen en een beetje onze oude spokenbenen strekken, of wat dacht je. Oude, stramme, stijve en versleten spokenbenen hebben regelmatig is wat beweging nodig. Onze auto stond heel geduldig te wachten aan de overkant van de baan. Zo reden we dan maar door tot in Duitsland, want dat was niet ver van de grens. Het leek een klein slaperig dorpke maar toch was het mooi, er waren vele motos die er door reden, en we hebben dat mooie kerkje is getrokken. Dan hebben we nog een wandelingske gemaakt daar aan dat leuke beekje wat er liep. En zijn we nadien onze honger gaan stillen ergens aan een klein restaurantje, waar we nog een groep Belgen (Vlamingen) tegenkwamen. Het krioelde er meer van de Vlamingen dan van de Duitsers. Wat deden die daar in dat kleine leuke dorpke. Zo alleen in de Eifel. De winkels waren toe en dit was prima voor onze portemonee. Hij was helemaal niet depressief. Hij had goede zin zo. Maar ja na ons middagmaal gingen we door naar een oud kasteel hoog in de heuvels in Kronenburg. Dat was een klimpje zeg amai en puffen dat we deden ppppppppppppppuuuuuuuuuuuuuuuufffffffffffffffffff. We dachten dat er iets te zien was maar terare er was een hotel daar in gekomen inplaats van een ruine om is te bezoeken of een museum vergeet het maar. En spoken konden we er helaas ook niet. (((. We hadden wel een prachtig uitzicht over de heuvels. Nadien zijn we dan maar van miserie naar de Kronenburgsee of zoiets geweest, het was een pracht van een meer en een natuurreservaat. We hebben dan daar maar van genoten, om is te gaan spoken en wandelen. Er stonden daar vele campers geparkeerd. Zeker nog van een laat paasverlof te genieten. We kwamen daar ook een stootkar tegen met een oerdegelijk Duits koppel met de lederhosen aan. Rare figuren lopen overal rond hahahahaha. De kar was gevuld met allerhande wat het was weet ik niet.
Na onze wandeling zijn we maar weer verder gereden terug naar de Hoge Venen want die was het natuurpark de hoge Venen en de Eifel.
De rode vlaggen waren er nog steeds, en ondertussen zijn we wat afkoeling gaan zoeken in Mont Rigi want dat passeerden we net, en wat een drukte overal amai. Die Walen hadden het toch zo druk amai zenne om al die dorstigen te laven en de hongerigen te voeden. Er waren daar ook kleine kindjes aan het spelen op de speeltuigen die er waren, en op de weg was er heel druk verkeer vooral motos, trikes, en aanhang, en wat nog allemaal , wat rijdt er nog allemaal voor onbekend rond amai. Zo zijn we dan maar terug via Elzenborn gereden, met de heuvels op de achtergrond, waar vroeger onder de oorlog zeer hard gestreden werd voor de bevrijding van Belgie. Dit was de slag van de Ardennen. Er stonden daar nog vele aandenkens rond die slag. Er lag daar ook nog een groot soldatenkamp . Zo reden we dan maar terug richting Malmedy en de hoge Venen door naar Eupen en verder door het land van Herve richting Hasselt. Zo was onze dag weer eens heerlijk geweest, en hebben er natuurlijk van genoten vooral van die mooie uitzichten in de Ardennen en de Eifel tot een volgende trip boehoeeee.
Vandaag 17 februari 2OO7 op een zondag was het prachtig winterweerke. In de namiddag gingen we weeral is ne keer een wandelingetje maken, maar deze keer niet kort bij de deur maar weeral waar ons spokenreservaat lag, we waren er al zo lang niet meer geweest en wisten ook niet hoe het met onze tak en boom ging en we besloten dan maar weeral een spokentrip te gaan maken naar ons spokenreservaat in Plombières. Onderweg was het effenaf druk hoor, overal zagen we zotskappen op de baan vooral in Wallonie was het er druk. De karnavalswagens stonden gereed en mooi opgepoetst om te vertrekken in de stoet. En op vele plaatsen was het weeral is ne keer aanschuiven totdat de zotskappen door waren dit was vooral in Bassenge en de Voerstreek, de huizen hadden weeral hun karnavalskleedje aangetrokken en waren versierd met ballonnen, vlagjes, lampkes en strikskes. Tja die vierden ook mee natuurlijk, alsook de straten waren versierd met ballonen, vlaggen en strikskes. Na ne tijd kwamen we in Hombourg aan en nadien zagen we het koepelvormige kerkske liggen, en zo door naar het oude mijnterrein, daar aangekomen gingen we eerst is ne keer kijken waar wat oude ruines van gebouwen stonden, en daar aan een vijver zagen we een heel aparte vogel heel hoog in de top van de boom zitten, hij was in het zwart en had een witte kop met een scherpe lange snavel het leek wel een aalscholver te zijn. En hij bleef heel rustig zitten. het was heel mooi om te zien zo'n aparte vogel in een mooi natuurreservaat. En spokenvangertje moest natuurlijk die mooie vogel goed observeren, of wat dacht je. Het is nog zo'n zeldzaamheid zo'n mooie vogel te zien. Ook vloog er een grijze reiger over de vijver. Die had zeker hier nog z'n winterkwartier, en kwam ons natuurlijik begroeten, die zit ook aan de vijver van Kelmis.
Nadien zijn we nog is verder een wandelingetje gaan maken en we kwamen op de heuvels rondom het mijnterrein. Je zag die kale plaats beneden liggen met de oude storthoop. Alsook beneden zag je vele berkenboomkes staan heel eenzaam en alleen alsook een paar jonge dennen. Er was ook een fietspad dat Ravel heette en paarden met ruiters waren daar ook van de partij. Nadien gingen we de gemeentepark binnen en zagen daar de twee grillhuisjes liggen, maar nadien zouden we die oude loodtrein ook nog is met een bezoekje vereren, maar hij was foetsie, en het hele spoorlijntje was ook partie. Dus goodbye treintje en spoorbaan. Nog goed dat ik die eenzame trein op fotos heb. Verder dan maar doorgegaan naar dat grote reservaat maar helaas groeide of bloeide daar nog niks. Alleen wat kale plekken waren er te zien en heel veel honden en wandelaars die ons met een lieve bonjour groette en een paar Nederlanders die daar ook is ne keer kwamen wandelen, tja want het ligt ook kort aan de grens. Op het eenzame graf lag nog een kerstkrans te koekeloeren met een paar rode kleine kerstbollekes. Ook de Geul vloeide er nog lustig op los maar voor de zinkflora was het nog te vroeg, wel stonden er een paar eenzame bremstruiken. De vuilste grond van Belgie was er ook nog die grote afvalshopen ze waren ook de oever van de vijver die er was. Er was ook een grote groeve waar die afvalshoop in was. Hoe diep hij was stond er niet bij. Na onze wandeling zijn we dan maar naar Slenaken gereden, en het was er druk hoor veel drukker dan daags voor kerstmis. . We gingen ook een lekker spokenkoekje eten. Dat kleine huisje zat vol met wandelaars die ook een potje koffie en thee kwamen drinken, tja das weeral goed voor de commerce he ! Nadien zijn we maar weeral terug gereden richting Visee en dan in Bassenge mochten we in de file rijden, want daar was het volop karnavalstoet. De zotskappen kwamen ons al zat tegemoet en het bier stroomde rijkelijk over de zotten en de wagens heen, tja zonder bier gaat het niet he, je zag daar vanalles lopen, poezen, geiten, brommers, fietsen, feeen, sneeuwwitjes, dwergen, wolven, zatlappen, honden, en wie weet wat ng allemaal. Walen en Duitsers dit allemaal ondereen, en de politie moest natuurlijk het verkeer regelen, alsook stadswachten liepen daar. Allee en zo zat er na een tijdje ons tripke weeral op tot een volgende trip he !
Wat blijft er vandaag van het gebruik van de mijnen van lood en zink van "Bleyberg"? sintelbanen... Dat lijkt belachelijk en nochtans vormen scories afkomstig uit de behandeling van de uitgetrokken ertsen van Bleyberg hoofdzakelijk aan de 19e eeuw een beetje het image van dit kleine dorp van het uiterste Oosten van ons land. Historische positie van het onderwerp calaminaires vormen haldes van Plombières een van de laatste overblijfsels van het mijngebruik aan Plombières. De gebouwen van de fabriek zijn bijna volkomen buiten de oude elektriciteitscentrale van de fabriek verdwenen. De herinneringen eveneens vervagen zich in de geheugens naarmate de laatste mijnwerkers en de kinderen van mijnwerkers overlijden. De schriftelijke sporen (plannen van galerijen, documenten van gebruik, verzamelingen van ertsen) bestaan nog dat en daar, maar zonder reële garantie van hun behoud. De winning van het lood en het zink is aan het einde van de eerste wereldoorlog afgelopen. In de jaren zestig, was deze industriële plaats aan het verlaten een terrein van avonturen voor de kinderen van de wijk, een traject van motor-cross geworden waar plaatselijke concurrentie plaatsvonden, tot de dag waarop de eigenaars van deze terreinen hebben besloten om "te valoriseren" wat het kon zijn.
Vernieling van de oude gebouwen van de fabriek voor de terugwinning van de materialen. Verkoop van de sintelbanen aan een plaatselijke ondernemer die ze wilde gebruiken als bodem van weg, basis van grondwerk van bouw.. wij zijn in 1985 en een handvat van burgers, de groep ECOLO in dit geval, heeft van de gevaren van een wilde verrichting een voorgevoel, verzet zich energiek tegen de uitvoer van de sintelbanen van de plaats. Dezelfde groep laat een toxicologische studie van de sintelbanen bij het landbouwkundige instituut van Gembloux en van Reid verwezenlijken. Gezien het enorme gehalte van deze residuen in zware metalen (plomp, zink, cadmium), zijn alternatieve voorstellen teneinde opgesteld: - om de winderosie te vermijden buiten de plaats - om de verontreiniging van de Bek per afvloeiing te vermijden - om op oorspronkelijke wijze de specifieke flora en de fauna van deze plaats te beschermen, erkend als als zijnde van het grootste wetenschappelijke belang. Deze voorstellen bestaan uit: Gematigde vernieuwing van de slakkenbergen. Réensemencement van calaminaires planten om de bodem te stabiliseren. Samenstelling van een natuurreservaat. Op verzoek van het Waalse gebied, verwezenlijkt de gemeentedienst van België een plan van rehabilitatie van de plaats. Maar de groep ECOLO stelt het weinig aangewezen karakter van een project vast dat daarin bestaat om een bos te planten na een laag van 50 gelijk gemaakt te hebben en toegevoegd hebben cm. van aarde. Een nieuwe versie van het plan blijkt aanvaardbaarder. Intussen de gemeente die van een souçi om de bevolking te beschermen ten opzichte van de giftigheid van de zone, vraagt een wijziging van de plannen om de zone aan reverdurer te vergroten aanvoert. De wetenschappers van UCL, die door dit nieuwe plan radeloos worden gemaakt, dat de bescherming van de biotoop volkomen schaadt lanceren een schreeuw van alarm. De gemeente staat dan een vermindering van 16000 toe tot 8000 meters vierkant als zone aan reverdurer. De werkzaamheden worden betreffende de plaats, maar niet altijd met een uiterste maatregel ondernomen:
Moeras (d' die oligotrophe worden een zogenaamd zeldzaam soort dat wil zeggen door het phréatique blad worden gevoed) omgevormd en pelletés zonder zorg door een grote engins;ils blijven momenteel nog zeer gewijzigd. De plaats van reverduration in surplomp zal voortaan zich in de moerassen droogleggen; hij werd bovendien door aanzienlijke hoeveelheden zuiveringsslib geamendeerd (eutrofiëring of verstikking van het water). De nivelleringsverrichtingen van de slakkenbergen schaden toekomstige réimplantation van calaminaire flora door hun te grote vlakheid een van de moerassen rebouché ronduit ondanks de vragen van VZW "Ardennen en Gaume", aangezien de calaminaires grasvelden het entourrant tot de bulldozer hebben overgegaan. conclusie De huidige versie van de zone behouden en gevormd in natuurreservaat bedraagt 5 hectaren, het is zeer weinig vergeleken met de 30 hectaren van eerste calaminaire plaats het geheel van de mijnplaats is van een hoog biologisch belang. Er blijven belangrijke oppervlakte die natuurlijk door de vegetatie worden gekoloniseerd, die in het nieuwe park van Plombières worden geïntegreerd; het is absoluut nodig ze te handhaven in hun huidige stand, bepaalde overblijfsels van het gebruik te behouden (opgeruimd van onderzijdes van gieterij, oude pavages van de spoorweg..)et om het verkeer op de plaats te beperken. De invordering van de paden met residuen van asfalt doet vermoeden nog ongepaste projecten inzake aanpassing. Het is dringend voor de toekomst van het dal van de Bek om projecten inzake aanpassing te ontwerpen die gecoördineerd met de wetenschappelijke autoriteiten zijn zodra een biologisch belang wordt verdacht. Een reëel beleid van aanpassing van het bekken van de Geul is in overleg met de naburige gebieden uit te werken (plan Euregio Maas - Rijn).
Vandaag dinsdag 28 november 2006 met als gezelschap het prachtige weer, reden we richting Luik, onderweg kregen we het gezelschap van vele kraanvogels die op trek waren, en veel lawaai maakten, en zo op weg naar Aken, via Aubel, Henri-Chapelle naar Motzen, Lontsen, Kelmis, het mooie Aachener Wald en Aachen. Daar was het weeral super gezellig, eerst onze auto op de parking kort bij de Dom en dan richting kerstmarkt. Er was een mooie inkom gemaakt aan de kerstmarkt een kerstboog versierd met dennetakjes en lampkes. Ook stonden daar een paar bedelaars te bedelen, en te zingen, maar het hielp niet veel. Dan maar richting kerstmarkt en een paardemolen draaide daar voor de kinderen, er waren mooi kerstkraamkes, allen versierd met lampkes en groen takjes. Veel volk was er niet, we kwamen er wel wat Vlamingen tegen, Duitsers, Walen en schoolkinderen met hun meester of hun juf. Aan de kraamkes zelf stond ook vanalles vooral kerstartikelen zoals, beeldjes, kerstmutsen, lichtjes, dennebomen, kerstmannen, engeltjes, elfen, kersthuisjes, allen even mooi. Die keuze was veel groter dan in Valkenburg en lang zo duur niet. Ze lonkten nog zo mooi naar ons, ook stonden er mooie kindjes en manneks bij om ze er bij te laten wonen, en we hebben er een paar mooie gekocht, en zo staan ze hier weeral in ons spokenkot te turen in een mooi kerstdorpke, vorige kerstmarkten hadden we er al gekocht en zo werd de verzameling kersthuisjes groter. Er kwamen weeral van die kleine huisjes bij, En de kleine mannekes hebben weeral een onvervalst dorpke om te vertoeven. Met echte straatjes, een kerkske, een school, een raadhuis, een hotel, een kasteeltje, een stationneke, een kersttreintje, een ratskeller, een pleintje, huisjes, lantaarntjes, denneboomkes, een kampvuur, een vijver, er staan daar een paar zangertjes in, een paar sleeers, wandelaars, roddelaars, die de laatste dorpsnieuwkes brengen, een paar kerstmannekes, een sneeuwmanneke, meisjes en jongens die aan het spelen zijn op straat, een paar lantaarnpaaltjes zijn ter ook, een kerstengeltjes zijn er ook in komen wonen, die vonden het daar zo prachtig en zijn toen maar langs gekomen, en ze zijn er gebleven.
Ook waren er kraamkes op de kerstmarkt met troetels, ik heb er nog een paar kleine kerstbeerkes gekocht, met een kerstmuts en twee leuke vlechten. We kregen deze middag nog honger en hebben een heerlijke Duitse worst gegeten. Ze was lekker hoor. En de gluewijn smaakte daar ook heerlijk hahahahahaaa we hadden er rode wangetjes van. Daarna zijn we nog verder gaan spoken op die kerstmarkt. Er was daar ook houtwerk te zien, en chinese produkten echt iets typisch aan dat land, ook nog wijn, worsten, en andere eetwaren, ook nog kerstbollen, stallen, met beeldjes, kaarsen enz..... Daarna zijn we de straten is onveilig gaan maken, eerst kwamen we bij een paar winkels met miniatuur autos en treinen, alsook vliegtuigen en boten, juist achter de koepel van het zeer oude raadhuis. Ook hebben we nog een winkelstraat gedaan, waar nog vanalles te zien was zoals klerenwinkels, andere produkten zoals fruit en groenten make-up produkten, schoenenwinkels, snoepwinkels, slagers, kaaswinkels, en nog vele andere produkten, Aken is wel een mooie stad, nu hadden we tenminste tijd om daar is rond te spoken. De oude Dom had ook veel belangstelling door toeristen. En het oude raadshuis was ook bevolkt. en vele gezellige terrasjes waren ter ook. Nadat we het er moe waren gingen we onze auto weer een bezoekske brengen, onderweg stond er nog een bontgekleurde koe en een paard voor de winkelramen. En zo reden we dan maar terug richting Kelmis waar we iets wilden gaan drinken, maar helaas was alles gesloten daar, en onze boom aan de casinovijver hebben we ook begroet, we waren toch in de omgeving. Dan zijn we maar afgezakt naar Vaals het drielandenpunt de hoogste heuvel in Nederland, enfin hoog kan je hem niet noemen, maar voor een heuvel is hij ok. Van verre zagen we Aken liggen, in de stad zelf zagen we ook de toren van het drielandenpunt van dichtbij liggen, tja Aken ligt ook juist aan de grens he, het is een echte grensstad. Juist achter het grote woud. Ook Vaals zag je beneden liggen, we zijn langs onze dierbare bokkerijder nog is langs gegaan om onze dorst te lessen, tja van al die wandelingen in Aken en Kelmis krijg je grote dorst. We hebben nog is genoten van het mooie verre uitzicht dat je daar hebt, en het was er niks druk. Kerstmis was daar nog lang niet bezig zoals in Aken en Valkenburg, daar waren de straten al overal versierd met kerstkransen en lichtjes. en in Valkeburg stonden de kerstmannen en vrouwen op straat en waren er kerstliedjes aan het zingen. Tja eigenlijk is het nog te vroeg voor kerstmis he ! Eerst moet Sinterklaas nog komen, die zag je ook nog in Valkenburg maar in Aken kennen ze dat niet, die hebben een kerstengel die komt op kerstavond. Die dan pakjes brengt aan de kinderen onder de kerstboom. En vanop het drielandenpunt zijn we maar weeral richting Gemmenich gereden en zo naar Vise en naar huis onderweg hebben we nog een trein gezien in de verte in Moresnet, en ze waren ook wegenwerken aan het doen onderweg en zo zijn we dan maar weeral helemaal thuis geraakt met onze kerstaankopen die hier ondertussen in ons spokenkot staan te pronken.
Vandaag zondag 20 januari 2007 zijn we in gezelschap van regen en wind weggewaaid richting Meise. Eerst via de autosnelweg naar Halen, richting Diest Leuven en zo naar Brussel waar we natuurlijk weeral verkeerd zaten, we zagen de bollen van de expo van 1958 nog staan te blinken, eerst reden we langs de vlieghaven van Zaventem waar vliegtuigen af en aan vlogen en zo reden we door tot in Brussel ergens, de plaats leek mij onbekend. Tot aan een kruispunt waar we terug vlogen a volontee de snelweg terug op. Vele oude en nieuwe gebouwen alsook vele kantoren gezien. En die hele arme KBC bank die daar ergens onderwegen in Herent een heel armtierig gebouw had wooooooowwwwwwww , dan maar richting Boom gereden en daar zagen we Meise staan. De pijlen maar gevolgd na wat eerst ergens verkeerd gereden te zijn we zijn ook Brupark tegengekomen en de Bollen van het Atonium die nu heel goed te zien waren. Allee dan maar op stap naar de nationale plantentuin in Meise, we kwamen eraan, er lagen op de parking vele takken, omgewaaid van de storm van vorige donderdag, daar de auto achter gelaten en het park binnen, daar hebben we een heerlijk wandelingske gedaan, het was een mooi groot park , waar nog volk aan het wandelen was. Eerst kwamen we de bibliotheek tegen, dan de vlaamse hoeve, nadien het mooie kasteel van Bouckhout met de vijvers, dat was nog een verblijfplaats van de zus Charlotte (ex keizerin van Mexico) van Leopold 2, na haar verblijf in het kasteel van Miramare nabij Triest in Italie, die is daar ook gestorven en ze leefde er krankzinnig.
Verder waren we is gewandeld tot aan het plantenpaleis, maar helaas waren ze dat aan het restaureren en was het niet open. Onderweg bij de wandeling kregen we daar nog is een plensbui als gezelschap en boven ons hingen helicopters te vliegen.
Er waren ter daar een paar Vlamingen, Walen en Duitsers aan het wandelen, maar daar bleef het bij.
We zijn ook is ne keer in het winkeltje gaan koekeloeren maar hebben niks gekocht en dit was goed voor onze portemonee. Die was deze keer niet depressief gelukkig maar. Er waren daar kaarten, boeken, soevenierkes, bloemzaden en allerhande te koop, ook gedroogde lavendel was er te verkrijgen. Hij zal wel duur verkocht worden, hahahaha dat groeit ook hier in de hof daar voor gaan we niet zo ver naar Meise. Aan het kasteel zelf zijn we ook is een kijkje gaan nemen door de ramen, en het leek daar juist een rommelkot met opgelslagen goederen uit de jaren stillekes, ook waren er lege zalen te zien, en hier en daar stonden voor de vensters wat kamerplanten. Ondertussen begon het nog is ne keer heel hard te regenen, zo zijn we dan maar heel nat onze auto terug gaan bezoeken, en reden we maar terug naar huis. Onderweg was het mistig van de regen, amai wat een zware lucht was dat wel niet. Een heel mooie regenboog vergezelde ons een tijdje op de weg en de autos spetterden van het water. Allee met het aangename gezelschap van de regen zijn we dan maar nat thuisgekomen en zo hebben we dit dan alweer gehad tot een volgende uitstap, maar deze zomer gaan we er terug op bezoek en hopelijk is dan het plantenpaleis open, want er moet daar nog een nieuwe kas zijn die evolutiekas noemt met oerplanten. En nog mooi weerke erbij en we kunnen weeal heerlijk gaan spoken in die grote tuin, vooral in de torens van het kasteel leek het mooi om te spoken, hahahaaha?
(((. We hadden wel een prachtig uitzicht over de heuvels. Nadien zijn we dan maar van miserie naar de Kronenburgsee of zoiets geweest, het was een pracht van een meer en een natuurreservaat. We hebben dan daar maar van genoten, om is te gaan spoken en wandelen. Er stonden daar vele campers geparkeerd. Zeker nog van een laat paasverlof te genieten. We kwamen daar ook een stootkar tegen met een oerdegelijk Duits koppel met de lederhosen aan. Rare figuren lopen overal rond hahahahaha. De kar was gevuld met allerhande wat het was weet ik niet.
