Dow Jones Industrial:14503 ptnNasdaq Composite: 3237 ptn
Cyprus als
katalysator voor het einde van de euro!
Zoals
wij reeds lang aangekondigd hebben is het einde
van de euro nabij. De manier waarop het probleem Cyprus aangepakt werd is
de spreekwoordelijke druppel die de emmer heeft doen overlopen. Er zijn geen
woorden voor hoe deze crisis werd aangepakt.
Er
is ook geen weg terug want nu beseft
iedere burger uit de eurozone vooral in Spanje, Italië en Griekenland dat de
spaarcenten van niemand nog veilig zijn. Welke oplossing er in extremis ook uit
de bus komt, het kwaad is geschied. Alle
vertrouwen is weg!
Voor
sommige Noord-Europese landen worden de inwoners van Zuid-Europese landen blijkbaar ook als tweederangsburgers beschouwd.
Het
voorstel om een taks te heffen op de depositos van de kleine spaarders in
Cyprus, is ondenkbaar in landen als Duitsland, Nederland, Finland, enz Nochtans
is de bevolking van Cyprus evenmin als de bevolking in de rest van de eurozone verantwoordelijk
voor de excessen van de Cypriotische banken.
Het
zijn uiteraard de Duitsers die het
voortouw genomen hebben. Angela Merkel verklaarde altijd dat zij er alles
wilde aan doen om de euro te redden. Haar daden stroken echter niet met haar
woorden. Het is inderdaad moeilijk uitlegbaar aan de Duitse burger die straks in september naar de stembus moet dat met
zijn belastinggeld het geld van de Russische maffia moet worden gered. Maar
wie A zegt moet B zeggen. Een economische en monetaire zone vergt solidariteit.
Voor de kwestie van het Russische witwasgeld had men voordien maar andere
maatregelen moeten nemen.
Hoe
dan ook, het Europese Project is op
sterven na dood. Het ontstond als reactie op de twee wereldoorlogen. De achterliggende
gedachte was dat als wij samen met de Duitsers een unie zouden vormen er nooit
meer oorlog zou komen. De tijden zijn echter veranderd. Voor de huidige
generatie zijn deze oorlogen geschiedenis.
De
manier waarop de nationale overheden, onder impuls van de Europese richtlijnen,
de werkende, actieve bevolking aanpakt is onaanvaardbaar.
Jean-Claude
Juncker, ex-voorzitter van de eurogroep, had het vorige week over het sluimerende oorlogsgevaar. Hij stelde
dat men het in 1913 ook voor onmogelijk hield dat er ooit nog een oorlog zou uitbreken
in Europa. Misschien heeft hij wel gelijk. Het
gebrek aan leiderschap in Europa kan nare gevolgen hebben .
Wat de
aandelenmarkten betreft, die koersen er lustig op los. Goede economie of
slechte economie Positieve vooruitzichten of negatieve vooruitzichten Het
speelt allemaal geen rol meer. De geschiedenis, waaruit men duidelijk geen
lessen getrokken heeft, zal zich deze keer waarschijnlijk zéér snel herhalen.
Dow Jones Industrial: 13020 ptnNasdaq Composite: 2972 ptn
Onzekerheid troef!
Het
jaar loopt op zijn einde. Tijd dus om een bilan op te maken van de
gebeurtenissen van de laatste maanden.
Wat
Europa betreft is de eurocrisis in geen geval voorbij
alhoewel men het anders wil laten uitschijnen.
Eerst
zorgde ECB-voorzitter Mario Draghi er
via enkele kunstgrepen voor dat de rentes in Italiëen Spanje wat konden ontspannen. Maar daarbij was zijn enige
bedoeling de politieke leiders wat tijd te gunnen om de nodige maatregelen te
nemen.
Deze
hebben het echter nog altijd niet begrepen, zullen het waarschijnlijk nooit
begrijpen, en hebben het geweer nu trouwens van schouder veranderd. Met een goednieuwsshow hopen ze het tij te
keren. De harde feiten worden doodgezwegen en met veel misplaatst enthousiasme kondigen
zij het einde van de eurocrisis aan. Daarbij maken zij uiteraard gewag van
het feit dat er nog een lange weg een
doodlopende weg? dient afgelegd te worden vooraleer we van een perfect
werkende economische en monetaire unie kunnen spreken. We are making progress, step by step zanikt Van Rompuy dan. Het wordt
trouwens ook tijd dat deze schertsfiguur van het toneel verdwijnt en met zijn beide
voeten opnieuw op de grond terechtkomt.
Vooral
de Duitsers doen nu ook een flinke
duit in het zakje met hun gewijzigde
houding tenaanzien van Griekenland.
Een Grexit is voor hen niet meer aan de orde. Volgend jaar zijn er immers Duitse
parlementsverkiezingen en een escalatie
van het Griekse schuldenprobleem naar
Spanje en Italië toe, kan Angela Merkel missen
als kiespijn in de aanloop naar deze verkiezingen.
In
Amerika werd Barack Obama met dank aan
de orkaan Sandy opnieuw verkozen tot president
voor de komende vier jaar.
Economisch
en financieel was er de laatste weken en maanden maar één onderwerp aan de orde
en dat was de fiscal cliff (begrotingsafgrond).
Een cocktail van automatische belastingverhogingen en automatische besparingen zou
er, zonder een akkoord tussen de twee politieke partijen, vanaf 1 januari 2013 voor
zorgen dat 600 miljard dollar uit de Amerikaanse
economie wordt gezogen met als resultaat een nieuwe recessie. De Democraten,
de partij van president Obama, en de Republikeinen
staan daarbij lijnrecht tegenover elkaar.
De Democraten willen hogere belastingen
vooral voor de rijken, de Republikeinen wensen grotere besparingen o.a. in Medicare en Medicaid, de sociale
hulpverleningsprogrammas.
Als
toetje daarbovenop wordt op
nieuwjaarsdag opnieuw het overheidsschuldplafondvan 16.394 miljard dollar bereikt. Het
wordt spannend en de beleidsverantwoordelijken in de Verenigde Staten hebben
nog veel werk voor de boeg deze laatste dagen van het jaar.
De
koersen van de aandelen ten slotte gaan daarbij op en neer al naargelang het
nieuws van de dag. De algemene tendens die we de laatste jaren trouwens vaststellen
is dat de beurzen geen weerspiegeling meer
zijn van het macro-economisch gebeuren maar eerder het resultaat van een
ondoorzichtig kluwen van politieke uitspraken en gepalaver.
Voorspellen welke richting ze zullen uitgaan in het jaar 2013 is dan ook een onbegonnen taak. Niettegenstaande wagen
allerlei analisten in allerlei economische magazines zich aan allerlei voorspellingen,
maar misschien beschikken zij wel over een glazen bol?
Dow Jones Industrial:13600 ptnNasdaq Composite: 3188 ptn
Het stond in de
sterren geschreven!
De
kogel is door de kerk. Na lang aarzelen, alhoewel ... werd een derde ronde geld drukken Q3 door de FED aangekondigd. Meteen
konden de champagneflessen ontkurkt worden op Wall Street.
De
werkloosheid in de VS blijft een prangend probleem vandaar dat FED-voorzitter
Ben Bernanke, alias Helikopter-Ben, opnieuw opteerde om de monetaire
teugels te vieren. Q1 en Q2 waren geen succes maar nu wordt het anders!
Iedereen
die iets afweet van economie beseft dat dit klinkklare onzin is. Maar onder het mom van is blijkbaar alles
gepermitteerd.
Het
is trouwens ook geen toeval dat over 50
dagen de presidentsverkiezingen in Amerika plaatsvinden. De sympathieke
Barack Obama zal er misschien een minder grote nederlaag door oplopen. Want ook
dat is duidelijk. President Obama beschikt over véél talenten maar heeft geen
kaas gegeten van economie en heeft zich daarenboven volledig laten inpakken
door zijn regering made in Wall Street.
Dichter
bij huis, in Europa, blijft het
aanmodderen dat het een lieve lust is. Iedere dag wordt wel een ander
verhaal de wereld ingestuurd. De puinhoop is echter niet meer te overzien.
Hopelijk komt er snel een einde aan dit Europese verhaal en kan er schoon schip
gemaakt worden.
Allerlei doemscenarios de
economie zal in mekaar stuiken of er zal opnieuw oorlog komen worden radeloos
aan de bevolking opgedrongen om toch
maar de meubelen te redden.
Want
inderdaad, wat gaat men doen met al die Europese instellingen, met de
tientallen Europese commissieleden en functionarissen, de honderden Europese
parlementsleden en de duizenden Europese ambtenaren? Vandaar het duidelijk is dat Europa zó belangrijk is voor hen, maar
niet voor de bevolking, zoals men het zo graag wil laten uitschijnen. Het
is een beetje zoals bij de vakbonden, ook zij beweren op te komen voor de
belangen van hun werknemers-leden terwijl zij er ook alleen maar zijn voor
zichzelf.
Hoe
dan ook, een vrijgemaakt Europa met economisch
volledig onafhankelijke landen, met elkhun eigen munt, is wat wij nodig hebben. Op deze manier wordt de
bevolking van een land beloond voor haar werkkracht en de inspanningen die het
levert en moet het niet meer opdraaien voor de inwoners van landen die er een
andere levensfilosofie op nahouden. Loon naar werken
noemt men dat!
Want wat is nú de solidariteit waar men het zo vaak over heeft!? Hoe méér men werkt, hoe méér belastingen
men moet betalen om de schulden af te lossen van diegenen die het niet zo
nauw nemen.
Néén! Laat ieder land zélf verantwoordelijk zijn voor haar staatshuishouding
met alle consequenties die daaraan verbonden zijn!
Solidariteit moet er absoluut
zijn bij ramp en tegenspoed, maar daar is absoluut geen Europese
eenheidsmunt voor nodig.
Dow Jones Industrial: 12767 ptn Nasdaq Composite: 2873 ptn
Spanje zal als eerste land de eurozone verlaten en gelijk hebben ze!
Vorig weekend kende Europa 100 miljard euro steun toe aan Spanje om hun banken te redden. Waardeloze kredieten ten gevolge van de vastgoedcrisis hebben de banken de das omgedaan. Vanwaar het Europese geld moet komen is nog altijd niet duidelijk! En Spanje was eigenlijk ook geen vragende partij, maar gezien de heersende paniek omtrent de Griekse verkiezingen van vandaag, heeft men als het ware zelf aangeboden om hulp te bieden. Bovendien wilde Spanje absoluut niet dat er voorwaarden verbonden werden aan die steun.
Het verliep helemaal anders toen Ierland eerder hulp nodig had om hun banken te redden tengevolge van hún uiteengespatte vastgoedzeepbel. Dit ging toen wél gepaard met strenge voorwaarden. Maar voor Spanje dus niet twee maten en twee gewichten ...
In Spanje gaan ondertussen meer en meer stemmen op om zo vlug mogelijk uit de euro te stappen. Economen en deskundigen argumenteren dat hét probleem de euro zelf is en dat alleen de terugkeer naar de peseta het herstel kan inluiden.
De Spanjaarden zijn het ook spuugzat om te besparen. Zij waren trouwens de eersten verleden jaar indignados om tegen de besparingen te protesteren.
Spanje beschikt ook over een reële economie met een industriële basis. Het land produceert goederen en exporteert die eveneens. De Grieken bijvoorbeeld produceren niets.
Spanje is politiek ook zeer onafhankelijk. Andere landen hebben altijd wel een of andere politieke reden om tot de eurozone te behoren: De Grieken kiezen liever voor Europa dan onder de Turkse invloedssfeer te vallen. De Letten kozen voor Europa om niet meer door de Russen gedomineerd te worden. Voor de Ieren was het een kwestie van zich los te maken van Groot-Brittannië. De Duitsers voelen zich nog steeds schuldig voor de tweede wereldoorlog en voor Frankrijk is het een kwestie van via de euro meer invloed te kunnen uitoefenen in de wereld.
Voor Spanje spelen al die gevoeligheden niet. Het land kan leven met of zonder euro, binnen of buiten de Europese Unie, afhankelijk van of dit werkt of niet. En momenteel werkt dit duidelijk niet.
Spanje beschikt daarenboven over een bredere horizon. De Spaanse economie is gedeeltelijk gericht op Europa maar evenzeer op de zich snel ontwikkelende Spaanssprekende economieën van Latijns-Amerika en de enorme Spaanstalige markt in de VS. Qua handel hebben de Spanjaarden zich altijd al meer gericht op de globale eerder dan op de Europese markt.
Waarom zouden zij zich dan blijven vastklampen aan een falend project als er elders grotere opportuniteiten liggen.
Veel vragen en bedenkingen die er toe leiden dat Spanje er stilletjes genoeg van heeft.
Dow Jones Industrial:13120 ptnNasdaq Composite: 3049 ptn
Nog slechts een kwestie van tijd vooraleer de eurozone uiteenspat!!
De beurzen kenden het eerste kwartaal een merkwaardige run-up. Het is lang geleden dat er nog eens zon mooie winsten genoteerd werden. Allerlei analisten vertellen daarbij ook nog eens dat het lang geleden is dat de aandelen zo goedkoop gewaardeerd staan. Voor hen is dit pas het begin van een lange hausse. De Amerikaanse economie is aan de beterhand, een harde landing van de Chinese economie werd vermeden, de Griekse problemen werden opgelost en het geschenk van 1.000 miljard euro van de ECB aan de Europese banken moet ervoor zorgen dat de gevreesde credit crunch er niet komt, zodat de banken weer volop gaan lenen aan al wie het nodig heeft.
Tot daar het sprookje uit Duizend-en-één-nacht.
De werkelijkheid is dat de wereldeconomie aan de rand van de afgrond balanceert. Het enige antwoord van de overheden aan beide kanten van de oceaan bestaat erin van geld te drukken en met dit geld overheidsobligaties aan te kopen. In de VS gebeurt dit rechtstreeks door de centrale bank. In Europa gebeurt dit langs een achterpoortje - omdat Duitsland daar fel tegen gekant is - via de hierboven vermelde liquiditeitsinjectie van 1.000 miljard door de ECB. De bedoeling is dat de banken in de plaats van de ECB overheidsobligaties van de probleemlanden aankopen. Door deze hele operatie stijgen de beurzen uiteraard en dalen de overheidsrentes in de perifere landen. Wat men hier uiteindelijk mee bereikt is dat de geplaagde overheden de teugels vieren en de noodzakelijke hervormingen uitstellen. Na verloop van tijd is ook de hausse op de beurzen uitgewerkt. En wat dan
Momenteel staat Spanje in the picture en zal men verplicht zijn nog een stapje verder te gaan Op enkele honderden miljarden euro's komt het de laatste tijd toch niet meer aan. Maar u begrijpt beste lezer, dat dit een straatje zonder einde is.
Eén van de zogezegde zekerheden op basis waarvan men deze totaal onverantwoorde monetaire politiek voert, is dat er momenteel geen inflatiegevaar is. Correctie!! Men zegt dat er wel een beetje inflatie is, maar dat dit een tijdelijk fenomeen is. De waarheid is - en dit cijfer werd vandaag nog bevestigd - dat de inflatie in de eurozone 2,7% bedraagt en zich dus koppig op een hoog niveau handhaaft. Iedereen voelt trouwens reeds maanden zelf in eigen portemonnee dat alles steeds maar duurder wordt.
Eén van de neveneffecten van de door de ECB gevoerde monetaire politiek is ook dat, bijvoorbeeld in België, de banken niet echt meer nood hebben aan het spaargeld van Jan Modaal en daardoor amper nog 0,75% rente bieden op een depositoboekje. Een burger die absoluut geen risicos wil nemen en zijn geld braafjes op een spaarboekje plaatst, verliest door het huidige inflatiepeil (3,4% inflatie in België) op één jaar tijd 2,65% aan koopkracht.
In de VS wordt de goednieuwsshow intussen met veel verbeeldingskracht verdergezet. Als het er op aan komt is FED-voorzitter Ben Bernanke ook niet verlegen om via een of andere uitspraak de beurzen de hoogte in te jagen. Vandaag publiceerde o.a. ook Goldman Sachs schitterende resultaten voor het eerste kwartaal. Het kan natuurlijk nooit kwaad als er een paar ex-medewerkers (Mario Draghi, voorzitter ECB Mario Monti, premier van Italië Lucas Papademos, Grieks eerste minister) de schuldencrisis in Europa moeten helpen mee oplossen.
In China publiceerde men amper twéé weken na het einde van het eerste kwartaal een teleurstellend groeicijfer van 8,1%. Voor een dergelijk groot land met zon grote economie en 1,3 miljard inwoners toch wel een huzarenstukje om zó snel met cijfers te komen. Benieuwd hoe hoog de groei in werkelijkheid was.
De laatste tijd verschijnen ook steeds meer berichten over onenigheid aan de top van de communistische partij. Dit is nieuw en misschien ook een aanwijzing dat er stilaan sleet komt op het Chinese wonder
Intussen staat de eurozone, zoals gezegd, voor de zoveelste zware test met dit keer Spanje als de patiënt. De volgende keer wordt het waarschijnlijk opnieuw Italië, Portugal, Griekenland, Frankrijk, België kortom, dit kan niet blijven duren. Het is duidelijk dat de euro en de eurozone zullen ophouden te bestaan.
Een muntzone moet het eindpunt zijn van een proces waarbij eerst een politieke en budgettaire unie gevormd wordt en waarbij pas dán een gemeenschappelijke munt aangenomen wordt. In Europa is men omgekeerd tewerk gegaan. Dit kon nooit lukken. Europa vormt bovendien een mozaïek van landen met een verschillende taal, cultuur, geschiedenis zodat een échte politieke unie wellicht een utopie is.
Dow Jones Industrial :12950 ptnNasdaq Composite : 2952 ptn
Wat een schertsvertoning!!
Tot 4 uur deze morgen hadden de ministers van Financiën van de eurozone de tijd nodig om tot een akkoord te komen m.b.t. de toekenning van een nieuwe lening van 130 miljard euro aan de Grieken.
Wat een farce!
Opnieuw wordt een kolossaal bedrag over de balk gegooid en wij maar belastingen betalen!
Wanneer gaat dit nu eens ophouden? Wanneer krijgen wij eindelijk politici met verantwoordelijkheidszin die de problemen aanpakken?
Opnieuw heeft men enkel de redding van de zombiebanken voor ogen, waarbij dit doel de middelen wettigt. Zo krijgen de banken op het einde van ook deze maand, net zoals in december ll., de gelegenheid om een onbeperkt bedrag te lenen bij de ECB, voor een periode van 3 jaar en tegen een rentevoet van 1%.
Konden we maar met zijn allen aanschuiven voor deze free lunch
En waarom is dit allemaal nodig?
Láát Griekenland failliet gaan. Láát een aantal banken failliet gaan. Dan wordt het systeem gezuiverd en kan er tenminste aan een duurzame oplossing gewerkt worden. Steeds worden er rampscenarios, zoals het uiteenvallen van de eurozone, naar voor geschoven om de huidige politiek te verantwoorden. Maar misschien is dit wel dé oplossing.
In ieder geval moeten de rotte appels eruit, wil men perspectief hebben op een betere toekomst!
En zoals gezegd is er dringend nood aan sterke figuren die het heft in handen nemen. De verlenging van het mandaat met 2,5 jaar van stripfiguur Herman Van Rompuy als president van de EU is alvast een verkeerd signaal.
M.b.t. tot Griekenland verwijs ik graag ook nog eens naar mijn commentaar van 30 juni 2011.
Dow Jones Industrial :12759 ptnNasdaq Composite : 2809 ptn
Bernanke schakelt een versnelling hoger!
De beurzen hebben het jaar zeer positief ingezet. Logisch is het niet, maar wie maalt daar nog om.
De beslissing van de Fed gisteren om de rente tot einde 2014 op 0% tot 0,25% te handhaven, bevestigt alleen maar wat we in onze vorige commentaar schreven.
Niettegenstaande betere (?) macro-economische cijfers halen Bernanke & co alles uit de kast om het tij te doen keren. Met andere woorden: de toestand van de Amerikaanse economie is zeker niet zo rooskleurig als men wil laten uitschijnen.
Het gevaar op inflatie is volgens de Fed quasi onbestaande zodat ook dit geen belemmering kan zijn om de rente zó laag te houden. Een slabakkende economie drukt de grondstoffenprijzen, de hoge werkloosheid drukt de lonen, enz
Er wordt ook gehint naar een nieuw rondje kwantitatieve versoepeling indien de werkloosheid hardnekkig hoog blijft. Dit zat er al een tijdje aan te komen, maar gezien deze maatregel op felle tegenstand stuitte, werd die gewoon een tijdje uitgesteld.
Nu vindt men blijkbaar het ogenblik geschikt om er nog eens tegenaan te gaan. De sympathie van Fed-voorzitter Ben Bernanke voor president Obama is hier niet vreemd aan. Geld bijdrukken kan alleszins geen kwaad in het vooruitzicht van de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 6 november van dit jaar. Lage rentes en drukkende geldpersen zorgen ongetwijfeld voor stijgende aandelenkoersen en dat is goed voor het moreel van het Amerikaanse volk. Althans voor diegenen die nog aandelen (kunnen) bezitten.
Onmiddellijk na de aankondiging van de Federal Reserve ging ook de goudprijs de hoogte in met ongeveer 3%. Vandaag stijgt de prijs verder door en bedraagt 1730 dollar per ounce. Onzekere tijden en verdere muntontwaarding kunnen deze goudprijs nog behoorlijk de hoogte injagen.
Wat president Obama betreft, die was dinsdag tijdens zijn State of the Union gewoontegetrouw in grote doen. Het werd opnieuw een begeesterende speech om duimen en vingers van af te likken. Hillary Clinton werd bijna gek van hysterie en liet zich ontvallen dat het zijn beste speech ooit was. Helaas blijft het bij deze charismatische president steeds bij woorden en haalt men daarmee geen Amerikaanse economie uit het slop.
Dow Jones Industrial :12170 ptnNasdaq Composite : 2599 ptn
Kerstperiode en cadeautjes!
Het is merkwaardig dat er de laatste dagen en zelfs weken minder slechte macro-economische cijfers gepubliceerd worden in de Verenigde Staten. Plots daalt het werkloosheidscijfer voor de maand november naar 8,6%. Plotseling duiken de werkloosheidsaanvragen deze week 364.000 eenheden naar beneden en plots zijn er ook positieve geluiden te horen m.b.t. de vastgoedsector.
Wat is de verklaring daarvoor? Hardnekkige geruchten doen de ronde dat de Amerikaanse overheid systematisch belangrijke cijfers manipuleert. Niet alleen wordt er heel actief gehandeld op de aandelenmarkten Plunge Protection Team maar ook de economische waarheid moet er nu blijkbaar aan geloven Het doel wettigt dus de middelen.
Op basis van leugens zijn de Amerikanen reeds verschillende keren ten oorlog getrokken. Op basis van leugens denken zij nu ook hun economie te kunnen redden. Het spreekt voor zich dat economische statistieken hét middel bij uitstek zijn om de financiële markten en de publieke opinie te beïnvloeden.
De werkelijkheid is dat de Amerikaanse groei in het derde kwartaal slechts 1,8% bedroeg ná eerdere ramingen van 2,5% en 2%. De FED (Federal Reserve) beloofde ook de rente tot midden 2013 en zelfs langer op 0% te houden. Ook zijn er ernstige aanwijzingen dat men in het voorjaar van 2012 opnieuw een rondje kwantitatieve versoepeling geld drukken zal aankondigen. Inflatie is volgens de FED immers geen probleem wie gelooft dat nog dus laat dit hen toe de geldpersen aan het werk te zetten. Waar dit allemaal toe leidt is maar de vraag, maar blijkbaar niet meer de bekommernis van de machtigste centrale bank in de wereld.
In Europa dropte de Europese Centrale Bank (ECB) deze week een kerstcadeau van 489 miljard euro bij de Europese banken. Voor een periode van drie jaar konden de banken geld lenen aan een rente van 1%. Het rentetarief dat de ECB aanrekent, is het gemiddelde van haar basisrente over de hele looptijd van drie jaar.
Het mandaat van de ECB laat niet toe massaal staatsobligaties van zwakke eurolanden te kopen. Op deze manier hoopt men echter dat de banken het in hun plaats doen. Mario Draghi, voorzitter van de ECB, ontkende dit en zei dat het alleen de bedoeling was de kredietverlening van de banken aan kleine en middelgrote ondernemingen op peil te houden. Hij vreest immers voor een credit crunch.
Het was hoe dan ook een ingreep die veel stof deed opwaaien maar zeker de schuldencrisis niet oplost. Het bewijst alleen hoe erg het gesteld is met de gezondheid van het bankensysteem.
Cijfers vandaag vrijgegeven door de ECB geven ook aan dat het wantrouwen tussen de banken sinds maanden niet zo groot was. Liever dan onderling leningen te verstrekken aan interessante tarieven parkeren zij s nachts recordbedragen bij de ECB.
Talk International wenst u mooie eindejaarsdagen toe!
Dow Jones Industrial :11330 ptnNasdaq Composite : 2476 ptn
De laatste stuiptrekkingen
Sedert onze laatste commentaar op 27/10 is de economische situatie in België, in de eurozone, in Europa, in China, in de VS kortom in de hele wereld, er alleen maar op achteruit gegaan. Dagelijks worden wij overstelpt met cijfers en toestanden die bewijzen hoe erg het allemaal is.
Men zou normaliter verwachten dat er maatregelen genomen worden om de crisis op te lossen maar daar is tot op heden geen sprake van.
De schuldencrisis in Europa is onoplosbaar geworden. Daar zal de aanstelling van Mario Monti en Loukas Papadimos als premier van respectievelijk Italië en Griekenland geen verandering in brengen. Een land is uiteraard beter gediend met een leider die kennis van zaken heeft, die tenminste begrijpt waarover het gaat en die krachtdadig optreedt, maar deze mensen kunnen ook niet toveren. Het is dan ook een ondankbare taak die hen te wachten staat.
Nu zijn ook ons dierbaar België en Spanje, met steeds maar oplopende lange rentes, aan de beurt en straks ongetwijfeld Frankrijk. Inderdaad, waar gaat dit eindigen.
De uitgifte van Euro-obligaties of het drukken van geld door de Europese Centrale Bank is voor Duitsland een absoluut taboe. Dit zou immers betekenen dat de landen die er jaren op los geleefd hebben de dans ontspringen. Neen, dat zal Duitsland echt niet aanvaarden.
Aan de andere kant van de oceaan, in het ééns zo machtige Amerika, is de situatie niet beter. De economie groeit er amper en de staatsschuld overschreed zopas de kaap van 15.000 miljard dollar. Dit betekent dat ook daar de schuld 99% van het Bruto Nationaal Product bedraagt en dat dit, met een begrotingstekort dit jaar van 8,5% van het BNP, een beetje aan Griekenland doet denken
De politieke kloof tussen de Republikeinse en Democratische partij is zó groot dat ook daar geen oplossingen in het verschiet liggen om de staatsboekhouding op orde te brengen. Het Supercomité 6 Republikeinen + 6 Democraten dat door het Amerikaanse Congres werd aangesteld om voor 1.200 miljard dollar besparingen te zoeken, gaf er begin deze week de brui aan.
De Amerikaanse Centrale Bank is nu ook al enkele jaren bezig met het drukken van geld, zonder resultaat voor de economie en met een galopperende inflatie als onvermijdelijk effect op de lange termijn.
De vrees voor inflatie is trouwens de voornaamste reden waarom Duitsland zich halsstarrig verzet tegen een programma van kwantitatieve versoepeling van de ECB, de jaren dertig van de vorige eeuw indachtig, met de Weimarrepubliek, de torenhoge inflatie en werkloosheid en de opkomst van een Adolf Hitler.
Laten we dus hopen dat straks Sinterklaas en de Kerstman soelaas brengen maar wellicht wordt het veeleer een periode van véél zwarte sneeuw.
