Een woord dat waarschijnlijk het woordenboek niet gehaald heeft. En toch, het bestaat.Het is niet "het" , maar "hij". Vorige week had ik de eer en het genoegen aanwezig te zijn op de viering van de zesenzestigste verjaardag van Armand Bertrand, die zichzelf "een halfgepensioneerde" noemt ! In wat volgt hoort u waarom. Armand woont met zijn echtgenote op zo'n 60 km van mij, en hij hoort dus als Belg thuis bij mijn "omgeving". Vandaar dat ik u hem wil voorstellen. Armand heeft er meer dan vijftig jaar opzitten als "dodenmonument-deskundige ". Hij is er een self-made man in, en hij houdt zich bezig met alles wat daarbij komt kijken, van stenen vaas tot " kunstwerk - dodenkapel ". Hij heeft voor zijn stiel de gehele wereld rondgereisd, ttot zelfs de meest recente wereldproducenten van edele gesteenten, Cina en Indië. Hij was en is een echte veelvraat : hij houdt zich bezig met materiaalkeuze, eigen ontwerp, raadgevingen op allerlei vlak en zelfs opvolging van de uitvoering van de uitzonderlijke ontwerpen. Een hele grote boterham is dat. Hij voelt zich thuis in dodenkapellen, allerlei kunstwerken en eigen kreaties. En ik kan u daar merkwaardige voorbeelden van geven : door zijn handen zijn ontworpen : de dodenkapel van Coluche, de familie Francis Perrin op Père Lachèze, een piramide op een koninklijke grafsteen nabij Luik, in totaal meer dan 50 (!) mausolea, verspreid over heel Frankrijk, en dat voor een Belg. Hij stond in voor reprodukties van velerlei monumentale skulpture, fonteinen,... in samenwerking met befaamde internationale kunstenaars.Nu is hij nog steeds in kontakt met en gewaardeerd door Chinese producenten ! En op zijn zesenzestigste kan hij het niet laten. Hij blijft raad geven en , na diepgaande gesprekken met familieleden en vrienden, ontwerpen kreëren .Hij geeft raad over de materiaalkeuze op basis van zijn brede materialenkennis over de hele wereld ( en dan zorgt hi nog voor onklopbare prijzen van vele produktiehuizen . Zijn projekten volgt hij op alsof het zijn kinderen waren : hij is er dan ook terecht fier op !
Ik dacht aan een origineel verjaardagscadeau, iets waar hij zeker niet aan gedacht heeft : stuur hem een mailtje voor zijn verjaardag, hij zal het zeer appreciëren ! Want een eenvoudig man is hij altijd gebleven, een onrustige natuur, maar door en door sympathiek en empatisch. En voor wie daar meer in ziet : als u een of ander monument nodig hebt voor begraafplaats of tuin, vraag hem raad ,en prijs, want hij is onklopbaar in zijn vak.
Armand Bertrand : 0617151148 telefoon (gsm) en arb.granit@orange.fr
Ik was het bijna vergeten : het gebeurt me wel eens dat ik in een gul moment een verblijf van een week gratis aanbied. Misschien denk je dat zoiets aanstekelijk werkt ? Niets is minder waar ! Wie iets gratis krijgt, beschouwt dat als minderwaardig ! En dan wordt er zeker niet op het aan bod ingegaan !!!
Ik wou dit belangrijk onderdeel niet onvermeld laten.
U hebt reeds gemerkt dat een belangrijk onderdeel van mijn blog is, het aanprijzen van mijn huis als vakantiewoning. Ik probeer vakantiegangers op alle mogelijke manieren naar hier te halen om mijn eenzaamheid te doorbreken. Moeilijk is het wel, en het percentage respons is heel miniem. Maar er is ondertussen meer : een aantal respondenten, met wie ik afspraken heb gemaakt over data, komen zonder boe of bah niet opdagen.En wie zich toch afmeldt, die heeft steeds een prachtige "uitvlucht" klaar om zich te verschonen.oei ! Het resultaat van dat alles ? Sinds 20 april is hier niemand meer over de vloer geweest !!! En ik doe maar verder ! De laatste weken zijn vooral de Fransen zeer vindingrijk en niet beleefd.Voor deze vakantie reeds vijf "wegblijvers" en nog geen enkele bezoeker ! Maar ik ben Belg, Vlaming zelfs, en van daaruit heeft zich niemand gemeld. En wie zich niet meldt kan niet afzeggen en niet wegblijven. Nog even herhalen : met auto of trein naar Bélaye voor een ronduit zonovergoten vakantie in een oase van rust en groen ! Voor verblijf en ontbijt tel je voor één week 200 euro neer, en klaar is Kees.Wie met de trein reist wordt in Cahors afgehaald en in de mate van het mogelijke geleid naar eventuele bezienswaardigheden.Maar dat is zelfs niet nodig : deze plek is ruim voldoende uitgerust en gewapend om groot en klein een week onvergetelijke vakantie te bezorgen. Vergeet vooral niet : ik heb maar twee slaapkamers ter beschikking, dus niet allemaal tegelijk ! Voor u en voor mij wordt het een uitdaging !
Het kan iedereen overkomen : een dag niet zoals de andere, een dag die er bovenuitsteekt, maar dan in negatieve zin . 13 (?) juli was er zo één. Geen nood, morgen zijn we quatorze juillet, een begrip voor de fransen, dus vanaf nu ook voor mij. Morgen ga ik ook op fototocht, met de bedoeling u nog wat meer de pracht van deze streek mee te geven. Maart en april, zei me iemand, dat zijn hier de mooiste maanden, de maanden dat de lente zich overduidelijk aankondigt ! Mei en juni zijn die echte lentemaanden, waarin de druiventros zich manifesteert en elke dag een ander gezicht toont ! Juli en augustus : dé zomermaanden bij uitstek, bloemen zijn dus overbodig, de zonnebloemen op zich zijn de zomer ! September en oktober : vorig jaar meegemaakt , prachtige nazomermaanden met voor belgen zomerse temperaturen. november en december : nog altijd veel zon, maar hier en daar een regendag, en soms wat mist, maar toch beperkt. Januari en februari zijn de wintermaanden, ook hier hebben de bomen geen bladeren, maar overwinteren is geen moeilijk iets ! Niet op gelet ? wat vooraf gaat is een duidelijke omschrijving van hetfeit dat elke maand in de sud-ouest een naar belgische normen zeer draagbare maand is ! Ik herhaal : wie hier in welke maand dan ook de natuurpracht wil bewonderen, die zegge het mij : ook al woon ik in een "petit coin de paradis" zonder lawaai en geluid, toch valt er steeds iets te beleven ! Wacht maar tot we de Lot en zijn omgeving aanpakken ! Bij mij logeren kan : 200 euro per week, ontbijt inbegrepen, en zelfs veel meer !
Het is natuurlijk interessant dat u minstens weet wat ik , een Belg, hier verloren heb in dit stukje Frans paradijs. Deels met wat geluk, deels door behoefte aan rust en zon, ben ik op mijn zestigste met pensioen gegaan.Maar pas dan is de echte drang naar het "zuiden" in mij losgebroken. Vermits we beiden grote aanhangers waren van Normandië en Honfleur in het bijzonder, zijn we eerst op zoek gegaan in de ruime streek rond de "Calvados".Maar de prijzen leken veel te hoog gegrepen voor onze spaarpot, en bovendien is de keuze er , gezien onze beperkte financiêle mogelijkheden , nogal beperkt. Even windstilte ! Maar de drang naar een vakantie-optrekje blijft smeulen.Als men reeds in Normandië is, dan kan men er zonder problemen nog een voordeel bijnemen : de zon. Aldus is geschied, en de Lot was een nieuwe trekpleister, de goede zelfs meteen.Kompromis gesloten in mei 2009 en koopkontrakt in september. Alles gaat vliegensvlug, maar de administratie sputtert tegen.Een stipte Belg is veel te snel voor een doorweekte Fransman op dit vlak ! Aangekomen op 26 september in Bélaye, en er gehuisvest vanaf 1 oktober 2009. Administratieve rompslomp en problemen bij de vleet, maar een prachtige zonnige nazomer tot begin november.Geen tijd en ook weinig interesse voor sociaal kontakt ! Driemaal helaas, mijn vrouw gaat eraan tenonder.Ze wordt depressief, niet in het minst omwille van de niet-aflatende telefoontjes van het "Belgische thuisfront" dat haar nooit heeft losgelaten. Ondanks ruime plannen voor regelmatige heen-en-weer reizen naar België en zelfs voor een verkoop van ons nieuwe huis op termijn, wordt mijn vrouw opgehaald ( ontvoerd) op 18 december 2009, geen drie maanden na onze aankomst. Zij zou met een zware depressie in het ziekenhuis verzorgd geweest zijn in Belgie, maar met zekerheid kan ik het u niet vertellen : alle pogingen van mijnentwege tot kontakt worden in de kiem gesmoord door haar "entourage". Enlèvement et séquestration ? Op 2 april valt het verdict : zij vraagt een scheiding met onderlinge toestemming.Daarover wil ik u alle details besparen, allemaal "la petite histoire". Ik moet dus alleen verder, en daar ben ik nog altijd mee bezig, want niets is definitief !!! Wat gebaseerd was op twee pensoentjes, moet nu gedragen worden door één pensioentje ! En dat is niet voor de hand liggend. Vandaar dat ik regelmatig, maar tot nu zonder veel sukses, probeer "landgenoten" naar hier te halen met een dubbel doel : een stuk sociaal kontakt en een beperkte financiële inbreng . U, lezer, weze uitgenodigd : voor 200 euro per week , ontbijt inbegrepen, verblijft u hier een volledige week ! Enkel persoonlijk gerief moet meegebracht worden. Ik denk dat mijn prijs mij uit de markt konkurreert : iedereen denkt waarschijnlijk dat die prijs zo belachelijk laag is, dat het verblijf ook beneden alle peil zal zijn. Enkel wie de handschoen opneemt, zal dat kunnen tegenspreken. Tot zover mijn kortverhaal voor vandaag. Groeten
Reeds geruime tijd hoor ik heel wat koncerten. Wie denkt aan de vioolkoncerten in de kerk van Bélaye - die bekend zijn - heeft het verkeerd voor.Het gaat over de krekelkoncerten rondom mijn woning. In de voormiddag in het groen tegenover de vooringang ( zie foto met trappen). Na de middag eerder aan de zijkant, naar Lalande toe. En 's avonds boven aan de weg naar La Tuque. Vaanavond was dat laatste koncert nogal eentonig, weinig uitvoerders zo te horen. Maar ongelooflijk mooi en lawaaierig ! Dat was een tweede berichje voor vandaag, nog laat gepost, maar ik dacht dat ik u , dierbare lezer, dit uitzonderlijke gebeuren niet mocht onthouden. Want uitstel betekent wel eens afstel , niet ?
Ik woon in Bélaye, deel uitmakend van de "Communauté des Communes du Lot et du vignoble", zeer kort en makkelijk te onthouden . Bélaye telt 224 inwoners voor zo'n 19 vierkante kilometer.Bestaat uit een groepje woningen in dorp zelf ( een tiental) , rond de Bourg, kerk en gemeentehuis, open op maandag en donderdag van 9 tot 12 u. Geen postkantoor, geen bank, geen winkel, ... Daarnaast geen straatnamen, oof ongeveer, maar wel "lieu dit's", gehuchtjes van enkele huizen.voorbeelden zijn La Tuque, Lalande, Combel del Sol, Lafargue,... Ik heb mijn huis gekocht in La Tuque, en volgens de gemeente is mijn adres Combel del Sol. Noch notaris noch gemeente willen van wijken weten ! Mijn dichtste buur is camping La Tuque, weggestoken in het groen en befaamde kindvriendelijke camping, inderdaad geen geluidshinder ! Camping vooral bevolkt door Nederlanders die in deze streek in groten getale aanwezig zijn.Engelsen ook, maar dan meer aan de andere kant van de Lot,Prayssac. Waar ik woon komen gemiddeld vier auto's per dag voorbij, en te voet niemand, tenzij nu een vakantieganger van La Tuqe. De dichtste gemeenten zijn : Floressas, le Boulvé, Sauzet, Carnac-Rouffiac, Grézels, Lagardelle, Pescadoires, Anglars-Juillac. Mijn huis ligt in een kronkel van de weg van La Tuque naar Lalande, vandaar de "combe", ingesloten door de rots aan de kant van de weg.
P : klein berichtje dat regelmatig zal terugkeren : ik heb weinig "gespreksmogelijkheden met landgenoten". Vandaar dat ik zeer open sta voor iedereen die hier wil komen verblijven,een week of meer ! Wie gestresseerd is door werk en lawaai kan geen betere therapie bedenken dan wat ik aanraad : kom een tijdje naar Bélaye, in elk seizoen is de natuur hier groen ! Waarom ? dat vertel ik in mijn volgende berichten. Tot binnenkort !
