Het begon ergens. Toch kan ik niet zeggen waardoor precies. Of een gebeurtenis die het verloren voelen veroorzaakt heeft. Een samenloop van heel wat gebeurtenissen. Veel verlieservaringen op korte tijd.
Het werden er nog meer, onverwacht. Wat me rechthield werd weggeslagen, ontzetting.
Het is zo pijnlijk, zo bizar. Het leven sloeg zo erg om en om, dat ik niet meer weet waar ik daarin gebleven ben, hoe ik werd, leeg, dood van binnen.
Niet stilstaan bij wat is, wat niet meer is, wat voor mijn gevoel nooit meer goed komt.
Sprankeltjes zijn er nog. Al moet ik er zorgzaam mee omspringen zodat ze niet doven.
Wat in mijn hoofd rondspookt, waar heel mijn wezen om huilt.
