We wandelen wat bergop en komen tot aan de rand van de groeve, waar we een vrij indrukwekkend zicht hebben op de terrasvormige uitgraving.  Er worden telkens een reeks verticale schachten geboord waarin springstof wordt gestopt . Eenmaal beslist is tot de volgende ontploffing, gaat het groot alarm af en iedereen dient de groeve te verlaten op 3 personen na : 2 beneden, die moeten ingrijpen als iets gedeeltelijk misloopt en 1 persoon boven in het alarmhokje die de leiding heeft en alles coördineert. 

Het water in deze enorme put verzamelt zich onderaan in een vijver en wordt vandaar met een pijpleiding vele honderden meters verder gepompt, waar het zal gebruikt worden om de aarde van de gebroken porfier te wassen.

Op de middag keren we voor de laatste maal terug naar "ons huisje" waar een hoeveelheid croques-monsieur worden klaar gemaakt en verorberd.
De "Oosterzelenaars" dienen dan te vertrekken, want Els moet in de namiddag in Gent nog deel te nemen aan een "examen" van het Rode Kruis.
Rond 14 uur beginnen de achterblijvers al hun gerief uit de kamers naar beneden te halen (wat sleurt met toch allemaal mee wanneer men met kleine kinderen op stap gaat...). De auto's worden geladen, terwijl ook het verblijf wat opgekuist wordt. Om 16 uur verlaten we de Ferme du Planois....

Ronquières ligt op het kanaal van Charleroi naar Brussel en in een traject daarvan, waar zich voorheen een aantal sluizen achter elkaar bevonden, heeft men een betonnen rolweg gebouwd met een helling van 5% en een lengte van bijna anderhalve kilometer, waardoor een hoogte van 68 meter wordt overbrugd. Over deze rolweg kunnen op twee sporen met rails twee reusachtige bakken, onafhankelijk van elkaar,  omhoog en omlaag bewegen, gevuld met water en met een gewicht van 5000 ton elk. Zij rijden op bijna 400 wielen en worden in evenwicht gehouden door contragewichten die onder het spoor van de bakken in tegengestelde richting bewegen. In de bakken kunnen schepen liggen tot 1350 ton. Zowel beneden als boven kunnen de bakken met een ingenieus systeem van deuren en afdichtingen op het kanaal worden aangesloten, zodat de schepen daar in en uit kunnen varen.

Een grote uitzichttoren bekroont dit unieke kunstwerk.

Nu wordt werkelijk meer dan tijd om naar huis te rijden, want morgen herneemt de gewone routine van werk en school (behalve voor mij!).

Opnieuw een mooi weekend toegevoegd aan de reeds bestaande reeks.

We zien reeds uit naar volgend jaar....