DE CLOWN

Ook een clown,
voelt zich al eens down...

Na zijn succesvol optreden
verwijdert hij moegestreden,
de schnmink van zijn gezicht
mijmerend over een gedicht...

In zijn hoofd spelen de woorden
als muzikale akkoorden
een steeds terugkerend refrein
van hoe het zou kunnen zijn...

hij ziet in de spiegel zijn verdriet,
maar dat deert hem niet...

Een traan rolt over zijn wangen,
niemand om ze op te vangen...

In gedachten hoort hij terug het publiek,
dat schaterlachend naar hem riep.

Hij neemt de pruik van zijn hoofd,
nadat hij zijn kaars heeft gedoofd.

Klautert onder het laken,
groet de sterren die waken...
kijkt naar de maan die lacht
en fluistert ....
"slaap zacht"


vicky