De dagen vliegen voorbij en met de verbouwingen bij ons thuis, vergat ik hier nog enkele nieuwtjes mee te delen. Sorry daarvoor.

Annick en Karin zijn goed toegekomen. Beide meisjes waren erg onder de indruk en kregen een cultuurshock te verwerken.

Karin heeft ook last van buikkrampen (ondertussen heeft iedereen toch al eens last gehad, behalve Annick voor zover ik weet; mijn vader noemde haar een "kranige" meid)

Om aan te tonen  hoe eenvoudig het leven ginds is : er is geen stromend water en amper electriciteit. Elke morgen komt men dus emmers water aan de gastenkamers zetten, waar onze familie verblijft. Met dit water moeten ze zichzelf en hun kleren wassen.
Er wordt erg vroeg opgestaan: om 5u30, om 6u30 naar de mis en daarna om 7u30 beginnen de dagaktiviteiten. Om 20u30 kruipen ze ginder weer onder de wol.