Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Naar Terneuzen geweest om wat boodschappen en een bureaustoel voor Kelly en Evert. Toen we weer thuis kwamen heeft Jan die in elkaar gezet en ben ik met het eten begonnen. Om iets voor 6 uur kwam Evert thuis,hij was zijn trouwpak weerten ophalen na zijn werk en kwam die even laten zien om het daarna snel weer weg te brengen naar zijn moeder vor dat Kelly thuis kwam. Na het eten en wat te hebben zitten kletsen zijn we naar De Klinge gereden , eerst naar mijn moeder om af e spreken om hoe laat we haar vrijdag zouden ophalen en daarna naar de overkant van de straat bij Lana ( de paus ) op bezoek , wat tips uitgewisseld en na daar een paar uurtjes te hebben getetterd weer huiswaards,iedereen lag al op bed,maar het was ook alweer kwart voor 12. Daar lag een papiertje klaar van mijn bijna schoonzoon of ik nog even wilde kijken op de pc omdat het niet lukte om mail te versturen,dat is ook alweer opgelost.
s"Middags om half 2 vertrokken ,eerst de vriend van Sharon nog opgehaald en dan de snelweg op , om half 4 waren we Antwerpen maar daar een stond een file vanaf Antwerpen zuid tot de Kennedytunnel dus dat viel nog mee. Mijn ma nog gebeld maar die was niet thuis , even later belde mijn dochter of ik nog vis wilde halen vlak bij de grens want zij moest nog werken tor 17.00 uur. Vis gehaald en om half 5 waren we bij haar thuis,haar vriend was aan het werk op het dak samen met zijn vader en het waaide behoorlijk,maar het moest gebeuren. Alles uitgeladen en daarna alvast met het eten begonnen,de rest van de avond heb ik hun computer weer wat op orde gebracht want hun moesten nog naar een verjaardagsfeest. Morgenochtend vroeg vertrekken ze naar de Ardennen, en wij moeten naar het communiefeest s'middags, het is een BBQ maar dat zal wel binnen zijn denk ik,heb nog niet anders dan regen gezien hier.
Zaterdag hebben we Jan zijn verjaardag geviert,zijn dochter en zoon onder 1 dak dat is gevaarlijk,maar nee hoor het was gezellig,komt het verstand dan toch met de jaren ? Zondag nog met mijn vriendin in Frankrijk gebeld,die zit al af te tellen waneer we weer komen,ze zou voor Jan wel wat Lourdes willen brengen maar dat was iets te ver rijden ,hele leuke vrouw,heb haar 26 jaar geleden leren maar zijn elkaar 16 jaar uit het oog verloren door scheidingen enz... Een paar jaar geleden heb ik haar via internet weer terug gevonden , ik heb haar toen gebeld maar stond te trillen op mijn benen,het zweet in mijn handen,had in al die jaren geen woord Frans meer gesproken en hoe zou ze reageren,toen ik haar aan de lijn kreeg was het in eerste instantie alleen maar huilen en daarna heerlijk verhalen uitgewisseld en dat waren er heel veel. Vorig jaar zijn we voor het eerst weer de pyreneen ingetrokken,het was wel heftig het weerzien na zoveel jaren,en toch hadden we het gevoel of het was de dag van gisteren. Jan kwam daar voor het eerst en de 2 jongsten kende ze ook niet maar het klikte gelijk. Dit jaar gaan we 3 weken als allees goed is. Maandag kwam er nog onverwachts visite maar wij moesten nog weg,had mijn moeder beloofd om foto's van mijn broertje bij te laten maken,had ze al op cd gebrand , met een paar uur vertraging is het toch nog gelukt,op 10 min. waren ze klaar,heb het bij een drogisterij gedaan,cd erin,foto's selecteren en even later rollen ze eruit,gemak dient de mens. Dinsdag was inpak dag , moest ook nog achter de naaimachiene om wat te vermaken , we zijn nog even bij Angela en Alex geweest op de camping waar ze nu gaan wonen,omdat ze het zo druk hadden zijn ze bij ons komen eten. Angela vroeg of ze op onze hond mocht passen die 1,5 week ,ik weet dat ze heel erg van dieren houd ,dus Pluis gaat bij hun logeren. De salamanders die gaan naar een kennis,en de buurvrouw houd hier de boel en beetje in de gaten , dat is ook allemaal geregeld. En nu op bed,morgen is het weer vroeg dag.
Vrijdag 2 juni trouwd de oudste dochter maar kon er zelf niet bij zijn toen ze haar trouwjurk ging uitzoeken,wat ik wel hel jammer vond,maar gelukkig heb een een heel lieve schoondochter en ook nog de vriendin van Kelly die met haar mee gingen op jurken jacht. Ze kon het wel begrijpen dat ik er niet was en zei van mam we maken wel foto's en dan stuur ik ze wel door naar jou want als ze hier op de pc staan dan ziet Evert ze. Dus ik blij dat ik de foto's had en zij blij dat ze van haar pc waren,welke het is geworden kan ik niet vertellen want je weet maar nooit ? Als jullie het willen raden dat mag maar wel via e-mail, maar laat het pas weten na de bruiloft. Woensdag voor haar trouwen ga ik wel mee met haar om de jurk nog te passen,ze is vermagerd en nu is hij weer iets te groot en dan gaan ze hem vermaken en kunnen we hem diezelfde dag nog meenemen,dan zijn we eens heerlijk met ons tweetjes alleen ,de hele ochtend en middag waar ik erg naar uit zie,lekker ergens gaan eten en weer wat bijkletsen. Kelly ik ben trots op je,ondanks alle de moeilijke jaren die we hebben gehad , we nu toch allen het geluk hebben gevonden,jij met Evert,Joerie met Daisy,Jan en ik enz... We hebben gevochten ,maar maar het niet voor niets geweest we zijn gelukkig altijd samen gebleven,en goede en slechte tijden. Wens je eeen hele fijne trouwdag toe,ook namens Jan want die vind jou ook een toffe meid maar dat weet je,je vader samen met zijn vriendin,je broer en zussen,oma's en opa , familie,vrienden en vriendinnen,allen die je lief zijn. Nog een paar daagjes en we zijn weer bij jou,stresssen laat je maar aan mij over het komt allemaal wel goed.
Zo heb je een feestdag en de andere dag ? Vandaag een jaar geleden heeft mijn broertje een eind aan zijn leven gemaakt op 30 jarige leeftijd ,het hoe en waarom blijft voor ons een raadsel , hij liet een zoontje,een vriendin en heel zijn familie achter. Dit gedicht had ik voor hem geschreven. Groetjes Ingrid
Een rustdag wat is dat ? Vrijdag naar het UWV geweest in Venlo,het was een hoorzitting in verband met het werk van Jan. Jan werkt dus 20 uur per week en de andere 20 uur word betaald door het UWV omdat hij 60% is afgekeurt. Het bedrijft zegt nu de uren dat hij werk hij niet voor 100% funtioneert naar aanleiding van het medisch rapport,maar daar staat in dat hij geen 10 x achtereen en trap kan oplopen,geen zware emmers beton kan dragen,geen 20 gaten meer kan boren met een zware machiene enz.. Maar het werk dat hij zelf hoofdzakelijk uitvoert is geen traplopen enz..,hij doet het andere werk dat er is, samen met nog 3 collega's en dat gaat goed en kan hij voor 100%. Elk half jaar hebben ze een funcionerings gesprek en dat is altijd 100%,geen opmerkingen ,niets dus. Nu zegt het bedrijf,je functioneert maar voor 75% uitgaande van het medische rapport,dus het komp er in het kort op neer dat als hij 4 uur werk en maar 3 uur betaald zou krijgen lekkere stimulatie voor iemand die er niet om gevraagd heeft ziek te worden en stess moet vermijden en graag werkt. Voor 13 juli zouden we weten wat ze gaan gaan doen,toen we naar huis reden kregen we al telefoon van het UWV dat we er ons niet druk om hoefden te maken van die persoon die Jan heeft afgekeurt,hij zou ons verder helpen. Er zijn daar wel een heleboel dingen op tafel gekomen,het 2de jaar dat Jan ziek was hebben ze 30% van zijn loon ingehouden terwijl dat niet eens mocht en moeten ze nu met terugwerkende kracht terugbetalen,het is te gek om rond te lopen,en dan krijg je als antwoord dat ze dat niet wisten,je moet zo allert zijn,maar dat zouden ze regelen ??? Na al dat gedoe zijn we nog even Venlo ingegaan en daarna naar huis,maar het was alweer 5 uur toen we thuis kwamen. Geeten en een uurtje op de zetel gelegen,toe kwamne ze de computer halen die ik had gerepareert,nog even bijkletsen,zo is de dag gevuld en het lijkt of je niets hebt gedaan.
Jan een fijne verjaardag het is je gegunt we maken er wat van samen met de kinderen.
Vandaag verder gegaan met het afdak,dus weer een hele dag beulen en zeulen,de hele middag stenen schouwen,om 4 uur ben ik er mee gestopt en ben ik samen met Sharon om boodschappen geweest want dat moest ook weer eens gebeuren,Jan is verder gegaan en toen ik thuis kwam was het bijna klaar , het leggen van de stenen dan. Na het eten rustpause ,en hebben we lekker op de zetel gelegen om daarna toch weer verder te gaan , want ze voorspelden regen en dat konden we nog niet gebruiken. Jan is verder gegaan onder het afdak,zand tussen de stenen, het mos op de muren met de hoge druk er van tussen gehaald , en ik ben verder gegaan met de plantebakken,het was al donker toen we eindelijk klaar waren,vandaar dat de foto's ook in het donker zijn gemaakt. De hele avond hoorde je hier alleen maar oei, ai,er is nu niet een spier die niet meer zeer doet,maar het is klaar en dat ook al veel waard,morgen hebben we een rustdag en zaterdag is Jan jarig en hebben we het ook te druk,met visite dan. Nu zou ik heel graag op bed willen maar het is hier ook begonnen met regenen en onweer en onze opzichter (onze hond dus ) is bang voor onweer,normaal zie je ze niet maar als het onweert ligt ze op je voeten te rillen,dus maar even afwacten tot het weer wat over is,hoop dat het rap is want ik ben doodop.
Zoals ik gisteren al zei,moest Jan gaan werken maandag,waar we al bang voor waren is dus toch waarheid geworden,2 uur later stond hij alweer thuis, hij zou anders sokken aantrekken op het werk en alles zag alweer rood en was dik,voor het eerst hebben zijn collega's het nu ook gezien en die schrokken toch wel erg,er was zelfs een buurman ( die daar ook werkt)geweest die op het werk had verteld van : komen werken kan hij niet maar thuis een een afdak zetten wel, het fijne weet hij er niet van want alles gebeurde op blote voeten. Jan is toen naar zijn baas gegaan en daar ook zijn been laten zien en gezecht dat hij naar huis ging,zijn baas zei daarop : dat ziet er niet best uit,waarop Jan had geantwoord dat hij dat vorige week woensdag al had gezecht dat het fout ging aflopen. Toen hij thuis was gelijk de huisarts gebeld en hij kon gelijk komen,weer een spuit en antibiotica voor 10 dagen , de huisarts zei als je woensdag op controle gaat ( ja hoor dat weten we al werd gelijk geregeld) en hij zecht van ga het maar weer proberen laat je hem maar naar mij bellen , dit is gewoon te gek om los te lopen. Ook staat Jan nog vol van kop tot teen onder uitslag maar dat komt omdat hij blijkbaar allergisch is voor stuifmeel ,en daar hebben we dit jaar meer dan genoeg van. Om 12 uur kwam Mariëlle thuis van school en vroeg van :mama waar is de auto,ik zei dat papa Jan naar de dokter was en ze vroeg gelijk waarom,ik heb gezecht dat hij weer wondroos had , nee toch weer niet he ! Voor het hele gezin is dat weer elke keer een klap die je krijgt,toen Jan naar de dokter was heb ik ook eens goed zitten janken want soms word het allemaal wel eens te veel. Als we nu weer weg moeten is het weer met krukken maar dat is te vermoeiend vanwege zijn hart en longen,hij is dan heel snel buiten adem. Jan is s'middags op de bank in slaap gevallen en ik ben aan de reparatie van die doorzichtige computer begonnen en ben er weer mee gestopt toen de kinderen thuis kwamen van school. Annelisa kwam weer met het briefje thuis dat ze moest afgeven op school voor woensdag een uurtje eerder naar huis te komen omdat ze naar de tandarts moet , de mentor had gezecht dan spreek je maar voor donderdag af dan ben je eerder uit school,maar die afspraak loopt al sinds een half jaar , en hier in Nederland worden de lesroosters om de haverklap gewijzigd daar kunnen we dus geen rekening me houden,nu moeten ze woensdag en dan word er gelijk een afspraak gemaakt voor oktober maar dan weten we toch ook niet welke uren ze op school moet zijn,stomme school. Jan was om te spetteren en belde gelijk school op maar de mentor was er niet meer , ze zouden het doorgeven en hem terug laten bellen, we hebben nog niets gehoord. s'Avonds ben ik nog naar een vriendin geweest hier in het dorp om er even uit te zijn,maar ook omdat zij in de problemen zit dat had ze me gisteren verteld,haar vriend was thuis dus we konden niet vrijuit praten maar ik zou haar morgen dan bellen. En dan nog even dit: Poke ,Sandra1968 , Zus53,Cooltje enz....allemaal hartelijk bedankt voor alle steun die ik telkens weer krijg van jullie dat doet me heel erg goed en geeft elke keer dat kleine beetje moed weer dat ik zo nodig heb terwijl er sommige van jullie het ook niet makkelijk hebben. Bedankt De foto's moet ik maken van de huisarts als bewijs omdat ze denken bij de wao dit allemaal is verzonnen , en ze altijd zien als het weer wat beter is.
"Lieve God", schreef het ventje van 8 jaar "Ik vind u best een beetje raar. U stuurt steeds nieuwe baby's en die worden dan weer groot, maar de mensen waar we al van hielden, díe gaan dood!
Lieve God, waarom mogen die niet langer bij ons zijn, dat maakt me aan het huilen.... Lieve God, ik begrijp echt niet, waarom u ze wilt ruilen!"
Toen ze bij Opa en Oma terugkwam van een verre vakantie vernam de kleindochter dat, tijdens haar verlof in het buitenland, haar grootvader overleden was. Als goede kleindochter ging ze dadelijk bij haar 95 jarige grootmoeder om te condoleren". Aangezien ze wist dat opa in blakende gezondheid verkeerde toen ze op reis vertrok, vroeg ze aan grootmoeder waaraan opa overleden was. "Mijn kindje" antwoordde die," Opa kreeg een hartaanval vorige zondagmorgen toen we de liefde bedreven...." Waarop de kleindochter reageerde met te zeggen dat sex voor mensen van hoge leeftijd toch af te raden was....... "Maar nee, mijn schatje" antwoordde Oma, "Reeds enkele jaren lang, én gelet op onze ouderdom, hadden we ons voorgenomen dat het beste ogenblik voor ons beiden om sex te hebben het ogenblik was dat op zondagmorgen de kerkklokken begonnen te luiden..... Dat was voor ons het juiste ritme, niet te snel, niet te traag, gewoon erin bij de Ding, eruit bij de Dong......" Plotseling moest oma een traantje wegpinken, waarop ze zei: "en als die verdomde ijscokar niet voorbijgereden was dan had opa nog steeds geleefd...
Waarom niet zeggen wat je denkt Is de waarheid iets wat je krenkt Waarom niet doen hoe je bent Of vertrouw jij op jou acteertalent
Ik kan zeggen wat je ziet is wat je krijgt Misschien is dat wat je bedreigt Met een woord, ik ben woopie De enige origineel geen koopie
Daarom zeg ik heb schijt aan alles, dat ik stront tekort kom Misschien zijn mijn antwoorden wat dom Hoe ik ben is dus geen geheim Ik hou niet van dat geslijm.
Maandagmiddag overleg gehad,wat zouden we met de zijkanten dan het afdak doen,er staat namelijk langs bijde zijden een muurtje van +/- 1,80 meter hoog , dus daarboven hebben we nog een opening schuinaflopend van een 80 centimeter. Wij voor de zoveelste keer naar de bouwmarkt en de keuze was gevallen op plastieke schroten , makkelijk te verwerken en rot nooit,en de buren hebben ook een afdak een paar geleden laten zetten en dat is ook wit dus was de beslissing was gauw genomen. Toen we thuis kwamen zijn we gelijk aan het werk gegaan , passen en meten maar het viel ons niet tegen , tegen etenstijd hadden we al 1 kant klaar , de andere hebben we na het eten gedaan. Na GTST ben ik aan het eten begonnen voor dinsdag (dan staat dat alvast klaar want morgen is er voor Jan weer een ziekenhuis bezoek,foto's nemen ,blaastesten en longarts,na de middag weer voor de hoorapparaatje bij te stellen en ik moet ook nog om mijn bril ). Jan en Sharon hebben het onkruid van tussen de tegels gehaald en daarna onkruidverdelger erover heen en dat kan er ook weer tegen. We hebben nog de hele avond buiten gezeten,de wind was gaan liggen en het was nog heerlijk nagenieten. Nu lees ik wel op veel blogjes dat er regen is gevallen,hier nog helemaal niets, dus een test of alles waterdicht is hebben we nog niet gehad,niet dat ik op regen zit te wachten hoor,ga nog liever elke avond met de tuinslang de plantjes langs.
Een gelukkig mens... brengt licht waar het donker is. Hij brengt leven waar het doods is. Hij koestert zijn eigen problemen niet, verwacht niet alles van anderen en neemt eigen verantwoordelijkheid.
Een gelukkig mens... weet dat het geluk geen lot is uit de loterij, geen mooie vlinder die je moet vangen. Hij weet dat het geluk is als een schaduw,die je volgt, als je er niet aan denkt, als een echo, die antwoordt op de gave van jezelf.
Een gelukkig mens... heeft ervaren dat het geluk uit vele delen bestaat, dat er altijd wel een deeltje te kort is, maar dit vergeet hij om te genieten van wat hij heeft.
Een gelukkig mens... is nooit gevaarlijk niet haatdragend. Een gelukkig mens is er twee waard!
Om 12 uur moesten we bij de dokter zijn,conclusie , allergie weer maar een pilletje meer per dag , het zou ook niet beter worden als hij dat werk wat hij nu doet blijft doen,hij werkt in een betonfabriek en is allergisch voor stoffen die in beton zitten maar ander werk zoeken voor iemand die hart en long problemen heeft en voor 60% is afgekeurd is ook heel moeilijk,op het werk denken ze ook al dat hij een loopje met ze neemt , nu heb ik dus die foto's en dat vond de dokter het slimste wat ik had kunnen doen , want telkens als hij op contole moest na een week was het alweer een stuk minder en nu kan hij dus de foto's laten zien en als dat niet help kunnen ze altijd naar onze huisarts bellen tevens vertrouwens persoon. s'middags nog samen met Annelisa om boodschappen geweest,even later belde Jan zijn baas,hij heeft uitgelegt wat er aan de hand was en nu heeft hij woensdag een gesprek om eventueel aangepast werk,we zien wel waar het schip strand. Moet ik er wel bij vertellen dat hij al jaren last heeft van allergie voor vanalles en nog wat,maar dat het eigelijk sinds zijn opname vanwege hart en longklachten nu 2 jaar geleden het alleen maar erger is geworden , er zijn toen zoveel fouten gemaakt dat ze hem op een gegeven moment alleen nog maar in coma konden brengen en aan de beademing ,omdat hij na 2 weken ziekenhuis totaal was uitgeput,pas nu 1,5 week IC is hij geopereert aan zijn hart,toen hadden ze al een heel deel van zijn longblaasjes kapot gekregen omdat de machiene te snel moest staan vanwege de uitputting en daarna hebben ze met een onderzoek via het sleutelbeen naar het hart toe zijn hartklep geraakt waardoor die ook nog ging lekken ,hij is s'anderendaags moet loeiende sirenes naar Eindhoven gebracht en nog diezelfde avond geopereert , de dag erna had hij niet meer gehaald werd me een paar dagen later verteld. Na 6 weken ziekenhuis is hij eindelijk thuis gekomen als een wrak ,hij kon helemaal niets meer ,en dan zijn het maar kleine dingetjes waar je normaal gesproken niet bij stil staat zoals wassen aankleden naar bed uit bed enz..maar stillaan werd het iets beter de 30 kg die hij was kwijt geraakt kwamen er stillaan weer bij en het leven gaat weer zijn gangetje,maar niet meer als voorheen ,vele ziekenhuis bezoeken,om de 3 weken bloed laten trekken en alle beperkingen die er nu zijn wat hij vroeger wel kon en nu niet meer en dat zijn er veel waar hij het soms heel moeilijk mee heeft en dat heeft een inpakt op het hele gezin. 1 ding is wel dat we heel goed en veel er over kunnen praten en dat is al het halve werk voor de rest moet je elkaar veel steunen,gaat het niet , morgen is het weer een andere dag en dan zien we wel weer. Maar al bij al hebben we vanavond lekker aan de BBQ gezeten en hebben we een rustige dag gehad.
Alle foto's zijn aanklikbaar,deze zijn vanmiddag om +/- 5 uur genomen , na dat we gestopt waren met ons werk buiten.
Ja hoor het kon niet uitblijven,Jan zijn benen zijn nog niet echt beter , 3 halve dagen aan het werk geweest,nu is zijn gezicht weer helemaal dik en loopt er het water er zo maar uit en is dat is met zijn oren ook,dan kan hij de hoorapparaatjes niet in hebben zijn voeten ook ,en er is niets aan te doen, het is een allergie zeggen ze,we weten het ook niet meer,als hij morgen opstaat kan hij nog amper zijn ogen open doen zo dik is zijn gezicht dan. Je word er soms moedeloos van het ene is nog niet voorbij en het andere is er alweer,optie nu naar een huidarts doorverwezen worden,dan zegt hij van ,kan al beter in het ziekenhuis gaan wonen ,cardioloog,KNO arts , longarts,alle 3 weken trombosedienst en zo blijf je maar aanmodderen.
Vandaag bleef het het droog,dus de kinderen waren ook weer gaan spelen , we moesten nog naar de bouwmarkt om nog enkele panlatten die we te kort kwamen en de afvoer en dat hebben we maar eerst gedaan en daar hebben we nog een paar muizenvallen meegenomen want we waren er achter gekomen dat we een muis hadden in de schuur. De rest van de panlatten en een gedeelte van het dak hebben we nog kunnen leggen voor het etenstijd was,s'avonds de golfplaten erop en de dakgoot gedeeltelijk maar toen was het ondertussen alweer 10 uur . Sharon haar vriend die blijft hier slapen dus die heeft ook nog meegeholpen ,vele handen maken ligt werk. Had de muizenvallen al in de schuur gezet en in een mum van tijd hadden we er al eentje te pakken,een paar jaar geleden hadden we daar geen last van ,want toen hadden we katten maar er moet hier in de buurt een katten hater wonen en in een paar maanden tijd hadden we niet 1 kat meer ( we hadden er 3) en meerdere hier in het dorp die opeens hun kat niet meer terug zagen. Maar ben er wel al achter nu dat het niet 1 muis was in de schuur heb er ondertussen al 5 gevangen , we hebben een nieuw soort muizenvallen gekocht ,had ze zelf nog nooit gezien,ze zijn van plastiek en werken als een waskrijper en je hoeft er geen kaas of zo op te leggen,een dopje eraf halen en daar zit een luchtje aan waar de muizen op af komen dus heb je ook niet meer de kans dat je eigen vingers er tussen zitten ,wat ik dus wel weer bijna had in de winkel,niets lezen maar wel uitproberen dat krijg je er van als je te nieuwgierig bent,ergens vind ik het wel zielig voor die muisjes maar ik vind het ook niet leuk dat ze alles kapot bijten,wie weet hebben ze ons zwembad al niet te pakken gehad. Zelf hadden we nog niet 1 zien lopen maar wat ze achter laten hebben we gevonden,zal wel te koud geweest zijn buiten en bij ons in de schuurdeur zit nog een opening die voor de katten was en daar staat een diepvries en een koelkast in de motor die geeft genoeg warmte ,ideaal voor een muis.
Tringg, daar gaat de telefoon, wie zou het zijn, gaat door je heen, eigenlijk wil je 't niet die stoorzender, maar nieuwsgierig als je altijd bent, verzet je al je eerste been.
Inbreuk op je privacy, is met een moeilijk woord, zoveel als zeggen: Hé hallo, ik word eigenlijk veel liever, even niet gestoord.
Maar dat geluid, dwingende toon, is moeilijk te negeren, je pakt hem automatisch op, 't is eigenlijk zo doodgewoon.
Misschien is het belangrijk, misschien iemand in nood, dus loop ik er maar weer naar toe en luister naar 't verhaal. Ik hou me maar weer groot.
Want eigenlijk heb ik geen zin, ik wil hem laten gaan, maar dat verhaal van een vriendin, achteraf ben ik blij, blij dat ik haar niet in de kou heb laten staan.
Zondag middag zijn we eindelijk buiten aan het werk gegaan,moest nog enkele plantjes in de bakken zetten,plantenrekje in elkaar schroeven enz...Jan is boven met de ramen begonnen ,die zaten gelukkig nog goed in de lak en moesten maar bijgewerkt worden,maar ik ga niet op een ladder staan dus dat was zijn job,s'morgens had hij al de linten van de rolluiken vernieuwd. Toen ik klaar was met de plantjes en ze op het plantenrekje wilde zetten kreeg ik opeens een pijn in mijn rug kon even niet meer verder,niet dat ik niet weet wat rugpijn is,maar de laatste keer dat er iets in was geschoten is alweer 20 jaar geleden,ben toch nog verder gegaan maar op een rustiger tempo met de schuurmachiene de ramen en de deur afschuren,maar niet te hoog want dat lukte niet. Na het avond eten hebben we een uurtje op de zetel gelegen en toen was het een beetje gezakt ,dan ben ik alvast met het eten voor morgen begonnen dan kunnen we morgen gewoon doorwerken,want het is altijd wel fijn dat je na een middagje beulen een goede maaltijd krijgt. Toen alle winterjassen uitgezocht en in de was gedaan waar er nu al 3 van hangen te drogen de andere 3 die volgen wel als het weer het toelaat. Om 10 uur kwam Sharon thuis,die had ook weer haar verhalen van afgelopen weekend en later begon ze te zeuren over nieuwe schoenen die ze nog moest hebben voor de trouwfeest van haar zus en wanneer we daar omgingen ,ik zei haar ook van ik weet het nog niet als ik tijd heb,als weerwoord kreeg ik te horen van : nu je niet meer werkt heb je het nog drukker dan daarvoor,maar daar komt ze vanzelfs wel achter als ze zelf een gezin heeft,zo ben ik er ook achter gekomen. Ze zien alleen wat ze willen zien. Groetjes Ingrid