Echte heemst is een must in elke krui­denapotheek. De thee en siroop van dit kruid zijn je eerste hulpmiddel bij hoest, heesheid en tandpijn. Dat heeft deze plant vooral te danken aan de grote dosis verzachtende slijmstoffen in de wortel, bladeren en bloemen. Vooral de wortel bevat veel van deze stoffen en wordt daarom vaak gebruikt. Vroeger liet men baby's die tanden kregen – en dan ook onvermijdelijk van zich lieten horen -op heemstwortel kauwen. Bij het bijten komen de slijmstoffen vrij, met een pijnstillend en verzachtend effect als resultaat. In geval van tand­pijn kan je ook het tandvlees met een papje van heemstwortel inwrijven.

De fijngemalen wortels kunnen ook aangebracht worden op ontstoken huid en zweertjes. Heemst heeft immers de goede eigenschap ontstekingen te gene­zen. Bij problemen of ontstekingen van de maag, darmen, longen of urinewegen is een thee (één eetlepel kruid op één vierde liter heet water) of siroop van heemst een echte aanrader. Een infu­sie van heemstbloesem (en -bladeren) helpt ook preventief tegen de vorming van slijmen en tegen astma en aller­gieën. Gebruik het ook als gorgelmiddel tegen heesheid en een droge keel. Ont­stoken ogen kunnen worden gespoeld met het aftreksel.

Een siroop op basis van het aftreksel van heemstbloemen verlost je dan weer van een pijnlijke hoest. Deze siroop is licht verteerbaar en wordt ook door ver­kouden kinderen goed verdragen. Zelfs kruidengeleerde Dodoens adviseerde honderden jaren geleden al om heemst met warme melk te drinken bij een ver­koudheid:”Neemt van de wortel drie loot, kookt het op in zoete Melk tot een pint waar gij daags een roemertje vol van in nemen zult."

Droge huid en haar: de verzachtende eigenschappen van het aftreksel van heemst hebben een weldoende werking op een droge huid en droog haar.