Toerist in eigen stad Belevenissen in en rond Brugge. Vooral voor u, mijn gast, bezoeker van deze blog, maar ook voor u als mogelijke toerist, bezoeker van Brugge. Laat mij uw gids en gastvrouw zijn in Brugge. Tot binnenkort.
08-05-2012
Museumwandeling
Museumwandeling
Eigenlijk bezoek ik zelden een museum.Ik verkies te wandelen door de Brugse straten, te kuieren langs de reien, te genieten van de bezigheden op een van de vele pleintjes of ik maak een fietstochtje langs de groene stadsomwalling.
Vandaag staat er een begeleide museumwandeling op mijn agenda en ik vind het niet erg dat het regent.
We vinden onze museumgids op de afgesproken plaats aan de Onze Lieve Vrouw kerk.Gids Jo begeleidt ons naar het Memlingmuseum in het oude Sint-Janshospitaal en niettegenstaande er al redelijk wat mensen aanschuiven zijn we snel binnen in het middeleeuws gebouw.
De wandeling beperkt zich tot 1 museum en de bespreking van enkele topstukken.
Jo is een waterval van verwoorde indrukken, interessante weetjes en boeiende verhalen.Iedereen hangt aan zijn lippen.
Wat mij betreft is dit de ideale formule voor een museumbezoek. Ik word ingewijd in de wonderen van de Vroeg Nederlandse schilderkunst uit de 15de eeuw.
We staan stil bij het Ursulaschrijn van Hans Memling.
Het schilderwerk is zeer fijn gedetailleerd, men beweert dat Hans Memling de details schilderde met een penseel met maar één enkel haar.
Volgens onze gids Jo boeken jaarlijks een 100-tal kunstliefhebbers een vliegticket naar Brussel, nemen daar een taxi tot Brugge, uitsluitend om dit topwerk en de Madonna van Michelangelo, die in de Onze Lieve Vrouw kerk staat, met eigen ogen te zien.
Ik woon in hartje Brugge, volgens sommigen de mooiste stad van Europa. Ik voel me elke dag een gelukkige toerist in eigen stad en wil mijn belevenissen en ontdekkingen graag met jullie delen. Vandaag staat er een begeleide 'museumwandeling' op het programma. Dat komt goed uit want de weervrouw voorspelt buien. Ik ben benieuwd naar de wandeling. En jij ? Tot straks.
Kamagurka: 'Eigenlijk op vraag van burgemeester Moenaert zelf. Hij had vernomen dat ik naar Brugge verhuisd was en vroeg me of ik hier als curator iets in elkaar wou steken. Hij heeft het me geen twee keer moeten vragen. Ik heb zoiets altijd al willen doen, omdat het een heel andere manier is om met kunst om te gaan. Wel geen evidente uitdaging, want je moet naast jezelf als kunstenaar leren staan.'
Een krant schreef deze week dat de selectie voor 'Kamarama' middelmatig is. Raakt je dat als curator?
'Eigenlijk heel weinig. Zulke dingen worden geschreven door mensen die er geen kloten van kennen. Iedereen die een beetje verstand van kunst heeft, weet dat dit een geweldige tentoonstelling is. In het bewuste artikel stond trouwens ook dat het de moeite niet was om naar Brugge te komen. Nonsens natuurlijk, want het is altijd de moeite om naar Brugge te komen.'
Nog kritiek die eerder dit jaar over Kama de kunstenaar werd geuit: je bent naast artiest vooral een goed ondernemer. Wat denk je dan?
'Ze zeggen maar. Moet ik me schuldig voelen omdat mijn werken goed verkopen? Zou het dan beter zijn als ik niks verkoop en een arme sukkelaar ben? Ik krijg opmerkingen over het feit dat ik met een BMW rijd en dikke sigaren rook. Ik doe 70.000kilometer per jaar, dus een goede wagen is een noodzaak. En met die sigaren sponsor ik Cuba, een linkse staat, en dat voor een ondernemer (lacht).'
Je bent de komende maanden druk bezig met 'Kamarama', maar daarnaast ben je ook aan het try-outen met je nieuwe voorstelling 'Sprook', maak je dagelijks twee cartoons, en ga zo maar door. Vandaag word je 56 -gelukkige verjaardag trouwens. Denk je dan nooit aan afbouwen?
'Ik probeer af en toe wel wat op de rem te staan hoor, misschien door toedoen van mijn vrouw ook, maar dat lukt maar zelden en ik denk niet dat dat ook snel zal veranderen. Ik ben ook maar echt creatief als ik ergens hard invlieg. Je kan ook niet maar een beetje cartoons maken, of een beetje Kamarama organiseren. De natuur heeft me voorlopig ook geen halt toegeroepen. Goede genen zeker?'
Je woont ondertussen al twee jaar opnieuw in Brugge, en woonde daarvoor ook al jaren hier. Voel je je nu vooral Bruggeling of Oostendenaar?
'Een groot deel van mijn roots ligt natuurlijk in Oostende, ik ben er ook opgegroeid. Maar ik heb het echt goed in Brugge, en ga het hier wel een tijdje uitzingen. Brugge doet me trouwens aan Oostende denken. Je kan de zeelucht tot hier ruiken, en ook de toeristen doen me aan vroeger denken. Ik liep er altijd tussen de Engelsen en de Fransen. Die verschillende talen, die verschillende invloeden, dat inspireert. Oud worden in Brugge? Man, ik heb geen tijd om oud te worden (lacht).
Van 1 mei tot 1 augustus 2012 zet Kamagurka in Brugge als curator een bijzonder kunstproject neer: Kamarama. Op verschillende locaties brengt hij werk van zijn eigen hand en van anderen die hem inspireren en fascineren. Het wordt een zomer vol kunst, verrassende perspectieven en de nodige dosis humor.
De Garemijnzaal (op de markt) wordt in tweeën gedeeld: in de eerste helft wordt de ruimte tussen de muren, het plafond en de vloer steeds kleiner, zodat je op het einde door de knieën moet voor de kunst. In de tweede zaal vergroot de ruimte langzamerhand weer tot haar normale dimensies. Hier toont Kamagurka werk van kunstenaars die hem inspireren en beïnvloed hebben. Hij houdt ervan om oudere en eigentijdse kunst met elkaar te combineren. Ook internationale verbanden in de kunst fascineren hem.
Het Arentshuis wordt een levend atelier waar hij nieuw werk van zichzelf presenteert. Hij zal er ook af en toe een nieuw werk creëren met andere kunstenaars zoals David Bade (1 mei), Stephen Tunney (3 en 4 mei), Werner Mannaers (17 en 18 mei), Jeroen Henneman (28 en 29 juni) en Muzo (10 en 11 juli).
Ook in het straatbeeld zal Kamarama opduiken met Kamagurka's accidentalistische portretten van fictieve personen en met een nieuwe creatie van Yves Obyn, 'Oh, Boy!'.
Daarnaast presenteert Kamagurka ook een opmerkelijk aanbod film, cartoons, muziek en comedy.
