Een snijmesje van 18 mm is heel handig om lapjes uit te snijden.
Wanneer je met de linkerzijde van de cutter het lijntje volgt heb je precies 0,5 cm naad.

Maak foto's van al je werkstukken.
Na een tijd zal je verwonderd zijn wat je allemaal gemaakt hebt en als je iets weggeeft heb je toch nog altijd de foto.

Wanneer ik aan het patchen ben heb ik naast mij altijd mijn strijkgerief klaar.
Een klein strijkplankje of -matje, een strijkijzertje, een klein verstuivertje met water om lastige plooitjes weg te krijgen.
Het mini strijkijzertje is handig als je kleine stukjes moet strijken, maar ik gebruik nog het meest mijn reisstrijkijzer.
In het stopcontact steek ik eerst een stekker met knop om stroom uit te schakelen, zo moet ik niet telkens mijn strijkijzer uit het stopcontact halen.

Vergeet niet: bij patchwork strijkt men de naadjes naar één kant en niet open, behalve als je repen aan mekaar zet voor binding of biesje.

Om boorden aan een blok of patchwork te naaien.
Afgewerkte blok of quilt strijken en meten over het midden van het werk.
Dezelfde afstand meten op de aan te naaien boord en begin en einde aanduiden en vastspelden op het middenstuk (bij lange boorden ook midden aanduiden en vastspelden) en daarna de rest van de boord mooi verdelen en vastspelden en vastnaaien.

Niet alleen voor appliceren maar ook om lapjes aan mekaar te naaien gebruik ik applicatienaalden (nr 10 of 12)
De steekjes worden veel kleiner en dus ook de naadjes netter.

Wanneer ik blokken ga naaien speld ik eerst alle stukjes op een lap stof -een zakdoek of stuk laken, naargelang de  grootte van het werkstuk- zo zie je beter in welke volgorde de lapjes aan mekaar moeten  genaaid worden en kan je ook geen lapjes verliezen.

Bij het rangschikken van de mallen op de stof werk ik zoveel mogelijk over de ganse lengte van de stof, zo hou ik altijd een mooie lap over om eventueel boorden te knippen, als je naar beneden werkt verlies je de lengte van je stof.

Vooral bij driehoeken zorg ik er altijd voor dat de zijde die aan de buitenkant van het blok komt recht van draad loopt, dit om uitrekken te vermijden. Gewoonlijk duid ik dat met een pijltje aan op de mal.
 
Leg onder de stof een blad fijn schuurpapier, zo beweegt de stof minder als je erop tekent.

Op mallen in plastic (of karton) schrijf ik met een stift voor CD's (geeft geen vegen)de naam van de quilt of blok (op elke mal), daarna berg ik ze op in een diepvrieszakje met zipsluiting. 
Als je veel in groep werkt kan je ook nog je naam of initialen erop vermelden.
 De mallen zullen minder vlug uit zo een zakje glippen dan uit een omslag en als er toch ééntje uitvalt zie je onmiddellijk over welke quilt het gaat.

Meet al je lappen stof, noteer de afmetingen op een papiertje en speld dit op het opgevouwen lapje, zo weet je onmiddellijk of je van een bepaalde stof voldoende hebt voor een bepaald projekt.

Dit gebruik ik thuis als ik aan het naaien ben.
Een houten blok, in dit geval een houten kistje, met lange schroeven in waar ik de bobijntjes garen kan overschuiven.
Geen garen meer dat in de war geraakt en handig als je een nieuwe draad moet hebben: gewoon trekken en afknippen.
Op de rand heb ik een reep magneettape geplakt (te koop bij Hema), gemakkelijk om je naald terug te vinden.

Mannenhemden verslijten meestal aan mouw- en kraagboorden.
De knoopjes haal ik eraf: die kunnen nog van pas komen.
De rug knip ik uit en gebruik ik als achterkant voor kleine quiltjes (tot 50 x 50 cm).
Als achterkant gebruik ik zelden of nooit patchworkstoffen (te duur), zeker niet voor quilts die opgehangen worden; men ziet er tenslotte niets van.