Het is een tweesnijdend zwaard, alleen zijn op de boot.... ik wilde het heel graag en tegelijkertijd moet ik me aanpassen aan het alleen zijn...Jean-Pierre vertrok gisteren namiddag naar Antwerpen om nog enkele dagen te gaan werken. Vorig weekend hebben we een aantal uren gevaren en uiteindelijk de boot in de kluft gelegd in de weerribben. Gewoon al weten dat er zo'n intens mooi natuurgebied hierrond ligt, geeft me voldoening. Misschien ga ik morgen in de kleine boot foto's nemen. Vandaag fietste ik heen en weer naar Oldenmarkt om enkele boodschappen te doen. Oorspronkelijk speelde het idee om een broodje te eten op een terraske door mijn hoofd. Maar eigenlijk ben ik onmiddellijk terug gefietst. Waarom weet ik niet, maar het gebeurde gewoon....De terugweg viel tegen, een strakke wind maakte het fietsen op het kleine vouwfietske niet echt comfortabel. Mijn knie was niet echt om te genieten. Gelukkig was er het vooruitzicht om niets meer te moeten deze namiddag. Onderweg stopte ik aan een wei vol kleine paardjes en at ik mijn portie kersen die ik in Oldenmarkt kocht. Blij om uiteindelijk met boodschappen op de boot te komen... s'middags lekkere aardbeien gegeten... boot beetje gestofzuigd... computer opgestart...en daar was Marijke... mijn dochter op facebook en hebben we lekker wat bijgepraat...problemen en leuke dingen in de familie besproken terwijl haar twee dochters sliepen en Jannes met zijn papa de haag bij oma is gaan snijden... Een berichtje van Lotje mijn vriendin...ze moet morgen binnen voor een bioptie van haar rechterborst...wat zal ze zich rot voelen... ik wilde dat ik meer steun kon geven... Hopelijk is er niets ergs aan de hand... We sms'sen over en weer... Fijn dat er zoveel contacten mogelijk zijn, zelfs van op de boot... Er is gewoon toegang tot internet... 5 Euro voor drie dagen internet...niets te veel... De bedoeling is de volgende dagen te studeren.... Maar er is nog geen opdracht op de site gezet... die wordt nu één van de momenten erop gezet op de site van Open Universiteit... Ach volgende week blijf ik ook hier...het zal wel lukken om nog heel wat uren te studeren hier.. Ondertussen beetje ontspannen, blogje maken... boek lezen... Vanmiddag al een klein mailtje van JP gehad...keilief! Hij belde al twee keer... Het is alsof liefde altijd een beetje groeit als je elkaar niet vanzelfsprekend die dag weer terugziet... Mis hem... Vrijdag zie ik hem terug... Ondertussen probeer ik te genieten... Het is tijd dat ik een kopje koffie maak... Heerlijk.
