Vlaanderen Fietsroute 2008
Rond Vlaanderen fietsen in 7 Dagen
23-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.00 Vlaanderen Fietsroute 2008 Voorblad






Vlaanderen Fietsroute

2008

 

Rond Vlaanderen fietsen in 7 dagen

 

Dagboek van een fietstocht van 07/04 tot 13/04/2008


23-11-2008 om 14:26 geschreven door Via de la Plata
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.01 Dag 1 Brugge - Kluisbergen 07-04-2008

Dag 1  Brugge – Kluisbergen

 

 

                                                                  

 

De sfeer van de “Ronde van Vlaanderen” is hier op de grote markt van Brugge nog duidelijk zichtbaar. Men is volop bezig met het startpodium af te breken. Net als de renners gisteren, willen ook wij hier onze “Vlaanderen Fietsroute” beginnen.

Samen met hun vrouwtjes staan Hugo en Jacques, Pol en Bob op te wachten. Het is waterkoud ongeveer 6°C maar we zijn er klaar voor. Annie maakt nog enkele foto’s bij het standbeeld van de Brugse beroemdheden, Jan Breydel en Pieter De Conick. Om 9h30 nemen we hartstochtelijk afscheid van onze supporterende vrouwtjes Liliane, Annie, Brigitte en Roosje. Na een laatste knuffel starten we ons Vlaanderen-avontuur.


 

 

Normaal zouden we met 6 man zijn.  Iedereen was er erg op gesteld in het bijzonder onze slechtziende vriend Eric. Robert, de tandembestuurder, werd echter met hartproblemen opgenomen.  

 

Het traject van de “Vlaanderen Fietsroute” loopt door de 5 Vlaamse provincies, is 800km lang en vormt een bewegwijzerde gesloten lus. Bijgevolg kan er op elk punt worden gestart Men kan zowel in wijzer- als in tegen wijzerzin de tocht doen. Waar het kan, is er gekozen voor autoluwe dijken, kanaal- en bospaden. De stadcentra worden meestal vermeden. Gelukkig komt de route op veel plaatsen heel dicht bij de steden, wat het overnachten veel gemakkelijker maakt.

  

Ons geplande traject komt in hoofdzaak overeen met de bewegwijzerde route……. Enkel de stukken Brugge – Bossuit en Antwerpen – Brugge hebben wij vervangen, deze trajecten deden we al meerdere keren als voorbereidingen op onze grote tochten. (Caminokriebels 2005 & Zilverroute 2006 zie http://blog.seniorennet.be/viadelaplata/)

 

We verlaten het centrum via de Burg. Aan de Gentpoort zijn we op de Brugse vesten. Daar volgen we de LF - plaatjes langs het kanaal Brugge – Gent. Moerbrugge wordt onze eerste korte stop. Het uit oorlogswrakken samengestelde monument is een van de symbolen die de zinloosheid van de oorlog weerspiegelt. In 1944 waren er hier gevechten tussen Canadezen en Duitsers. Er vielen meer dan 100 doden te betreuren.




Aan de Miseriebocht in Beernem verlaten we de eigenlijke route en volgen nu de nummertjes van het “Fietsnetwerk Brugge Ommeland Zuid”.

Na het kruisen van de spoorweg en de E40 komen we in de dreven van de bossen van het “Lippensgoed – Bulskampveld”. Algemene rust in dit grootste bosgebied van West-Vlaanderen. Het is een gemengd bos van naald- en loofhout. Hugo vertelt ons dat dit bosgebied de woonplaats is van bonte- , groene- en zwarte spechten. Men kan er talrijke vogels horen zoals de nachtegaal en aan de rand van het bos leven zelfs de boomvalk, torenvalk en havik.




Via Doomkerke, Ruiselede komen we in Kanegem. Hier willen we aperitiefpauze houden. Eerst echter een bezoekje aan onze jeugdheld: “Brik Schotte”. IJzeren Brik is hier in 1919 geboren, deze legendarische renner spreekt als Flandrien nog altijd tot de verbeelding. Jef Claerhout vereeuwigde onze held met een beeld op het kerkplein.

Terwijl wij ons vereeuwigen naast de wielerheld worden wij door een kranige dame aangesproken……Zij vertelt ons dat het dorp ook nog een andere beroemde Kanegemenaar heeft.

 

Met een zekere plechtige trots toont ze het geboortehuis van Kardinaal Danneels. Recht over de kerk zien wij een koperenplaat aan huis nr.199. De dame gebied ons terug te komen in de zomerperiode om het bloemendorp in vol ornaat te bewonderen. Wanneer wij haar overtuigen dit niet te zullen vergeten, krijgen we de kans om te gaan aperitieven.

                                      


Wanneer we café Kalkhoven binnenstappen, worden we overvallen door een kakofonie. De zaal zit nokvol met vinkenliefhebbers die hun prijzen na de vinkenzetting komen ophalen. Iedereen heeft het over de glansrijke overwinning van hun wieleridool Stijn De Volder die gisteren op verbluffende wijze de wielerhoogmis wist te winnen.





Nadat wij uiteindelijk aan een blonde Leffe geraken, worden wij aangeklampt door een van de uitbundige oudere mannen. Hij beweert in 1952 de fameuze ronde te hebben gewonnen. In sappig West-Vlaams vertelt de 82 jaar oude wielerlegende Roger De Cock hoe hij alle wielergrootheden te grazen nam. We voelen ons verplicht hem te trakteren.. Nadat hij in één slok de jenever binnengiet, wordt hij een spraakwaterval. In geuren en kleuren kan Roger ons perfect, alsof het gisteren was, vertellen op welk keienpadje hij uit een select groepje ontsnapte, om te zegevieren in Wetteren. Wanneer wij hem vragen of onze held Brik ook bij de verliezers hoorde, antwoordt hij met fonkelende oogjes, alsof hij er nog steeds van geniet …….Brik die was er altijd bij in de klassiekers. De bazin komt ons melden dat zij het café wilt sluiten om 12h. Eindelijk kunnen wij, met veel wielerwijsheid in onze bagage Kanegem verlaten.

 

 
We beslissen nog een uurtje verder te rijden. Om 13h00 hebben we 55 km op ons tellertje. In Oeselgem kunnen we ons middagmaal nemen in een dorpscafé. Nadat we wat op temperatuur gekomen zijn, pedellen we langs kleine asfaltweggetjes door een stilaan meer golvend landschap. In St-Eloois-Vijve zijn plots de nummertjes verwenen, er zijn hier wegeniswerken. Gelukkig vinden we op de ring rond Waregem de juiste weg naar Tiegem. Vanaf hier is het licht oplopend naar Tiegemberg-Vossenhol.

    

Wanneer we in Ruien over de Schelde, voorbij de elektriciteitcentrale fietsen, weten we wat ons te wachten staat. Een korte maar steile klim van 14% doet ons op de trappers lopen. Om 17h stip zijn we op Camping “Panorama”. We kunnen hier onmiddellijk over een gereserveerde trekkershut beschikken.

De camping ziet er wat rommelig en verouderd uit en inderdaad als we een douche willen nemen krijgen we moeilijkheden om ons allemaal met warm water te kunnen wassen. Na een kleine ingreep van de eerder koele en wat norse campingbaas geraken we toch alle vier aan een deugddoende warme douche. Samen met een groepje Engelse wielerfanaten, zijn wij de enigen campingbewoners. Onze trekkershutburen verblijven hier al enkele dagen om de Vlaamse klassiekers te volgen.

Een uurtje later, het is dan 18h, willen we de Kluisberg (of moeten we Mont de l’Enclus zeggen), bezoeken. De top van de 141m hoge heuvel ligt zowel in Vlaanderen als in Wallonië. Alle eetgelegenheden lijken dicht te zijn, iets verder in de Enclus du Haut vinden we een volkscaf酅….We willen ons hier wat opwarmen. Er heerst hier een gemoedelijke sfeer met een mengelmoes van Waals en Vlaams. We geraken gelukkig aan een Ename Trippel.

       

Op aanwijzen van de waardin gaan we naar Restaurant “Big Ben” een van de enige eetgelegenheden welke open is op maandag. We doen ons tegoed aan “salade de chevre et brochette de boeuf” alles overgoten met enkele trippeltjes.  Een aanrader, hier kan je smakelijk eten in een rustige vriendelijke sfeer.

 Met een dik buikje slenteren we terug naar onze slaapplaats. Het wordt heel fris, we vermoeden dat het slechts enkele graden boven nul is. Recht tegenover de campingoprit zien we “Brasserie The Paddock”. Zouden we hier morgenvroeg kunnen ontbijten? Pol gaat binnen de vraag stellen en ja hoor vanaf 8h00 worden we verwacht.

Wanneer we de trekkershut binnenkomen, lijkt alles een beetje vochtig aangeslagen te zijn. Gelukkig is er de elektrische verwarming. Heel vlug zitten we in onze slaapzak en na enkele minuten start er een snurkconcert. Oordopjes doen wonderen……..slaapwel.

 

 

Start :                       Brugge    9h30

Aankomst:               Kluisbergen 17h00

Afstand:                   85km

Totale km:               85km

Weer:                       Koud & grijs 6 à 8°C wind 3BF tegen


23-11-2008 om 14:43 geschreven door Via de la Plata
24-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.02 Dag 2 Kluisbergen - Overijse

 

Dag 2  Kluisbergen - Overijse

 

 Gelukkig hebben we de verwarming in de hut laten opstaan. Het zou er anders ijzig koud zijn geweest. Mistsluiers vullen de Scheldevallei en het gras rond de hutten is dauwnat. Ons ochtend ritueel vordert vliegensvlug en om 8h00 vertrekken we. 500m verder, duiken we om te ontbijten in de lekkere warmte van hotel-brasserie “The Paddock”.

                

Frank en Erika verwelkomen ons uitbundig. We voelen ons onmiddellijk opgenomen in hun huiselijke sfeer. Het is een echte verwennerij, wat wij hier moeten verorberen! Na een gezellige hartelijke babbel, verlaten we om 9h30 Kluisbergen. Onze tweede dag kan al niet meer stuk……….starten maar!

Na een korte steile klim, moeten we onmiddellijk links, richting uitkijktoren om zo het Kluisbos binnen te rijden. 3km lang volgen we een cyclocross parcours, langs modderige paadjes. De route zit hier te paard op de taalgrens, links Ruien en Kwaremont, rechts het Franstalige Orroir, Amougies en Russeignies. Het bos wordt gedomineerd door mooie oude beukenbomen met hier en daar eiken en kastanjes. Een echt mooi wandelgebied, moest het niet zo slijkerig zijn zoals nu. Hugo is een beetje allergisch aan dergelijke toestanden en vordert traag, we moeten hem af en toe opwachten. Zoals steeds komt hij pas op temperatuur na een 20 tal kilometer.

                      

 

Als we buiten het bos komen, trekt de hemel open. Vanaf Knokt en Kraaie zien we het mooie golvende landschap van de Vlaamse Ardennen. Kort na elkaar krijgen we nu de Hemelberg, Muziekberg, Delfdries en Kruisstraat om in Maarkedal te arriveren. Het zijn kleine korte kuitenbijters die ons naar adem doen snakken.  

Na de vallei van de Molenbeek is het weer stoempen naar de Foreest om na Rovorst en de Boekkouter aan de “Verrebeekmolen” bij Opbrakel wat uit te rusten. De heuvels tussen Brakel en Deftingen blijven een echte marteling.

 

We hebben ondervonden hoe lastig het Ronde van Vlaanderen parcours is. Het is telkens opnieuw vanuit bijna stilstand, kort maar heel steil omhoog en dit soms op kinderkopjes. Amaai lastig, we komen elke keer buiten adem, traagjes boven, om daarna weer kort en snel naar beneden te duiken.

Na Schendelbeke en Geraardsbergen komen we aan het bos van Atembeke, hier is het weer zwoegen om op de slechte keibestrating van de “Bosberg” boven te geraken. Deze “Bosberg” is bekend als laatste beklimming van de Ronde van Vlaanderen. De helling is 1300m met een stijging van 11%. 

Gelukkig is de “Kijkuit”, een echt wielercafé, geopend. We bouwen een terrasje van de gestapelde tafels en stoelen. Het is zalig genieten van een paar frisse Leffe’s in het zonnetje. De rustpauze komt goed uit om  een stukje te eten en op adem te komen………..na 50km hard zwoegen.

 

Hopelijk ligt het zware klimwerk achter ons……..we vliegen bergaf, enkele voor ons onbekende dorpen zoals Galmaarden, Vollezele en Oetingen voorbij. Denkelijk zijn wij hier in het Pajottenland, zoals het gebied ten zuidwesten van Brussel wordt genoemd. We komen in Vlaams-Brabant, in het land tussen Dender en Zenne. Het is een paradijs voor fietsers en natuurliefhebbers. We genieten van de slingerende weggetjes en de prachtige Brabantse vierkantboerderijen.




Na Pepingen moeten we omhoog en komen aan het kasteel van Gaasbeek. Een monumentaal versterkte burcht, bij het park aan de opritweg houden we een fruitpauze. Een langzame helling en een korte afdaling doen ons langs de Zuunbeek in Sint-Pieters-Leeuw belanden. We herkennen deze strook van onze Gordel ervaringen.



 

We snijden een stuk af en rijden langs het kanaal recht naar Huizingen. Eenmaal voorbij de autosnelweg komen we al vlug in Alsemberg met de gevreesde klim langs de kerk. Tot onze grote verwondering sturen de wegwijzertjes ons naast het dorp langs een bos naar Sint-Genesius-Rode. We zijn helemaal niet boos nu we de beklimming van de Alsemberg links kunnen laten liggen.

 

Vanaf Sint-Genesius-Rode is het één kilometer slechte kasseiweg. Hier zijn we aan de rand van het Zoniënbos bij de middenhut. We rijden opnieuw op bekend terrein maar dan in tegengestelde richting van de “Gordel”. Het is vals plat, oplopend naar de renbanen van Groenendaal. We genieten van een zalige stilte. We denken dat we ongeveer 5km door de beukenkathedraaldreven rijden. Heel wat beukenbomen, zo schatten we, zijn wel 200 jaar oud. Toch zijn er hier en daar bomen gekapt en nieuwe aangeplant. We vermoeden dat de nieuwe aanplanting uit andere boomsoorten bestaan zoals: eiken, essen, esdoorn en zelfs berken.

 

   

 

Hopelijk wordt hier niet teveel schade aangebracht door de verschillende gebruikers van het bos. Regelmatig komen we joggers, mountainbikers en wandelaars tegen. We zijn op onze hoede voor wandelaars met, ons gevaarlijk toeblaffende honden. Gelukkig moeten ze de beestjes aan de leiband houden. We vragen ons af of er hier nog wild leeft………..

 

 

Plots staan we voor de lichten van de drukke steenweg naar Waterloo, wanneer we onder de spoorweg door zijn wordt het wat rustiger. Op een fietspad rijden we nu door enkele parken van Hoeilaart. Buiten het dorp moeten we onder de autosnelweg langs enkele vijvers tot in Overijse. Aan het kruispunt van de Terhulpensesteenweg zijn we de weg kwijt. We moeten naar “Camping Druivenland”. Een behulpzame mountainbiker is bereid om met ons mee te fietsen tot aan de Nijvelsebaan. Het is vanuit het dorp ongeveer één kilometer klimmen.

 

     

 

We worden uitbundig ontvangen door de uitbaters. Isabelle begeleidt ons onmiddellijk tot bij de goed onderhouden trekkershut. Het sanitaire blok ligt kort bij en is onberispelijk proper………..De camping bevindt zich op een hoogvlakte met een schilderachtig uitzicht op de IJse- en Lanevallei. Hier en daar kunnen we de grote glazen druivenserres ontwaren.

 

 

 

   

Na het gebruikelijke was- en plasritueel krijgen we grote honger en dorst. Op aanraden van het uitbaterspaar rijden we naar het dorpscentrum.

Taverne “De Met” is een uitstekende keuze………. Hier worden we op gemoedelijk wijze in gezapig Brabants ontvangen. We willen een echte “geuze” als aperitief in afwachting van ons souper. Enkele tooggasten willen absoluut weten waar wij vandaan komen, blijkbaar kunnen zij ons dialect niet thuiswijzen. Ze zijn erg verwonderd als we hen vertellen over onze onderneming………enkelen beloven ons dat we morgen een even zware dag zullen hebben.

 

Na ons souper en een slaapmutsje rijden wij, toch enigszins vermoeid  naar de camping………Heel vlug is het doodstil in de hut…….slaapwel jongens en niet teveel gesnurk aub!

 

Start :                       Kluisbergen    9h30

Aankomst:               17h30

Afstand:                   111km

Totale km:               196km

Weer:                       Fris maar zonnig 10 à 14°C    wind 2BF tegen




24-11-2008 om 10:59 geschreven door Via de la Plata
25-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.01 Dag 1 Overijse - Tongeren 09-04-2008

 

Dag 3  Overijse  - Tongeren

 

Eens te meer een frisse morgen………de was- en scheerbeurten worden bijgevolg heel kort gehouden. Straks komt Isabelle de trekkershut inspecteren. Belofte maakt schuld, na het opruimen en inpakken maken we de hut onberispelijk schoon. Jacques wilt zelfs een dweiltje slaan. De bazin is heel tevreden van ons, we mogen nog terugkomen……….8H30 we krijgen honger. In het dorp zijn er enkele ontbijthuizen, meent Isabelle.

We nemen afscheid van de familie Kumps. We gaan dan met volle moed voor onze 3°dag Vlaanderen Fietsroute.



 

Na wat rondtoeren in het dorp……… zijn we onze ijverig zoekende Jacques een poosje kwijt. Uiteindelijk vinden we tussen het centrum en Veeweide, langs onze route, een brasserie. Ongelofelijk, de zaak zit stampvol. Blijkbaar hebben de mensen hier zelfs geen tijd meer om thuis zelf koffie en boterhammen klaar te maken…….of doen ze misschien de moeite niet meer? En….wat  is er nu gezelliger dan een knus huiselijk ontbijt!

Wij hebben tijd en toch geraken we vlug aan belegde broodjes met koffie. Madam is wel enigszins verwonderd, wanneer we voor de tweedemaal hetzelfde bestellen.

Na ons ontbijt vertrekken we richting Huldenberg. We volgen een kleine snelstromende beek, die wel eens de IJse zou kunnen zijn. Voorbij Sint-Agatha-Rode komen we in Neerijse, hier missen we een wegwijzertje en stuiven een korte steile helling op. Wanneer we zwoegend boven komen, beseffen we dat we fout zijn. We moeten naar Korbeek-Dijle, en inderdaad iets verder komen we aan……. de Dijle. Wanneer we deze rivier volgen moeten we onvermijdelijk terug op de route komen.



 

Ja hoor, enkele kilometer verder in Heverlee zijn we terug op het parcours. Langs een mooie dreef komen we aan de rand van het Heverleebos.

Dit bos vormt samen met het Meerdaalbos en het Mollendaalbos een lang gerekt bosgebied ten zuiden van Leuven. In het begin zijn de zandpadjes goed berijdbaar maar na een poosje wordt het heel slijkerig. We vermoeden dat de houthakkers met grove machines de weggetjes kompleet vermorzeld hebben.

We moeten af en toe afstappen en door de achtergebleven takken onze weg zoeken.

Voorbij de Zoete Waters worden we een helling opgestuurd om boven op een plateau bij een boshut te belanden. We houden hier noodgedwongen een sanitaire stop.

 


 

Na ongeveer 15km bosweggetjes komen we in Blanden en na een helling in Bierbeek…….waar we onze inkopen doen. Op het marktplein in café “In de Molen” drinken we een frisse Leffe als aperitief. De cafébazin zal soep maken en we kunnen hier rustig ons middagmaal nemen. We zij heel blij met de rustpauze. Na de koffie zijn we er weer helemaal klaar voor.


     
 

We verlaten de landelijke gemeente Bierbeek die gelegen is aan de rand van het Hageland het Dijleland en het Brabantse Haspengouw. De heuvelruggen bieden ons hier prachtige vergezichten. Er staan ook tal van monumentale vierkantshoeves, die de rijkdom van deze landbouwstreek benadrukken. We fietsen tussen uitgestrekte velden en door holle wegen, typisch voor deze streek.

Bij Neervelp rijden we heel dicht bij de TGV spoorlijn en de E40 om dan plots rechtsaf te slaan richting Meldert. Na een kasseistrook die langzaam oploopt staan we op de markt van Hoegaarden



 

Hier mag je niet zomaar voorbij rijden, zonder een echte “Witte van Hoegaarden” te drinken………In de “Venitiaen” de enige drakgelegenheid welke wij open vinden……..drinken we met genoegen een “Witte van ’t vat”………heerlijk. We rijden nog naar “’t Kapittelhuys” waar een biermuseum is, doch ook hier is alles dicht. 14h00 en we zijn nog maar 50km ver….        ’t Gaat traag vandaag………


  

Na de fameuze rotonde met de grote koperen bierketel moeten we over de E40 naar Goetsenhoven. We fietsen onder Tienen door langs rustige landbouwpaadjes op en af, de hellingen zijn zwak. Enkele keren kruisen we kleine riviertjes en ze noemen allemaal Gete……We komen in de streek tussen Sint-Truiden en Tongeren, we zijn midden in het vruchtbare hart van Haspengouw.



De talrijke boomgaarden staan spijtig genoeg nog niet in bloei.  In Groot-Gelmen cirkelen we rond het “Chateau-de-la-Motte” Onze Jacques komt niet meer zo best vooruit, we moeten het iets kalmer aandoen……….hij krijgt zowaar heel toepasselijk een appelflauwte. We fietsen op een heuvelrug blijkbaar een oude heerweg.

    

Wat een geluk zeg…..plots komen we aan de kapel van Helshoven in Hoepertingen waar we in de recht tegenover gelegen boerderij appels kunnen kopen. De korte fruitpauze laat ons opnieuw op krachten komen……….. én geraken Pol en Hugo blijkbaar verliefd op Elisabeth uit Katarakt.

     

Na de kastelen “Bommershoven” en “Windooie” en wat hellingen komen we op de grote baan naar Tongeren. Van ver zien we de alom bekende toren……. We blijven gedwee de wegwijzertjes LF volgen, dwars door de stad en belanden zonder enige moeite aan jeugdherberg “Begeinhof”.

 

We worden hartelijk ontvangen, een echte meevaller voor onze eerste keer dat wij overnachten in een jeugdherberg. De Jeugdherberg Begeinhof biedt een verzorgde accommodatie. Onmiddellijk krijgen wij een kamer, we moeten wel het linnenpakket gebruiken……….in plaats van onze slaapzak.

 

Heel vlug voelen we ons thuis. In de gezellige gastenzaal willen we eerst een verfrissing slijten. We moeten onze bedjes opmaken, de bagage lossen en de fietsen bergen………en daarna kunnen we blij gezind de stad verkennen!

 

 Tongeren, de oudste stad van België heeft een ruim aanbod aan historische bezienswaardigheden. Op de Markt pronkt de eerste burger van de stad, Ambiorix, ooit hoofdman der Eburonen. De Romeinse en middeleeuwse omwalling herinnert eveneens duidelijk aan het historische Tongeren.  

Spijtig dat we hier zo laat zijn toegekomen. Na een korte wandeling willen we souperen. Op de grote markt, met zicht op Ambiorix vleien we ons neer in café “Bens Café”. Op het groot overdekt en verwarmd terras is er voorlopig geen plaats meer vrij. We krijgen een warm onthaal, in sappig Limburgs, er heerst hier een gezellige sfeer. We starten met een Westmalle in afwachting van een ruime mixgrill met veel groenten. Na ons dessert doen we nog een babbel op het nu leeggelopen terras. Na ons traditioneel slaapmutsje, is het bedtijd. Vannacht slapen we in echte bedjes….tussen de lakens…… heerlijk!

  

 

Start :                      Overijse    9h30

Aankomst:               Tongeren 18h30

Afstand:                   113km

Totale km:               309km

Weer:                       grijs met af en toe zon 12°C    geen wind

25-11-2008 om 10:23 geschreven door Via de la Plata
26-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.04 Dag 4 Tongeren - Ohé en Laak


Dag 4  Tongeren  -  Ohé en Laak

 

Wat een nacht……..omstreeks 4h00 horen we kort na elkaar, tot viermaal toe, een luide telefonische oproep. Hugo heeft zijn gsm laten openstaan. Er is een uitgestelde waarschuwing. Iedereen is wakker, uitgenomen onze vriend Hugo….Gelukkig hebben we een telefoonspecialist bij ons. Jacques vindt het toestel en kan het afzetten. Hugo wordt uiteindelijk toch wakker……..hij aanroept enkele keren God…….. Liliane zal het moeten horen bij zijn thuiskomst!



 

Om 8h00 zitten we samen met een groep Waalse studenten en hun leraars aan de ontbijttafel.

Uitbundigheid alom…..vandaag willen die jongeren een fietstocht maken naar Sint-Truiden door de boomgaarden van het betoverend Haspengouw. We nemen dankbaar afscheid van de herbergverantwoordelijken, laden onze fietsen en beginnen onze vierde fietsdag.

 



We willen eerst toch nog eens door de stad fietsen………Groot is onze verbazing als wij enkele straatjes verder moeten afstappen.

Vandaag is het marktdag. Uiteindelijk geraken we toch tot bij het standbeeld van Ambiorix. Vertrekken uit Tongeren zonder een kiekje samen met deze stoere krijger zou toch zonde zijn zeker! Een gedienstige bloemist is onmiddellijk bereid ons te digitaliseren.  

We maken ons, ook al gaat het wat moeilijk, uit de voeten…….via de Moerenpoort. We verlaten met spijt, Belgisch oudste stad. Wordt de zon onze bondgenoot vandaag?



 

We moeten richting Nerem en blijven een eindje op de grote steenweg tot kasteel Scherpenberg. Dit is een middeleeuws kasteel aan de zuidelijke rand van de Jekervallei. We kruisen het riviertje de Geer en belanden op een weidse hoogvlakte. Langs enkele rustige en rechte agrarische wegen rijden we onder de E13 door, richting Val-Meer. Daarna komen we in Zichen, iets verder in Bolder om daarna Zussen te doorkruisen. Wij waren overtuigd dat dit één en hetzelfde dorp was……….. nu weten we beter!




Uit onze jeugdjaren herinneren we, dat er hier ondergrondse mergelgrotten zijn, waar eetbare paddenstoelen worden gekweekt Dit lijkt echter verleden tijd. Zou dat soms hier geweest zijn dat er ooit een instorting was, waarbij arbeiders levend begraven werden?

 


 

Iets verder duiken we plots naar beneden. We vliegen langs enkele bochten de Plattenberg af tot aan het Albertkanaal. Over een mooie brug rijden we van Opkanne naar Neerkanne op de Belgisch – Nederlandse grens in de buurt van Maastricht. We bemerken enkele grenspalen.

 


 

In Kanne rijden we een grotingang voorbij………..nieuwsgierig als we zijn gaan we toch eens neuzen. Tot onze grote verwondering horen we geloei en ja, iets dieper in de grot staan er echte koeien in afgesloten nissen!

 

 

 

We moeten enkele keren omhoog de dijk op, om daarna weer langs het kanaal te komen. Er zijn grondwerken……..soms ploeteren we door moeilijk berijdbare wegen. We besluiten uiteindelijk, na wat twijfelen, Maastricht maar niet binnen te rijden. Misschien een vergissing maar we hebben tijdsgebrek, Maastricht zal voor een andere keer zijn.

 

 


Na enkele bochten rond het Briedendok volgen we nu de Zuid-Willemsvaart. Bij een brug waar we normaal over dit kanaal moeten, bereiken we  Rekem………..We willen eten en drinken, hoogste tijd….. 

Het plaatsje waar we nu binnen rijden heet Oud-Rekem. Wat een prachtig verrassend dorp.



 

Na wat zoekwerk, vinden we in een wat verlaten hoek naast een poort het Café – restaurant “In de oude God”. Verbazing bij alle vier.We belanden in een interieur van wel 100 jaar geleden. In meerdere vertrekken is alles authentiek gebleven. Echt de moeite waard, je kunt je ogen niet geloven.



 

We zijn de enige gasten, de bazin presenteert haar typische specialiteiten. Zonder veel nadenken laten wij haar een streekgerecht noteren. Eerst en vooral willen we onze dorst lessen, n’n tripel doet deugd………Madam serveert ons een onbekend maar heerlijk gerecht: “Balkenbrij” dit zijn schijven bloedworst, gebakken appeltjes ajuin en donker brood. Na de koffie en bij het afrekenen, moeten wij de kwieke waardin beloven via internet voor Oud-Rekem te stemmen.

Zij is er vast van overtuigd dat haar dorp zal winnen. Dankzij onze stem heeft Oud-Rekem het toch wel gehaald zeker ….. Proficiat!



 

We beslissen de meanderende Maas te volgen in plaats van langs de kaarsrechte Zuid-Willemsvaart te blijven. De nummertjes van het Maasland doen ons een poosje tussen boomgaarden rijden tot aan het voetveer naar Geulle. De Maas lijkt een onrustige stroom, die zijn oorspronkelijke bedding volgt, hier is scheepvaart onmogelijk.



 

We peddelen op de brede dijken met ontluikend groen. Op de goed onderhouden jaagpad fietswegen hebben we heel wat tegenliggers. Zij genieten ook van een eerste zonnige lentedag. ’t Wordt tijd voor een fruitpauze. Op een bankje in de zon genieten we van het Limburgse Maaslandschap. In Limburg is het onvoorstelbaar genieten van het fietsen. Deze provincie is het onvolprezen fietsparadijs van Vlaanderen.

 



Na het veer van Meeswijk en het voetveer van Rotem komen we in Maaseik.

Maaseik is het belangrijkste toeristische centrum van het Maasland.

De grote markt, een goed bewaart architectuur pareltje, waar we mooie huizen kunnen bewonderen. Op vele terrasjes heerst een gezellige sfeer. In het midden van het marktplein staat het witmarmeren standbeeld van de gebroeders Van Eyck, de wereldberoemde schilders. Na een foto willen we naar onze gereserveerde overnachtingplaats de “Maashoeve” in Ohé en Laak.



 

Ohé en Laak ligt aan de overzijde van de Maas, in Nederland, ruim 15km verder. We moeten de stroom over en komen op een soort eiland met een vlak tot licht glooiend terrein. Het lijkt een aaneensluiting van weidse overstromings- en natuurgebieden. Wanneer we na een grote bocht rond de kern van Ohé naar Laak rijden komen we na een splitsing opnieuw bij de Maas.

We moeten enkele keren de weg vragen. Eindelijk vinden we langs de dijk, dicht bij het voetveer, de mini-camping “Maashoeve”.

 



Wat een ontvangst………. Ina Beunen begroet ons juichend, als wij de oprit van de hoeve oprijden. In het kleine winkeltje, welke ook dienst doet als bureel, moeten we enkele noodzakelijke documenten invullen. Nadat we afgerekend hebben, kunnen we over de trekkershut beschikken.


De hut is kraaknet evenals het iets verder gelegen sanitaire blok.

Vanaf onze trekkershut hebben we een prachtig uitzicht op de uitwateringen van de Maas en de landerijen van de familie Beunen. Spijtig…….het voetveer is slechts geopend vanaf begin mei, we zullen noodgedwongen in Nederland moeten blijven souperen.

 

 

Eerst en vooral doen we een wasje en een plasje, we nemen onze tijd, alles gaat langzamer. We kunnen rustig genieten van het iets warmere weer en het zalig zonnetje. Ruud en Ina verwijzen ons naar Café-Slagerij Bongaarts, “daar gaan jullie wel aan een avondmaal geraken”, menen ze! Verwondering alom als we na wat zoekwerk het café naast de slagerij binnenstappen……….We worden begroet door een waakhond die onze aanwezigheid aankondigt met een langdurende blafpartij.

 

Na lang wachten verschijnt baas Bongaarts en geraken we aan een paar frisse Grimbergen’s. De man is erg geïnteresseerd in onze onderneming, na lang aandringen kunnen wij madam overhalen om voor ons een avondmaal klaar te maken. We moeten eten wat de pot schaft en geduld oefenen, roept de kranige dame ons vluchtig toe………. 


 

  

Geen nood we hebben grote dorst, biertjes en tijd zat. Tot ons geluk brengt de patroon ons als aperitiefhapjes en voorgerecht een paar borden fijngesneden gedroogde ham. Hij beweert de hespen zelf te drogen, we moeten toegeven zo’n lekkere ham hebben we in jaren niet meer gegeten. Nadien worden we verwend met een uitzonderlijke biefstuk en een variatie aan groenten……….Om nooit te vergeten! We spreken af om morgenvroeg, hier te ontbijten………De bazin geeft ons 20€ om “en passant” broodjes mee te brengen van een verderop gelegen bakkerij……Afrekenen dat is voor morgen meent ze………..

 



Met een goed gevuld buikje doen we nog een avondwandeling langs de Maas.

Wanneer we afdalen naar de voetveerkade zien we aan de overzijde Ophoven-Kinrooi. We slenteren terug. Moe en voldaan willen we in onze bedjes kruipen.

Een slaapmutsje zou er deze avond teveel aan zijn…………..

Wat hebben we vandaag een mooie dag beleefd…….Slaapwel mannen!

 

  

 

Start :                       Tongeren        9h30

Aankomst:               Ohé en Laak 17h00

Afstand:                  100 km

Totale km:               409 km

Weer:                       prachtig fietsweer overwegend  zon 14°C    geen wind

26-11-2008 om 10:16 geschreven door Via de la Plata
27-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.05 Gag 5 Ohé en Laak - Turnhout


Dag 5   Ohé en Laak  - Turnhout

 

  

Wanneer we, na onze was- en scheerbeurt, de hut betreden om in te pakken……doet een heerlijke koffiegeur ons naar een lekker kopje verlangen. Jacques, onze ijverige huisman heeft ondertussen koffie gemaakt………De warme drank doet deugd, we zijn nog maar pas wakker en het is al volop genieten.

 Het is fris en mistig wanneer we onze fietsen laden. Na een kort afscheid van Ina en Ruud, verlaten we de camping.



 

Verbazing bij het bakkerinnetje, wanneer ik haar 20€ broodjes bestel!

“Ik zal niets meer overhouden voor mijn na U komende klanten” zegt ze, wat teleurgesteld. “Opdracht van madam Bongaarts” wat kan ik anders antwoorden?

Zonder verder aandringen vult ze, hoofdschuddend, een grote witte zak met allerlei pistoletjes en boterkoeken en laat mij vertrekken.

We stappen bij Bongaerts binnen stipt om 8h00…….De gedekte tafel staat al klaar. We kunnen onmiddellijk ontbijten. Een  hoorn des overvloed…..allerhande hammen, gekookte eitjes, spek met eieren en veel soorten confituur. Het kan niet op. Na zo’n ontbijt zullen we de eerste uren zeker geen honger hebben.



 

De familie Bongaarts komt ons etend gezelschap houden. We moeten hen alles vertellen over onze fietservaringen. Om 9h30 willen we uiteindelijk vertrekken, we rekenen af en verlaten Ohé en Laak met de allerbeste herinneringen.

 

  

 

Wat loom en traagjes volgen we de Maas langs de Nederlandse oever tot Stevensweert. We geraken niet over de stroom en fietsen verder tot Maasbracht.

Bij de jachthaven en een groot sluizencomplex vinden we een brug en de weg naar Thorn.

  

Van ver zien we de kerktoren van Thorn. We bevinden ons nog steeds in Nederlands-Limburg, hoewel we regelmatig met de grens flirten. Thorn doet ons onmiddellijk aan Damme en Lissewege denken. Een stadje met landelijke rust en een gebleven authentieke sfeer.


    
 

Na enkele rondjes door de witte keienstraatjes, vinden we een gedenktafel van de gesneuvelden van de “Brigade Piron” of “Bataljon Bevrijding” Op de plaat is het embleem van de Brigade Piron en het gemeentewapen van Thorn te zien. De tekst op de plaquette luidt: “Brigade Piron Normandië Kanaal van Wessem. Een blijvend aandenken aan de Belgische Militairen die hun jong leven hebben geofferd voor de bevrijding van Thorn en nabije omgeving in 1944”.

Het is te vroeg om te aperitieven. We vertrekken dan maar uit dit miniatuur stadje langs enkele prachtige patriciërshuizen. Bij Ittervoort en Neeritter zijn we toch plots in België. Het eerste dorp is Molenbeersel, waar we de mooie molen bewonderen.

 

 

 

 Na dit dorp komen we in een open gebied. Het Stamprooierbroek, waar we nu doorfietsen, is een Limburgs reservaat met wat bossen, wilgen en moerassen waar- tussen we toch wat weiden en heide ontwaren. Enkele keren kruisen we de Abeek en komen in Bocholt en volgen nu de Zuid-Willemsvaart. We vorderen goed op het prachtige dijkfietspad tussen de ontluikende bossen.


 


Plots moeten we het kanaal verlaten, over een brug en duiken we links het Kolisbos binnen. Langs verlaten fietspaden en bosweggetjes geraken we in Herent bij Overpelt. Het is grijs en fris. In Lindel vinden we op een hoek café “Lindenhof” Hier mogen we in de warmte picknicken.

Na de picknick moeten we een paar drukke wegen kruisen op weg naar Kattenbos……..waar we door een wat woeste natuur fietsen. Soms naaldbos soms heide maar gelukkig met uitstekende fietspaden.

We rijden langs een autotestbaan……en komen aan het “Duitse militair kerkhof”. Niemand van ons vier heeft er besef van dat er hier een verzamelkerkhof bestaat. We draaien af en willen meer weten………

Dit Duits kerkhof heeft ongeveer 20.000 kruisjes, er zouden twee gesneuvelden per zerkje liggen. Dit betekent het fenomenaal aantal van om en bij de 40.000.


    
 

De meeste slachtoffers zijn gevallen tijdens de 18 daagse veldtocht in mei ’40.

Maar er liggen ook slachtoffers van de slagen rond Aken en het Ardennenoffensief van in de jaarwisseling 44-45. De vlakte is omzoomd met heide en bomen en is de grootste Duitse militaire begraafplaats. We zijn echt blij dat we hier voorbij gereden zijn en eens temeer de zinloosheid van oorlog bevestigd krijgen.

 

We komen aan het kanaal van Beverlo en een eindje verder moeten we over enkele bruggen. We volgen het kanaal Dessel-Turnhout, volgens onze herinneringen uit een ver verleden aardrijkskundelessen is dit een oude verbinding tussen Maas en Schelde. 

Ondertussen zijn we in de “Antwerpse Kempen”. We hebben dorst gekregen, willen wat uitrusten met zicht op het kanaal. Een Westmalle kan wonderen doen, het is eten en drinken. Uitgerust en opgefleurd kunnen wij weer verder.

 

 


Vandaag hebben we overdreven veel, menen we, langs kanalen gereden………We vinden dit toch wel een beetje eentonig. Eenmaal voorbij Arendonk en Ravels is het uitkijken naar de camping. Het kanaal maakt een knik zuidwaarts en we ontwaren, tussen de bomen en struiken stacaravannen. 

 

Wanneer we nu nog de oprit van camping “Baalse Hei”vinden, zijn we er voor vandaag. Het is wat zoeken, maar als fietsers kunnen we bijna overal tussendoor en staan plots vóór de receptie. We kunnen binnen, maar er is niemand aanwezig. Na zo’n 10minuten wachten besluit ik toch maar de uitbater op te bellen. Hij en zijn vrouw zijn ergens op het 36ha groot terrein……….Enkele ogenblikken later komen ze ons begroeten. Onmiddellijk kunnen we over een trekkershut beschikken. Terwijl ik de administratievezaken regel met de baas, krijgt Pol enkele adressen waar we kunnen souperen. Madam geeft een wat verwarrende uitleg………maar cracks zoals Jacques en Pol zullen het wel vinden.



 

Ruimte, rust en privacy …….dit zijn de troeven van deze camping. Baalse Hei is hoofdzakelijk een verblijfspark voor natuurgenieters. Er zijn drie grote vijvers, een om te vissen, een om te zwemmen en een voor waterplezier. De trekkershut is prima in orde. We moeten absoluut een kleine wasbeurt doen. In het nette en moderne sanitaire gebouw kunnen we met warm water ons wasje doen. We zullen de elektrische verwarming opzetten en hopen dat alles morgenvroeg droog is. Na de was- en plasbeurt krijgen we reuze honger.

 

De camping bevindt zich ongeveer 3km buiten Turnhout, dus nemen we maar de fiets om zo vlug als mogelijk te kunnen souperen. We volgen Pol, wanneer we door dreven plots op een grote baan komen en met een ferme tred goed doortrekken, worden we toch een beetje onrustig. Zouden we verkeerd gereden zijn misschien? We stuiven een baancafé binnen, ons vermoeden wordt bevestigd we zijn al een heel eind op weg naar Baarle-Hertog……… De cafébaas kan ons enkel belegde broodjes serveren, maar daar zijn we niet op gesteld. Er zit niks anders op dan terug te rijden…….Minstens 5km verder komen we opnieuw aan het kanaal. Na enkele keren vragen, belanden we uiteindelijk in “Dox Largo” de aangewezen eettempel.

 

    

Grote dorst, we bestellen onmiddellijk een “Corsendonk” van ’t vat, een heerlijk biertje. Hier genieten we van een prachtig avondmaal, ruim overgoten met iets teveel “Corsendonk’s”.

We worden moe na zo’n lange fietsdag en verlangen naar ons bedje.

Na enkele minuten fietsen……….langs het kanaal…..zijn we veilig op de camping. Er zal gesnurkt worden…….oordopjes in en snaveltje dicht!




Start :                       Ohé en Laak   9h30

Aankomst:               Turnhout 18h00

Afstand:                  117 km

Totale km:               526 km

Weer:                       prachtig fietsweer af en toe zon 14°C, weinig wind

27-11-2008 om 09:44 geschreven door Via de la Plata
28-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.06 Dag 6 Turnhout - Wachtebeke 12-04-2008

 

 Dag 6 Turnhout - Wachtebeke

 

We willen vandaag vroeg vertrekken, er staan veel kilometers op ons programma.

Om 8h00 verlaten we camping “Baalse Hei” om langs het kanaal Turnhout te bereiken. Het is zaterdagmorgen en er is bijna geen verkeer noch volk op straat. Bij “Panos” krijgen we onmiddellijk een ontbijt. Ook hier moeten we, zoals elders, bijbestellen.

 


 

We keren terug tot bij het kanaal, waar de vele watervogels in hun nopjes zijn. We komen voorbij Beerse, gemeente bekend door Janssen Pharmaceutica. Ik herken hier echter ook de steenbakkerijen, waar ik in mijn actieve periode, de Kempische-bakstenen kwam kiezen en kopen. Na 5km moeten we over het kanaal linksaf, iets verder kruisen we de N12. We bereiken, op een onverharde weg, de Beerse Heide en de Lilse Bergen. We blijven een eindje door donkere bossen rijden. Na de Acht zaligheden en een golfterrein moeten we door het centrum van Wecherderzande.

 



Voorbij dit dorp duiken we opnieuw de bossen binnen, om plots over de autosnelweg richting Pulderbos te rijden. We zijn aan knooppunt 4. Vanaf hier zullen we het “Fietsroutenetwerk Antwerpen” volgen. We fietsen voorbij het “Kasteel Hovorst”. Dit kasteel staat midden een bosrijk park en er loopt een statige beukendreef naartoe. Bij Vierseldijk loopt de Vlaanderenfietsroute richting Lier langs de Nete. Wij zullen echter, een eindje het Albertkanaal richting Antwerpen volgen.

 

 

 

Het regent niet, maar er komen dreigende wolken over ons………. Hopelijk blijven we gespaard van nattigheid! 

We kruisen in Oelegem het Albertkanaal en rijden richting Wommelgem. Daar maken we een bocht rond het “Fort van Wommelgem”. Vandaar naar het “Rivierenhof”. Een mooi stukje natuur zo dicht tegen de grootstad Antwerpen.

Een echt goed onderhouden park, waar wandelaars en fietsers kunnen genieten van deze groene long. 

Eenmaal buiten het park, is het andere koek. Wat een verkeer op de ring, om duizelig van te worden. Zoiets zijn we helemaal niet meer gewoon!

We hebben 60km op ons tellertje ……Honger en dorst doen ons stoppen bij een broodjes-zaak, waar we ook kunnen tafelen. Daarna door “’t Stad” zoals de Antwerpenaren hun metropool noemen.

Vanaf de Singel rijden we door kleine kronkelende straatjes, kruisen de Leien en komen onverwacht vlug aan “Het Steen”. Dat het zo simpel zou zijn om Antwerpen te doorkruisen hadden we niet durven dromen………..

 

 

   

Het is 14h00 als we onder de Schelde fietsen en op de Linkeroever een korte stop houden.

Het is lang geleden dat we vanaf deze oever de stad nog hebben bewonderd.

We rijden vanaf Sint-Anneke, een echte slaapwijk met hoge flatgebouwen, zo ervaren we het toch, rechtdoor naar Melsele.

 

     


Gezien het “Fietsnetwerk Waasland” maar geopend wordt omstreeks eind juni 2008, zijn wij verplicht te improviseren……..We rijden van dorp naar dorp langs de vroegere themaroutes. Vanuit Beveren, waar we onze dorst moeten lessen, volgen we de “Beverlandroute” tot Vrasene. Hugo heeft een vriend wonen in Kemzeke, we kruisen de gemeente Sint-Gillis-Waas en belanden aan de kerk van Kemzeke. Hugo’s vriend is afwezig.………



 

We doen nog een praatje met de pastoor aan de kerk bij het standbeeld “Boer en Vlas”. Vanaf dit punt volgen we de rustige oude spoorwegbedding Kemzeke – Moerbeke. Dit traject is al 30 jaar geleden opgebroken en er is al jaren een fiets- en wandelpad van gemaakt.


   

Iets vóór het dorp van Moerbeke, rijden we langs de Moervaart. We beslissen hier inkopen te doen, om morgenvroeg, niet het risico te lopen, nergens aan een ontbijt te geraken. Langs de vaart zien we de ondertussen gesloten suikerfabriek.

Plots bemerkt Hugo aan de brug, het restaurant “De Brugge”. Van bij zijn tocht “Rond België” kent hij het restaurant. We beslissen hier deze avond ons laatste gezamenlijk souper te nemen. Ik loop binnen en reserveer een tafeltje.



 

We zijn heel dicht bij onze gereserveerde overnachtingplaats. Langs statige dreven rijden we het “Domein Puyenbroeck” binnen. Wanneer we ons melden aan de receptie, waar ze ons al vroeger verwacht hadden, moeten we heel wat papieren invullen, alvorens we de sleutel bemachtigen, Hier draait blijkbaar de oude administratieve molen nog. Heeft dit iets te maken met de provinciediensten of zien we er zo gevaarlijk uit!  

We moeten onze identiteitskaart laten afschrijven en krijgen een toegangskaart op naam. Wanneer ik de verantwoordelijke duidelijk maak dat wij morgen heel vroeg zullen vertrekken, vormt dit wel een probleem. Het is alle charmes gebruiken om morgen zonder afmelding weg te geraken.

Uiteindelijk mogen we de hutsleutel dan toch in de brievenbus deponeren……….  

De trekkershut staat vlak achter de receptie dicht bij het moderne sanitaire gebouw. Heel vlug doen we een wasje en een plasje en staan te popelen om terug te rijden naar “De Brugge”. 

Ondertussen zit het restaurant al goed vol, wat een geluk dat wij gereserveerd hebben. We genieten van een laatste gezamenlijke goed verzorgde maaltijd met het nodige vocht. Moe en voldaan kruipen we in onze slaapzak. Morgen willen we op tijd thuis komen.

 

    

 

 

Start :                       Turnhout 8h00

Aankomst:               Wachtebeke 17h30

Afstand:                  117 km

Totale km:               643 km

Weer:                      dreigend grijs geen regen 14°C wind  3BF tegen

28-11-2008 om 10:11 geschreven door Via de la Plata
29-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.07 Dag 7 Wachtebeke - Brugge/Knokke 13-04-2008



Dag 7  Wachtebeke – Brugge/Knokke

 

 

We liggen al alle vier te woelen en het is nog “maar” 7h00. Een kwartiertje later, een sanitaire- en een wasbeurt voor iedereen. Jacobeo maakt koffie, het is genieten van ons ontbijt, gezellig in de warmte van de trekkershut. Opruimen, fietsen laden en een beetje kuisen. We zijn er mee weg voor onze laatste fietsdag.

 


 

Leven is er nog niet op de camping, als wij om 8h15 het hazenpad kiezen….Het is grijs en fris, we vrezen dat we vandaag onze capes zullen nodig hebben.  

Nadat de sleutel is gedeponeerd, vertrekken we vanuit het prachtige domein Puyenbroeck richting Wachtebeke dorp.

Voorbij het “Kloosterbos” komen we aan de R4 en de Expresweg. In Zelzate moeten we over het kanaal van Terneuzen. We moeten  als fietsers noodgedwongen over de brug van dit kanaal, die de stad Gent met de Westerschelde verbindt. Het is vechten tegen de wind om via de lange hoge brug in het Meetjesland te belanden.

 

 

   

We rijden naar knooppunt 94, we hebben het wederom heel wat gemakkelijker. We kunnen opnieuw de nummertjes volgen en wat meer is, hier zijn we al enkele keren doorgefietst tijdens eerdere tourtochten. Assenede is de volgende gemeente waar we door moeten om Bassevelde te bereiken. Op weg naar Sint-Laureins, midden de vrije natuur, rijden we in Kaprijke langs de ommegangkapelletjes in de Kleemstraat. Deze zijn een getuige van een eeuwenlange volksdevotie. De pijlerkapelletjes vormen de “Rozenkransommegang”.



 

Wanneer we in Sint-Laureins toekomen, is het 10h15 en hebben we ruim 35km.

We rijden langs “Het Godshuis” een immens bouwwerk. Het gebouw ziet eruit als een klooster of ziekenhuis. Naar het schijnt deed het dienst als schuiloord voor de dorpelingen en vluchtelingen tijdens de oorlog 40-45. Nu is het een hotel voor seminaries en heeft een feestzaal. We krijgen het koud en willen vooraleer we elkaar verlaten, er nog eentje op drinken.

 


 

We wippen een drukke dorpscafé binnen waar we samen nog een laatste Leffe drinken. Ondertussen verwittigen we het thuisfront van het nakend einde van onze toertocht. De vrouwtjes zijn opgetogen, we beloven rond de middag aan te komen.

We blijven rustig het Leopoldskanaal volgen. In Strobrugge bij Maldegem, het kruispunt van Oost- West- en Zeeuws-Vlaanderen tussen de twee kanalen, nemen we afscheid van elkaar. De kustmannen, Hugo en Jacques, draaien af richting Ede, Heile en Sluis om Knokke-Heist te bereiken. Pol en Bob volgen het Schipdonkkanaal tot Moerkerke om dan via Vivenkapelle in Male te eindigen.

 

      

 

 Pol moet nog 5km verder naar het centrum van Brugge. Net wanneer we afscheid nemen, begint het te regenen. We boffen, één week in Vlaanderen rondrijden, zonder één druppel, het geluk was met ons.

Het wordt voor iedereen een heerlijk en hartstochtelijk weerzien………

Jacques we zullen je missen op onze nakende Portugaltocht.  

 

Maanden later volgt mijn verslag en de epiloog!

 

 

 

 

Start :                       Wachtebeke          8h15

Aankomst:               Brugge/Knokke  12h30

Afstand:                   57 km

Totale km:               700 km

Weer:                      dreigend grijs geen regen 14°C wind  3- 4 BF tegen

29-11-2008 om 09:33 geschreven door Via de la Plata
30-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.08 Epiloog "Vlaanderen Fietsroute 2008"

 


08  Epiloog

 

 

 

 

  

 

Beste vrienden, Hugo, Jacques en Pol, het was alweer een week genieten.

Spijtig voor onze fietsmakkers Eric en Robert dat ze deze mooie tocht niet hebben kunnen mee beleven.

 

Wat hebben we geluk gehad met het weer.

De weersomstandigheden in de weken hiervoor waren erbarmelijk.

Op onze tocht was het fris maar droog, met zon.

 

De “Vlaanderen Fietsroute” stond al een aantal jaren op ons verlanglijstje. Uiteindelijk is het er dan toch van gekomen.

Het is een aanrader voor wie een actieve vakantie wenst.

In de vrije natuur bewegen zijn inspanningen en ontspanningen tegelijkertijd.

 

We bewaren de beste herinneringen aan:

 

Onze start op de grote Markt van onze geboortestad Brugge.

De vertellingen van de 82-jarige wielerlegende Roger De Cock in Kanegem.

De gemoedelijke Waals-Vlaamse sfeer in “Enclus du Haut” op de Kluisberg.

Het verwenontbijt bij Erika en Frank in ”The Paddock” op de Kluisberg.

De lastige bulten van de Ronde van Vlaanderen tussen Ronse en Brakel.

De vergezichten van het mooi golvend landschap van de Vlaamse Ardennen.

Na het zwoegwerk van de “Bosberg” het zonnig terrassen op de top.

 

 

 

 

De slingerende weggetjes in het Pajottenland tussen de Dender en de Zenne.

De zalige stilte in de beukendreefkathedraal van het Zoniënwoud.

Genieten van een “Boon-geuze” in Overijse.

Het slijkerig zwoegen in het Meerdaalbos nabij Heverlee.

De “Witte van ’t vat” in Hoegaarden.

De appelflauwte van Jacobeo tussen de boomgaarden van Haspengouw.

Het nachtelijke gsm-gerinkel in de Jeugdherberg van Tongeren.

De dorpen Zichen, Zussen en Bolder in de mergelstreek.

Het koeiengeloei in de grotten bij Kanne.

Het mooiste dorp van Vlaanderen “Oud-Rekem” met de “Balkenbrij”.

Fietsen in Limburg het onvolprezen fietsparadijs van Vlaanderen.

 

 

 

  

De markt van Maaseik met de gebroeders Van Eyck.

Ons avondmaal bij slager “Bongaarts” in Ohé en Laak.

Het ongelovig bakkerinnetje en ons ontbijt in Ohé en Laak.

Thorn, het witte authentiek gebleven grens-dorp.

Het bezoek aan het Duits militair kerkhof “Lommel Ein Kreuz, zwei Gräber”.

De Corsendonck’s-biertjes in het eetcafé “Dox Largo “ in Turnhout.

De rit door “’t Stad” en het silhouet van Antwerpen van op Sint-Anneke .

De oude spoorwegbedding tussen Kemzeke en Moerbeke.

Ons laatste souper in “De Brugge” dicht bij “Domein Puyenbroeck”.

De pijlerkapelletjes van de “Rozenkransommegang” bij Kaprijke.

 

We denken alle vier vol lof terug aan onze geslaagde tocht.

Het waren prachtdagen.

Fietsen en genieten in vele voor ons onbekende streken en zo dicht bij huis.

Hoewel dicht!

Uiteindelijk toch 700km lang!

 

Het waren opnieuw zeven onvergetelijk dagen. Vlaanderen ontdekken per fiets, is een lange droom die voor ons alle vier waarheid is geworden.

 

Nu verlangen we naar onze nakende Portugaltocht 2008.

Wij vertrekken op 14 mei naar Porto en hopen terug te komen uit Faro op 29 mei Hopelijk is Robert ondertussen weer in orde en kunnen we met een gerust gemoed starten.

 

Bedankt, Hugo, Jacques en Pol ’t was onvergetelijk heerlijk.

 

Nog een speciale dank aan onze vrouwtjes, omdat wij dat allemaal mochten meemaken.



 

November 2008

Bob

30-11-2008 om 09:48 geschreven door Via de la Plata


>

Blog tegen de regels? Meld het ons!
Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!