Een Sudbury school is ervaringsgericht. Kinderen en jongeren hebben van nature een hunkering naar leren en ontdekken. De enige manier om kennis en wijsheid te vergaren is de weg van ervaring.
In deze school bepalen kinderen en jongeren elke dag zelf hun eigen traject.
Ze krijgen de volledige verantwoordelijkheid over hun leven en de vrijheid om hun leven uit te bouwen zoals ze dat zelf wensen, in relatie tot de omgeving. De ervaring wijst uit dat dit een bijzonder efficiënte weg is om de nodige kennis te verzamelen voor het zogenaamde volwassen leven, en om uit te groeien tot een zelfverantwoordelijk persoon die voldoening schept in het leven en eruit haalt wat erin zit.
Klinkt mooi, zeg ik bij mezelf maar wat kunnen we van deze school verwachten.
Onze eerste kennismaking is een aftasten en ook even wel een schok. Je verwacht toch iets dat toch iets of wat op de traditionele school lijkt met leraren en klaslokalen enzo.
Maar zo werkt het daar dus wel helemaal niet.
Het eerste wat mij opvalt is hoe rustig de kinderen en jongeren hier innerlijk zijn.
Sommige spelen gewoon, anderen werken ideeën op de computer uit, iemand zit te lezen, een ander verzorgt het paard dat in de weide staat...
Mijn kind is wat verlegen en kijkt de kat uit de boom. Ik luister geïnteresseerd naar de uitleg van één van de begeleiders.
Welke kinderen zitten hier eigenlijk vraag ik me af en waarom volgen ze hier onderwijs.
Gewone kinderen zeker maar ook kinderen die hoogbegaafd zijn, autisme hebben, Adhd en zoals mijn kind, jongeren die gepest zijn of schoolmoe. Allen vinden hier een plaatsje en het gaat na vallen en opstaan vrij goed...
Mijn kind kijkt stilletjes nog altijd de kat uit de boom...
|