zonder geluid
het zwijgen waarvoor ik zwicht
jouw gezicht in 't lange licht
het is waar het leven om vraagt
vaak door schaduw vertraagd
wollen weemoed heeft ons omhuld
wij tweeën, rond hals en honger gekruld
dat is wat het leven geeft
bloesems, bomen, een strik
jij, mijn liefste, en ik
onmogelijk om niet te horen
wat diep in ons werd geboren
kerima ellouise ©
Illustratie: Beelden in Gees 2012, Christien Dutoit
|