of was het vier
het gaat om een wereld
die traag wordt
althans in mij
ik pluk appels
uit een boom, leg ze
rond de stam
wrijf met een zakdoek
over hun huid
het dwingt tot geschreeuw
dat niemand mag horen
dan schik ik ze naast elkaar
jaar na jaar
vanaf wanneer wil ik dood
ik begin vanaf zes
en til alles op, eronder
liggen kindergebedjes
alsof het memoblaadjes
zijn
van stilte
kerima ellouise ©
|