Midweek Volendam, Weekje Drenthe.

Op maandag 8 maart via Rotterdam, even bij mijn Moeder op de koffie geweest.

Rond een uur of 2 waren we in Volendam, het huisje was pas om 3 uur beschikbaar, dus fietsen van de auto, en een eerste kennismaking in de omgeving.

Het Marinapark Volendam ligt pal aan de oever van het IJsselmeer. Vanaf het water zien al die typisch Volendamse huizen er samen uit als een klein dorpje. Hier verblijft u in een echt oud-Hollandse sfeer, meteen aan de jachthaven en het centrum van Volendam. Noord-Holland is een prachtige bestemming waar je veel bezienswaardigheden vlakbij elkaar vindt. Niet voor niets kom je hier zoveel buitenlandse toeristen tegen! Het IJsselmeer, historische stadjes, uitgestrekte bollenvelden…

Alleen, het was nog te vroeg voor de Bollenvelden met een temperatuur overdag1 of 2 graden, koude wind.

Het dorp

De Dijk van Volendam met zijn vele snuffelwinkeltjes, restaurants en terrasjes, waar honderden toeristen dagelijks genieten van de authentieke sfeer en het uitzicht op de haven en het water. Het Doolhof waar men zich opeens in stille straatjes honderd jaar terug waant en de bootjes die af en aan varen naar het afgelegen Marken.

Volendam… Niet voor niets een dorp dat vanaf 1880 door beroemde schilders werd bezocht en vereeuwigd. Niet voor niets een dorp dat werd bezongen als de parel van de Zuiderzee. Niet voor niets de naam van het dorp dat tot op de dag van vandaag wereldwijd tot de verbeelding spreekt van miljoenen toeristen.

***

De boot naar Marken voer enkel in het Weekend.

Dus op de fiets gedaan, over de dijk, totaal 34 km.

In de loop van de middag steeds meer wind, dus de volgende dag met de auto het dorp weesten verkennen.

De temperatuur was 2 graden. En echt helder was het ook niet

Het voormalige eiland Marken ligt in de Gouwzee en werd in 1957 via een dijk verbonden met het vaste land. Er wonen 1844 mensen in Marken. Marken staat in zowel binnen- als buitenland bekend om haar monumentale houten huizen en klederdracht.

Unieke Werven

Marken werd pas in de twaalfde eeuw een eiland. In de veertiende eeuw verloren de kloosterlingen het eiland aan graaf Willem IV. Een deel van het eiland werd aan bewoners verkocht en de rest van het eiland aan de poorters van Amsterdam. Toen de monniken verdreven waren, werden de dijken minder goed onderhouden en vonden meer en meer overstromingen plaats. Om de overlast van water te beperken, begonnen de Markenaren op werven te bouwen, kunstmatig opgeworpen heuvels. Toen er op de werven geen plaats meer was, werd er in stroken tegen de werven aan paalwoningen gebouwd. Tegenwoordig zijn er nog vijftien werven, waarvan er twaalf bewoond zijn. Op de werven staan de kleine, eenvoudige houten huisjes veelal dicht tegen elkaar geplaatst. De ruimten onder de paalwoningen zijn tegenwoordig dichtgemaakt, omdat door de afsluiting van de Zuiderzee in 1932 de dreiging van het hoge zeewater grotendeels was verdwenen. Wandelen over de werven tussen de houten huizen, over ophaalbruggen en door smalle steegjes, het geeft u het idee terug in de tijd te zijn.

***

***

Zoals overal bekend is, klederdracht een van de handelswaar van Volendam en Marken.

Wij hebben ze in maart niet gezien, enkel kun je in (alle) winkels ermee op de foto.

1955, een week voor wij naar Australie gingen, nog naar Volendam, Marken en de Zaanse schans.

Dus in Volendam ook op de foto, mijn Moeder, mijn Zus en Ik.

'sMiddags een wandeling in Hoorn, en 2 musea.

De stad aan het IJsselmeer biedt een combinatie van oud en nieuw. Monumentale gevels vertellen de geschiedenis van de voormalige VOC stad. Het stratenpatroon is voor een groot deel intact gebleven en historische gebouwen zijn in de oude vorm bewaard gebleven. De stad kent maar liefst 300 monumenten.

Rondom de havens is er van alles te vinden; een oude sluis, kaaspakhuizen en moderne jachthavens met alle voorzieningen. De aanlegsteiger 'het Houten Hoofd', nu veelvuldig gebruikt door de historische 'bruine vloot', en de hoofdtoren dateren uit de 17e eeuwHoorn is ook een museumstad. Er zijn zes uiteenlopende musea op loopafstand van elkaar. Het Museum van de Twintigste Eeuw, gevestigd in een oud kaaspakhuis, maakt het mogelijk een reis door de tijd te maken, terwijl het Westfries Museum een beeld geeft van de historie van stad en regio. Nabij de haven ligt het kleine Speelgoedmuseum.

Het Westfries Museum is gehuisvest in een van de opmerkelijkste gebouwen van Hoorn. Achter een 17de eeuwse pronkgevel vol leeuwen en stadswapens gaat een complex schuil met statige zalen, intieme kamers, hoge zolders en geheimzinnige kelders.

Het Westfries Museum is het historisch museum van Hoorn en het regionaal museum van West-Friesland. Het is gehuisvest in het Staten College uit 1632. In de 27 zalen en stijlkamers treft u een VOC-collectie, schilderijen, zilver, porselein, volkskunst en een archeologische collectie in de middeleeuwse kelders.

Het blijft genieten, prachtig gebouw, mooie tentoonstelling.

Jammer dat niet altijd het licht genoeg is, maar flitsen mag zeker niet.

Wandeling naar de Haven, door smalle straatjes, mooie geveltjes, de boten om uit te komen bij de hoofdtoren

Vlakbij de Hoofdtoren aan de Hoornse haven vindt u in een prachtig monument het speelgoedmuseum 'De Kijkdoos'. U wordt ontvangen in eenouderwets speelgoedwinkeltje en kunt via een spannende trap de twee verdiepingen bekijken, waar de vitrines met prachtig historisch speelgoed staan opgesteld. Poppenhuizen, speelgoed van hout en blik, oude treintjes, autootjes en nog veel meer. Op zolder is een poppenkast voor de kinderen en een Lego-tafel.

Voor ons was het een feest van vele herkenningen, en ook nog een leuk gesprek gehad met de Eigenares.

***

***

Zoals het meestal gaat, de Midweek was weer snel om.

Eerst gingen via de dijk naar Lelystad, waar we nog bij kennissen op de koffie zijn geweest, daarna door naar Urk, en rond een uur of 6 waren we in Borger. voor een week aldaar.

Hier de dijk en Lelystad, de haven. Met de Batavia

Daarna door naar Urk, waar ook de koffie met weer klaar stond, en daarna een korte rondleiding door het museum en dorp, moeten er binnenkort eens uitgebreid gaan kijken.

Bedanken Jelle en zijn vrouw voor alles.

Geschiedenis.

Urk, een oude keileembult in de voormalige Zuiderzee, is altijd een eiland geweest, totdat op 3 oktober 1939 de dijk Lemmer-Urk wordt gesloten. Urk is dan geen eiland meer.

De vroegste annalen waarin Urk wordt genoemd, dateren van 1000 jaren her. Het water bij Urk moet overigens toen, blijkens bodemonderzoek van de Zuiderzee en gegevens uit de historie, zoet zijn geweest. Urk komt in 966 voor het eerst als "een eiland in het Almare" en als grondgebied behorend tot de gouw Salland voor in de afschriften van oorkonden, waarin mededeling wordt gedaan dat Keizer Otto de Grote de ene helft van Urk aan het Pantaleonsklooster te Keulen gaf en de andere helft aan de St. Vitusabdij in Hoog-Elten.

Bebouwing

Hiervóór is reeds gesteld dat Urk in 1932 ongeveer 3500 inwoners telde. Deze moesten allen gehuisvest worden op het 12 hectare grote, hoog gelegen gedeelte van het 81 hectare metende eiland. Daardoor ontstond een grote woningdichtheid (100 woningen per ha; in de huidige nieuwbouwwijken gemiddeld 20 woningen per ha). Er werd zonder enige planmatigheid gebouwd. Aan deze ontwikkeling dankt Urk het bijzondere karakter van de dorpskom, die uit een wirwar van straatjes en steegjes bestaat. Door de schaal van de bebouwing en de wijze waarop de woningen ten opzichte van elkaar zijn gesitueerd, is een woongebied ontstaan, waar aan een hoge belevingswaarde kan worden toegekend. Urk was toentertijd (1932) geheel volgebouwd. Door de realisering echter van de afsluitdijk bleven eb en vloed achterwege en kon gebouwd worden op gebieden, die vroeger bij stormvloeden onder water liepen. De Urker woningen in vroeger tijd moeten niet al te luxe worden voorgesteld. Ze waren veelal van hout opgetrokken. In sommige gevallen bestond het beneden gedeelte uit steen. Schoorstenen ontbraken meestal, zodat de rook verdween door de deur, dak of venster. Eerst in het midden van de achttiende eeuw is een begin gemaakt met het bouwen van schoorstenen. De vloeren lagen ± 30 centimeter onder de begane grond en bestonden uit aangestampte aarde of waren soms verhard met keitjes. Bovendien waren de meeste woninkjes dermate klein dat kinderen reeds op jonge leeftijd elders moesten slapen: jongens aan boord van de vissersschepen en de meisjes bij de grootmoeder.

Museum Het Oude Raadhuis is gevestigd in het voormalige raadhuis van Urk, dat in 1905 door de architect J.F.L. Frowein is gebouwd. Van 1905 tot 1988 heeft het gebouw dienst gedaan als gemeentehuis

Geleent van Internet

***