Zondagmorgen iets voor 05h00 ben ik reeds uit de veren, vroeg maar ik lag al van 04h00 te woelen, nu ja dan kan ik mij rustig klaarmaken hé. Vandaag staat de tt van Roeselare op het programma en ik zou er met de bike heentrekken, het beloofd trouwens een mooie dag te worden, ik kies dus voor de brigandsbikers zomerkledij, en omstreeks 07h15 bestijg ik mijn alu ros en begeef me eerst richting oostrozebeke waar ik afgesproken heb met speedy om 07h30, bij mijn aankomst daar staat Mr. T. ook al te wachten, als speedy naar buiten komt trekken we via de paanders richting aviflora, de opkomst daar is echt massaal Fotografke, Frederik, Thomas, Nick, Tim, Marino, Karel, Dieter en Vital, 3 brigandsbikers waaronder Andy H., Stijn en Yves waren al een half uurtje vroeger vertrokken met de bike richting roeselare.
Om 08h00 vertrekken we richting roeselare eerst naar het huis van Tom V. die alle brigandsbikers een ontbijt aanbied, bedankt hiervoor trouwens Tom. Speedy, Mr. T., Karel en ikzelf trekken zoals afgesproken met de bike richting roeselare, de rest met de wagen, Speedy is onze gids hij heeft van Vital een beschrijving gekregen waar Tom woont en hij leid ons vlotjes naar het huis van Tom, we krijgen er in de tuin een prachtontbijt aangeboden met boterkoeken, croissants, appelsap en appelsiensap, na dit heerlijke ontbijt gaat het richting schiervelde in roeselare waar de inschrijving voor de tt is, daar aangekomen heb ik reeds 30 km op de teller staan. En wie zitten ons daar al op te wachten op een bankje aan de inschrijving, ja Andy, Stijn en Yves ze hadden blijkbaar het huis van Tom niet gevonden en zijn dan maar rechtstreeks naar de inschrijving gereden.
De inschrijving bedraagt 2 euro hiervoor krijg je een alpro soja drankje met tasje en een drankbonnetje, als iedereen is ingeschreven gaan we van start, we krijgen meteen net als vorig jaar een technisch stukje te verwerken, eerst op en af en daarna draaien en keren in de bosjes rond de sporthal, op de singletracks zit ik wel vast achter iemand met een gewone wegfiets met kinderzitje op, mountainbiken is voor iedereen akkoord maar wat die daar doet dat weet ik niet ze, na de singletracks vlieg ik erover op zoek naar de rest van de brigandsbikers, de eerste die ik inhaal is Dieter, daarna Thomas en dan Marino, Stijn en Tom V., om tenslotte bij Nick en Frederik te belanden, ik besluit bij hen te blijven, we rijden van de ene off-road strook naar de andere en alles is perfect bereidbaar. Zo bereiken we de splitsing voor de 34 of 54 km, Frederik, Stijn en ikzelf kiezen voor de 54 km de rest gaat voor de 34 km, via veel off-road bereiken we zo met zijn drie de bevoorrading na 27 km waar ook de snelle mannen nog aanwezig zijn.
De bevoorrading is ok appelsien, sportdrank, Alpro soja drankjes en graanrepen alhoewel een banaantje mis ik hier wel. Samen met de snelle mannen gaan we van start voor het 2e deel van de tocht, maar hier gaat het snel heel snel en we moeten een gat laten, Frederik en Stijn besluiten niet te proberen om het gat te dichten, dus samen met Yves en Tim ga ik achter de mannen aan, en net als we denken dat het vergeefse moeite is, treffen we de mannen lans de kant op een oude spoorwegbedding, blijkbaar was de band van Mr.T. eraf gevlogen, ook Frederik en Stijn kunnen zo terugkomen. Eenmaal dit euvel hersteld vertrekken we terug maar de mannen gaan op de spoorwegbedding hard keihard zelfs Yves, Stijn, Tim en Frederik moeten als eersten lossen, ikzelf probeer nog een tijdje mee te gaan maar moet dan ook lossen, ik rijd een tijdje solo maar merk dan plots op dat het trio Frederik, Yves en Tim jacht op mij maakt, ik schakel een tandje bij en win terug wat terrein merk ik, maar op de single-tracks in de kleiputten ben ik eraan voor de moeite ik zit vast achter langzamere bikers en het trio komt zo ook bij mij, de passage door de kleiputten is prachtig en lang, bij het uitrijden van de kleiputten pikken we ook Stijn terug op, hij heeft de putten blijkbaar links laten liggen. Wat nu volgt is een spelletje plooien of breken genaamd onder leiding van Tim en Frederik die alles uit hen kas halen om mij te doen kraken en eraf te rijden, de prikken die ze geven zijn hard keihard het is dan ook uiterst geconcentreerd rijden om alle prikken tijdig te beantwoorden want het minste gat dat ik dan laat vallen kan dodelijk zijn, want ik had toch ook al zon 80 km in de benen, Stijn en Yves moeten lossen en de mannen blijven proberen tot het bittere eind, op een laatste single-track in de bosjes proberen ze nog een laatste keer maar het is vergeefse moeite ik blijf in hen wiel plakken, aan de reo veiling zet Tim dan de sprint in van achteraan, ikzelf moet hier passen ook Frederik gaat niet mee, hier was zijn vat af melde hij me, en samen met Frederik bereik ik zo de aankomst waar de rest op ons wacht, en we nog een cola krijgen.
De mannen met de wagens vertrekken al, wij wachtten nog op Yves, als deze ook is aangekomen fietsen we rustig terug richting avi, alee rustig constant rond de 30 kmph en in het centrum van izegem piekt het zelfs naar 37 kmph maar het gaat nog altijd vlotjes, zo bereiken we ons clublokaal aviflora waar we nog nen toffe aprés houden en daarna huiswaarts trekken, bij thuiskomst had ik 114,98 km op de teller.
Prachtig tochtje net als vorig jaar, en een heerlijk ontbijt bij Tom, ook de sfeer tussen de leden was optimaal, wat kan een mens zich meer wensen.
Zondagmorgen omstreeks 07h15 start ik de motor van mijn voltmobiel, eerst gaat het richting dentergem om Thomas een toekomstige brigandsbiker met een spiksplinternieuwe stumpjumper op te pikken waarna we via meulebeke richting avi trekken, zoals altijd bied Marnick ons een drankje aan. De brigandsbikers stromen toe Marino, Bjorn, Koenraad, Ignace, Dominique V., Tim en Stijn, in totaal zijn we met 9 man mooie opkomst vind ik, om 08h00 word er vertrokken richting wingene, we vinden er vlotjes parking aan het zwembad vlakbij de inschrijving.
Bij de inschrijving kiest iedereen opnieuw voor de 48 km de grootste afstand, Ik wist op voorhand dat dit ritje niet zo lastig ging zijn dus had ik mij voorgenomen hier een training op uithouding van te maken vollen bak gaan van begin tot einde, na amper 1 km smijt ik dus een bom en ontsnap, ik krijg het gezelschap van Tim en we gaan keihard de off-road stroken die we te verwerken krijgen liggen er perfect berijdbaar bij dus ook hier is het doorvlammen, maar na z,on 16 km neemt Tim plots het voortouw, ik moet een gat laten en krijg het niet meer dicht, ik kan Tim wel nog een ganse tijd in het vizier houden, maar stilaan loopt hij verder en verder uit, Tim is voor mij blijkbaar een klasse te sterk vandaag, solo rijd ik verder en plots bereiken we een bos waar een prachtig parcourtje uitgestippeld is over een brede beek is een zelfgemaakt brug aangelegd, prachtig werk, dit stukje is echt genieten, we zijn via egem en pittem richting zwevezele getrokken waar de bevoorrading plaatsvind.
De bevoorrading is perfect er is vanalles voor handen, ze is ook prima gelegen, het is de enige bevoorrading maar ze ligt ongeveer halfweg dus geen probleem, ik tref er nog even Tim die net terug vertrekt.
Na een korte stop ga ik ook van start voor het 2e deel, ook in dit deel krijgen we opnieuw een prachtig stuk bos onder de wielen en je ziet er is werk van gemaakt, het parcourtje dat hier uitgestippeld is vergt zelfs enige techniek, wederom is het gewoon genieten, de off-road stroken zijn nog steeds perfect te berijden en ik kan mijn snelheid zonder problemen hoog houden ik rijd van groepje naar groepje, zonder het grote blad te gebruiken deze keer want ik wil ook wat oefenen in het op sourplesse rijden en moet zeggen het lukt aardig ik kan de snelheid zo rond de 30 kmph houden, via st-elooi en ruddervoorde trekken we opnieuw richting wingene waar ik eerst de bike afspuit en nadien aan de wagen de ketting afdroog ontvet en opnieuw smeer, ondertussen komt ook Tim terug hij is zich al gaan douchen, chapeau Tim sterk gereden man met de best wil van de wereld maar ik kon niet volgen, ondertussen komt ook de rest van de groep aan blijkbaar heeft iedereen hier een sterke tijd neergezet.
Als iedereen verkleed is houden we nog nen aprés op het zonnige terras aan het zwembad waar de wagens geparkeerd staan, de sfeer is optimaal en voldaan kunnen we allemaal huiwaarts trekken na een prachtig bikeweekendje.
Ondanks dat dit een kwb rit was was hij prachtig, 2 prachtige bossen waarin een mooi parcours aangelegd was, ééntje om volgend jaar opnieuw te rijden en de opkomst van de brigandsbikers was het ganse weekend prachtig.
Zaterdagmorgen om 10h00 komt mijn vrouwke mij wekken, nog halfslapend ga ik naar beneden voor een senseo en een sigaretje, sinds 2 dagen is het verlof voorbij en da nachtritme moet toch terug even wennen hoor, na enkele senseos en sigaretjes ben ik wakker en ga mij opfrissen en hijs me in mijn bb-teneutje, het weer ziet er goed uit dus het word de korte broek en korte trui, als ik in de koelkast kijk merk ik op dat ik vergeten ben sportdrank te halen, tja dan maar op water rijden vandaag hé.
Omstreeks 12h00 start ik the voltmobiel en begeef me richting ingelmunster naar ons clublokaal aviflora waar we éénmalig om 12h30 afgesproken hadden, de reden hiervoor was dat westouter een uur rijden is en aangezien we maar tot 14h00 konden inschrijven moesten we iets vroeger vertekken, éénmaal het clublokaal bereikt ben ik de eerste, maar niet voor lang want de brigandsbikers stromen massaal toe Nick, Fotografke, Wim D., Wim T., Steven, Marino, Chistophe M., Hans, Stijn, Karel, Heidi, Andy H., Tim en Mike ik hoop dat ik niemand vergeten ben, ja de brigandsbikers zullen goed vertegenwoordigt zijn in westouter.
Om 12h30 vertrekken we de meeste bikes gaan bij Marino in de camionette en de personen worden verdeel over de wagens ikzelf rijd met Nick mee, in westouter aangekomen mooi op tijd vinden we vlot parking, we maken ons klaar en begeven ons richting inschrijving waar ze opkijken van nog zon volkstoeloop op het laatste.
Als iedereen ingeschreven is gaan we van start, de snelste mannen onder ons Karel, Christophe, Steven, Hans, Wim T. en Andy H. gaan er meteen vandoor zij kiezen voor de langste afstand de 55 km met ongeveer 1000 hm, de rest waaronder ikzelf zouden onderweg beslissen, kort na de start wil ik de beentjes toch al even testen en meteen sla ik een gat, ik rijd solo verder maar aan de eerste splitsing zou ik wel op de rest wachten want ben niet van plan een ganse rit alleen te rijden, de eerste beklimming met naam want vele klimmetjes die toch aan de ribben hangen hebben daar geen naam is de kokereelberg hier voel ik al dat ik goed zit, daarna volgt de boeschepeberg voor de eerste keer, maar tijdens de klim zie ik plots een brigandsbiker langs de kant staan, als ik dichterkom zie ik dat het Christophe M. is en zoals het een brigandsbiker beaamt ga ik in de remmen en kijk of ik kan helpen, Christophe is blijkbaar lek gereden, hij rijd met no-tubes en zal eerst proberen om de band gewoon opnieuw te blazen voor hij een binnenband steekt, ik leen hem mijn pomp uit, ondertussen komt ook de rest van de brigandsbikers boven en stopt natuurlijk ook, Nick heeft Christophe voor alle zekerheid toch een binnenband mee voor het geval de no tubes vloeistof zijn werk niet moest doen, als het euvel opgelost is rijden we verder, Christophe gaat meteen op jacht achter de snellere mannen, na de eerste klim volgt een snelle afdaling om en bij de 50kmph stoven we naar beneden volgens Nick, ikzelf kon het niet zien aangezien de batterij van mijn computerke af was, aan de splitsing besuiten we de eerste lus van de 47 km te nemen en krijgen nog eens de boeschepeberg onder de benen, maar na de afdaling hiervan is er terug ééntje lek Wim D. deze keer, we gaan terug in de remmen en als het opgelost is gaat het richting catsberg, ik moet zeggen dat de off-road stukken in deze tocht allemaal perfect berijdbaar zijn, bij de lange off-road beklimming van de cats word de groep gesplitst Nick,Stijn, Mike en ikzelf zijn weggereden van de rest maar blijkbaar moeten we in het bos egens gemist zijn want we vinden geen pijlen meer, dus we keren een stukje terug tot we juist zitten en de beklimming verder kunnen zetten, op de top van de cats is de bevoorrading.
De bevoorrading is ok er is vanalles genoeg, we wachten er op de rest maar die komen blijkbaar niet af, we proberen te bellen maar kunnen niemand bereiken, dus besluiten we te vertrekken, als we vertekken kunnen we opnieuw een lus van de 47 meepikken, we overleggen voor Nick en mij is het hetzelfde, Mike en Stijn zouden liever de lus er niet bijnemen dus word deze lus niet genomen, de off-road afdaling die volgt zit ik op kop en het gaat opnieuw razendsnel, maar op het einde ligt in een weiland een diepe geul dwars over het pad, ik verwittig mijn medebikers en iedereen jumpt er vlot over maar vlak daarna volgen er 2 zon geulen naeen hier moest je al serieus jumpen want als je met je voorwiel in de tweede geul raakte ging je overkop, Nick, Stijn en ikzelf gaan er vlot over, Mike heeft echter iets minder geluk en beland met zijn voorwiel in de 2e geul en gaat overkop gelukkig zonder erg, nadien hoorden we dat fotografke en Wim T. hier ook overkop gegaan zijn, we zetten onze tocht verder en de volgende klim is de zwarte berg eerst off-road en de rest op de weg, Nick en ik komen als eersten boven en wachtten er op Stijn en Mike. De zwarte berg was meteen de laatste beklimming voor ons en het gaat terug richting westouter, even na ons komt het groepje dat we kwijt waren ook aan blijkbaar hadden ze nog te kampen gehad met een lekke band.
We verkleden ons en nemen plaats op een gezellig en zonnig terrasje voor den aprés, ondertussen beginnen ook de mannen van de 55km aan en vertekken we richting aviflora, Christophe M., Hans en Steven keren met de bike terug, In den avi aangekomen drinken we vlug nog iets en trekt iedereen huiswaarts.
Prachtig tochtje met een prachtige opkomst van de brigandsbikers, op de organisatie viel niks aan te merken en de off-road was perfect bereidbaar.
De bandenkeuze is enorm belangrijk in het mountainbiken, ikzelf zweer trouw bij de banden van schwalbe omdat ik daar zeer tevreden van ben, natuurlijk zijn er nog goeie banden zoals michelin, maxis enzv.
Mijn eerste ervaring met schwalbe was met hen skinny jimmy light 2.10, dit was een prima modderband die perfect de modder afvoerde en ook op de weg goed liep, bij mij lag deze vooraan en achteraan spijtig genoeg zijn deze nu uit productie genomen.
Nu rijd ik met de schwalbe nobby nick 2.1 waarvan het profiel op de foto afgebeeld is, dit is de eerste band die gemaakt is met triple compound een combinatie van 3 rubbermengsels, dit houd in dat de band een goede grip heeft in de modder, een lage rolweerstand op de weg en een lange levensduur heeft, ik ben heel tevreden over deze band maar moet wel zeggen dat de jimmy toch nog iets beter was in echte modder, maar dit is wel de perfecte all-round band ik kan hem zeker aanraden.
Binnenband,tubeless of no-tubes?
Je hebt ook nog de keuze uit met binnenband, tubeless of no tubes hier zal ik kort even de verschillende manieren uitleggen.
Binnenband
Ikzelf rijd nog altijd met binnenband, dit is eigenlijk de gewone manier, nadeel hiervan is wel dat indien je met lage druk rijd je wel gevoelig bent voor snake-bites, dit zijn twee gaatjes dicht bij elkaar die komen door over een obstakel te rijden waardoor de band word samengedrukt, nog een nadeeltje is dat deze manier van rijden voor iets meer gewicht zorgt, een voordeel is dat dit systeem op iedere velg kan toegepast worden.
Tubeless
Tubeless is eigenlijk het systeem zoals een autoband, je rijd hier zonder binnenband en het ventiel zit in de velg, bij lekrijden kan dit ventiel verwijdert worden en kan je toch nog altijd een binnenband leggen, je kan de band nadien herstellen met speciaal matriaal dat bij de fietsenboer verkregen kan worden, om tubeless te rijden heb je wel speciale tubeless velgen nodig en tubeless banden die kosten wel iets meer dan een gewone buitenband. Het voordeel is wel dat je door tubeless te rijden wel gewicht uitspaart en geen snake-bites meer hebt dus minder rap lek rijd en ook lager in druk kan rijden. Nadeel is iets duurdere velgen en banden en de banden zouden tamelijk moeilijk af te nemen zijn indien je lek rijd.
No-tubes
No-tubes is het laatste systeem dat op de markt gekomen is, dit is een product dat je in de buitenband giet, éénmaal het in de buitenband gegoten is blijft dit vloeibaar en kleine gaatjes worden direct gedicht, dus hier rijd je ook zonder binnenband. Dit systeem kan je toepassen op alle velgen en met alle banden, net als bij tubeless word er ook een ventiel in de velg gemonteerd. Bij gewone velgen moet je wel eerst een speciaal velglind over de binnenkant van de velg trekken, en dit moet perfect liggen, bij tubeless of no-tubes velgen is dit niet nodig. Daarna leg je de band op je velg maar op het laatst wel wat ruimte openlaten om het product in de band te gieten (de hoeveelheid staat vermeld op het flesje of de handleiding). Als het product in de band is kan je hem volledig over de velg trekken en oppompen, er word wel aangeraden dit de eerste keer met een compressor te doen zodat de band mooi op zijn plaats komt. Zoals ik al eerder zei kan je hier zowel kiezen voor tubeless of gewone banden wat een enorm voordeel is, ook voor het gewicht een gewone band en no-tubes is de lichtste manier van rijden.
Maar als je nu met biba, tubeless of no-tubes rijd, ga nooit zonder binnenband op pad, want je kan altijd lekrijden, en gelijk welk systeem een binnenband kan je altijd leggen.
Het idee voor de brigandsbikers is gerezen op het fietsfeest in ingelmunster in juni 2005, enkele vrienden die samen toertochten gingen rijden kregen het idee om in ingelmunster een mountainbikeclub op te richten, want die was er daar nog niet, zogezegd zogedaan ze staken de koppen tesamen en richtten de brigandsbikers op er werd een lokaal gezocht en dat werd familiepark aviflora te ingelmunster, er werd ook een site opgericht www.brigandsbikers.be , voor de verzekering kozen we voor de bbr.
We rijden op zaterdag en zondag, op zaterdag word er om 13h00 vertrokken aan ons clublokaal, op zondag is dit om 08h00.
Natuurlijk zijn er nog heel wat randactiviteiten ook zoals
- 2 zelfingerichte vtt's één in de zomer en ééntje in de winter. - Een jaarlijks eetfestijn om de clubkas te spijzen. - Een kampioenenviering in oktober. - Bikeweekends. - Nieuwjaarsreceptie. - En sommigen van onze leden nemen ook deel aan wedstrijden.
De club is een echte vriendenkring geworden, en iedereen is er welkom, iedereen vind er wel iemand die op zijn niveau rijd.
De brigandsbikers zijn een toffe club waar vriendschap en clubgeest hoog in het vaandel gedragen worden.
We keren terug naar 2003 ik deed toen absoluut niks van sport, mijn pa, schoonbroer en mijn zus hadden zich een mountainbike aangeschaft en hadden zicht eens aan een vtt gewaagd, ze zeiden dat ik dit ook eens moest doen dat dit echt iets voor mij was. Zogezegd zo gedaan mijn eerste vtt was in Tielt met een gehuurde bike want zelf had ik er nog geen, alhoewel ik afgezien had als een beest vond ik het toch tof, dus de week erna had ik al mijn eerste bike gekocht een bulls.
Maarja de intentie was om dit veel te doen, maar mijn pa'schoonbroer en zus haakten af, en aangezien ik toen enorm veel werkte kwam er van biken niet echt veel in huis, dus het grootste deel van de tijd stond mijn bike gewoon onder het stof.
In september 2005 deed ik het al een tijdje iets kalmer wat het werken betreft, want op den duur was mijn leven slapen en werken en tja zowel fysiek als mentaal ging ik eronderdoor en moest het kalmer aan. Maarja nu had ik teveel tijd en ik besloot de bike terug boven te halen, maar alleen is maar alleen, dus zocht ik een club en vond die ook.
Ik sloot mij aan bij de brigandsbikers uit ingelmunster een club die pas uit de grond gerezen was, daar kreeg ik de smaak pas echt te pakken, eerst reed ik enkel op zondagvoormiddag maar dit veranderde al snel en zo rijd ik nu 2 toertochten per weekend.
Ik ben the voltman 34 jaar en al 10 jaar gelukkig getrouwd met mijn vrouwke Cindy waarmee ik 4 schatten van kinderen heb.
Jordy 10 Shauny 8 Gianni 5 Wesley 4
Ik heb één grote passie en dat is mountainbiken, op dit blogje wil ik dan ook tips,ervaringen kortom alles wat met mountainbiken te maken heeft posten, ook tips over fietstechniek enzo.
De bandenkeuze is enorm belangrijk in het mountainbiken, ikzelf zweer trouw bij de banden van schwalbe omdat ik daar zeer tevreden van ben, natuurlijk zijn er nog goeie banden zoals michelin, maxis enzv.
We keren terug naar 2003 ik deed toen absoluut niks van sport, mijn pa, schoonbroer en mijn zus hadden zich een mountainbike aangeschaft en hadden zicht eens aan een vtt gewaagd, ze zeiden dat ik dit ook eens moest doen dat dit echt iets voor mij was.
