De meest kindjes op de gang waren nog heel erg jong en moesten niet bepaalds iets hebben om zich bezig te houden en de enkelingen die ouder waren mochten naar huis.
Toch nog twee lieve kleine dutsjes in het klasje gehad; 1 jongen van 2 jaar en 5 maanden en een meisje van 10 maanden.
Het rare was dat het jongetje, dat aan zijn gehoor geopereerd was en dus bijna zo goed als niets kon horen, erg aangetrokken was naar alles wat muziek maakte, totdat jij het doktersgerief had gevonden … hij heeft mij eens goed onderzocht; vooral mijn oren 😊.
Toen ze hem kwamen halen om foto’s te nemen, ben ik gaan kijken of de kleine meid reeds wakker was en ze mee naar het klasje genomen, waar we leuke liedjes gezongen hebben samen met haar oma, maar de kleine meid was vooral gefixeerd door de ballenbaan.
Een van de grote jongens, die naar huis mochten, wou absoluut nog een tekening maken voor het verplegend personeel, om hen te bedanken voor de goede zorgen. Ik had hem wat stiften bezorgd en alvorens hij de tekening ging afgeven, kwam hij ze toch eerst, zo fier als een gieter, aan mij tonen.
OK, we hebben niet zo veel kabaal gemaakt als anders, en wat minder hard gelachen, maar die dutsen waren zo lief en dat die jongen zijn tekening kwam tonen ... enfin, het gaf mij alweer een zeer warm gevoel.
|
