Alweer heeft die stomme, idiote, vervelende artrose er voor gezorgd dat ik vandaag niet met de kindjes op pediatrie kan gaan spelen.

Hopelijk hebben ze, net vandaag, niet te hard een vrijwilliger nodig.

De medicatie zal zeker moeten aangepast worden en zal ik het toch wat kalmer aan moeten doen ... rustiger en trager ... minder rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan ... minder.zwieren en zwaaien en op tijd rusten ... enfin ... er meer aan denken dat ik geen 20 jaar meer ben! ... maar het is gewoon sterker dan mezelf.

Het is vooral spijtig, omdat wij volgende week op vakantie vertrekken voor een week en dus weer niet kan gaan spelen.

Binnenkort ben ik misschien wel niet meer welkom, wegens onbetrouwbare aanwezigheid ... en dat zou ik pas héél erg vinden.

Ouder worden is, vooral fysiek, voor niets goed.