Atheneum, 1990, deliberatietijd. Dus voldoende gelegenheid om tijdens de pauzes wat te kletsen met collega's, over vakantieplannen en zo. Simpel en gemoedelijk.

Maar er was ook een moeilijk gesprek met de islamleraar die mij wou duidelijk maken dat hij zéker niet aangesloten was bij de Grijze Wolven, dat hij geen radicale islamiet was, en dat hij zich distantieerde van extreme aanhangers van de islam.

Waarom moest ik dat weten? Er was geen enkele aanleiding hiervoor, niet één reden om mij dat te vertellen. Dus ik kwam uit de lucht gevallen, van de wolken afgetuimeld, uit de hemel naar beneden gevallen, omdat ik niet wist waarover die man het had. De geluiden over de 'Grijze Wolven' hoorde ik toen voor het eerst.

Zo vlug als ik het hier schrijf, zo traag en moeizaam ging het gesprek met de islamleraar. Geduldig en nieuwsgierig luisterde ik naar de man met de dikke volle snor. Hij beheerste de Nederlandse taal nauwelijks, een vlotte dialoog was onmogelijk, een beetje onverstaanbaar brabbelen met zelf uitgevonden Turkse zinsconstructies, zo ging dat.

Maar mijn nieuwsgierigheid verrichtte wonderen, mijn geduld en belangstelling ook. Met deze deugden kon een uitzichtloos gesprek toch nog fatsoenlijk afgerond worden.

Nu zit de islamleraar bij Allah en zijn huishouden thee te slurpen uit een gouden kopje met daarin een zilveren lepeltje om in de thee te roeren. Ik zie hem zitten naast de andere islamleraren uit andere scholen. Ze vergrijpen zich aan gemarineerde varkenshapjes in rode wijnsaus. Kistjes havannasigaren zijn er ook in overvloed. Samen zitten ze ijverig een snelcursus Nederlands te volgen. De engelen uit de hemel, die zich infiltreerden in het hiernamaals van Allah, dwongen alle islamleraren tot deze inburgering, een inburgering die ze tijdens hun aardse leven verwaarloosd hadden. De engelen uit de hemel organiseren een enkele reis naar de hel voor alle islamleraren die niet slagen voor hun examen Nederlands. En dan helpt het stuntelige gezeur over "Grijze Wolven' niet meer!

18-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Mijn blog is stuurloos geworden. Het dobbert maar wat rond op de woeste golven die het gemunt hebben op mijn zieltogende blogje. Het wordt heen en weer geslingerd tussen aantijgingen en dreigementen, tussen wanhoop en hoop, tussen vrees en onzekerheid. Het roer is geblokkeerd, het is zijn koers kwijt en belandt op dwaalsporen die nergens toe leiden. Er zit geen structuur meer in mijn blogje, het is een warboel geworden.

Nu ben ik op zoek naar nieuwe vaargeulen om mijn blogje nieuw leven in te blazen, om het weer de vertrouwde gestalte te geven, die werd gestolen, van me afgepakt. Mijn blogje is vernield en in de prak geslagen, kruipt daarna weer overeind, maar wordt weerom neergesabeld door 'de vijand'.

Ik wil mijn blog weer in het gareel krijgen, ik wil weer vertellen over mijn belevenissen van vroeger, weer vertellen over griezels die me gedwarsboomd hebben, om hen genadeloos door het slijk te sleuren. Ik wil weer nieuwe frivole tussendoortjes, nieuwe erotische verhalen, nieuwe fantaserietjes... Dat zijn mijn verzuchtingen.

Nu ben ik bij Blokker een nieuwe weegschaal gaan kopen, heel secuur afgesteld, om mijn woorden op te leggen, om mijn woorden te wikken en te wegen, om ze daarna 17 keer om te draaien, te wijzigen, te herzien, te verwijderen. Wikken en wegen!... Mijn muze protesteert tegen deze werkwijze. Uiteraard.

17-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Morgen zwaaien de deuren open van het autosalon in Brussel. Het Autosalon doet me telkens denken aan een voorval van vroeger in een multiculturele school.

Een groepje allochtone leerlingen had iets mispeuterd op de speelplaats en daarom kregen ze allen strafstudie en mochten ze niet mee met de daguitstap naar het autosalon in Brussel.

Allochtone leerlingen heb ik altijd ervaren als vindingrijk wanneer ze in het nauw gedreven werden. Zij gingen in groep hun beklag doen bij de plaatselijke migrantendienst en daar hingen ze het slachtoffer uit van onrechtvaardige en racistische bejegening.

Natuurlijk kregen ze gelijk, en zonder overleg met de school besloot de migrantendienst hen geld toe te stoppen voor de inkomtickets van het autosalon. 

Met de auto van een 18-jarige leerling (kansarmoede?) reed het gezelschap toen vrolijk naar Brussel waar ze volop genoten van al het moois dat er tentoongesteld werd.

Ik heb toen nooit goed begrepen waarom de school zich neerlegde bij het initiatief van de migrantendienst. Gratis inkom voor de allochtonen-met-strafstudie, terwijl hun Vlaamse klasgenoten elk 50 frank moesten betalen!

15-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve

http://www.golfbrekers.be/voor-alle-duidelijkheid/

Getipt door Marnix. Te zien en te horen bij www.golfbrekers.be

Een uitstekende gelegenheid voor mij om nogmaals eens te wijzen op de sprookjes die vroeger wijsgemaakt werden aan scholen, leerkrachten en leerlingen. De islam werd er voorgesteld als een godsdienst, evenwaardig aan de katholieke godsdienst.

En ook nog: "De islam is een vredelievende, verzoenende en verdraagzame godsdienst"... "Het is meer dan een godsdienst, het is een levenswijze, het regelt de hele moslimse samenleving, het geeft vorm aan de identiteit van de moslims. Omdat het meer is dan een overtuiging, is het onvoorstelbaar dat iemand het geloof zou verlaten"... "Er zijn signalen dat er zich een westerse islam aan het ontwikkelen is. Het behoud van een westerse islam kan op termijn de integratie bevorderen"... Ja, ja, integratiebevorderend!

Ook nog: "De moslimcultuur en het islamitisch geloof zijn verenigbaar met onze cultuur." En dan hebben ze het over rituele plichten, zoals het vermoorden van arme schaapjes die overgeleverd zijn aan de barbaarse praktijken van achterlijke dierenbeulen... "Er is geen reden waarom deze islamitische plichten het samenleven van migranten en Belgen zou bemoeilijken"...

14-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Vandaag is het precies één maand geleden dat ik een gesprek had met 2 afgezanten van het CGKR. Nu nog altijd geen nieuws gekregen. Ze zouden alles schriftelijk op een rijtje zetten en een vraag van mij beantwoorden.

Ik denk dat ze mij vergeten zijn. Of is het niet eerder een psychologisch trucje, een strategie om de intimidatie te versterken: op de lange baan schuiven, uitstellen, afspraken niet nakomen... En ondertussen komen gluren op mijn blog om opnieuw in de aanval te kunnen gaan, om nieuwe overtredingen te kunnen vaststellen, om hun bloedende slachtoffers nog méér het gevoel te geven dat ze zich op het criminele pad bevinden.

Ach, laten we opteren voor de optimistische versie: ze zijn me vergeten! De absolutie zal later wel volgen en ook de excuses voor de emotionele ravage die ze bij me aangericht hebben.

Er zijn trouwens zoveel échte criminelen die aan de justitie ontsnappen. Het zal Lieve, de crimineel, ook wel lukken...

13-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Farid Bamouhammad, alias Farid Le Fou, krijgt 11.000 euro schadevergoeding voor de onmenselijke behandelingen die hij na een incident in 2007 in de gevangenis moest ondergaan.

Farid, de Verschrikkelijke, is de meest gevreesde gangster en de schrik van alle cipiers. Al 35 keer is hij overgeplaatst naar andere gevangenissen. Moord, gewelddadige overvallen en gijzeling staan op zijn strafblad. Cipiers hebben hun handen vol aan de gangster die al enkele bewakers in het ziekenhuis geslagen heeft. De advocaat van de gevangenis vroeg om de cipiers buiten vervolging te stellen omdat het gedrag van de gedetineerde de 'onmenselijke behandeling' uitgelokt zou hebben.

Hoe is het mogelijk dat een zware crimineel, afkomstig uit een of andere verre woestijn, hier in ons land de misdadiger mag uithangen en dat op zijn klachten ingegaan wordt?! En dat hij bovendien gelijk krijgt ook nog?!

Dat geboefte moet zwijgen en stilletjes alle isoleercellen van alle gevangenissen een nieuwe behangbeurt geven samen met een couchke verf! Levenslang!

13-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve