Mijmeren

'k Loop te dromen langs het water

bij het plechtig wuivend riet,

vreemd misschien, maar het gesnater

van de eenden deert me niet.

Maar als ik wegdroom in gedachten

en er komen mensen aan,

blijf ik steeds een poosje wachten

tot ze wauwelend langs me gaan.

Toon Hermans

Kruidtuin Leuven, 1971. Er waren van die dagen dat ik verzwolgen werd door een sterke drang naar afzondering en dan zocht ik mijn vast stekkie op in het park, om te mijmeren en om tegen mezelf te praten. In de Kruidtuin had ik mijn eigen bankje, mijn bankje, te midden van weelderige wildgroei van planten, bomen en struiken. Dat was daar mijn wereldje, ver weg van razende auto's en robotten die op straat nerveus door elkaar wriemelen. Er heerste complete stilte in het park, ik hoorde enkel de ruisende blaadjes aan de bomen en de fluitende vogeltjes. Ik durfde mijn voeten niet bewegen, er trippelde een vogeltje omheen. In een narcistische bui kerfde ik mijn naam in de bankleuning. Zoals geliefden hun namen in het zand schrijven. Maar op mijn bankje stond enkel mijn naam en daarnaast een mooi hartje, dat had ik erbij getekend. Voilà, hier ben ik dan, de solitaire narcist... Soms vraag ik me af of mijn bankje er nu nog staat, 42 jaar later, en of mijn naam er nog ingegrift staat...

02-02-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Een verzinseltje, gebaseerd op ware feiten uit mijn droom. Dromen moet je onmiddellijk op papier zetten, anders worden ze vergeten en verdwijnen ze voorgoed in de holten van je brein.

De islamleraar van het atheneum vertrok naar de eeuwige jachtvelden. Zo dood als een vermorzelde pier. Suikerziekte werd hem fataal. Dat krijg je als je je hele leven lang bezondigt aan ongemeen-klefferige zoetigheden, zo van die plakkerige toestanden die je gehemelte en ingewanden aantasten, die doen snakken naar een frisse pint om de hele rotzooi door te spoelen.

Van de doden niets dan goeds? Ik denk er niet aan. Hij hitste zijn moslimleerlingen op tijdens de islamles. Hij maakte hen opstandig en gek met wie weet welke nonsens. Turkse onzin verkopen in een Vlaamse school?! Ik vond het absurd, maar ik moest fel zwijgen. Nu hoeft dat niet meer. Nu kan ik vrij mijn mening uiten.

Voor moslims bestaat er slechts één hiernamaals: de hel! Waar Allah heer en meester is. Een hel zo ergens in een duistere uithoek van het heelal, een godvergeten plek waar je enkel de weg naartoe vindt als je je aardse leven verklooid hebt, als je gevestigde samenlevingen overhoop hebt gehaald om er je eigen stek van te maken. Dán alleen word je door die duivelse plek aangezogen.

In de hel wordt Allah bijgestaan door Mohammed, de verhevene, die als schildwacht de wacht optrekt aan de hellepoort, een soort Sinte Pieter maar dan op z'n moslims. Mohammed ondervraagt alle nieuwkomers die aan de hellepoort komen aankloppen, over de koranteksten. Wie niet slaagt wordt onmiddellijk afgevoerd naar de kamer met de vurigste vlammen. Twijfelgevallen mogen in de kamer met gedempt vuur varkenslapjes roosteren op hete kolen. En gebuisden vliegen line recta naar de kamer waar verleidelijke geile maagdjes uitdagend in hun blootje dansen en springen, maagdjes die voor altijd onbereikbaar zullen zijn. Geen genade voor die mannen. En wie de weg durft te vragen naar de hemel of naar het vagevuur, krijgt eerst een pandoering van Allah, en daarna vliegt ie naar de isoleercel waar eenzame vlammen hem voor eeuwig zullen omhelzen.

Het onblusbare vuur, de eeuwige gloed en het gruwelijke vooruitzicht van een eeuwig lijden... dát is het droeve lot dat alle moslims beschoren is. Maar dat is nog niet tot hen doorgedrongen...

01-02-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Ik kom in opstand! Ik ga nu bewust een oud berichtje herhalen waarover het CGKR struikelde. Over holebi's en transgenders. In mijn opleiding heb ik geleerd dat het verlangen naar geslachtsverandering een pervers verlangen is, een genderidentiteitsstoornis die binnen het abnormale seksuele gedrag valt. Ook de homoseksualiteit hoort daarbij. Holebi's en transgenders zijn seksuele perverten, zo heb ik het geleerd. En omdat ik het vroeger zo geleerd heb, mag ik gerust schrijven vanuit die visie. Eén prof verwees zelfs naar het werk van J.M. Burchard, Structur und Soziologie des Transvititismus und Transsexualismus. Stuttgart, 1961. Volgens mij is er dus helemaal geen sprake van discriminatie van anders-georiënteerde seksbelijders in mijn blogbericht. Hier komt het.

Onderwijsminister Pascal Smet stelde zijn educatieve map rond 'Diversiteit in de klas' voor. De bedoeling is om kinderen uit de lagere school vertrouwd te maken met gender, holebi's en transgenders. Om hen holebi's en transseksuelen voor te stellen als iets alledaags waarover normaal gesproken moet kunnen worden.

Pascal Smet, als belangenverdediger van holebi's, doopte zijn educatieve map met de naam: "Er was eens... een regenboog".

Ik heb het gevoel dat men seksuele perversiteiten bij 'diversiteit' wil wringen. Alles wat afwijkt van normale seksualiteit moet een plekje vinden in onze samenleving, in ons gedachtegoed, moet bespreekbaar en aanvaard worden als iets normaals, met een vleugje legale vernis erover, en hupsakee, de perversie is legaal. Zo werkt dat tegenwoordig, een gang van zaken waarmee ik het helemaal niet eens ben.

Jonge kinderen, die de gewone seksualiteit nog moeten ontdekken, confronteren met buitenissige seksuele aangelegenheden, dat brengt hen in verwarring. Het hele gamma van perversiteiten zullen ze voorgeschoteld krijgen. Ik denk niet dat ze daar raad mee weten, dat ze mentaal klaar zijn voor deze complexe onnatuurlijke aspecten van de samenleving. Kinderen hebben duidelijke lijnen nodig, ook bij het onderscheid tussen de geslachten. Het bestaan van halfslachtige mengsoorten kunnen ze niet plaatsen.

Het is mogelijk dat de minister zich heeft laten inspireren door een leraar die vorig jaar lerares wilde worden. De leraar wilde van geslacht veranderen. Een transseksuele kwiet is het geworden, die problemen had met zichzelf, die zijn eigen geslacht niet aanvaardde. De perverse aansteller werd verdedigd door zijn school in plaats van hem op staande voet te ontslaan. Iemand die te koop loopt met zijn verdorvenheden, hoort niet thuis in een omgeving met kinderen!

30-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Recente cijfers over de etnische afkomst van 'Vlamingen' zijn voor Limburg ontstellender dan voor de rest van Vlaanderen.

"1 op 4 Limburgers is van vreemde afkomst". Daarmee overtreft Limburg het Vlaams gemiddelde van 1 op 6 Vlamingen met vreemde herkomst. In Genk en Maasmechelen is zelfs meer dan de helft van de mensen van vreemde herkomst. Meer dan de helft!

En op de burgemeesters van Genk en Maasmechelen hoeven we niet te rekenen om nog een sprankeltje eigenheid van de échte Vlaming te garanderen in hun stad.

Genkse burgemeester Wim Dries (CD&V): "Goed Nederlands spreken is natuurlijk belangrijk maar we moeten ook respect hebben voor de cultuur en de thuistaal van de kinderen." Voilà, eigen taal en cultuur van vreemdelingen respecteren  was in het verleden een uitstekende formule om integratie tegen te werken. Nog iets over de thuistaal van de kinderen: vorig jaar kwam het Genkse stadsbestuur in het nieuws met een pleidooi voor de thuistaal in het onderwijs. Hallo, hoe moeten die vreemde kindjes dan integreren?...

Dan is er ook nog in Maasmechelen de schepen van diversiteit Mieke Ramaekers (CD&V) met een afgezaagde uitspraak: "We moeten niet vergeten dat die verschillende culturen ook een rijkdom zijn." Rijkdom, rijkdom, dat mens weet nog altijd niet dat we aan het verarmen zijn.

En Nadia Fadil, als allochtone onderzoekster KULeuven, hoeft niet onder te doen met haar uitspraak: "Nederlands speelt zeker een rol, maar er ligt teveel nadruk op, we moeten meertaligheid niet als een probleem zien, wel als een pluspunt."

Voor het voetlicht brengen van al wat exotisch is, neigt naar zelfverloochening.

Terug naar de cijfers

"1,1 miljoen Vlamingen is van vreemde herkomst", "1 Vlaming op 6 is van vreemde herkomst"... Het valt me op dat ze in de statistieken allemaal 'Vlaming' genoemd worden, die vreemde-herkomsters, ook al spreken ze een vreemd taaltje, ook al hebben ze andere wortels, andere gebruiken, andere culturen en overtuigingen dan de échte Vlamingen. En tóch worden ze 'Vlaming' genoemd.

Nog iets over zogezegde Vlaamse kleuters: "1 op 3 kleuters is van vreemde herkomst". Dus 1 op 3 kleuters komt van ergens anders dan van hier, de nievanhierkleuters, nog veel werk aan, een uitdaging voor nieuwe dure projecten. Elke nieuwe generatie gelooft er in, in de verbetering en samensmelting van 'het vreemde' met de autochtone samenleving. Dromen doen geen pijn.

Zo zag ik een Genkse kleuterjuf op tv, nauwelijks de puberteit ontgroeid, sprak ze euforisch over de integratie van vreemde kleuters in de Genkse samenleving. Het jufje was nog eens niet geboren toen de eerste mislukkingen van integratiepogingen in het onderwijs al zichtbaar werden! Mislukkingen, ondanks de werkzaamheden van de overheid aan de groeischeuten van het multiculturalisme in onderwijs en maatschappij.

De statistieken... wie zijn daarin opgenomen? Ook de snelle belgwetters? Ook de genaturaliseerden en andere legaal gemaakte illegalen? Ook de dubbele nationaliteiten?... Ik denk dat de cijfers die ze ons voorschotelen minder alarmerend zijn dan de realiteit.

29-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Stijn Meuris, muzikant, regisseur en journalist, vertelt zijn verhaal over een incident op de trein Hasselt-Brussel. Gisteren gebeurd.

"Toen ik in Hasselt op de trein stapte, stond er in het portaal van de wagon een gigantische buggy geparkeerd die de doorgang compleet versperde. Ik wandelde het treinstel binnen en in de hoek zat een vrouw met een baby die enorm aan het huilen was. Tegelijkertijd was de vrouw ook nog eens heel luid aan het bellen. Ik merkte dat er veel irritatie was in de wagon en besloot de vrouw aan te spreken. 'Please let the baby shut up', zei ik in het Engels tegen de vrouw van buitenlandse origine. Ik wilde haar zeggen dat het gekrijs van haar baby heel storend was voor de mensen die in de trein aan het lezen of werken waren. Maar de vrouw onderbrak mij en reageerde heel agressief. Er vielen woorden en na enkele minuten arriveerden er 2 treinbegeleiders in de bewuste wagon. Ik moest mijn verhaal doen aan de conducteur die een verslag opmaakte van het incident. Toen die begeleiders arriveerden, had plots niemand in de wagon nog last van de vrouw. Dat is zo'n typisch Vlaams verschijnsel, waar ik mij mateloos aan erger. Maar goed, we moeten dit niet opblazen, er is hier niemand in elkaar geslagen."

Heer Meuris, dit incident moet wél opgeblazen worden, want die 'typisch Vlaamse verschijnselen' vormen allemaal samen een bejubeling van 'de allochtoon' en een onderdukking van 'de autochtoon'!

28-01-2014 om 00:00 geschreven door lieve