De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
09-02-2014
Scholen doen een beroep op incassobureau
Maar liefst 1.000 secundaire scholen in ons land moeten een incassobureau inhuren, omdat ouders de schoolrekening van hun kinderen niet meer kunnen betalen. Het gaat om bedragen tussen 80 en 200 euro. Scholen stellen in eerste instantie een spreidingsplan voor, maar zelfs dat blijkt voor vele ouders te zwaar te zijn.
Tot zover een nieuwsberichtje van twee weken geleden. Het komt me erg bekend voor. Zoals gewoonlijk vernemen we niet wélke ouders nalaten om de schoolrekeningen van hun kinderen te betalen. Wel, Lieve zal dat eens gauw gaan verklappen.
Mijn ervaring is dat in multiculturele klassen Vlaamse ouders doorgaans altijd in regel waren, wat bijlange niet altijd het geval was met allochtone ouders. Het waren de allochtoontjes wiens klasagenda thuis vaak niet gecontroleerd werd, waardoor de berichten van de leerkracht ontsnapten aan de aandacht van hun ouders.
Mijn ervaring is dat deze nonchalance typisch was voor allochtone ouders. Zó heb ik het ervaren. De ongevoeligheid van allochtone ouders voor spelregels, voor leefregels van de maatschappij, stuurt alle goede functionering van het schoolgebeuren, het 'samenleven' in de war.
Voilà, hier ik heb ik weer eens de puntjes op de i gezet zodat de Vlamingen weeral niet moeten opdraaien voor de nalatigheden van de allochtonen!
Ik kom niet op tv zoals knappe Jeroen Meus. Een kluns in de keuken ben ik. Een boterhammetje smeren en beleggen, een eitje bakken en een sapje persen, verder reiken mijn capaciteiten in de keuken niet. Toch heb ik al een aantal overheerlijke recepten uitgevonden, maar die verdragen het daglicht niet... En mijn originele 'penisrecept' zal ik nooit meer kunnen evenaren.
Daarom volgt er nu een bescheiden zinnenprikkelend gerechtje dat ik eerder al in elkaar flanste, geïnspireerd door een moslimkierewiet die ontdekte dat moslima's beter geen wortelen of komkommers meer aanraken, omdat die vruchten de penis symboliseren. De islamitische heisa zette me aan tot het bedenken van een erotisch gerechtje. Zo eentje dat preutse lezers op stang jaagt. Zij moeten maar elders gaan bloemschikken of postzegels verzamelen.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat het CGKR enig bezwaar zou kunnen hebben tegen zwoele, wellustige recepten die ik voorschotel aan mijn lezers. Moslimlezers kunnen zich vergrijpen aan mijn bedenkseltjes. Als ze niet met hun poep in de lucht hangen. Dus nu volgt er een recept om de moslims te plagen. Zij plagen ons ook.
Men neme twee rondborstige wulpse appeltjes met steeltjes zo stevig als tepels die op barsten staan. We hakken de appeltjes in mootjes met een vlindermes dat we van een Marokkaanse leerling geleend hebben. Die mannen hebben toch genoeg van die messen bij op school. De appelschijfjes gaan in de pan zonder ze eruit te laten swingen. Voeg daarbij twee gare krielpatatjes die zich als hitserige gekken mengen tussen de appelschijfjes. Ga vervolgens bij de buurvrouw twee geslachtsrijpe eieren van onder de kippen halen en kluts die in de geile boter... En nu komt het moeilijkste. We hebben twee moslimterroristen nodig. Die sluiten we op en kloppen ze in coma. Dan hakken we in 1 ruk hun edele delen eraf en kieperen die in de gehaktmolen. Hoor je de molen al gretig malen? Prachtig geluid. Als de molen klaar is met malen gaan we gehaktballetjes rollen, met een laagje paneermeel errond. Voeg de gehaktballetjes bij het broebelend geheel in de pan, en we krijgen een smeuïge smurrie als resultaat. Smakelijk!
Dat meldt de Unesco in een nieuw rapport waarin een negatief beeld geschetst wordt van het onderwijs in Marokko. Marokko heeft het 21ste slechtste onderwijssysteem in de wereld en investeert veel te weinig in onderwijs.
Slechts 30% van de leerlingen die in Marokko het 4de leerjaar bereiken, kunnen deftig lezen. Unesco: "Het merendeel van deze leerlingen is niet in staat om een zin gedeeltelijk of in zijn geheel te lezen."
De leerresultaten hangen bovendien ook sterk af van waar een kind woont, het leefnilieu en of het een meisje of een jongen is. Vooral meisjes zijn in vele landen, waaronder Marokko, sterk benadeeld.
Unesco: "Door een gebrek aan gegevens wordt er niets vermeld over het middelbaar onderwijs in Marokko."
Een ander besproken punt is de geletterdheid. Ook daar staat Marokko ver achter. Ruim 1/5 van de Marokkaanse bevolking kan niet lezen en schrijven. Marokko doet het slechter dan Algerije en Palestina.
Marokko investeert te weinig in onderwijs, met een jaarlijkse begroting van slechts 6% van het BBP sinds 1999. Docenten worden echter opmerkelijk goed betaald in Marokko, in ieder geval beter dan in de meeste Afrikaanse landen.
Het Prijskaartje van Immigratie: Ontwortelingsdepressie
Allochtone ouders heb ik vroeger gekend als neerslachtige mensen. Net zoals de islamleraar straalden ze miserie en mistroostigheid uit. Toen ben ik beginnen nadenken over het psychisch welzijn van de migrant. Volgens mij zijn migranten vatbaar voor depressies en inzinkingen, voor ontwenningsverschijnselen en jetlagsproblemen, omdat ze van zo ver naar hier gekomen zijn, naar het beloofde land, en omdat hun verwachtingen niet meteen ingelost worden, raken ze het noorden kwijt, de kluts kwijt, de draai kwijt, houvast kwijt... compleet gedesoriënteerd!
Migranten en mentale gezondheid... Zou het niet kunnen dat migranten voorbestemd zijn om depri door het leven te gaan? Gedoemd om levenslange zwaarmoedigheid mee te torsen in hun genen, waarin de melancholie vastgeroest zit? Zij zullen in de toekomst met nóg meer bosjes ons landje binnensijpelen. Het was al bekend dat we bezig waren met het importeren van intellectuele armoede. Nu komt er ook nog eens de import van psychische stoornissen bij, met een gebrek aan ruggengraat, aan veerkracht, aan weerbaarheid als symptomen...
Ooit begonnen migranten, asielzoekers, ontdekkingsreizigers en andere avonturiers aan een lange reis. Met gretige pretogen kwamen ze aangeland in het lustoord België, een spiksplinternieuwe omgeving zonder iets herkenbaars, alle vertrouwdheid weg. Geplaagd door heimwee en verwarring beginnen ze rond te dolen op zoek naar hun verloren identiteit. Tijdens die zoektocht zet zich een proces in gang dat hen doet hunkeren naar hun thuisland, ze beginnen hun thuisland te verheerlijken, te romantiseren, irreële nostalgische illusies te koesteren... met depressiviteit en agressiviteit als mogelijke symptomen. Ze kampen met een soort 'ontwortelingsdepressie', ze verkeren in de gevaarlijke zone tussen ontworteling uit eigen cultuur en het vergeefs zoeken naar nieuwe wortels in de cultuur van het immigratieland. Ze liggen in de clinch met zichzelf en met hun omgeving, spartelen als ontheemden zonder sokkel tussen zichzelf en hun nieuwe omgeving waarin ze geen roots hebben, geen eigenheden, niets... Niet verwonderlijk, die sterke clangeest bij migranten!
Immigranten verlaten hun vaste vertrouwde stek en begeven zich op weg naar een onbekende bestemming, waarvan ze alleen maar weten dat daar het manna uit de hemel valt. Ze hopen op een mooie toekomst hier, maar dat kan niet zonder wortels in de nieuwe cultuur. Ze hebben hun cultureledeprivatie onderschat, het afscheid nemen van eigen geboortegrond, eigen vaderland en eigen moedertaal, van eigen cultuur... het is geen fluitje van een cent, dat afscheid. Niemand waarschuwde hen voor de akelige gevolgen van migratie voor hun psychisch leven.
Na de eerste cultuurschok volgt er de ontreddering, een ijl gevoel. Ontwortelden en ontheemden bevinden zich dan in een niemandsland tussen twee culturen, de oude en de nieuwe. En wortel schieten in een nieuwe cultuur is een huzarenstukje dat slechts weinigen aankunnen. De meesten blijven hangen in een bi-culturele situatie, van waaruit desoriëntatie, verwarring en ontwortelingsdepressie graag evolueren naar blijvende psychische stoornissen. De volgende stap naar criminaliteit is vlug gezet...
De lamentabele geestelijke gezondheid van migranten komt regelmatig in het nieuws. Om ons te vermurwen, om ons hart open te stellen voor hen die het hier erg te verduren hebben.
Minister van Welzijn Jo Vandeurzen: "Turkse en Marokkaanse populaties in Europa kampen met geestelijke gezondheidsproblemen. Het kan gaan om integratieproblemen, verandering van culturele achtergrond, of discriminatie. Lage vormingsgraad, lage tewerkstelling en een laag inkomen spelen ook een rol."
Een paar jaar geleden durfde een Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde beweren dat psychische stoornissen afzwakken als allochtonen bij elkaar blijven, als ze niét integreren!...
Eigenlijk logisch, want migranten die zich ontheemd en ontredderd nestelen in een gloednieuwe omgeving, worden geplaagd door gevoelens van heimwee naar hun thuisland. Ze missen herkenbare en vertrouwde dingen van ginder ver, belanden in een diep depressie-dal en balanceren tussen eenzame vervreemding en zware lethargie. Geen opbeurende vooruitzichten...
Nu zitten we hier opgezadeld met neerslachtige jankerds die het niet meer zien zitten in ons aards tranendal. Misschien lezen ze teveel in de koran, of werkt hun langdurige werkloosheid verlammend op hun vitaliteit?
Altijd maar bladeren in de koran, of verzen vanbuiten leren, is niet stimulerend voor een goed humeur. Mohammed was trouwens in een neerslachtige bui toen hij zijn openbaringen neerpende. En de islamleraar van het atheneum herinner ik me als een intens-droevige man die ieder moment in een huilbui kon losbarsten, zich apathisch voortslepend door de gangen van het schoolgebouw, gebukt onder iedere loodzware stap...
Over de depressieve migrant en zijn geestelijke gezondheid vertel ik morgen meer. Nu ben ik moe.
Leuvense onderzoekers zijn tot een originele vaststelling gekomen na een bevraging bij 2.500 leerlingen in het Brusselse Nederlandstalig secundair onderwijs. Wellicht gedreven door oncontroleerbare xenomanische gevoelens, zijn ze tot de conclusie gekomen dat er tussen Belgen en vreemdelingen geen verschillen bestaan wat betreft vandalisme, diefstal, drugverkoop en inbraak. De Leuvense onderzoekers lijden mogelijk aan het syndroom van Xenomanie, een ziekelijke verering van alles wat vreemd is, een abnormale bezorgdheid voor 'De Allochtoon'. Hoe exotischer, hoe liever. Xenomaniërs dwepen fanatiek met vreemde culturen en vreemde eigenheden.
Als de linksen zwaaien met 'Xenofobie', mogen wij zeker zwaaien met 'Xenomanie'!
Conclusie van de Leuvense onderzoekers: "Niet de etnische afkomst maar schoolervaringen bepalen delinquent gedrag. De kans op delinquent gedrag bij jongeren is groter wanneer ze technisch of beroepsonderwijs volgen, al eens een jaar overgedaan hebben, zich niet goed voelen op school en regelmatig spijbelen."
Voilà, dat zijn nu 4 categorieën waarin allochtonen het meest voorkomen. Het Leuvense onderzoek wordt al doorzichtig van bij de eerste aanzet. Zij hebben zich laten misleiden door hun voorliefde voor allochtonen, en zo komt het dat hun onderzoek gekleurd en subjectief is!
Onopvallend krantenberichtje: "Meer Vlaamse jongeren geschorst". Ieder schooljaar worden er meer Vlaamse jongeren definitief geschorst op school. Vorig jaar zijn er 2.400 leerlingen van school gestuurd. Dat is 12% meer dan 3 jaar geleden. Het gaat vooral om jongeren uit het beroepsonderwijs, vaak zijn ze van allochtone afkomst of zijn het kansarme jongeren. Die groep wordt alsmaar groter, daardoor stijgt ook het aantal schorsingen.
Ik heb het beroepsonderwijs in diverse scholen gezien met een duidelijke oververtegenwoordiging van allochtonen. De taalachterstand in de loop van hun hele schoolloopbaan cumuleerde zich tot een gigantische leerachterstand. Zij die de laatste klassen van het basisonderwijs mochten overslaan, kwamen automatisch terecht in de aanpassingsklas, waarna het beroepsonderwijs het logische vervolg was. Zó ging dat! Dat heeft niéts te maken met het wegdringen van de allochtone schoolbevolking in een achtergestelde positie, het is gewoon omdat ze zélf niets ondernamen om zichzelf hoger op de ladder te werken, ze bleven koppig hangen aan hun thuistaal en eigen cultuur, met een merkbare minachting voor alles wat Nederlands en westers was. Zij werden gesteund door overheid en schooldirecties. Deze mensen waren bevreesd om de allochtone schoolbevolking te kwetsen. Ja, een vrees om te kwetsen, we hebben er veel mee bereikt met die angst om allochtonen te kwetsen. 'Kwetsvrees'! Onze beleidsmensen kunnen ook lijden aan een of andere 'fobie'...
Terug naar de allochtonen zonder aspiraties.
Zó heb ik ze vroeger in het beroepsonderwijs ervaren. Zó heb ik hen gekenden meegemaakt, zó heb ik hun hele schoolloopbaan kunnen volgen! En daarom mag ik nu vrijelijk en onbeschroomd schrijven over wat ik gezien en gehoord heb van die sjarels! Ze discrimineren zichzelf! 'Zelfdiscriminatie'!... Als het woord niet bestaat, dan heb ik het bij deze uitgevonden.
En nu is het tijd om me mateloos te ergeren aan het woordgebruik van journalisten die onze eigen Vlaamse leerlingen, onze eigen Vlaamse jongeren willen betrekken in de zelfvernietigende neerwaartse spiraal die de meerderheid van allochtone leerlingen volgen. Hier en daar was er wel een verloren verdwaalde Vlaamse leerling, maar die werd verwaarloosd door zijn ouders die niets wisten over het vernietigende proces dat zich in de school van hun kind voltrok...
Er komt dan toch geen imamopleiding aan de KULeuven, dat was ook onmogelijk alhoewel de sp.a daarover al 2 jaar zit te zeuren. Er komt wél een 'optie islamitische theologie en godsdienstwetenschappen', waarmee KU Leuven start in 2014 in een masteropleiding.
Pascal Smet: "Deze optie is belangrijk in het vormen van een acamedisch kader voor de islam. Naast de opleiding worden er ook maatregelen genomen om de imams in Vlaanderen verder te professionaliseren".
Daar zitten die imams nu écht op te wachten, op die professionalisering. Ze zitten echt te popelen en te hunkeren naar integratie in het Vlaamse onderwijs. Ze daveren van nieuwsgierigheid om iets te weten te komen over onze taal en cultuur, over onze leefwereld, hoe wij naar de islam kijken. In werkelijkheid kan het hen geen barst schelen, maar Pascal Smet en andere geldschieters geloven er wel in. Ik zit me allang af te vragen welke bedoelingen Pascal Smet heeft met zijn reclame voor de islam...
Doet me denken aan de naïeve onderwijsmensen die vroeger geloofden in de goede wil en bereidheid van allochtone leerlingen om zich aan te passen en te integreren in ons traditionele onderwijs.
Toen, een dik jaar geleden, het nieuws kwam over het oprichten van aparte moslimscholen, opleiding tot moslimkierewietjes, viel me onmiddellijk een verband op tussen moslimopleiding en imamopleiding. Daar waar moslims gekweekt en gevormd worden, daar zijn uiteraard imams nodig. Hoe meer hoe liever, want moslimscholen gaan de hype worden, toch binnen de moslimgemeenschap, en later ook uitgesmeerd over de authentieke bevolking, verdraagzaam en gastvrij als we zijn.
Fantaserietje
Ik stel voor dat er naast aparte moslimscholen ook aparte universiteiten opgericht worden voor imamopleidingen (pleitte ik al 2 jaar geleden voor). En dat de moslims alles zelf moeten bekostigen en organiseren, zonder Vlaamse euro's. Los van Vlaanderen, los van Vlaamse scholen, los van de belastingbetaler. In de steek gelaten, aan hun lot overgelaten, op elkaar aangewezen, zullen ze vlug hun bidmatjes oprollen, hun koranboekjes dichtklappen, en wanhopig vertrekken naar hun islamitische thuislanden. Prachtig om te zien, vluchtende imams met in hun kielzog een heleboel ontredderde moslims. Dan kunnen WIJ beginnen met het afbreken van moskeeën (Bourgeois zal niet meehelpen), met het vernietigen van alle koranboekjes in de scholen, heel voorzichtig, als dat maar geen heiligschennis is. En het jaar 1974 mogen we dan ook opgelucht wissen, het jaar toen de islam hier als godsdienst erkend werd. Wie waren toch die idioten die daarachter zaten? Ben ik vergeten.
Zijn wij wel racisten? Nee wij zijn geen racisten, wij snijden geen kelen over, wij onthoofden niet, wij blazen ons niet op tussen een groep mensen die er een andere mening of geloof op na houden. Nee wij zijn geen racisten, wij slingeren geen verwijten naar "sukkelaars die hier steun zoeken, nee wij zijn geen racisten, want wij onthouden hen die steun niet. Nee wij zijn geen racisten, maar realisten. Men bestempelt ons als racist omdat het, HET woord is om ons het zwijgen op te leggen, HET woord om ons in een negatief daglicht te stellen HET woord om ons door een of andere partijgebonden (t)rechter te laten veroordelen. Vandaag hoorde ik op de radio meermaals "gokchinees", dat mag dan wel, maar allochtoon niet. Wat is het verschil? Zou het CGKR mij dit eens kunnen verklaren???
Gisteren in café 'De Bierketel'... Juffrouw Irène zat lichtelijk aangeschoten aan een tafeltje bij het venster. Ze bloosde toen ze me zag. Alsof ze betrapt werd op een of andere overtreding. De blos op haar wangen kwam van het drankje waaraan ze gulzig nipte zonder zich in te houden.
Ik heb het al eens verteld, juffrouw Irène was de dwarsligger, de blanke haar in de multiculturele boterpot van de school, omdat ze haar lespeil niet wilde aanpassen aan het beschamend lage niveau van de Turkse leerlingen. Zij weigerde consequent iedere toegeeflijkheid aan taal en cultuur van de vreemde leerlingen en eiste van hen dezelfde hoge prestaties als van onze Vlaamse leerlingen. Als je je hele loopbaan uitsluitend met Vlaamse leerlingen te maken hebt gehad, is dat je volste recht om de vreemde nieuwkomers op hun plichten te wijzen en hoge prestaties van hen te eisen. Directeur Blauwbaard was het er uiteraard niet mee eens, die was vereerd met het hoge aantal nieuwe allochtone inschrijvingen, maar besefte niet dat die nieuwe schoolbevolking de kwaliteit van zijn school kwam aantasten en bevuilen. Zoals een vieze worm in een rijpe gezonde appel. Zó werkt dat!
Als gelijkgestemde zielen verkneukelden we ons in de multiculturele blunders en stommiteiten van de scholen. Lekker de 'racist' uithangen, of wat dat idiote woord ook moge betekenen. 'Racisme' betekent eigenlijk: in een zelfverdedigende houding opkomen voor onze waardevolle eigenheden, voor onze identiteit en tradities. 'Racisme', een lovenswaardige ingesteldheid die getuigt van eigenliefde en zelfwaardegevoel, van drang naar zelfbehoud en zelfontplooiing. Los van de misleidende indoctrinaties waarmee ze ons om de oren slaan. Als we maar narcistisch genoeg zijn, dan zullen vreemde insluipers geen schijn van kans hebben om ons te overrompelen en onze kostbare samenleving over te nemen. Maar we houden niet genoeg van onszelf en van onze soortgenoten, we staan teveel met open armen klaar om hulpelozen en verdwaalden een kans te geven in onze gevestigde samenleving. Velen hebben nog niet door dat het onze ondergang betekent, die open-armen-politiek. Zelf zijn we alles aan het verliezen, en dan willen we nog alles weggeven aan hopeloze gevallen!
Er zou zoiets moeten komen als een Vereniging van Rechtvaardige Racisten. Een VRR. Zoiets moet er gaan komen, anders worden we uitgeroeid en sterven we uit. Dan kunnen we ons naast de dinosaurussen gaan nestelen, kunnen we fluiten naar alle technologische snufjes die we uitgevonden hebben. Alleen de kameel en het zand en de sluierlakens blijven dan nog over. De teloorgang van de superieure westerse beschaving zit er aan te komen. Wanneer de westerlingen overmeesterd zijn, beginnen de middeleeuwen opnieuw, of misschien wel het stenen tijdperk met zijn holbewoners?...