"Amper 23 jaar en al gepensioneerd", las ik gisteren. De jongst gepensioneerde van het land is een militair van 23 jaar. Het leger zegt dat er 20 gepensioneerden zijn jonger dan 30 jaar, het gaat om een soort invaliditeitsuitkering.

Nu heb ik vroeger een 29-jarige gepensioneerde allochtoon gekend, de papa van een leerling in een multiculturele klas. Dat record ben ik op het spoor gekomen bij het samenstellen van een beroepenlijstje van alle allochtone papa's. Slechts enkelen van de honderden papa's oefenden een beroep uit, zo bleek uit het lijstje. De meerderheid was werkloos, gepensioneerd of invalide. Mijn opsporingswerk viel niet in goede aarde bij mijn omgeving. Het was onbespreekbaar en taboe om zich vragen te stellen bij de hoge werkloosheidscijfers van allochtonen.

Toen ik me ook nog eens afvroeg of er wel een 29-jarige gepensioneerde Vlaamse papa bestond, werd mijn beroepenlijstje gerangschikt onder 'racistische activiteiten'!

09-03-2014 om 00:00 geschreven door lieve

8 maart. Internationale Vrouwendag.

Een vrouw is een complex wezen dat door niet één man doorgrond kan worden. Toch willen alle mannen er zo eentje. En nog wel voor hun hele leven lang. Tot aan hun dood. Dat hebben ze aan het altaar beloofd toen ze in de verre toekomst konden zien dat ze dat ene vrouwtje trouw zouden blijven tot hun laatste snik. Helderzienden en toekomstvoorspellers doen het beter.

Schrijvers en wijsgeren hebben in de loop der tijden de vrouwelijke zwakheden beschreven met een onbeperkte wijsgerige humor. Als een beminnelijk wanschepsel kwam de vrouw uit de handen van haar filisoferende belagers.

Op de vraag, of men moest trouwen of niet, antwoordde Socrates: "Wat u ook doet, het zal u berouwen."

Antwoord van Diogenes op de vraag wanneer men moet trouwen: "Zo lang men jong is nog niet, en als men oud is, niet meer."

Toen Thales in zijn jeugd aangespoord werd om te trouwen, zei hij: "Daarvoor is het nog veel te vroeg!", en later, toen hij oud geworden was: "Nu is het te laat!".

Antisthenes zei besluiteloos: "Neemt men een mooie vrouw, dan heeft men haar met iedereen samen, neemt men een lelijke, dan is ze maar tot ergernis." 

La Bruyère zei genadeloos: "Er zijn weinig zo volmaakte vrouwen, dat zij haar man niet minstens eenmaal per dag reden geeft zich te beklagen dat hij getrouwd is, en anderen te benijden die ongetrouwd zijn."

Freud: "De vrouw is het duistere continent."

Kant formuleerde als minnelijke schikking: "Man en vrouw samen vormen pas een gehele mens." Als Lieve het goed begrijpt, staan ze elk apart nergens, man en vrouw, hebben ze elkander nodig om compleet te zijn. Goed bedacht van Kant. Een vrouw alléén staat dus nergens.

Paul Bourget: "Maagden zonder onschuld zijn het schitterendste product van onze beschaving."

Dohm: "Vrouwen bedienen zich van leugens zoals een stier zich bedient van zijn horens."

Schopenhauer in dezelfde stijl: "De natuur heeft de vrouw maar één middel gegeven om zich te verdedigen: de onoprechtheid. De onoprechtheid is haar aangeboren. Het is voor een vrouw even natuurlijk leugens te vertellen, als het voor een dier is zich van zijn natuurlijke wapens te bedienen. Daarom is het onmogelijk om een oprechte, waarheidslievende vrouw te vinden."

Zola: "Vrouwen zijn niet in staat om de waarheid te spreken, zij beliegen iedereen, rechters, geliefden, hun omgeving, en zichzelf."

Seneca: " Vrouwen hebben iets kwaadaardigs op de tong, dat ze handig onder hun lieftalligheden weten te mengen, ze huichelen vriendschap en weten hun haat te verbergen onder een sluier van vleierij, hun vertoon van trouw is het grootst daar waar ze het minst trouw zijn."

Diogenes zag eens een paar vrouwen die zich aan een lijfboom opgehangen hadden en hij zei: "Ach, dat alle bomen zulke vruchten droegen!"

Lieve gaat er nu een zelfgevonden schepje bovenop doen, een speldenprikje meer of minder maakt niet uit: "Een vrouw is gemaakt om naar te luisteren en om gelijk te krijgen... Een vrouw haalt het beste in de man naar boven, vooral bij de scheiding... Aan een vrouw iets uitleggen, kost je een jaar van je leven... De vrouwelijke intuïtie is uitgevonden omdat vrouwen geen logica kennen..."

08-03-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Ik vind het een verontrustende trend om kinderen met mentale beperkingen het gewone lager onderwijs te laten volgen. Eerst was er minister Smet die vorig jaar pleitte voor leerlingen met een mentale beperking gewoon onderwijs te laten volgen. De meest indrukwekkende reactie van een leraar: "Ouders van kinderen met een beperking die hun kind kost wat kost in het reguliere onderwijs willen hebben: beseffen jullie wat jullie je kind aandoen? Dagelijks geconfronteerd worden met eigen beperkingen, ieder moment van de dag ervaren hoe anderen een evolutie doormaken die voor het kind zelf onhaalbaar is. Leer inzien dat je kind beperkingen heeft en gun uw kind die beperking!"

Vandaag las ik dat Gert de Graaf aan de Universiteit Gent wil promoveren met een proefschrift waarin hij stelt dat Downkinderen goed af zijn in gewoon onderwijs, omdat dat goed is voor hun lees-, schrijf- en rekenvaardigheden.

Akkoord, volledig mee eens, een mentaal gehandicapte leert in een gewone klas meer dan in aangepast onderwijs.

MAAR! Hoe gaan de andere leerlingen, de normaalbegaafden en de genieën, hoe gaan die reageren die op achterlijke klasgenootjes? Zullen zij wel aan hun trekken kunnen komen in een klas met verstandelijk minderbegaafden?

EN!... Hoe ervaart het Downkind zélf zijn aanwezigheid te midden van de superlatieven in zijn klas, dat moet wel erg frustrerend zijn om dagelijks geconfronteerd te worden met eigen minderwaardigheid, met eigen tekortkomingen. Constant moeten blijven opboksen tegen slimmere klasgenootjes, constant moeten vaststellen dat het ergens iets mankeert... Extreem gesteld lijkt het wel op kindermishandeling!

De overlast van mentaal gestoorden in een gewone klas is niet te onderschatten. Voor de leerkracht is het een hele klus om het lespeil aan te passen aan de hele waaier van verstandelijke begaafdheden. In de praktijk komt het er vaak op neer dat het lespeil zakt, en dat de slimeriken de klos zijn, zij krijgen niet het volwaardige onderwijs waarop ze recht hebben. Het gevaar bestaat dat de minstbegaafden de meeste aandacht gaan krijgen in de klas.

Aangepast onderwijs blijft aangewezen voor Downkinderen, die horen niet thuis in het gewone onderwijs!

06-03-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Vandaag ga ik directrice An Serpent in de bloemetjes zetten. Het kreng heeft me vroeger gedwarsboomd, geminacht, tegengewerkt, mij aangezet tot het opmaken van valse verslagen, en met leugens en verdraaiingen mij betrokken in talrijke intriges. Laat de loftrompet maar schallen!

An Serpent was een gifslang, een gevaarlijke adder, een venijnig serpent. Het mens had elke dag last van haar regels, en op die prikkelbare dagen spuwde ze gif en gal. Haar vlijmscherpe giftanden kon je zien in de wijde mondopening. En met haar gifstekels hechtte ze zich genadeloos vast aan haar prooi.

Haar grijnsogen, als twee verslenste bloembollen zo groot, stonden labiel in haar driehoekige kop. De verwilderde ogen keken schichtig rond, op zoek naar een slachtoffer, dat dan met één slingerbeweging in een wurggreep genomen werd.

Met haar tengere nietige gestalte leek ze wel familie van de zeven dwergjes, maar dan zonder Sneeuwwitje, want die kon ze niet uitstaan. Met opgeheven stoppelige kin, kromme snavel en gebochelde rug liep ze hijgend en puffend doelloos door de schoolgangen, gewichtigheid veinzend, op zoek naar intriges, naar probleemsituaties, naar slachtoffers om hen te plagen en te intimideren.

De sluwe slang in het Aards Paradijs, die het liefdesspel tussen Adam en Eva in gang zette, was de allereerste voorouder van An Serpent. En alle nakomelingen van de Oerslang waren serpenten die gedoemd waren om zonder poten, schuifelend en kruipend door het leven te gaan. Dat was hun lot en hun bestemming. Deze serpenten waren allemaal de vroege voorouders van het kreng An Serpent.

An Serpent volgde Turkse lessen na de schooluren. Met sissende, snerpende en snerende stemgeluiden stak ze hele Turkse monologen af. Ze deed haar best om zich in het Turkse wereldje te integreren, en van haar Turkse leerlingen eiste ze niet de minste aanpassing, die tetterden lustig voort in hun thuistaaltje. 'Behoud van eigen taal en cultuur', en zo van die zever, was de dwaze slogan van An Serpent!

05-03-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Heeft er iemand nog iets gehoord over de Interculturele Dialoog die moest onderzoeken hoe verschillende culturen in onze samenleving gebundeld kunnen worden? Met andere woorden: hoe tegenstrijdige culturen in een vredige mengelmoes samen kunnen dysfunctioneren, of hoe verschillende culturen met elkaar overhoop kunnen liggen?

In 2008 werd Joelle Milquit (cdH), minister van Gelijke Kansen, belast met dit huzarenstukje, met de onmogelijke opdracht om dag en nacht gelijk te maken, om de zon en de maan gelijk te maken, om blank en zwart gelijkgekleurd te maken... Om uiteenlopende culturen te harmoniseren tot een sereen geheel waarin geen plaats is voor diversiteit, voor onenigheid, voor tweedracht, enkel voor een gladde nivellering waarbij iedereen en alles even minderwaardig is, waarbij iedereen en alles klaarstaat om in de peilloze afgrond te tuimelen, de vernietiging tegemoet.

Uiteindelijk is er in november 2010 een eindverslag van de Interculturele Dialoog aangeboden aan minister Milquet in bijzijn van Prins Filip. Het leek op een karikatuur van de wensen van minderheden die in de Dialoog oververtegenwoordigd waren. Ziehier een aantal van hun aanbevelingen voor een rimpelloze interculturaliteit: *Straatnamen die etnische minderheden schokken, moeten verwijderd worden. *Betaalde feestdagen moeten aangepast worden aan de multiculturele samenleving: Pasen, Hemelvaartsdag en Allerheiligen moeten sneuvelen. *De hoofddoek moet op school kunnen vanaf het vierde middelbaar en ook overal in de ambtenarij, behalve bij leger, politie en gerecht. *De overheid en privébedrijven die overheidsaanbestedingen willen krijgen, moeten met tijdelijke quota voor etnische en culturele minderheden werken"... enz...

Ongelooflijk wat een Dialoog allemaal teweeg kan brengen! Het zet aan tot onderwerping, inschikkelijkheid, verdraagzaamheid en grenzeloze wegcijfering van onszelf en van onze waardevolle tradities. Dan zijn we goed op weg naar zelfverloochening en zelfvernietiging.

De bespottelijke aanbevelingen voor onze omgang met andere culturen doen me denken aan de buitengewone inspanningen die de scholen vroeger leverden om de migrantjes te verwennen. Dat was het startsein van ontkenning van de kwaliteit van ons unieke Vlaamse onderwijs. Vertrouwde gebruiken op school moesten plaatsruimen voor uitzichtloze en peperdure projecten. Alles werd in het werk gesteld om de migrantjes en hun ouders te behagen en hen vooral niet te kwetsen.

Een piekmoment op het pad naar zelfvernietiging was het Leuvense taalonderzoek dat resulteerde in het fatale NT2-project (Nederlands Tweede!!!Taal), waarin de linguïst Koen Jaspaert de judasrol speelde. In zijn amateurischtisch ineengeflanste project donderde de Nederlandse taal naar de tweede plaats en moest voorrang verlenen aan taal en cultuur van de migrant. Het project maakte brandhout van het traditionele taalonderwijs. Leraren Nederlands werden wanhopig en radeloos. Hun overhoopgehaalde vak dat al jaren goede diensten bewees, konden ze in de vuilisbak kieperen, weg met het klassieke taalonderricht... De Leuvense onderzoekers hadden natuurlijk geen ervaring met migrantenleerlingen, en van heel ver hadden ze gehoord dat migranten ook recht hebben op al het lekkers in onze samenleving, en dat de oorspronkelijke bewoners een multiculturele hand moesten uitsteken om er een harmonieus geheel van te maken...                   

03-03-2014 om 00:00 geschreven door lieve

03-03-2014 om 00:00 geschreven door lieve