De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
21-08-2016
Concentratiescholen
Soms vraag ik me af hoe het nu gaat met de zoon van schrijver Tom Naegels. Vijf jaar geleden, februari 2011, besloot Tom om zijn oudste zoon Eli (3,5) naar de dichtstbijzijnde kleuterschool, een concentratieschool, te sturen, een doelbewuste schoolkeuze. Hij was de school niet eerst gaan bezoeken, maar was blind overtuigd van de voordelen van een sociaal gemixte school. En dat de aanwezigheid van allochtonen op school geen indicator is voor de onderwijskwaliteit, voegde hij eraan toe.
De verhalen die de ronde deden over de taal- en leerachterstanden die je kind opdoet in een multiculturele klas, wees hij naar de fabeltjesafdeling.
"Wij wilden geen witte school! Wij wilden dat onze kinderen opgroeiden in het echte Antwerpen! Men had ons gezegd dat deze school een gezonde sociale mix had... Van jongsaf aan komen ze in contact met andere culturen, andere talen, andere religies... We willen graag een afspiegeling van de buurt zijn. Er wonen 30% kansrijken in deze buurt, dan willen we ook graag 30% kansrijke kinderen in onze school. Het is niet goed dat zij zich afzonderen in aparte scholen..."
Ik heb vroeger nog zo'n ouders gekend die uit snobisme hun kind bewust onderdompelden in een multiculturele klas, om het te 'verrijken', om het kennis te laten maken met vreemde talen en vreemde culturen, en om zich interessant te maken bij familie en vrienden. Exotische spanningen en sociale vibraties dropen van hun verhalen af. Maar dat was toen ook de tijd dat een migrant op school een curiosum was. Nu ligt dat helemaal anders, nu hebben migranten hun naam gemaakt in het onderwijs. En dat is geen meevaller.
De uitholling van ons onderwijs begon toen de eerste multiculturele scholen, en later de concentratiescholen, door de overheid fors gesubsidieerd en in de watten gelegd werden. Opmerkingen als zou het lesniveau dalen als er allochtonen in de klas zitten, werden als racistisch bestempeld. En toch zijn er bewijzen dat Vlaamse leerlingen slechter presteren in een klas met allochtonen een, dat er een kloof is tussen de schoolprestaties van autochtonen en allochtonen.
De schoolloopbaan van Vlaamse leerlingen in een concentratieschool verloopt doorgaans onopvallend. Een vlekkeloos parcours wordt afgelegd doorheen kleuter- en lagere school, met behoorlijke rapportcijfers en onberispelijk gedrag.
De problemen openbaren zich later, in de loop van het secundair onderwijs, vaak al in het eerste middelbaar waar de klassenraad probleemleerlingen signaleert die met onvoldoende leerstofbagage gestart zijn in het middelbaar. Deze kinderen kregen vanuit het lager onderwijs in de concentratieschool te weinig basis mee om het middelbaar onderwijs aan te kunnen.
En dan mogen ouders die de multicultuur, diversiteit, sociale mix... bejubelen, blij zijn dat hun kind niet thuiskomt en met een Turks accent begint te spreken. Ach, dat is een lichte 'verrijkende' bijwerking van multicultureel onderwijs.
Een willekeurige greep uit de Gulden Hoorn des Overvloeds van minister Crevits: 120 miljoen euro voor extra schoolplaatsen... 1,2 miljoen euro voor extra personeel... 3 miljoen euro voor Nederlandse lessen aan vreemde kleutertjes... 160 miljoen euro voor nieuwe scholen... Vlaams Geld voor anderstalige kindjes! Miljoenen euro's voor de vloedgolf van nieuwe vreemde kindjes!
En dan:
9 op de 10 leerkrachten betalen jaarlijks 260 euro lesmateriaal uit eigen zak... Leerkrachten springen gratis in voor zieke collega omdat er geen geld is, het geld is opgemaakt aan asielertjes en allochtoontjes...
'Links addergebroed'... Geen fraaie titel, maar het schoot me als een flits te binnen bij het lezen van een artikel over de Jeugdboekenmaand 2017. De organisatoren deinzen er niet voor terug om kleuters en schoolkinderen te indoctrineren met valse denkbeelden om hen politiek en maatschappelijk naar links te oriënteren.
De Jeugdboekenmaand is een initiatief - gesubsidieerd door de Vlaamse overheid - van de louche club 'Iedereen Leest'. Onze Vlaamse centen gaan dus naar de hersenspoeling van onze kinderen met links gedachtegoed.
Het thema waarmee de Jeugdboekenmaand volgend jaar uitpakt is: 'Transgenders'. Jonge kinderen en zelfs kleuters zullen kennismaken met transgenders als normale wezens die hun seksualiteit beleven op hun eigen manier en waarvoor wij allen respect zouden moeten tonen.
Op deofficiële website staat te lezen: Onder de noemer 'M/V/X' zullen we het hebben over jongens en meisjes, gender, rolpatronen en stereotypen. Bestaan er typische jongens en meisjes? En bestaan er dan ook ‘echte’ jongens- en meisjesboeken? Houden alle meisjes van roze en prinsessen? En alle jongens van draken en ridders? Wat betekent het om jongen of meisje te zijn? Wat als je je geen van beide of net allebei voelt? Dat, en veel meer, in boeken natuurlijk. Want jeugdliteratuur biedt jonge lezers en al wie met boeken aan de slag wil gaan een schat aan verhalen, veel stof tot nadenken en uitgelezen kansen om hokjes te doorbreken.
Het thema 'Transgenders' maakt jonge kinderen bang en onzeker. Voor hen is een jongen een jongen, en een meisje een meisje, d'r is geen grijze zone, geen tussengevallen of andere twijfelgeslachten. Hun jonge wereld wordt op z'n kop gezet als hokjes doorbroken worden, als ze te horen krijgen dat er meerdere soorten meisjes en meerdere soorten jongens bestaan. Hoe gaat dat in een kinderhoofdje verwerkt worden?!
Transgenderisme is een psychische stoornis, een geestesziekte, en nu tracht de Jeugdboekenmaand van transgenders normale mensen te maken. Terwijl geslachtsveranderingen aanstellerige kuren zijn van labiele onevenwichtigen die aan alles in hun leven twijfelen, dus ook aan hun geslacht.
Nog iets over het linkse clubje 'Iedereen Leest'. De organisator van Jeugdboekenmaand 2017 is sp.a kopstuk Jo Vermeulen, en een pikant deatil is de voorzitter Koen Jaspaert, docent KULeuven. Koen Jaspaert is al eerder op m'n blog aan de beurt geweest en nog wel in een duistere glansrol. Wie herinnert zich niet het NT2-project in het migrantenonderwijs waar brandhout gemaakt werd van het traditionele vak Nederlands? Waar de Nederlandse taal op de tweede plaats kwam, ondergeschikt aan de vreemde thuistaal? Wel, Koen Jaspaert, de bedenker van het NT2-project, is nu de promotor van clowneske transgenders!...
Over de Gruwelijke Impact van Pesterijen op je Kinderjaren
"Ik heb het opgegeven": jongen schrijft vlak voor zelfmoord hartbrekende brief
Een dertienjarige jongen in New York beroofde zich afgelopen donderdag van het leven. De familie van de overleden Danny Fitzpatrick is woedend nadat ze zijn afscheidsbrief lazen. De jongen werd gepest en zijn leerkrachten hebben niks gedaan om hem te helpen.
Hartbrekende Brief
"Ik heb het opgegeven." In de brief, die zijn familie op Facebook deelde, beschrijft Danny hoe de pesters in de Holy Angels Catholic School hem het leven zuur maakten. "Hij pestte me", schreef Danny over een van zijn voormalige vrienden.
Het begon allemaal goed voor Danny op de school, maar dat draaide uit op een nachtmerrie toen het pesten begon. "Ik had eerst veel vrienden, goede punten, een goed leven. Maar toen verhuisde ik, en toen ik terug ging was het helemaal anders. Mijn oude vrienden veranderden, ze wilden zelfs niet meer met mij praten. Ze pestten me constant tot ik met hen begon te vechten." Tijdens een van die gevechten liep Danny verwondingen op aan zijn pink. Maar de leerkrachten weigerden hem te helpen. "Ze deden helemaal niets.Er was er eentje die het wel probeerde, het was niet genoeg. Zij was de liefste leerkracht. Zij begreep het."
De brief eindigt met de hartbrekende woorden: "Ik wilde weg, ik heb gesmeekt en gesmeekt."
Een vriend van de familie van Danny bevestigt dat de jongen gepest werd, en dat de leerkrachten niet genoeg gedaan hebben om hem te helpen. "Kijk naar Danny's glimlach, maar tegelijkertijd had hij pijn, deed hij wanhopige pogingen om hulp in te roepen. Hij verstopte zijn pijn van alle pesterijen en vechtpartijen." De familie plant maandag een begrafenis. Met een crowdfundingactie willen ze geld inzamelen voor een gepast herdenkingsmoment om de bewustwording rond pesten te vergroten.
Begeleiding van Pestslachtoffers
In de berichtgeving staat er geen woord over de daders, over de pesters, geen namen, niets... En ik geloof best dat de leerkrachten het jongetje niet goed geholpen hebben. Want ook leerkrachten, ook volwassenen vrezen pestkoppen. Pestkoppen zijn in-slechte wezens die ook volwassenen onderuit kunnen en durven halen. Talloze projecten zijn er om pestslachtoffertjes te begeleiden, maar wie 'begeleidt' er de pestkoppen? Wie pakt de pestkoppen aan? Wie durft het aan om pesterijen op school, in huiselijke kring, hardhandig aan te pakken? Al te vaak kunnen pesters hun gang gaan terwijl hen niets in de weg gelegd wordt. Zij gaan gewoon door met hun vernietigende plagerijen... Aanhoudende plagerijen, dagelijks terugkerende wrijvingen en vernederingen tekenen de 'slachtoffers' voor hun hele leven. Hun jeugd wordt gestolen... omdat volwassenen niet tussenbeide komen.
Bij E.J. Bron las ik dat in Zweden 4 van de 5 allochtone jongeren niet slagen in het basisonderwijs. Wel, dat verwondert me helemaal niet, het is zelfs oud nieuws. Niet alleen in Zweden, in álle scholen die zichzelf respecteren en de lat leggen waar die moet liggen, en dus geen minderwaardige leerstof aanbieden, daar kan de meerderheid van migrantenkinderen niet voldoen aan de vereiste criteria om over te gaan naar de volgende klas.
Taal- en leerachterstanden bij migrantenkinderen heeft men lange tijd kunnen verdoezelen en wegstoppen, maar een lespeil eindeloos verlagen kan niet ongestraft blijven. Slechts een kleine minderheid allochtone jongeren is bekwaam voor hoger onderwijs, het gevolg van een tolerante aanpak, met zijden handschoenen, geen eisen stellen, buigen en knielen voor De Migrant, angst voor racisme... We zijn er ver mee gekomen.
Het begint al in de kleuterschool. Allochtone kleutertjes zijn kampioenen in het spijbelen, ze zitten meer thuis in een vreemd en anderstalig milieu, dan op het schoolbankje waar ze de juiste leerprikkels zouden meekrijgen. Door hun talrijke afwezigheden missen ze de vaardigheden om de leerstof van het eerste leerjaar aan te kunnen.
Daarom moeten zoveel allochtoontjes het derde kleuterklasje overdoen, ofwel het eerste leerjaar, en vaak ook het tweede leerjaar. Ondertussen zijn de meesten al een paar kalenderleeftijden ouder dan hun blanke klasgenootjes. Als ze dan al struikelend en strompelend tot in het vierde leerjaar geraken - en dan zwijgen we nog over de vereiste bagage - zijn de meesten al 12 jaar oud, en daarom heeft een onderwijsminister - 'k weet niet meer wie - besloten om allochtoontjes het vijfde en zesde leerjaar te laten overslaan (!) om dan over te schakelen naar de aanpassingsklas, een soort voorbereiding op het secundair onderwijs. In de praktijk betekende dat altijd dat de meeste allochtone leerlingen in het beroepsonderwijs belandden waar de hardnekkigste spijbelaars ook nog eens op hun twintigste of zo, de school verlieten zonder diploma... Ach, ze ambieerden toch niets bijzonders, totaal niet gemotiveerd om iets te bereiken in de samenleving. Een studie-attitude gekenmerkt door weinig prestatiegerichtheid, onvoldoende motivatie, onvoldoende aandacht tijdens de lessen... Dat is een ingesteldheid bij migrantenleerlingen waaraan geen enkel project, geen enkele hulpverlening noch begeleiding iets kan verhelpen. Het verschil met eigen leerlingen IS er gewoon. Alleen een strenge genadeloze aanpak en harde sancties zijn nodig, maar dat noemen ze dan weer 'Racistisch'...
Dan zijn er ook nog de sociale gewoontes die in stand gehouden worden en waaraan niet 1 migrantenwerkster iets aan heeft kunnen veranderen, het gaat dan om een ongeletterde moeder en een moslimvader die liever met z'n poep in de lucht hangt dan zijn kinderen te helpen met huiswerk.
Behalve de lamentabele studiehouding en sociale gewoontes is er de taalachterstand die alsmaar groeit bij het koppig vasthouden aan de thuistaal.
De verknochtheid aan eigen taal en cultuur maakt dat allochtonen niet passen in ons traditionele onderwijssysteem, nooit gepast hebben, maar men heeft dat altijd krampachtig willen ontkennen.
Is het nog nodig om weer eens te pleiten voor de schoolplicht vanaf het eerste kleuterklasje, en de koppeling van schoolplicht aan kindergeld, om alzo schoolbezoek af te dwingen?
"Om de openbare orde te vrijwaren" bant de burgemeester van Cannes, David Lisnard, burkini's van de stranden. "Burkini's staan symbool voor islamextremisme en kunnen de rust verstoren nu Frankrijk doelwit is geworden van terroristische acties"...
Mensenrechtenorganisaties en moslimorganisaties willen de nieuwe regel aanvechten voor de rechter. Het is niet de eerste keer dat er in Frankrijk dergelijk kledingverbod wordt opgelegd. Het is sinds 2011 ook al verboden om in niqab in het openbaar te verschijnen.
Als alle burgemeesters van alle Europese badsteden het voorbeeld zouden volgen van hun collega in Cannes, zullenn onze stranden er weer uitzien zoals het hoort: gezuiverd van moslimtuig.
Lezer, kijk eens naar de moslima op het strand. Het ligt er vingerdik op dat ze zich wat komt aanstellen en provoceren. Ze gedraagt zich asociaal en respectloos jegens haar westerse medemensen door zich te omzwachtelen met carnavalskleding. Alsof dat mens regelrecht uit de woestijn komt.
Mijn 'jihadistje', zo zal ik haar noemen, is in het kader van haar journalistenopleiding op zoek gegaan naar een activist die zich bezighoudt met racisme en discriminatie in België. In haar zoektocht naar een antiracisme activist kwam ze uit op Bleri Llhesi, een politiek filosoof met Albanische wortels (foto).
De werkelijke naam van mijn 'jihadistje' is Jihane. Jihane is haar naam, een Arabische naam en 'jihane' betekent: universum, heelal, kosmos. Ga met zo'n naam door het leven, dan neemt je eigendunk extreme proporties aan en til je jezelf op tot een onverbeterlijke wereldverbeteraar.
Lezer, schrik niet van de foto, het is tegenwoordig een hype om met zo'n terroristensmoel rond te lopen. Jongemannen op tv doen niets anders dan provoceren met hun terroristenkop, een symbool van de sluipende islamisering.
Bleri Llhesi is zijn naam, een politiek filosoof met Albanische wortels, amper 35 jaar en al luid komen verkondigen dat "Het Onderwijs faalt", en dat leerlingen beter geïnformeerd moeten worden over racisme: "Willen we verandering dan moeten we deze thema's zo dringend mogelijk bespreekbaar maken binnen het onderwijs. Zo worden onze jongeren kritischer en bewuster over racisme... Indien we bewust zijn over racisme dan beseffen we dat we zelf ook een rol te spelen hebben door racisme niet te tolereren en ertegen op te treden. Racisme is een zaak die ons allen aanbelangt en die we dus samen moeten bestrijden."... Een beetje puberaal gezwets.
Wel, deze jongeman lag nog in de luiers en aan de Albanese moedermelk toen ons Vlaamse onderwijs zich uit de naad werkte om het de migrantjes naar hun zin te maken, om hen in te lichten over racisme, om hen de weg te wijzen naar het Centrum Racismebestrijding. Miljoenen en miljarden zijn er verkwanseld aan het migrantenonderwijs. Parels voor de Zwijnen. Het onderwijs heeft zich eindeloos uitgesloofd om sociaal achtergestelden, minderheidsgroepen, kansarmen, risicoleerlingen... om hen een reikende hand toe te steken. En dan komt een vreemde filosoof helemaal vanuit Albanië ons vertellen hoe verkeerd ons onderwijs bezig is.
Hoezo Llhesi, "het onderwijs faalt"? Heb je lessen bijgewoond in concentratiescholen, waar allochtone leerlingen om de oren geslagen worden met 'racisme' en 'discriminatie'?... Heb je de bordjes tegen de muren van witte scholen niet gezien met de tekst 'School zonder Racisme'?... Weet je niet dat witte leerlingen uitgescholden worden voor 'racist' als ze zich negatief uitlaten over hun bruine klasgenootjes?... Neen, anders zou je weten dat 'racisme' in het onderwijs een regelmatig gespreksonderwerp is, en dat niet het onderwijs faalt, maar onze regeringsleiders.
