De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
16-04-2017
Lichte Straffen voor Migranten...
Het gevoel van straffeloosheid bij migranten wordt keer op keer opnieuw gevoed. Dat was vroeger zo, en nu nog veel meer. Migranten hebben een geweten van een twijfelachtig merk, hun empathie met de inboorlingen is zo goed als waardeloos, en daarbij komt ook nog dat hun criminele daden geminimaliseerd worden en door de vingers gezien, of bedekt met de mantel des verdraagzaamheids, blindelings getolereerd door oikofobe verraders die vinden dat migranten meer tijd moeten krijgen om zich aan te passen en dat ze eindeloze tweede kansen moeten krijgen. Ondertussen mogen ze allerlei ondeugden en criminele toeren uithalen.
Welkom in ons land! En mocht je een meisje verkrachten en haar vriend bijna dood schoppen, dan zorgen we ervoor dat je zo snel mogelijk weer uit de gevangenis bent en als het even kan gewoon mag blijven.
Na de moorddadige car-jihad terreuraanslag in Stockholm door een moslimmigrant uit Oezbekistan heeft politiek-correct Zweden overduidelijk helemaal niets geleerd, en gaat het rustig door met het plegen van maatschappelijke zelfmoord. Zo kregen twee migranten uit Afrika slechts lichte straffen nadat ze een Zweeds tienermeisje hadden verkracht, en haar vriendje permanent hersenletsel bezorgden na hem bijna dood te schoppen.
De uit de kluiten gewassen 'kinderen' op de foto zijn wanhopig op zoek naar een onderkomen. Een dak boven hun hoofd, en nog zo wat luxe dingen, is dat nu echt teveel gevraagd van die egoïstische Europeanen?... In hun zoektocht krijgen hulpeloze vluchtelingen nu de steun van de EU die EIST dat minderjarige vluchtelingen in pleeggezinnen ondergebracht worden.
De fase van de VRAAG naar pleeggezinnen is voorbij, nu breekt de tijd aan van de DWANG, de verplichting om een vluchteling in ons gezin op te nemen. Eerst waren er de voorzichtige pogingen die een beroep deden op ons gulle hart om op ons gemoed in te werken. Vertederende kreten als "Zet je huis en je hart open"... trachtten ons te vermurwen en ons te doen smelten van naastenliefdig sentiment zodat we SPONTAAN een vluchteling zouden adopteren.
Misschien breekt er ooit wel een tijd aan dat we onszelf moeten wegcijferen en ons leven in dienst van de vluchteling moeten stellen. En alles wat we in ons leven bereikt hebben met zwoegen en wroeten, dat moeten we dan delen met een wildvreemde. De EU drijft ons naar ziekelijke menslievendheid.
Vluchtelingen zetten voet aan wal in Europa als ontwortelden met duistere achtergronden. Zij zijn bodemloze mysteries voor het gastgezin. Ondoorgrondelijk en onvoorspelbaar. Onze deuren openzetten voor wildvreemde onbekenden zonder bekende voorgeschiedenis lijkt me echt gevaarlijk, én onverantwoord.
Pleeggezinnen zullen geïnfiltreerd worden door buitenlanders met een andere taal, een andere cultuur, andere verwachtingen, andere gewoontes, alles totaal verschillend van het oorspronkelijke gastgezin. Hopeloze conflicten en botsingen zullen het gevolg zijn.
Ongeveer 30% van de asieleisers vorig jaar waren zogenaamd minderjarige onbegeleide vluchtelingen. Zij zouden in het vervolg indien mogelijk bij pleeggezinnen ondergebracht moeten worden, eist de Europese Commissie in een pakket maatregelen dat overeenkomt met de wensen van UNICEF.
Lieve lezer, kijk eens goed naar deze foto. Dat is verleden tijd. De reputatie van prestigieuze schoolgebouwen is naar de bliksem. Onderwijsminister Crevits meldt dat 24 scholen binnenkort subsidies krijgen om gebouwen te huren die eigenlijk niet voor onderwijs bestemd zijn, zoals kerken of handelspanden. Het jaarlijkse bedrag van huursubsidies is ruim 2 miljoen euro, en meer dan 1.000 extra plaatsen zullen er komen in de klasjes, goed voor ruim 6.500 extra leerlingen.
De wildgroei in schoolbevolking loopt de spuigaten uit, schoollopertjes groeien als blaadjes aan de bomen en blijven aanschuiven, wanhopig op zoek naar een schoolbankje... Het multifunctioneel gebruik van gebouwen wordt een nieuwigheid in de toekomst, en tevens noodzakelijk omdat alle scholen uit hun voegen barsten van massa's nieuwe kindjes, blankjes, zwartjes, bruintjes, ongeletterdjes, een hele waaier van andersoortige kindjes die we voorheen niet kenden. En ze houden allemaal hun handjes open om kindergeld te krijgen van elke Vlaamse belastingbetaler. De hemel op aarde voor hen en hun ouders. Hopelijk zullen zij ontzettend dankbaar zijn voor hun verwelkoming hier in het beschaafde en ontwikkelde Vlaanderen waar ze alles krijgen en in de watten gelegd worden.
In mijn glazen bokaal zag ik vroeger onheilspellende visioenen die nu werkelijkheid aan het worden zijn. Ik zag kindjes die onderwijs kregen in kerken en moskeeën, in voetbalcantines en parochiehuizen, in gemeentehuizen en recreatieoorden, in culturele centra en padvinderslokalen, musea en bibliotheken, sportzalen, magazijnen, opslagplaatsen... Kortom alles waar een dak op stond werd ingepalmd door het onderwijs omdat het scholentekort echt nijpend werd. Wel, lieve lezer, deze ongelooflijke dingen zag ik in mijn glazen bokaal, en bokalen liegen niet, de profetie is perfect uitgekomen!
Zeven jaar geleden al ijverde Pascal Smet voor capaciteitsuitbreiding en beloofde plechtig dat er voor elk kindje een plekje zou zijn. Maar toen wist die man nog niet dat onze scholen overspoeld zouden worden met negerkes, afrikaantjes, indiaantjes, moriaantjes zo zwart als roet... toen had hij nog geen flauw benul van de enorme niet-voorziene instroom van nieuwe kindjes, een kindertsunami van nooit geziene omvang, nieuwe en vreemde exemplaartjes die zich bij onze originele schoolbevolking zijn komen vervoegen. Pascal Smet worstelde alleen maar met de driftige voortplantingsdrang van migranten die hier al aanwezig waren.
In de berichtgeving valt het me weeral op dat aan de explosieve expansie van de schoolbevolking en de plotselinge aanwas van asielkindjes een verbloemende verklaring gegeven wordt: "een demografische groei, culturele diversiteit en taalverscheidenheid, een veranderend onderwijslandschap..." en nog zo van die eufemismen en verklaringen die rond de pot draaien. Géén woord over Vlaamse kindjes die moeite hebben om hun hoofdjes boven water te houden, om niet te verdrinken in het verstikkende multiculturele moeras.
De terroristische aanslagen die in versneld tempo elkaar opvolgen, doen me denken aan een artikel van een jaar geleden of zo, over het verband tussen narcisme en terrorisme. Terroristen lijken in sommige opzichten op narcisten, ze vertonen narcistische trekken als: geldingsdrang, drang naar zelfbevestiging, bewonderingsdrang, zelfobsessie... Bij hen worden natuurlijke menselijke eigenschappen gedisproportioneerd in extreme vormen teruggevonden. Hun opgeblazen eigenwaarde is gebouwd op drijfzand, wat meteen verklaart waarom ze voortdurend op zoek zijn naar bevestiging. De narcist wordt gedreven naar terrorist, hij wordt aangezet tot terreurdaden.
Wie weet hoeveel pogingen er vanuit linkse studies ons nog bereiken om terroristische daden te verklaren, om het brein van terroristen te ontleden. Studies over de psyche van een terrorist zullen ons overrompelen, zij zullen tot emotionele conclusies komen en tot ontroerende verklaringen van de drijfveren van mensen die terreurdaden plegen.
Laat een terrorist toch een terrorist wezen, in al zijn slechte hoedanigheden en gebreken. Waar gaat het naartoe als we terrorisme gaan romantiseren met de onderliggende bedoeling om criminele daden te legaliseren?
Tussendoortje over narcisme... Daar heb ik ook wel eens last van, van narcisme, als ik in de spiegel kijk en mezelf begluur, of als ik mijn beeltenis in het water bekijk, zoals Narcissius deed. Niet dat ik verliefd word op mezelf of zo, neen zo erg is het niet. Laat anderen maar verliefd worden op mij. Mijn libido-energie deel ik liever met anderen dan met mezelf...
Vorige week werd in Stockholm een 11-jarig meisje compleet vermorzeld en verslonden door een moslimterrorist die met vlammende vaart inreed op winkelende mensen. Zoals een wild dier zijn prooi verscheurt, zo ging de islamitische barbaar tewerk. Allah had hem ingefluisterd wat hij moest doen, met verwijzing naar koranverzen die aanzetten tot geweld.
De man op de foto is Jasper van Dijk. Hij wil dat leerlingen op school les krijgen over homoseksualiteit. Een soort homovoorlichting zal de man waarschijnlijk bedoelen.
In Nederland wil hij in de Tweede Kamer het kabinet scholen laten bestraffen die geen lessen organiseren over verschillende seksuele voorkeuren, seksuele diversiteit en homo-acceptatie.
Het idee van Jasper is niet nieuw. In Vlaanderen wilde ex-minister Pascal Smet (sp.a) enkele jaren geleden al seksuele geaardheid bespreekbaar maken in de klas en in de leraarskamer, om discriminatie te vermijden van homo-jongeren, dat was zijn uitgangspunt.
Wat kunnen scholieren zoal leren over homo's? Over seksuele geaardheid? Ik heb voor Jasper een aantal suggesties bijeen gesprokkeld die hij via het kabinet kan gaan voorstellen in alle scholen:
Hoe word ik homo? Als de hetero-status mij niet bevalt, tussen welke seksen kan ik dan kiezen? Hoeveel soorten geslachten bestaan er? En wat als ik spijt krijg van mijn keuze? Hoe word ik dan weer een alledaagse hetero?
Kan ik van geslacht veranderen? Hoe gaat dat in zijn werk? En als mijn hunkering naar geslachtsverandering een ziekelijke obsessie wordt, kan ik me dan gratis laten ombouwen tot de andere sekse, op kosten van de belastingbetaler?
Hoe schoffeer ik hetero's? Hetero's worden toch maar een minderwaardige minderheid die met uitsterven bedreigd is, omdat iedereen op zijn eigen geslacht valt, en daarom moet er onderwijs komen over homo's. Homo's worden de hype. Je hoort er niet bij als je geen homo bent. Je hoort er niet bij als je een gezonde seksuele voorkeur hebt. Er breken slechte tijden aan voor heterofielen. En dan zwijgen we nog over moslimleerlingen, hoe zullen dié omgaan met homolessen?
Aangeboren homoseksualiteit is erg zeldzaam, maar dat interesseert de leerlingen niet. Zij willen alleen weten hoe je een selfmade-homo kunt worden, een schijnhomo. Bestaat daar een opleiding voor? En hoe kan je het best een homo faken? Hoe kan je je als homo manifesteren? Welke gedachten, handelingen en omgangsvormen passen het best bij de homo-status?
Laat het hele lessenpakket rond seksuele diversiteit de leerlingen de indruk geven dat ze als hetero geboren zijn, en dat ze daarna hun seksuele geaardheid zelf kunnen bepalen en dat homo-zijn een keuze is. De hetero's kunnen uiteraard zichzelf blijven, maar dat moeten ze dan zelf maar weten. De twijfelaars hebben de keuze tussen jongen of meisje, of allebei, of als ze besluiteloos zijn kunnen ze nog altijd terecht bij de kweenie-gevallen. 't Moet allemaal kunnen in deze tijden.
Deze foto gaat de wereld rond als symbool van protest tegen extreemrechts (?). Bij een betoging in Birmingham riep een Pakistaanse "islamofoob" naar een groep rechtse betogers waarop ze benaderd werd door één van hen. Zij lacht hem vierkant uit met een provocerende smile. Aanmatigend en arrogant, zoals het een moslima betaamt... En daarom draai ik de zaken om: de foto is een symbool van protest tegen links feminisme! Ik manipuleer de foto en het verhaal dat erachter zit. Als journalisten dat kunnen, dan kan ik dat ook.
Er bereiken ons hartverscheurende berichten over verwaarloosde allochtonen die zich miskend en aan de kant gezet voelen, verguisd en veracht, vernederd en geminacht...
Recent bleek uit een onderzoek van Universiteit Gent dat bedrijven allochtonen en autochtonen niet op gelijke voet behandelen. Zo maken allochtonen 30% minder kans voor een sollicitatiegesprek dan autochtone kandidaten. De discriminerende bedrijven riskeren een klacht door Unia en mogelijk een boete. Er wordt ook gezwaaid met de anti-discriminatiewet die ervan uitgaat dat iedereen gelijkwaardig is. En daar knelt het schoentje! Iedereen is NIET gelijkwaardig, mensen zijn niét gelijk, we zijn allemaal uniek en hebben een unieke waaier aan hoedanigheden, gebreken, hebbelijkheden, kwaliteiten en begaafdheden. Het gelijkheidsprincipe is er alleen om zwakkeren de illusie te geven dat ze evenwaardig zijn aan hun rijk getalenteerde medemensen: de anti-discriminatiewet als lapmiddel en dekmantel om gebrekkige migranten te beschermen... En Unia werkt daaraan driftig mee.
Terug naar waar ik begon: er is een toename van het aantal alarmerende berichten over gediscrimineerde allochtonen. We worden ermee om de oren geslagen en overstelpt, we tillen er niet meer aan omdat het alledaags gezeur is. Alle studies, onderzoeken, enquêtes... wijzen op discriminatie van vreemdelingen, indringers, asielzoekers en ander vreemd tuig... nooit is er aandacht voor eigen volk, als wijzelf eens gediscrimineerd worden, kraait er geen haan naar. En bij alle discriminatiemeldingen over allochtonen wordt er nooit bijgezegd welke de OORZAKEN zijn.
WAAROM worden allochtonen gediscrimineerd? Die discriminatie moet toch érgens van komen? Die gebeurt niet zómaar, er moet altijd een reden zijn. Elk menselijk denken, handelen en voelen heeft een motief, een drijfveer. Hoe komen allochtonen aan het stigma van outcast, van minderwaardig volk? Omdat ze zélf die reputatie opgebouwd hebben. Aan hun kwalijke imago begonnen ze al op de schoolbanken te werken. Toen ze onwettig afwezig waren, te laat kwamen, geen huiswerk maakten, niet opletten in de klas, de klas op stelten zetten, spijbelen, geen Nederlands willen spreken, geen verantwoordelijkheidszin hadden, ook geen plichtsbewustzijn... ze onderscheidden zich opvallend van hun Vlaamse klasgenootjes. En zo groeiden allochtoontjes op tot volwassen allochtonen met een slechte reputatie.
En dat weet een bedrijf drommels goed. Een bedrijf dat op zoek is naar goede en betrouwbare medewerkers mag best 'discrimineren' om rendabel te blijven. Een werkgever heeft begrijpelijk zijn redenen om eerder een autochtoon aan te werven dan een allochtoon.
Het kinderdagverblijf moet moslimkindjes leren eten zoals het hoort: af en toe genieten van een sappig stukje van het varken, in gezelschap van niet-moslimkindjes. Integratiebevorderend!
