De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
Officieel begint vandaag datgene wat ooit als de “mooiste tijd” van het jaar gold. Kaarslicht, kerstgebak, de geur van kaneel en amandelen, van voorpret glimmende kinderogen in kleine gezichten met rode wangetjes van opwinding – dat alles verbinden we – samen met de algemene inkoopkoorts – altijd nog, in ieder geval in onze herinnering, met de Adventstijd. Deze tijd was er ooit eentje van bezinning op de familie en alles wat ons leven eigenlijk zin geeft, het waard maakt om te leven. Veel mensen hadden dit voor zichzelf ondanks commercie en consumptie bewaard.
Gelezen dat Mehdi Atid als jihadstrijder aan het front sneuvelde en in zijn testament liet weten dat zijn dochter Yasmine absoluut in Syrië moest blijven in het geval dat hij zou overlijden.
Ondertussen vernamen we dat Yasmine met haar moeder herenigd is en in ons land verblijft. Papa Atid mag in de moslimhemel fluiten naar zijn laatste wilsbeschikking...
De gesneuvelde jihadstrijder wilde niet dat dochter Yasmine terug zou keren naar de 'ongelovigen' in België: "Haar moeder is een vijand van de islam. Ze bestreed de islam en deed er alles aan om jou te laten afdwalen in shirk (afgoderij, nvdr). Voor mijn dochter wil ik dat een zuster zich ontfermt over haar alsof het haar eigen dochter zou zijn. Ik wil niet dat ze terugkeert naar de ongelovigen en dat mijn ex-vrouw haar bij jullie komt halen."
"Moeder van Yasmine: Vijand van de Islam?" Fake News? Misschien wel, omdat niet alleen Yasmine, maar meerdere kinderen van Syriëstrijders al teruggekeerd zijn als tikkende tijdbommetjes die zich nu onder ons bevinden. En de overheid zal er alles aan doen om ons gerust te stellen, om dreigingen en gevaren te verdoezelen. In het geval van Yasmine door te stellen dat de mama het meisje niet-islamitisch zal opvoeden.
Kinderen van Syriëstrijders zijn ginder rot gemaakt. Tijdens hun eerste levensjaren groeiden ze op te midden van gruwelijk geweld en moordzucht, chaos en normloosheid. Kiemen van terreur en extremisme zijn er in hun hersentjes ingesijpeld, waar ze aanzwellen en op een dag tot ontploffing komen. Potentiële terroristjes zijn getraumatiseerd voor hun hele leven, met littekens op hun ziel voor altijd. Een gewoon schoolleven is voor Syriëkinderen zo goed als kansloos. En geeen enkele vorm van 'begeleiding' zal werken.
Tim Verheyden, de maker van de Pano-reportage over 'Schild en Vrienden', heeft een ei op z'n kop geklutst gekregen. Splasssh!...
De smurrie droop af langs z'n bavetje naar beneden. Het pijnlijke schouwspel was te zien aan de Universiteit Hasselt in Diepenbeek...
VRT-journalist Tim Verheyden heeft de reportage van zijn leven gemaakt: de Pano-reportage over 'Schild en Vrienden'. Hij zal het nooit vergeten. En wij ook niet. En hij zal het zich altijd blijven beklagen. Hij zal zich in bochten moeten wringen om zijn naam te zuiveren. Maar met zo'n onvergetelijke reportage is het een huzarenstukje om dan nog een beetje fatsoenlijk voor de dag te komen als betrouwbaar journalist.
Zonder twijfel zou zijn pano-reportage het pronkstuk zijn uit zijn journalistieke carrière, dácht hij. Maar daarna hield het op. Alleen het schaamrood op z'n wangen rest er nog.
Levenslang zal Tim gebukt lopen onder zijn misstap om een organisatie als 'Schild en Vrienden' te schandvlekken en te bemodderen voor de hele wereld. Een jeugdzonde? In de harde politieke wereld is hij een puber die geen notie heeft van wat er leeft in de politieke maatschappij. Hij had er nooit aan mogen beginnen, aan een reportage zonder einde, zonder begin, zonder opheldering, zonder waarheid. Niemand hield hem tegen. De linkse VRT had niets liever dan met zijn reportage op de proppen te komen. Het geklungel van Tim namen ze d'r bij. Een knullerige reportage. Alsof 'Schild en Vrienden' een studentikoos clubje is waarover men luchtige reportages mag maken met onthullingen en het blootleggen van clubgeheimen.
Overal waar Tim nu in zijn verdere leven zal komen zal hij moeten afrekenen met spotternijen en zal hij eieren moeten incasseren. Bekogeld worden met eieren, da's zijn lot, dat komt ervan als je 'Rechts' aanvalt en de macht van 'Rechts' onderschat.
Maker ‘Pano’-reportage over ‘Schild en Vrienden’ bekogeld met ei op Universiteit Hasselt
Diepenbeek - VRT-journalist Tim Verheyden werd woensdagavond bekogeld met een ei in de campus Diepenbeek van de Universiteit Hasselt. Een lid van de NSV Hasselt had het lef om een ei op het hoofd van de man stuk te slaan toen iemand een handtekening vroeg aan de journalist. De gewaagde actie kwam er naar aanleiding van zijn ophefmakende ‘Pano’-reportage over de extreemrechtse beweging ‘Schild en Vrienden’.
De laatste jaren worden we bestookt met allerlei studies waaruit blijkt dat de Europese bevolking dommer wordt: "De mensheid wordt steeds zwakker en dommer... We worden dommer, we hebben steeds minder genieën, op termijn is dat nefast voor onze economie... Ons IQ blijft zakken"...
Zo klinken de onheilspellende berichten over de afbrokkelende IQ-cijfers.
Het zwarte volk dat zich in lange processies een weg baant naar het beschaafde westen is een bedreiging voor Europa. Het zijn meestal ongeletterde vluchtelingen, analfabeten, en géén geschoolde krachten zoals ze ons trachtten wijs te maken.
Als meer en meer zwarten deel gaan uitmaken van de Europese bevolking, zal het intelligentieniveau van de gemiddelde Europeaan zakken. Hoe meer zwarten, hoe dommer de gemiddelde Europeaan.
De stormloop van zwarte migranten op Europa ondermijnt het Europese welzijn. De invoer van minderwaardig intellect, halfwassen verstand en onderontwikkeld denkvermogen is een aanval op onze intellectuele welstand. Massa's ongeletterden maken een domme puinhoop van het nieuwe continent dat ze willen veroveren.
Wetenschappers die tegenwoordig het verband onderzoeken tussen ras en intelligentie, en intelligentieverschillen tussen volkeren napluizen, worden vlug in de hoek gezet als 'wetenschappelijke racisten'. Terwijl het onderscheid tussen superieure en inferieure rassen helemaal geen probleem was in de vorige eeuw, toen aangeboren intellectuele verschillen tussen verschillende rassen algemeen aangenomen werden.
Als het om het zwarte ras gaat worden er nu vlug gevoelige snaren betokkeld. Jammer, want de rassentheorie dat zwarten van nature minder intelligent zijn dan blanken blijft de kop op steken. Die theorie blijft haar platform behouden in de vakbladen. Terwijl de media en politiek correcte meute zwijgen...
Vroeger, 1958... Op een woensdagnamiddag was mijn broer uitgenodigd bij de pastoor van onze parochie. In zijn pivé-woning. Een statig rijhuis op de Kuringersteenweg in Hasselt.
Zoals een kind kan zeuren om z'n zin te krijgen, zo drong ik ook aan bij mijn moeder om mee te mogen met m'n broer. Samen met m'n broer op bezoek bij de pastoor. Ik wou de nieuwe pastoor ook wel eens van dichtbij horen en zien. En niet alleen op de preekstoel of aan het altaar waar hij gulzig de kelk met wijn leegdronk, terwijl kerkgangers alleen maar een uitgedroogde hostie kregen om zonder knabbelen door te slikken.
Maar mijn gezeur hielp niet, ik mocht niet mee naar de pastoor. Mijn huiswerk moest ik maken. En m'n broer vertrok alleen naar de woning van de pastoor. Hij hoefde geen huiswerk te maken...
Hoe het pastoorsbezoek was afgelopen, ben ik nooit te weten gekomen. Over zulke dingen werd er vroeger in de huiskamer nooit gesproken.
Maar waar ik naartoe wil met dit verhaal is dat ouders vaak medeschuldig zijn aan kindermisbruik door geestelijken!
De 'Brusselse' kleuter Yasmine werd door Syrische jihadisten vrijgelaten en landde gisteren op Zaventem. Ze is nu terug bij haar moeder en haar 'Belgische' familie.
Het klinkt als een sprookje: moeder en kind herenigd, en ze leefden nog lang en gelukkig... Maar zo'n happy end zal dit sprookje zeker niet kennen. Er zal nog in troebele wateren en diepe valleien geploeterd moeten worden.
Anderhalf jaar lang, tijdens een belangrijke ontwikkelingsfase van haar jonge leventje, leefde Yasmine in conflictgebieden waar ze te maken kreeg met IS-sympathieën, vijandelijkheden en wreedheden.
Het is moeilijk om mogelijke brainwashing op te sporen bij het meisje, maar die is er wel. Eerst een jaar lang islamitisch opgevoed door haar vader, en toen die stierf nog een half jaar overgeleverd aan de bewoners van een tentenkamp. Dat laat onherroepelijk sporen na in de gevoels- en denkwereld van Yasmine. Mogelijk is er een IS-gedachtegoed opgebouwd, of flarden ervan, of splintertjes, en die zullen blijven sudderen, soms jarenlang, om dan plotseling, na een vonkje, tot uitbarsting te komen. Zo worden onschuldige kinderen volwassen killers.
Daarom is iedere terugkeerling potentieel gevaarlijk. De islam maakt van hen onbetrouwbare wezens, immuun voor geweld en gevoelsarm. Hun persoonlijke situatie is niet te regenereren, er is geen terugweg meer mogelijk. Psychologische begeleiding of traumabehandeling zullen afschampen tegen het pantser dat de islam bouwde rondom hen... Yasmine is een meisje dat nauwlettend en levenslang in de gaten gehouden moet worden.
Anderhalf jaar lang leefde haar mama tussen hoop en vrees. Maar de nachtmerrie is voorbij. Yasmine bleef na de dood van haar vader alleen achter in een Syrisch tentenkamp... Ze zal psychologische hulp krijgen na wat ze heeft meegemaakt. Ook de moeder zal begeleid worden in de opvoeding van haar kind.
Ontvoerd door haar papa - Hajar, de mama van het meisje uit het Brusselse Sint-Joost-ten-Node, had haar dochter op vrijdag 24 mei 2017 meegeven met haar ex-man Mehdi A. De ex-gedetineerde had bezoekrecht, ook al vertrouwde ze hem niet. Mehdi beloofde Yasmine na het weekend terug te brengen. Maar hij slaagde erin zijn enkelband los te maken en verdween met het kind naar Syrië, omdat hij haar naar eigen zeggen wilde opvoeden “volgens de regels van de islam”. Ook mee was de Brusselse Firdaous B.S., een 14-jarige meisje dat zwanger gemaakt werd door Mehdi en internationaal opgespoord werd. In april sneuvelde jihadstrijder Mehdi A. aan het front zodat zijn dochtertje alleen in een tentenkamp achterbleef. Tot grote wanhoop van haar mama. Zij deed er alles aan om haar dochtertje terug naar België te halen. Maar dat lukte niet. Uiteindelijk heeft een lokale islamitische rechtbank zich uitgesproken over de terugkeer van Yasmine naar haar mama. Maar de terreurgroep weigerde omdat de vader in zijn testament had gezegd dat in geval hij sneuvelde, zijn dochter in Syrië moest blijven. Maandag echter stemde de terreurgroep Firqatul Ghuraba er dan plots toch mee in om het meisje vrij te laten.
De Fransen hebben vorig jaar overhaast een nieuwe president gekozen. Ze kozen holderdebolder voor een man die uit het niets tevoorschijn getoverd werd om Marine Le Pen uit te schakelen. En de Fransen trapten in de val. Macron werd hen opgedrongen door de media en de politieke elite.
Het Franse volk koos met Macron voor meer islamisering, meer moskeeën, meer EU, meer euro, meer immigratie... Globalist Macron kreeg aanbevelingen van Merkel en Obama. Hij minacht de Franse cultuur en zet het verwoestende beleid van Hollande voort... En tóch kozen de Fransen voor Macron?
Nu keren de Franse burgers zich massaal tegen hem. "De populariteit van Macron taant... Steeds minder Fransen staan achter zijn beleid..." Zo klonk het al enige tijd. Maar nu richt de volkswoede zich tegen Macron persoonlijk en zijn regering. De hevige protestacties in gele hesjes zwellen aan en breiden zich uit. Een burgeropstand?
De protesten van de vermeende ongeveer 8000 “gele hesjes”-dragers in Parijs gingen gisteren gewelddadig ten einde. De politie trad met gummiknuppels, waterkanonnen en een enorme hoeveelheid traangas tegen demonstranten op, die probeerden op te dringen naar het verboden gebied onderaan de Champs Élysées met de Place de la Concorde, het nationaal parlement en het nabijgelegen Élysée-paleis. De protesten begonnen naar aanleiding van de belastingverhogingen op benzine en diesel – inmiddels richt de woede van de Fransen zich steeds meer tegen president Macron persoonlijk en zijn regering.