|
Vorige week schreef ik over "De Vrouw die Allah wil". In een reactie gebruikte lucky9 het woord 'Misogynie'. Dat inspireerde me om te schrijven over vrouwelijke onhebbelijkheden...
...Vrouwelijke lezers en andere lezeressen zoeken best een andere blog op, want nu gaat Lieve haar seksegenoten plagen, belachelijk maken, hen bespotten en door het slijk halen.
Vrouwen herinner ik me als sluwe doortrapte wezens die na een pijnlijke vechtscheiding ook nog eens hun arme man kaalplukken. Zijn laatste cent willen ze hebben. Zijn kostbare bezittingen ook. Alles moet het kreng hebben. En hij moet gaan bijverdienen om haar gekke alimentatie- en andere grillige eisen in te willigen, hij moet zich in de schulden steken, overleven in een vunzig tentje op de wei, en als hij zijn kinderen een paar uur wilt zien, moet hij er om bedelen en smeken. Het bezoekrecht, daarvan maakt zij een pestrecht. Vrouwen halen het beste uit een man naar boven, vooral na een scheiding... Mijn pessimisme is gebaseerd op waargebeurde verhalen van kaalgeplukte mannen. Niet gebaseerd op losse feiten, zoals in de film, maar op droeve belevenissen van mannen die hun vergissing van vroeger berouwen, die terug in de tijd willen gaan, naar het altaar, om andere woorden uit te spreken dan dat ene fatale ja-woord...
Als mislukte dolle mina's en geperverteerde feministen begeven vrouwen zich 's ochtends op weg naar hun kleurloze carrière, maar eerst nog even de kleine gaan dumpen in een of andere duistere crèche of bij een louche onthaalmoeder. Waar ze eerst zo intens naar verlangden, willen ze nu zo vlug mogelijk kwijt, een klein hulpeloos wezentje zomaar uit handen geven. Misdadig.
Het begon al bij Eva in het aards paradijs. Dat uitgekookte oermens vond het nodig om de willoze Adam te verleiden, en daarmee was 'de zonde' geboren. Adam werd het paradijs uitgebonjourd, en op de koop toe kreeg ie ook nog eens een preek mee van zijn Schepper. Hij moest een broekje aantrekken, of liever: een vijgenblad. De schaamte werd toen uitgevonden. Dus dat scheppingsverhaal uit onze 'Gewijde Geschiedenis' van vroeger, begon al met kinderen op school een niet zo fraaie voorstelling te geven van 'de vrouw'...
Dan hebben we ook nog onze woordenschat die getuigt van het slechte karakter van de vrouw. Het woord 'zon'! 'Zon' is vrouwelijk, de zon is een 'zij'. Alleen een vrouw krijgt het klaar om verzengend heet iets te verschroeien, en allesverschroeiend te vernietigen en te vernielen... De woorden 'pantoffel' en 'sloef', die zijn mannelijk... En ooit gehoord van 'homme fatal'? Nee, wél van 'femme fatale'...
Aanvankelijk lijken vrouwen op feeën en bosnimfen die op zoek zijn naar de prins van hun dromen. Een oogverblindende prins op een wit paard. Tijdens hun zoektocht doen ze niets liever dan kroelend en rollebollend de mannelijke lusten bewerken. Bedwelmd en beneveld lopen die mannen dan in de val en voor ze het beseffen zit er een kanjer van een trouwring rond hun vinger...
|
