|
Badend in het zweet wakker geworden vanmorgen. Met een onbeschrijflijke dorst. Geen natte droom, maar een helse nachtmerrie, een frustrerende belevenis, het was afzien en lijden, uitsloven en zwoegen...
Ik zal eens vertellen wat me vorige nacht in dromenland overkwam... Het gebeurde tijdens een bijeenkomst van enkele collega-bloggers. Hun vrouwen waren er ook bij. Terwijl de mannen zich terugtrokken op een gezellig terrasje achter een schuimende pint, sleurden de dames me mee van de ene cremerie naar het andere ijssalon, van de ene kledingzaak naar de andere schoenwinkel. Alle boetieks hebben we afgeschuimd. Het was aldoor etalages kijken, koffie slurpen, ijsjes eten die mijn oren uitkwamen, pannenkoeken die op mijn maag bleven liggen... Een kwelling!... Kon ik mijn lippen maar even zetten aan het schuim van een heerlijk biertje. In mijn droom droomde ik van een café met 500 soorten bier waar de hele toog van mij alleen was... Maar de hardvochtige dames kenden geen genade. Ze hadden ook nog nooit gehoord van: "Gij zult de dorstigen laven". Geen greintje begrip brachten ze voor me op. Onvermoeibaar stapten ze voort, terwijl ik stierf van de dorst, hunkerend en smachtend naar een frisse pint. Als we dan het terrasje passeerden waar de mannen zaten, trokken de dames nog harder aan mijn mouw, om me zeker niet uit het oog te verliezen wanneer ik een zwenk naar het terras wilde maken... Gelukkig zijn dromen bedrog.
|
