|
Slim Lewieke hoeft z'n vinger niet meer op te steken, hij mag het juiste antwoord zomaar hardop roepen in de klas...
We kennen allemaal de klassieke schoolse methode: de leerkracht stelt een vraag en wie het antwoord weet, steekt z'n vinger op. De slimsten steken hun vinger zelfs heel hoog in de lucht. En wie aangewezen wordt, mag antwoorden.
Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs wil dit ouderwets systeem afschaffen: "Het is een stereotiepe vorm van lesgeven, die er helemaal aan het uitgroeien is, want op die manier worden alleen de beteren bij de les betrokken.". Ook leerlingen aanwijzen om te antwoorden, wordt niet meer aanbevolen.
In multiculturele klassen zijn de betere blanke leerlingen benadeeld door de aanwezigheid van migranten, en nu mogen ze ook al niet meer tonen dat ze slimmer zijn. Ook anderstalige medeleerlingen mogen ze niet meer overtroeven, ze mogen met hun vinger niet meer laten zien hoe slim ze wel zijn.
"Ik ben de slimste, ik ben de beste"... dat mag allemaal niet meer, omdat iedereen gelijk moet zijn. De zwaksten die hun vinger nooit opsteken, mogen niet meer opvallen. De sterksten die hun vinger altijd opsteken, mogen ook niet meer opvallen.
Aanleiding voor 'Weg met het vingertje' was een Frans onderzoek aan de universiteit van Poitiers waaruit bleek dat het vingertje opsteken de sociale ongelijkheid vergroot. En een Engels onderzoek zei dat kinderen meer vorderingen maakten als ze hun vinger niet moesten opsteken.
Jammer dat men rekening houdt met deze onderzoeken, omdat er ongelijkheid moet zijn, ongelijkheid tussen leerlingen maakt kwaliteitsonderwijs mogelijk.
Het vingertje kán niet verdwijnen, kinderen willen impulsief laten merken hoeveel ze weten en hoe slim ze zijn, en dan zal dat vingertje automatisch, als in een reflex, hoog de lucht in gaan.
Bovendien is een vinger opsteken een vorm van beleefdheid, een sociaal teken dat de leerling rekening houdt met de medeleerling en zijn beurt afwacht om te antwoorden.
Een toekomst zonder vingertje? Ik geloof er niet in. En zeker niet in een "dialoog tussen leerkrachten en leerlingen". De slimsten zullen het hoge woord hebben en de zwakkeren zullen nu en dan eens aan de mouw getrokken worden, maar een chaos gaat het worden. Een chaos, waarbij slimmeriken en dommeriken op elkaar aangewezen zijn en niemand iets bijleert.
|
