|
De #metoo-rage heeft de hersenen van vrouwen die wat wankel in hun schoenen staan aangetast. Hun ontvankelijke geest heeft zich laten meeslepen in een massa-hysterische aanval op mannen die als seksuele roofdieren gezien worden.
Verwelkte actrices met verslenste hormonen maken zich onsterfelijk belachelijk, door in een opwelling van verdriet over hun wegkwijnende jeugd, mannen te beschuldigen die hen in een ver vervlogen verleden ooit fysiek benaderd hebben. Hypocriet. Ze hebben er toch voordelen van genoten?
Meisjes, vrouwen en ouwe troela's maken zich onuitstaanbaar als ze mannen beschuldigen van zogezegde grensoverschrijdingen. Ze maken een lachertje van het vrouw-zijn. En 't is nog niet afgelopen. Nu is Michael Douglas aan de beurt. Er zijn al zovelen op 't schavot moeten komen. Enkel broeder Ignatius in een abdij ergens in de onbewoonde wereld is nog niet beklad door hysterisch vrouwvolk.
Een man mag niet meer pronken met zijn mannelijke talenten, of d'r is wel ergens een vrouw die erover klaagt en zanikt. Schouderklopjes, wulpse blikken, knipoogjes, complimentjes... het mag allemaal niet meer. Het mannelijk jachtinstinct is dood gemaakt.
Een mooie illustratie van de hype om mannen als potentiële aanranders te zien, is een school in Mechelen waar tienermeisjes weigeren om nog de lessen te volgen van een turnleraar die een tik gaf op het achterwerk van een meisje dat voorover leunde bij tafeltennis. Het voorval escaleerde toen de schooldirecteur weinig tactvol aanbracht dat "de leraar geen strafbare feiten zoals een verkrachting pleegde"... Doink!... En meteen weigerden alle meisjes om nog de les L.O. te volgen. Vroeger zou 'de-tik-op-de-poep' hilariteit teweegbrengen, nu maakt de #metoo-hysterie er een aanranding van.
|
