|
Onderstaand artikel van E.J. Bron geeft me de gelegenheid om weer eens te vertellen over allochtone leerlingen zonder toekomstdromen. Die zich wentelen in hun thuistaal, hun cultuur en eigen identiteit.
Vroeger, toen er nog geen vluchtelingen meedeinden op de migratiegolven richting Europa, waren er hier ook al profiteurs die niet geneigd waren om werk te zoeken, en zeker niet om verder te studeren. In de school van directeur Blauwbaard zag ik allochtone leerlingen, hier geboren en getogen, ze hoefden niet eens te vluchten om tot hier te geraken, ze waren via de allochtone baarmoeder rechtstreeks in het paradijs beland. Zij deden het lespeil naar beneden donderen waardoor hun vooruitzichten in het hoger onderwijs erg wankel werden. Wij moeten ons echt niets voorstellen bij ambities en toekomstplannen van migrantenleerlingen. Voor de meesten van hen kan de hele beroepenwereld de boom in, en de studiemogelijkheden eveneens. Ik kon het ervaren bij de uiteenzetting over 'Studie- en Beroepsmogelijkheden na het Secundair Onderwijs'. Er volgde een vragenuurtje, en de meest gestelde vraag was: "Wat moet ik doen om te kunnen gaan doppen?". Toen ik dit wilde aankaarten bij directies en collega's, werd mijn alarmkreet genegeerd. Ze maakten er een bagatel van in het hele allochtone schoolgebeuren...
(Vertaling: “delamontagne”)
Hoe moet je iemand aanpakken die als minderjarige vluchteling in Zwitserland aankomt, asiel vraagt, maar sinds zijn aankomst absoluut geen behoefte heeft om te integreren? Tegen z’n leraar zegt dat het pas mogelijk is om een vak te leren als je 24 bent, dat het naar school gaan eigenlijk geen serieuze zaak is en hij eigenlijk liever eerst een paar jaar van de vrijheid in Zwitserland wil genieten: De “Basler Zeitung” kreeg toegang tot opgeschreven gebeurtenissen van enkele migranten.
Lees verder →
|
