Het nijpende tekort aan leerkrachten wordt aangepakt met alwéér een nieuwe campagne.
Tot 2025 zijn er duizenden bijkomende leerkrachten nodig, per jaar, van het kleuter- tot het secundair onderwijs.
Toen minister Crevits deze nieuwe campagne kwam aankondigen op tv merkte ik iets van gelatenheid in haar blik, ze straalde een zekere moeheid uit en haar stem klonk minder enthousiast. Ook geen fonkeloogjes meer. Het vuur van weleer lijkt geblust. Wellicht beseft ze dat een lerarenopleiding niks bekoorlijks meer kan bieden aan jongeren die voor een studie- en beroepskeuze staan.
De campagnes stapelen zich op, evenals de lege vacatures. Jongeren laten zich niet beïnvloeden door de opdringerige campagnes die het lerarenberoep aantrekkelijker voorstellen dan het in werkelijkheid is.
Campagnes om het lerarenberoep te promoten leveren niets op. Niemand wil nog voor de klas staan. Uitgezonderd enkele idealisten die zich geroepen voelen om de onderwijswereld te verbeteren en in een overmoedige bui van zelfoverschatting de lerarenopleiding starten. Om even later weer af te haken. Wie wil er nog lesgeven aan bruine taalgehandicapten, of aan achterlijke ezels, of aan een stel halvegaren die door het M-decreet gedropt zijn in het gewone onderwijs?
Als niet eerst de kern van het probleem aangepakt wordt, en dat is de diversiteit oftewel de wildgroei in de schoolbevolking, zullen onze scholen ooit ontaarden in 'kinderopvang' waar niet-gekwalificeerden voor de klas staan bij gebrek aan echte leerkrachten. Scholen worden dan een 'bewaarplaats' voor kinderen.
