't Pallieterke wuifde Anuna uit toen ze vertrok naar de klimaattop in Chili. Hij probeerde haar nog tegen te houden maar eigenwijze Anuna stapte toch in haar bootje. Een bootje met lekjes in de bodem en nog wat andere technische storinkjes.

Wekenlang dobberde Anuna over wilde wateren, en dan verneemt ze plotseling dat de klimaatconferentie verhuist is van Chili naar Spanje.

Anuna: "Het blijkt nu dat ik de halve wereld ben rondgereisd, in de verkeerde richting." O, miserie. Had ze maar in de schoolbanken moeten zitten zoals haar leeftijdgenoten, om aan haar eigen toekomst te werken ipv aan een utopische toekomst voor anderen.

Ze werd op een dwaalspoor gebracht door haar eigen waaanideeën en die van haar metgezellen. Ze wou niet luisteren naar 't Pallieterke toen deze haar de weg wees naar de klimaattop: "Altijd rechtdoor tot aan 't rondpunt... en dan naar links!" Toch duidelijk? En niet mis te verstaan?... Nu loopt ze gedesoriënteerd, verdwaasd en verdwaald rond in een ver continent waar alleen maar onlusten aan de gang zijn.

Wekenlang op een zeilbootje varen om ergens te geraken waar niets te beleven valt, en dan nog eens terug moeten met tegenwind helemaal Atlantische en andere Oceanen doorkruisen, broedplaatsen van hevige tropische stormen trotseren... Kleine kans dat je het avontuur geestelijk heelhuids overleeft. Lange zeiltochten schaden het psychisch welzijn. Dat komt ervan als je niet naar 't Pallieterke luistert en zijn goede raad in de wind slaat.

Nu zit Anuna 10.000 km (!) ver weg van de échte klimaattop. En Spanje ligt niet bij de deur als je verdwaald bent in het verre Amerika... Ach, Anuna en co hebben nog een maand de tijd om de weg te vinden naar Madrid. En daarna nog een heel leven lang om klimaatgeobsedeerd bezig te zijn.